Με σημείο αφετηρίας την Ελληνίδα μάνα, η καλλιτέχνις εξερευνά και σχολιάζει τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, με τα αντικείμενα και τις καταστάσεις της καθημερινής ζωής, το περιβάλλον, καθώς και τις απροσδιόριστες σχέσεις μεταξύ αυτών. Η Ελληνίδα μάνα εμφανίζεται ως σύμβολο και αναφορά στη θηλυκότητα, το εγχώριο, το στερεότυπο και την επανάκτηση όλων αυτών, μέσα από ένα παιχνίδι στη γνώριμη και απομακρυσμένη μας κληρονομιά. Ενσωματώνει έννοιες, όπως η σεξουαλικότητα, η απόσταση και η εγγύτητα, η νεότητα, η ωριμότητα, η άφεση και η αναδιάταξη, σαν μια δύναμη που τις διαπραγματεύεται όλες.
Η εσωτερική ονειρική γλώσσα της καλλιτέχνιδας απαρτίζεται από σύμβολα και φόρμες, που συντίθενται σχεδόν εμμονικά, για να χτίσουν το οπτικό της αλφάβητο. Εικόνες της καθημερινότητας και οι έννοιες που αυτόματα συμβολίζουν επιστρατεύονται σαν μεταφορικά οχήματα αφήγησης πιο περίπλοκων ιδεών και καταστάσεων. Τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, όπως οι ανθρώπινες «συναντήσεις», τα στοιχεία από το φυσικό περιβάλλον, η κίνηση και η μελέτη του φωτός και της σκιάς, σχηματοποιούν τις εικόνες που, ταυτόχρονα, διέπονται από υπαινικτική μουσικότητα. Η ασάφεια είναι ακόμη ένα κύριο χαρακτηριστικό της δουλειάς - ασάφεια του φύλλου, της διάθεσης, των συναισθημάτων, των προθέσεων και των πράξεων.
Η ενότητα αυτών των έργων αποτελείται από πίνακες, σχέδια, κεραμικά και γλυπτά, που λειτουργούν σαν κρίκοι μιας αλυσίδας. Συνδέονται μεταξύ τους μέσα από έναν αναπάντεχο «αυτοπεριορισμό»: δημιουργήθηκαν με ένα μόνο χρώμα - ιδιαίτερα φορτισμένο και, μαζί, καθησυχαστικά οικείο - το «ελληνικό» μπλε. Η κατ’ επιλογή μονοχρωμία παραπέμπει στην εστίαση της προσοχής στην αφήγηση της εικόνας, με ευθύ και λιτό τρόπο, καθιστώντας τη διαδρομή από το ένα έργο στο άλλο αυτονόητη, σαν τη φυσική τάξη των πραγμάτων.
Η Αριάδνη Στροφύλλα χρησιμοποιεί την τέχνη σαν εργαλείο επικοινωνίας, την επιστρατεύει για να ανοίξει έναν διάλογο χωρίς τέλος, δείχνοντας πρακτικά ότι η τέχνη είναι κάτι προσιτό και απαραίτητο για τη διαπραγμάτευση και των πιο δύσκολων θεμάτων, αυτών που τα λόγια δεν μας βοηθούν πάντα να εκφράσουμε.
Σε επιμέλεια της Αλεξάνδρας Κολλάρου, η έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 14 Απριλίου, παρουσιάζεται από την εικαστική πλατφόρμα του artAZ, η οποία λειτουργεί σαν γέφυρα μεταξύ της ελληνικής και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής, στοχεύοντας στην επί της ουσίας προώθηση της ελληνικής τέχνης στο εξωτερικό, αλλά και στη συσπείρωση της εγχώριας εικαστικής κοινότητας, με σκοπό την ενδυνάμωση της.
Πληροφορίες
Χώρος τέχνης «9 Εννέα»: Κέας 9 - πλατεία Κολιάτσου, Αθήνα. Διάρκεια έκθεσης: 22 Μαρτίου - 14 Απριλίου (κλειστά 4 έως 7 Απριλίου). Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη - Παρασκευή: 18:30 - 20:30.
Δημοσίευση σχολίου