ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα fotografia. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα fotografia. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 25 Ιουνίου 2023

«Μυθολογίες»: Μια φωτογραφική χορογραφία στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αρχαίας Κορίνθου

Εγκαινιάζεται το Σάββατο, 24 Ιουνίου 2023 και ώρα 7.00 μ.μ., στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αρχαίας Κορίνθου, η έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Μυθολογίες» – Μια φωτογραφική χορογραφία, του σκηνοθέτη – φωτογράφου Σπύρου Δομαζάκη,  σε επιμέλεια της Ιστορικού Τέχνης, Άννας Χασανάκου, υπό την σκέπη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κορινθίας, στο πλαίσιο δράσεων της οποίας υποστηρίχθηκε και φιλοξενείται.

Όπως αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης στο έντυπο που την συνοδεύει:

“Η εκθεσιακή αφήγηση αρθρώνεται σε 15 σκηνές – “μυθολογίες”, μέσα από 22 φωτογραφικά έργα – εικόνες χορευτών που αναπαριστούν αρχαίους ελληνικούς μύθους και παραστάσεις αγγείων, με φόντο τους αρχαιολογικούς χώρους της Αρχαίας Κορίνθου και Νεμέας.

Ο φωτογράφος βλέπει στην ελληνική μυθολογία, μια αστείρευτη πηγή εικόνων και θεμάτων και επιχειρεί, μέσα από την δική του εικαστική γλώσσα, μια ερμηνευτική προσέγγιση στα πανανθρώπινα και διαχρονικά ζητήματα που θέτει.

Αφετηρία και οδηγό στο έργο του, αποτελούν τα ίδια τα μνημεία, τα οποία γίνονται οι πρωταγωνιστές, αλλά και το “αιώνιο” σκηνικό μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται η δράση.

Η αναφορά στις “μυθικές” μορφές της Nelly’s, της πρώτης Ελληνίδας φωτογράφου που φωτογράφησε χορεύτρια στην Ακρόπολη, αλλά και της Ισιδώρας Ντάνκαν, “μητέρας του σύγχρονου χορού”, είναι έκδηλη στο έργο του.

Έτσι, πλάι στον μικρό αρύβαλλο με τον χορό του Πυρβία που παίρνει σάρκα και οστά, στέκεται, ανάμεσα σε έναν κόσμο Θεών και Ηρώων, η φιγούρα της Ισιδώρας Ντάνκαν, συμπληρώνοντας ένα παζλ συμβόλων και αναφορών που διέρχεται τους αιώνες και μέσα από την ματιά του φωτογράφου, μετουσιώνεται σε μια νέα μυθοπλασία”.

*Η παραγωγή της φωτογράφησης αποτέλεσε σύμπραξη της εφορείας αρχαιοτήτων Κορινθίας με την Εταιρεία Παραγωγής ATW Productions.

Την έκθεση θα εγκαινιάσει η Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κορινθίας, κα Παναγιώτα Κασίμη.

Στο πλαίσιο των εγκαινίων, θα παρουσιαστεί χορευτικό δρώμενο, εμπνευσμένο από αρχαίες ελληνικές μορφές.


Διάρκεια 15΄

Χορεύουν – Χορογραφούν: Σάντρα Βούλγαρη (Isadora Duncan) & Ανδριάνα Παπανικολάου (Rubi Ginner)

Εγκαίνια έκθεσης: 24 Ιουνίου 2023, 7.00 μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 24 Ιουνίου έως 17 Σεπτεμβρίου 2023

Θερινό Ωράριο Λειτουργίας: Από 11 Απριλίου έως 31 Αυγούστου, 08:00-20:00

Από 1 Σεπτεμβρίου έως 15 Σεπτεμβρίου, 08:00-19:30




Είσοδος Ελεύθερη

Αρχαιολογικό Μουσείο Αρχαίας Κορίνθου

Εφορεία Αρχαιοτήτων Κορινθίας

Αρχαία Κόρινθος, Τ.Κ. 20007, Αρχαία Κόρινθος, Κορινθία

τηλ. (+30) 27410 31207, efakor@culture.gr, www.corinth-museum.gr

Φωτογράφος: Σπύρος Δομαζάκης

Ιδέα: Αλίκη Μαρκαντωνάτου

Επιμέλεια Έκθεσης: Άννα Χασανάκου | Art Forward Curate

Γενική Εποπτεία: Παναγιώτα Κασίμη | Εφορεία Αρχαιοτήτων Κορινθίας

Συντονισμός Έκθεσης: Κλειώ Παπάζογλου | Εφορεία Αρχαιοτήτων Κορινθίας

Προσαρμογή | Εκτύπωση Φωτογραφικών Έργων: L,a,boutique Fine Art

Επεξεργασία Φωτογραφιών : Δημήτρης Σιαπέρας | ATW Productions

Γραφιστικός Σχεδιασμός: Παναγιώτης Σοβατζής | ATW Productions

Γραφιστικές Εκτυπώσεις: Εκδόσεις Καταγράμμα

Χορευτές: Σάντρα Βούλγαρη, Νίκος Δάμος, Νεφέλη Δοδοπούλου, Γιώργος Παπαδόπουλος, Θάλεια – Μαρί Παπαδοπούλου, Ανδριάνα Παπανικολάου


Βοηθός Φωτογράφου: Παναγιώτης Σοβατζής | ATW Productions


Συντονισμός Παραγωγής, Ενδυματολογική Επιμέλεια: Αλίκη Μαρκαντωνάτου


Διεύθυνση Παραγωγής Φωτογράφησης: Έφη Κώστα | ATW Productions & Elegy Art

Τετάρτη 19 Απριλίου 2023

Το πραγματικό θαύμα της ζωής

Μία από τις πιο δυνατές ανθρώπινες εμπειρίες είναι να φέρνεις μία νέα ζωή στον κόσμο και χάρη στους επαγγελματίες φωτογράφους γέννας οι οικογένειες έχουν τη δυνατότητα να καταγράψουν αυτές τις στιγμές και το ευρύ φάσμα συναισθημάτων που τις συνοδεύει.

Η International Association of Professional Birth Photographers (IAPBP) προσφέρει δυνατότητα πρόσβασης σε φωτογράφους γέννας από όλον τον κόσμο και ο ετήσιος διαγωνισμός Birth Photography Image Competition δίνει σε αυτούς τους επαγγελματίες την ευκαιρία να επιδείξουν τη δουλειά τους.

Στην 13η χρονιά του, ο διαγωνισμός ήταν ανοιχτός στα 1.100 μέλη της IAPBP από 52 χώρες. Υπέβαλαν τη δουλειά τους σε τέσσερις θεματικές κατηγορίες: Λεπτομέρειες γέννας, ωδίνες τοκετού, γέννα και επιλόχεια κατάθλιψη.

Για πρώτη φορά, στον φετινό διαγωνισμό περιελήφθησαν τέσσερις υποκατηγορίες: Μαυρόασπρη φωτογραφία, ντοκουμενταρίστικη φωτογραφία, καλλιτεχνική, δυσκολίες και απώλεια. Η τελευταία υποκατηγορία είναι υπενθύμιση ότι θνησιγεννή μωρά ή μωρά που πέθαναν στη γέννα πρέπει να τιμηθούν.

Μέσω της φωτογραφίας οι οικογένειες που βιώνουν την απώλεια θα κουβαλούν πάντα μέσα τους την επιθυμούμενη ύπαρξή τους.

«Επιθυμούμε να τιμήσουμε το ένα στα τέσσερα πρόσωπα που βιώνουν αποβολή ή/και απώλεια και προσκαλώντας φωτογραφίες αυτών των συμβάντων στον δικό μας εορτασμό της φωτογραφίας γέννας είναι ένας τρόπος να το κάνουμε», σημείωσαν από την IAPBP για τον φετινό διαγωνισμό.


Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022

Νικόλ Κίντμαν: Μία διαφορετική φωτογράφιση

Μία διαφορετική φωτογράφιση από τις συνηθισμένες έκανε η Αυστραλή,  βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός,  Νικόλ Κίντμαν για λογαριασμό του περιοδικού The Perfect.

Στα 55 της χρόνια, η Χολιγουντιανή σταρ φωτογραφήθηκε από τους Zhonglin και Glenn Martens  και το αποτέλεσμα ήταν άκρως εντυπωσιακό, αν και πολλοί αναρωτιούνται για το πόσο αληθινό είναι.


Στη φωτογραφία που κάνει τον γύρο του διαδικτύου, η Κίντμαν φορά ένα κοντό τοπ, μία αθλητική μίνι φούστα και σφίγγει τα χέρια της, δείχνοντας τους πολύ γυμνασμένους δικέφαλους και τα επίσης αρκετά γυμνασμένα πόδια της.


Φορώντας μια σούπερ μίνι φούστα και περούκα με τζίντζερ μακριά μαλλιά, η Νικόλ Κίντμαν παραδίδει μαθήματα αυτοπεποίθησης και το γυμνασμένο της σώμα δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.


Πολλοί αναδημοσίευσαν την εικόνα, κατηγορώντας το περιοδικό ότι έκανε αρκετό photoshop για να δείχνει τόσο γυμνασμένη η Κίντμαν.


Κάποιοι σχολίασαν ότι η ηθοποιός μοιάζει με άνδρα, ενώ άλλοι ισχυρίστηκαν ότι η φωτογράφιση ήταν πολύ εξτρίμ για μια γυναίκα στην ηλικία και του επαγγελματικού κύρους της. «Είναι άντρας, έτσι δεν είναι;», «Άσχημη», «Ναι με τόσες πλαστικές και μπότοξ όλα τα σώματα θα μπορούσαν να είναι έτσι», ήταν μόνο μερικά από τα σχόλια των χρηστών στο Twitter.


Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2021

Διεθνής βράβευση για τον Έλληνα φωτογράφο Γιάννη Γιαννάτο

Ο Γιάννης Γιαννάτος, Έλληνας φωτογράφος, γνωστός για τις ασπρόμαυρες λήψεις του, απέσπασε τρεις διακρίσεις με ισάριθμο αριθμό φωτογραφιών σε δύο κατηγορίες του διεθνούς διαγωνισμού «Black and white Spider Awards», στο Beverly Hills της Καλιφόρνιας.

Συγκεκριμένα, οι βραβεύσεις είναι:

Honorable Mention in People | ‘’The Old man of Bergamo”

Honorable Mention in People | ‘’Old and Young’’

Honorable Mention in Silhouette | ‘’The winter lady’’

Η επιτροπή αξιολόγησης επέλεξε μέσα από χιλιάδες συμμετοχές από όλο τον κόσμο, και βράβευσε τις καλύτερες σε μια τελετή που έλαβε χώρα στο Beverly Hills, στις 8 Νοεμβρίου 2021.

Ο Γιάννης Γιαννάτος, φωτογραφίζει κυρίως ερασιτεχνικά και έχει αναπτύξει σημαντική καλλιτεχνική δραστηριότητα στο Instagram [https://www.instagram.com/john_giannatos]. Ζει και κατοικεί στην Αθήνα και είναι ιδρυτής μιας γνωστής εταιρείας marketing για τον Τουρισμό.

Για τις φωτογραφίες του έχει βραβευτεί και στο παρελθόν με διακρίσεις, όπως στον διαγωνισμό των atenistas ‘’Η Αθήνα των αντιθέσεων’’ αλλά και στα διεθνή βραβεία ‘’35 awards’’ τον Οκτώβριο του 2020. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Γιάννη Γιαννάτου έχουν έντονο αφηγηματικό χαρακτήρα και δανείζονται στοιχεία της κινηματογραφικής γλώσσας, με αποτέλεσμα να διηγούνται μικρές ιστορίες που ανήκουν σε απροσδιόριστη χρονική εποχή.

Τα «Black and white Spider Awards» αποτελούν κορυφαία διεθνή βραβεία που τιμούν την αριστεία στην ασπρόμαυρη φωτογραφία. Η εκδήλωση στρέφει τους προβολείς της δημοσιότητας στους καλύτερους επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφους παγκοσμίως και βραβεύει τις καλύτερες εικόνες-επιτεύγματα ασπρόμαυρης φωτογραφίας.

Αξιοσημείωτη είναι η διεθνής επιτροπή αξιολόγησης με μέλη καλλιτεχνικούς διευθυντές από τις σημαντικότερες γκαλερί, Μουσεία και οργανισμούς: Πορτογαλικό κέντρο φωτογραφίας, Μουσείο μοντέρνας τέχνης της Κωνσταντινούπολης, Galerie Springer στο Βερολίνο, Gallerie Bugada Cargnel στο Παρίσι, Goldsmiths University στο Λονδίνο, HackelBury Fine Art στο Λονδίνο, DROGA5 στη Νέα Υόρκη, Artfactory Club στη Βιέννη, Spurs Gallery στο Πεκίνο, μουσείο Aeroplastics Contemporary στις Βρυξέλλες, Guardian Λονδίνο, Alessia Paladini Gallery στο Μιλάνο, ADK Creative One Inc στη Hiroshima, Conny Dietzschold Gallery του Σίδνευ κ.α.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2021

Η εγκατάσταση «The Feel. Backstage» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2021

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2021 παρουσιάζεται η εγκατάσταση «The Feel. Backstage», ένα ερευνητικό πρότζεκτ του Έλληνα φωτογράφου Τάσου Βρεττού, στον Χώρο Α της Πειραιώς 260. Πρόκειται για μία εγκατάσταση για ενήλικο κοινό, που αποτυπώνει την εμπειρία του underground clubbing στην Αθήνα από το 2005 και εξής -μας καλεί σε μια περιήγηση στο αθέατο κομμάτι της ζωής Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών της clubbing περφόρμανς και της BDSM σκηνής, καθώς και του ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβισμού, όπως τα βίωσε και τα κατέγραψε ο γνωστός Έλληνας φωτογράφος Τάσος Βρεττός. 

Η πολυμεσική παρουσίαση του «The Feel. Backstage» πραγματοποιείται ως εναρκτήριο έργο της μεγαλύτερης, σπονδυλωτής παρουσίασης του συνόλου της δουλειάς του Βρεττού σε διαφορετικούς χώρους και επιμέρους χρόνους, με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και τη συνεργασία του Ιδρύματος Ωνάση στη δημιουργία σχετικής δίγλωσσης έκδοσης. Ο Τάσος Βρεττός είναι Έλληνας φωτογράφος με έδρα στην Αθήνα. 

Ασχολήθηκε με την φωτογραφία από το 1970 -τόσο με προσωπικά καλλιτεχνικά project όσο και ως επικεφαλής του φωτογραφικού τμήματος της εκδοτικής εταιρείας Γραμμή, αργότερα των εκδόσεων Λαμπράκη και σήμερα ως ιδρυτής του studio vrettos. Συνεργάστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι στο περιοδικό «Τέταρτο», σχεδόν με όλα τα εγχώρια περιοδικά μόδας, πολλές δισκογραφικές εταιρείες, αλλά και για μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες σε Ελλάδα και εξωτερικό. 

Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά, σε αρκετές εκδόσεις βιβλίων ενώ η συμμετοχή του σε εκθέσεις δημιουργεί ακόμη μια μακρά λίστα παρουσιάσεων και συνεργασιών. Η πιο πρόσφατη ατομική του έκθεση περιελάμβανε το φωτογραφικό πορτφόλιο «Τ(ρ)όποι Λατρείας», το οποίο παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα (2015), το Μουσείο Φωτογραφίας και το Μακεδονικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Θεσσαλονίκη(2017) και στο Φεστιβάλ Φωτογραφίας Les Recontres d’ Arles στη Γαλλία (2016).

Δευτέρα 12 Απριλίου 2021

Πέθανε η φωτογράφος Άλις Σπρινγκς, σύζυγος του Χέλμουτ Νιούτον

Η Τζουν Μπράουν, όπως ήταν το όνομά της, γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας το 1923, σπούδασε υποκριτική και συχνά εμφανιζόταν με το σκηνικό της όνομα Τζουν Μπρουνέλ, αναφέρεται στην ανακοίνωση του Ιδρύματος.

Το 1947, συνάντησε τον Χέλμουτ Νιούτον, Γερμανο-Εβραίο φωτογράφο που είχε φύγει από τη ναζιστική Γερμανία και μόλις είχε δημιουργήσει ένα φωτογραφικό στούντιο στη Μελβούρνη. Παντρεύτηκαν ένα χρόνο αργότερα και ήταν μαζί μέχρι που ο 83χρονος Χέλμουτ Νιούτον πέθανε σε τροχαίο δυστύχημα στο Λος Άντζελες το 2004.

Το 1970, αφού μετακόμισε στο Παρίσι με τον σύζυγό της, η Τζουν Νιούτον ξεκίνησε τη δική της καριέρα ως φωτογράφος με το ψευδώνυμο Άλις Σπρινγκς και σύντομα έγινε πολύ γνωστή καλλιτέχνης εστιάζοντας στα πορτρέτα.

Στα έργα της συμπεριλαμβάνονται διαφημιστικές εκστρατείες και πορτρέτα διακεκριμένων δημιουργικών προσωπικοτήτων, όπως οι Yves Saint Laurent, Gore Vidal, Balthus, Robert Mapplethorpe και Brassaï, καθώς και σταρ του Χόλυγουντ.

Δημιούργησε, επίσης, μια σειρά από φωτογραφίες δρόμου, κατά μήκος της λεωφόρου Μελρόουζ, στο Λος Άντζελες, όπου κατέγραψε τις ανερχόμενες σκηνές πανκ και χιπ χοπ της Καλιφόρνια τη δεκαετία του 1980. Οι Χέλμουτ και Τζουν Νιούτον περνούσαν τακτικά τους χειμώνες τους στην Καλιφόρνια, διαμένοντας στο Chateau Marmont.

Τη δεκαετία του 1990, γύρισε το ντοκιμαντέρ «Helmut by June» για το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι Canal Plus και το 1998 ακολούθησε η εμβληματική σειρά φωτογραφιών του ζευγαριού «Us and Them», η οποία αποτέλεσε περιεχόμενο ενός τόμου και αργότερα μετατράπηκε σε έκθεση που παρουσιάστηκε σε όλο τον κόσμο με αυτοπροσωπογραφίες και πορτρέτα, καθώς και εικόνες πολλών διασημοτήτων.

«Η Άλις Σπρινγκς έκανε κάτι περισσότερο από το να τεκμηριώνει την εμφάνιση διάσημων και ανώνυμων ανθρώπων της εποχής, κατέγραφε το χάρισμα τους, την αύρα τους» αναφέρει το Ίδρυμα Χέλμουτ Νιούτον περιγράφοντας το έργο της. «Η ματιά της για τους ανθρώπους επικεντρώνεται κυρίως στα πρόσωπά τους» σημειώνει.

Το 1981, το ζευγάρι μετακόμισε στο Μόντε Κάρλο. Μετά το θάνατο του συζύγου της, η Τζουν Νιούτον ανέλαβε το Ίδρυμα Χέλμουτ Νιούτον στο Βερολίνο, το οποίο είχε ιδρύσει ο σύζυγός της λίγους μήνες πριν από το θάνατό του. Μέχρι το θάνατό της, ήταν η πρόεδρος του Μουσείου, το οποίο έχει γίνει ένας σημαντικός χώρος για σύγχρονες εκθέσεις φωτογραφίας.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2021

«Αθήνα/Athen - Ένα Φωτογραφικό Λεύκωμα για την Αθήνα του ’60»

Η έκδοση «Αθήνα/Athen – Ένα Φωτογραφικό Λεύκωμα για την Αθήνα του ’60» με έργα της φωτογράφου Κατερίνας Ζωιτοπούλου - Μαυροκεφαλίδου είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν, μέσα από το σεργιάνι σε αθηναϊκούς δρόμους περασμένων ετών.

Δεκαετία του ’60. Στιγμές ζωής μίας ασπρόμαυρης Αθήνας και μια ολόκληρη εποχή σε «στοπ καρέ». Ένα βιβλίο ντοκιμαντέρ για την πόλη, τους ανθρώπους της και την καθημερινότητά τους. Τότε που ο χρόνος κυλούσε κάπως πιο αργά κι έτρεχε μόνο σε «κουρδισμένα» ρολόγια.

Ακρόπολη, Ιερός Βράχος, Πλάκα, Μοναστηράκι, Σύνταγμα, Βαρβάκειος, πλατεία Ταχυδρομείου, Ομόνοια και Ζάππειο.

Αυτόν δεν τον θέλω. Αδιαφορεί για την παρουσία μου. Ο πάγκος του όμως είναι υπέροχος..

Κόσμος στο πήγαιν’ έλα. «Εδώ το φρέσκο ψάρι να τρώει η μάνα και στο παιδί να μη δίνει», ηλικιωμένο φλερτάκι στους εύζωνες, λαθραίο ανάγνωσμα εφημερίδας στο περίπτερο, φτώχια στο πεζοδρόμιο και ένα κομμάτι πάγος κατευθείαν για το ψυγείο. Χαμόσπιτα, σκόνη, ζέστη και χώμα στον δρόμο. Το φόρεμα «λίγο πιο κάτω από το γόνατο» και η ιδρωμένη περιέργεια για τον φακό μόνιμη από τότε. Βόλτες, καλοκαιρινό ραχάτι και η συνηθισμένη σαμπρέλα/παιχνίδι συντροφιά των πιτσιρικιών.

Μιλώντας μας για τη δημιουργία του λευκώματος, η Κατερίνα Ζωιτοπούλου αναφέρει:

«Πολύ νέα πήγα στο Δυτικό, τότε, Βερολίνο για σπουδές στο Πολυτεχνείο και αργότερα στη Σχολή Φωτογραφίας και Κινηματογράφου. Μετά την αποφοίτησή μου, εργάστηκα πολύ λίγο σαν φωτογράφος πλατό, οι δυσκολίες όμως ήταν αξεπέραστες. Έτσι άρχισα να εργάζομαι σαν μοντέρ, αφήνοντας τη μεγάλη μου αγάπη, τη φωτογραφία, στον καλλιτεχνικό ερασιτεχνισμό -παίρνοντας μέρος σε διεθνείς εκθέσεις και φωτογραφίζοντας ό,τι μου κινούσε το ενδιαφέρον.

Ναι ρε φίλε. Εχουμε τα πάντα. Όμως μην κοιτάζεις, αν δε θέλεις να ψωνίσεις ( έχει δίκιο).

Το 1966, μετά από δέκα χρόνια στο Βερολίνο, ήρθα διακοπές στην Αθήνα για μερικές μέρες. Η πόλη που αντίκρισα τότε με γοήτευσε με έναν παράξενο τρόπο: ήταν αλλαγμένη, ξένη αλλά ταυτόχρονα και πολύ γνώριμη. Με τον φακό μου προσπάθησα να αιχμαλωτίσω αυτό το περίεργο συναίσθημα. Άρχισα να πηγαίνω στα γνωστά, νεανικά μου στέκια, όμως δεν αναγνώριζα σχεδόν τίποτα. Οι μπουλντόζες της αντιπαροχής είχαν αλλάξει τη μορφή της πόλης. Αισθανόμουν σαν μια ξένη που ψάχνει να βρει τον τόπο της, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο. Όμως όλα δεν είχαν αλλάξει: ακόμα έπαιζαν τα παιδιά με το τσέρκι στα δρομάκια της Πλάκας, τα ερωτευμένα ζευγαράκια ανηφόριζαν στον Λυκαβηττό ή στον λόφο του Στρέφη, η Βαρβάκειος ήταν πάντα γεμάτη κόσμο και στην πλατεία Αβησσυνίας, στο Γιουσουρούμ, μπορούσες να βρεις ό,τι ποθούσε η ψυχή σου! Όμως και τα πρόσωπα δεν είχαν αλλάξει: πρόσωπα ζωντανά, εκφραστικά, γεμάτα συναίσθημα, εντελώς διαφορετικά από τα ανέκφραστα πρόσωπα των Βερολινέζων.

Η φωτογραφία δουλεύει με το στιγμιότυπο και την επικαιρότητα. Μπορεί, όμως, να φωτίσει μια εποχή και να δώσει με την αποτύπωση του επίκαιρου στοιχεία του παρελθόντος που χάνεται. Νομίζω πως οι φωτογραφίες μου προσφέρουν στον θεατή μια νοσταλγική, αλλά φευγαλέα μνήμη μιας πόλης που επρόκειτο να μετασχηματιστεί ραγδαία.

Η ώρα περνά και η αγορά με καλεί. Μια αγορά που ζει ακόμα στην Εποχή των Παγετώνων.

Κάθε πόλη έχει τους φωτογράφους της που ανακαλύπτουν αισθητικούς και αισθηματικούς κόσμους, πολυδιάστατους κόσμους, που λειτουργούν, όμως, και σαν ντοκουμέντα. Ντοκουμέντα με ψυχή της Αθήνας της δεκαετίας του ’60, με τους καθημερινούς ανθρώπους και τα αστικά τοπία, τους τουρίστες στην Ακρόπολη και τα στενοσόκακα της Πλάκας απόκτησαν με τον φακό μου μια δεύτερη ζωή, απαθανατίζοντας μια πόλη που χάθηκε…».

Χωρίς να το υποψιάζεται η πολύ νέα, τότε, φωτογράφος έχει καταφέρει να αποτυπώσει το πρόσωπο και την ταυτότητα μιας πόλης που κάθε μέρα αλλάζει. Μία συλλογή πολύτιμη που, τελικά, αποφάσισε να κάνει γνωστή με αυτό το ιδιαίτερο λεύκωμα.

Κοιμήσου παιδί. Η πόλη σε κρατά στην αγκαλιά της. Ονειρέψου το μέλλον. Ετσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.

Όλες οι φωτογραφίες συνοδεύονται από λεζάντες του Νίκου Δεληβοριά. Ο ίδιος γράφει στον πρόλογο του άλμπουμ: «Σίγουρα τα πρόσωπα των σημερινών Αθηναίων δε μοιάζουν με εκείνα που βλέπουμε στις φωτογραφίες της Κατερίνας. Το κέντρο δεν είναι κατοικημένο όπως τότε. Και η πόλη σήμερα έχει άλλη όψη. Ο κόσμος δεν κατεβαίνει πια από τις γειτονιές στην αγορά για να ψωνίσει. Κι όμως, όποια ώρα και να περάσεις από την οδό Αθηνάς, θα την βρεις γεμάτη. Το ίδιο και από την Αιόλου και από το Μοναστηράκι. Κι οι τουρίστες θα κατεβαίνουν πάντα από την Ακρόπολη, θα διασχίζουν την Πλάκα και θα καταλήγουν στα ίδια μέρη απ’ όπου πέρασε η φωτογράφος το μακρινό ’66».

Σήμερα, κάποιες από τις φωτογραφίες βρίσκονται στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

To λεύκωμα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Xρήστος Μαρίνης -εκδ. Παρασκήνιο και είναι διαθέσιμο κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον εκδότη.

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2021

Η ιταλική μόδα θρηνεί τον θάνατο του φωτογράφου Τζοβάνι Γκάστελ

Ένας σπουδαίος φωτογράφος, ποιητής, καλλιτέχνης, αλλά πάνω απ' όλα ένας κύριος και μία ευγενική ψυχή. Με τα συγκεκριμένα σχόλια ο κόσμος της ιταλικής μόδας αποχαιρετά τον φωτογράφο, Τζοβάνι Γκάστελ, ο οποίος πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 65 ετών λόγω επιπλοκών που συνδέονται με την COVID-19.

«Υπάρχει ένα είδος πόνου που οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν. Ένας πόνος, τον οποίο δεν μπορεί να κατανοήσει το μυαλό μας γιατί έρχεται τόσο ξαφνικά και απροσδόκητα. Ένας πόνος που σε κάνει να νιώθεις χαμένος» είπε η Ιταλίδα σχεδιάστρια μόδας Ντονατέλα Βερσάτσε.

«Ο Τζοβάνι ήταν σε θέση να βλέπει την ομορφιά σε όλα τα πράγματα γύρω του και πάντα θα φυλάω τις στιγμές που μοιραστήκαμε και τις αναμνήσεις μαζί του. Θα θυμάμαι πάντα πως βρισκόταν πίσω από το φακό της αγαπημένης του φωτογραφικής μηχανής δημιουργώντας διάσημα πορτρέτα και τέχνη. Η γενναιοδωρία του ήταν χωρίς όρια και η καλοσύνη της ψυχής του δεν μπορεί να μετρηθεί» τόνισε.

Ο Γκάστελ γεννήθηκε σε αριστοκρατική οικογένεια - η μητέρα του ήταν η Ίντα Βισκόντι ντι Μοντρόνε, αδελφή του θρυλικού σκηνοθέτη Λουκίνο Βισκόντι. Το 1975 άρχισε να εργάζεται ως φωτογράφος για βρετανικό οίκο δημοπρασιών και το 1981, μπήκε στον κόσμο της φωτογραφίας μόδας χάρη σε μια συνάντηση με την Κάρλα Γκιλιέρι, η οποία έγινε μάνατζέρ του.

Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Anabella, Vogue Italia, Mondo Uomo, Donna, Vanity Fair, Amica κ.ά.

Εμπνευσμένος από τον Αμερικανό φωτογράφο Ίρβινγκ Πεν από τις αρχές της καριέρας του, επιδίωξε ένα ιδανικό κλασικής ομορφιάς και κομψότητας στις εικόνες του.

Η καριέρα του απογειώθηκε την εποχή της άνθησης του Made in Italy και την άνοδο των ιταλικών brand Versace, Missoni, Krizia, Gianfranco Ferrè και Salvatore Ferragamo.

Μοντέλα, ηθοποιοί, καλλιτέχνες, επαγγελματίες του κλάδου, VIP, τραγουδιστές, μουσικοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, σχεδιαστές, σεφ πόζαραν στον φωτογραφικό φακό του.

«Γνώρισα τον Τζοβάνι Γκάστελ το 1987 και από εκείνη τη στιγμή συνεργαζόμασταν πάντα» δήλωσε η διευθύντρια του Vanity Fair Italia, Κριστίνα Λουκίνι. «L’Uomo Vogue, Vogue Gioiello, Vogue Pelle, Vanity Fair, Amica, Glamour… μια ζωή με φωτογραφίσεις, ταξίδια, δείπνα, γέλια και συζητήσεις σχετικά με το νόημα όλων αυτών. Μου δίδαξε να αναζητώ την ομορφιά πάντα, παντού και με οποιοδήποτε τρόπο. Τον έλκυε ακαταμάχητα η ομορφιά, σαν να ήταν ναρκωτικό. Μαζί κάναμε χιλιάδες φωτογραφίσεις μόδας, νεκρές φύσεις, εξώφυλλα και πορτρέτα» πρόσθεσε.

Από το 2000 και μετά, ο Γκάστελ, ο οποίος έγραφε επίσης ποιήματα, αφιερώθηκε περισσότερο στα πορτρέτα και δημιούργησε περισσότερα από 200 γνωστών προσωπικοτήτων όπως του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, του Ιταλού αρχιτέκτονα Έτορε Σότσας και του Ιταλού χορευτή, Ρόμπερτο Μπόλε.

Τα πορτρέτα συγκεντρώθηκαν για έκθεση αφιερωμένη στο έργο του στο Μουσείο MAXXI στη Ρώμη πέρσι.

Το 2016 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «An eternal instant. My life» την οποία έγραψε μέσα σε ένα μήνα, στο σπίτι του στο Φιλικούντι των Αιολίδων Νήσων.

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2021

«Spencer»: Η πρώτη φωτογραφία της Κρίστεν Στιούαρτ ως πριγκίπισσα Νταϊάνα

Η πρώτη φωτογραφία της Κρίστεν Στιούαρτ ως πριγκίπισσα Νταϊάνα στην επερχόμενη βιογραφική ταινία «Spencer» δόθηκε στη δημοσιότητα.

Η Αμερικανίδα ηθοποιός στη φωτογραφία εμφανίζεται σκεπτική, γέρνει το κεφάλι και φορά καπέλο με μικρό μαύρο πέπλο. Τα μαλλιά της είναι ξανθά και έχει το χαρακτηριστικό χτένισμα της αείμνηστης πριγκίπισσας της Ουαλίας.

Την ταινία που επικεντρώνεται σε ένα καθοριστικής σημασίας Σαββατοκύριακο στη ζωή της Νταϊάνα σκηνοθετεί ο Πάμπλο Λαρέν.

Κατά τη διάρκεια αυτού του Σαββατοκύριακου η πριγκίπισσα Νταϊάνα «περνά τις διακοπές των Χριστουγέννων με τη βασιλική οικογένεια στο κτήμα Σάντριγχαμ στο Νόρφολκ και αποφασίζει να αφήσει το γάμο της με τον πρίγκιπα Κάρολο» σύμφωνα με περίληψη που κυκλοφόρησε η εταιρεία παραγωγής Neon.

Τα γυρίσματα θα πραγματοποιηθούν στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γερμανία. Η ταινία έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2021.

Μαζί με την Κρίστεν Στιούαρτ στο καστ συμμετέχουν οι Τίμοθι Σπολ, Σάλι Χόκινς και Σον Χάρις.

Σπάνιες φωτογραφίες της Madonna

Το 1985, η Madonna έκανε το πρώτο της ταξίδι στην Ιαπωνία. Μόλις είχε κυκλοφόρησε το άλμπουμ της «Like a Virgin» με τον Νάιλ Ρότζερς συμπαραγωγό και ταξίδεψε στο Τόκιο για να προωθήσει τον δίσκο.

Ο φωτογράφος Kenji Wakasugi ανέλαβε να τη φωτογραφίσει για το περιοδικό Playboy.

Σε ένα νέο βιβλίο, με τίτλο «Adore» που κυκλοφόρησε από τον NJG, έχουν συμπεριληφθεί για πρώτη φορά στιγμιότυπα από εκείνη φωτογράφιση της «βασίλισσας της ποπ».

Στις 200 σελίδες του βιβλίου περιλαμβάνονται 10 φύλλα κόντακτ, 324 καρέ μαζί με 111 ασπρόμαυρα πορτρέτα μεγάλου σχήματος που μαρτυρούν την αιώνια δύναμη της Madonna ως σταρ της μουσικής βιομηχανίας, αλλά ως συμβόλου φήμης, αυτο-ενδυνάμωσης και σεξουαλικής απελευθέρωσης, καθώς ποζάρει με δημιουργίες των Vivienne Westwood, Jean-Paul Gaultier, κοσμήματα, σταυρούς και τη σήμα κατατεθέν ζώνη «boy toy».

«Δεν υπήρχε στυλίστας απ’ ότι θυμάμαι, μόνο το προσωπικό στυλ της Madonna. Φορούσε τα ίδια ρούχα όταν ήρθε στο στούντιο» ανέφερε ο φωτογράφος, ο οποίος δήλωσε ότι δεν φαντάστηκε ποτέ ότι οι φωτογραφίες του κάποια μέρα θα γίνουν ένα καλλιτεχνικό βιβλίο.

Η ατμόσφαιρα της εποχής, της δεκαετίας του 1980 παρουσιάζεται στις πρώτες και τελευταίες σελίδες του βιβλίου μέσα από εικόνες του Wakasugi από τη νυχτερινή ζωή στο Τόκιο, φωτογραφίες φώτων νέον, μοτίβων λουλουδιών και περαστικών στους δρόμους.

«Η φωτογράφιση έγινε μία μίξη και σύνθεση της Δύσης και της Ανατολής» ανέφερε ο Wakasugi στο περιοδικό W. «Η Madonna και εγώ εκπροσωπούσαμε τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Και μέσω αυτής της διαδικασίας, ανακάλυψα ένα νέο όραμα» σημείωσε.

Το φωτογραφικό βιβλίο «Adore» κυκλοφορεί σε 800 αντίτυπα, 100 από τα οποία είναι υπογεγραμμένα από τον Kenji Wakasugi.

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2020

Ο θρυλικός David Bowie μέσα από τον φακό 25 φωτογράφων

Φωτογραφίες 25 φωτογράφων από όλον τον κόσμο, οι οποίοι με τον φακό τους έχουν αιχμαλωτίσει έναν από τους πιο εμβληματικούς σταρ στην ιστορία περιλαμβάνει το λεύκωμα «David Bowie: Icon The Definitive Photographic Collection» που εξέδωσε ο Οίκος ACC Art Books.

Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από κείμενα που έγραψαν οι ίδιοι οι φωτογράφοι και από σκέψεις τους για το πώς ήταν να δουλεύεις με τον Μπάουι: από αναμνήσεις των πρώτων ημερών στο Art Lab στο Beckenham μέχρι το πώς ήταν να τον συνοδεύεις σε τουρνέ σε όλον τον κόσμο.

Το οπτικό υλικό που φιλοξενεί το λεύκωμα είναι εντυπωσιακό: πορτρέτα, εξώφυλλα άλμπουμ, φωτογραφίες από συναυλίες και πρόβες, απαθανατισμένες προσωπικές στιγμές που σπανίως έχουν δει το φως της δημοσιότητας και ενσταντανέ. Πολλοί από τους φωτογράφους μοιράζονται για πρώτη φορά τις αναμνήσεις τους από τον θρυλικό «Λευκό Δούκα».

Οι φωτογραφίες και τα κείμενα είναι των Fernando Aceves, Brian Aris, Philippe Auliac, Alec Byrne, Kevin Cummins, Chalkie Davies, Justin de Villeneuve, Vernon Dewhurst, Gavin Evans, Gerald Fearnley, Lynn Goldsmith, Greg Gorman, Andrew Kent, Markus Klinko, Geoff MacCormack, Janet Macoska, Terry O’Neill, Denis O’Regan, Norman Parkinson, Mick Rock, John Scarisbrick, Steve Schapiro, Barry Schultz, Masayoshi Sukita και Ray Stevenson.

Την εισαγωγή έχει γράψει ο σχεδόν για όλη τη ζωή του Ντέιβιντ Μπάουι φίλος του, ο καλλιτέχνης George Underwood.

Ο αποκαλούμενος «χαμαιλέοντας της ροκ» κυριάρχησε στα μουσικά δρώμενα με το απαράμιλλο θεατρικό στυλ του, τις εκκεντρικές του εμφανίσεις, τις μεταμφιέσεις, την εκπληκτική φωνή του, και τη δυνατότητα να επανεφευρίσκει πάντα τον εαυτό του παρουσιάζοντας κάτι νέο, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για σημαντικούς καλλιτέχνες της ροκ σκηνής.

Ο Ντέιβιντ Μπάουι πρωταγωνίστησε με επιτυχία και σε μία σειρά ταινιών, όπως το «The Man Who Fell from to Earth» (1976) και το «Merry Christmas Mr Lawrence», με αποκορύφωμα τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου στην ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε «Ο Τελευταίος Πειρασμός».

Ήταν παντρεμένος με το μοντέλο Ιμάν και μαζί απέκτησαν μία κόρη, την Αλεξάντρια Τζόουνς.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2020

Σαμπίν Βάις: Στη θρυλική φωτογράφο το βραβείο Women in Motion 2020

Στη Σαμπίν Βάις, φωτογράφο με καριέρα που εκτείνεται σε οκτώ δεκαετίες, απονεμήθηκε το φωτογραφικό βραβείο Women in Motion 2020 από τον όμιλο Kering σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Φωτογραφίας Les Rencontres d'Arles.

Η 96χρονη φωτογράφος, η οποία παραμένει δραστήρια, συνέβαλε στη σχολή της ουμανιστικής φωτογραφίας, συλλαμβάνοντας ασπρόμαυρες εικόνες από την καθημερινή ζωή των εργαζομένων, των παιδιών και των καλλιτεχνών, σε πλακόστρωτα δρομάκια και σε σκονισμένα στούντιο.

Η γεννημένη στην Ελβετία φωτογράφος αγόρασε την πρώτη της κάμερα, Bakelite, με χρήματα από το φιλοδώρημά της, όταν ήταν οκτώ ετών. Αργότερα, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μετακόμισε στο Παρίσι για να μαθητεύσει δίπλα στον Γερμανό φωτογράφο μόδας Βίλι Μάιβαλντ και δημοσίευσε το πρώτο ρεπορτάζ της σε ηλικία 21 ετών.

Είναι γνωστή για τις γλαφυρές αλλά και ευαίσθητες απεικονίσεις της μεταπολεμικής νεολαίας και την τεράστια συλλογή πορτρέτων δημιουργικών ιδιοφυϊών -Κοκό Σανέλ, Ίγκορ Στραβίνσκι, Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ, Αλμπέρτο Τζακομέτι, Μπριζίτ Μπαρντό μεταξύ πολλών άλλων.

Έγινε μια από τις λίγες μόνο γυναίκες που εργάστηκαν στο φωτογραφικό πρακτορείο Rapho, με την υποστήριξη του Ρομπέρ Ντουανό.

Στις ΗΠΑ, οι φωτογραφίες της παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη το 1953 και το 1955, και αργότερα στο Art Institute of Chicago.

Σήμερα, η φωτογράφος εργάζεται για τους New York Times και τα περιοδικά Vogue, Newsweek και Paris Match.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2020

Φωτογραφικό αλμπουμ για τη Ναόμι Κάμπελ

 


Ένα τετρακοσίων σελίδων άλμπουμ για το σούπερ μοντέλο, επιχειρηματία, ακτιβίστρια και προβοκάτορα Ναόμι Κάμπελ εξέδωσε ο εκδοτικός Οίκος Taschen. Είναι αναντίρρητα μία από τις επιδραστικότερες φιγούρες στον κόσμο της μόδας.

Είναι το πρώτο μαύρο μοντέλο που κόσμησε τα εξώφυλλα του γαλλικού Vogue και του Time. Είναι το πρόσωπο στα εξώφυλλα εκατοντάδων περιοδικών, έχουν γραφτεί γι’ αυτήν απειράριθμα άρθρα και την αγάπησε ο φακός κάποιων από τους καλύτερους φωτογράφους της δεκαετίας του 1980, της δεκαετίας του 1990 αλλά και του σήμερα.

Η έκδοση έρχεται σε δύο τόμους. Ο μεγαλύτερος, γεμάτος φωτογραφίες από όλη την καριέρα της: πόζες μπροστά στον φακό των Mert Alas and Marcus Piggott, Richard Avedon, Anton Corbijn, Steven Meisel, Helmut Newton, Herb Ritts, Paolo Roversi, Ellen von Unwerth και Bruce Weber.

Περιλαμβάνει, επίσης, τη σειρά του Peter Lindbergh, όπου η Ναόμι χορεύει για το ιταλικό Vogue ως Ζοζεφίν Μπέικερ -η φωτογράφιση έγινε στη Ντοβίλ, το 1988 και τη φωτογραφική σύνθεση του Jean-Paul Goude για το αμερικανικό Harper's Bazaar στην οποία η Ναόμι κάνει αγώνα δρόμου με μια τσίτα.

Μαζί με τις φωτογραφίες, κείμενα που έγραψε η ίδια για τα παιδικά της χρόνια· για το ξεκίνημα της καριέρας ως μοντέλο· για τη δουλειά της με κάποιους από τους σπουδαιότερους σχεδιαστές μόδας, όπως οι Azzedine Alaïa, John Galliano, Marc Jacobs, Karl Lagerfeld και Gianni Versace.

Ο μεγάλος τόμος συνοδεύεται από έναν μικρότερο, με πληροφορίες και μια συνέντευξη στην οποία ανακαλεί στη μνήμη τη ζωή της και τη δουλειά της με τον Ajesh Patalay.

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

«Lebanon Then and Now», έκθεση φωτογραφιών στην Ουάσινγκτον


Στην έκθεση «Lebanon Then and Now: Photography from 2006 to 2020», η Middle East Institute's Art Gallery στην Ουάσινγκτον παρουσιάζει επιλογές φωτογραφιών από δύο εκθέσεις, τη «Lebanon: Between Reality and Fiction» του 2019 και τη «Revolt» του 2019-2020.

Αν και η τωρινή έκθεση ήταν αρχικά έκθεση στον πραγματικό κόσμο, λόγω της πανδημίας την επεξεργάστηκαν ως εικονική εμπειρία, επιτρέποντας στους «επισκέπτες» να απολαύσουν τις υψηλής ανάλυσης εικόνες και ταινία με την άνεσή τους.

Η έκθεση «Μεταξύ Πραγματικότητας και Μυθοπλασίας» αναδείκνυε δουλειές 19 φωτογράφων, καλλιτεχνών και κινηματογραφιστών με θέμα τον Εμφύλιο στον Λίβανο, του οποίου πολλές ανεπίλυτες εκκρεμότητες εξακολουθούν να συδαυλίζουν πολιτική αναταραχή στη χώρα.

Ιδιαίτερα οξύ πόνο προκαλεί η σειρά της Dalia Khamissy «Οι Απόντες του Λιβάνου» (ξεκίνησε το 2010 και συνεχίζεται), η οποία παρουσιάζει γυναίκες να ποζάρουν με φωτογραφίες μελών της οικογένειάς τους που είναι απόντες - έως σήμερα, περί τους 17.000 Λιβανέζοι παραμένουν αγνοούμενοι.

Η θάλασσα είναι το θέμα της σειράς ψηφιακών κολάζ της Maria Kassab με τίτλο «Το Ναυάγιο» (2018): η καλλιτέχνις υφαίνει εικόνες της Μεσογείου μέσα σε άδεια καθιστικά σπιτιών, εξερευνώντας τον πόνο του αποχωρισμού και της απώλειας λόγω του πολέμου.

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2020

Επιστρέφει το Chania International Photo Festival


Το Chania International Photo Festival είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι θα πραγματοποιηθεί και φέτος κανονικά πιστό στο ραντεβού του. Παρά τις πρωτόγνωρες συνθήκες που όλος ο πλανήτης βίωσε φέτος είχαμε πολύ μεγάλη ανταπόκριση από τους φωτογράφους παγκοσμίως.

Φέτος από 12 έως 18 Αυγούστου 2020 στο Μεγάλο Αρσενάλι (Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου), στο Παλιό Λιμάνι των Χανίων. θα παρουσιαστούν φωτογραφίες από περισσότερους από 300 καλλιτέχνες από 77 χώρες.Το Cip Festivalγια μία ακόμα φοράθα προβληθεί και μέσα από το LensCulture, μία διεθνή φωτογραφική πλατφόρμα με εκατομμύρια εγγεγραμμένους φωτογράφους. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να έχουμε μία πολύ μεγαλύτερη προβολή του Φεστιβάλ παγκοσμίως.

Μία διεθνής επιτροπή αποτελούμενη από 15 κριτές ανέλαβε να επιλέξει τις καλύτερες φωτογραφίες από αυτές που υποβλήθηκαν και οι οποίες θα εκτεθούν στο Φεστιβάλ.

Τα μέλη της επιτροπής είναι τα ακόλουθα:

Alain Schroeder, Βέλγιο, Φωτογράφος
Alexey Sorochan, Ουκρανία, Φωτογράφος
Ben McRae, Αυστραλία, Φωτογράφος
ChlseaNix, ΗΠΑ, Φωτογράφος
Dennis Ramos, ΗΠΑ, Διαπιστευμένος φωτογράφος στη Μεγάλη Βρετανία
Frank Van Es, Ολλανδία, Φωτογράφος/Καθηγητής στο Grafisch Lyceum στο Ρότερνταμ
Guy Needham, Νέα Ζηλανδία, Φωτογράφος
Heike Suhre, Ολλάνδία, Φωτογράφος
Isabella Tabacchi, Ιταλία, Φωτογράφος
James Niven, Νέα Ζηλανδία, Φωτογράφος
Maria Toutoudaki, Ελλάδα, Διευθύντρια της Blank Wall Gallery και του Chania International Photo Festival
MarianoCortez, Αργεντινή, Φωτογράφος
Markos Dolopikos, Ελλάδα, Φωτογράφος/Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Blank Wall Gallery
Nick Apostolopoulos, Ελλάδα, Επίκουρος Καθηγητ’ης του Τμήματος Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Ατικής
Ron Colbroth, ΗΠΑ, Φωτογράφος


Οι καλλιτέχνες που υπέβαλλαν φωτογραφίες τους για το Φεστιβάλ είναι από τις παρακάτω χώρες:

Αλγερία, Αζερμπαϊτζάν, Αιθιοπία , Αργεντινή, Αρμενία, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βενεζουέλα, Βερμούδες, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Βραζιλία, Γαλλία, Γαλλική Πολυνησία, Γερμανία, Γεωργία, Δανία, Εκουαδόρ, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ινδία, Ιράν, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ισπανία, Ισραήλ, Ιταλία, Καναδάς, Καταλονία, Κίνα, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Κούβα, Κροατία, Κύπρος, Λετονία, Λευκορωσία, Λιθουανία, Μακάο, Μαλαισία, Μαρόκο, Μεξικό, Μολδαβία, Μπαγκλαντές, Μπαρμπάντος, Μυανμάρ, Νέα Ζηλανδία, Νιγηρία, Νορβηγία, Νότια Αφρική, Νότια Κορέα, Ολλανδία, Ουγγαρία, Ουκρανία, Πακιστάν, Περού, Πολωνία, Πορτογαλία, Πουέρτο Ρίκο, Ρουμανία, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Σερβία, Σιγκαπούρη, Σκωτία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σρι Λάνκα, Τζαμάικα, Τουρκία, Τσεχία, Φιλιππίνες, Χονγκ Κονγκ

Επικοινωνία:
694.7725.521
211.4052.138
info@cipfestival.com

Δευτέρα 4 Μαΐου 2020

Πορτρέτα «εξαίρετων» Ιταλών από τον φακό του Julian Hargreaves


Πορτρέτα «εξαίρετων» Ιταλών που πόζαραν στον φωτογραφικό φακό του Julian Hargreaves παρουσιάζονται στην on line έκθεση που διοργανώνεται από το Εθνικό Ρωμαϊκό Μουσείο Palazzo Altemps για φιλανθρωπικό σκοπό.

Για την έκθεση, με τίτλο «Eccellenza Italiana», ο φωτογράφος, με έδρα το Μιλάνο, προβάλλει 70 φωτογραφίες διάσημων προσωπικοτήτων, που έχουν κατακτήσει την επιτυχία στον κινηματογράφο, τη μουσική, τη μόδα και τον αθλητισμό και έχουν κερδίσει βραβεία στους τομείς τους -Όσκαρ, Grammy ή Ολυμπιακό Μετάλλιο.

«Κάθε πορτρέτο έχει τη δική του ιστορία» δήλωσε ο Αγγλο-Ιταλός φωτογράφος Julian Hargreaves.

«Ο Πάολο Σορεντίνο πόζαρε στον φακό μου στις Κάννες λίγο πριν την άφιξη στο κόκκινο χαλί για την πρεμιέρα της ταινίας του “La grande bellezza”. Ο Αλεσάντρο Μπόργκι κάθεται σε ένα τραπέζι στη βεράντα του ξενοδοχείου Excelsior κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας» ανέφερε.

Την έκθεση συνθέτουν, μεταξύ άλλων, πορτρέτα του πρώην ποδοσφαιριστή Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, της Ολυμπιονίκη στην κολύμβηση Φεντερίκα Πελεγκρίνι, του τενίστα Ματέο Μπερετίνι, του τραγουδιστή Έρος Ραματσότι, του επιχειρηματία Ρέντσο Ρόσο, του σεφ Κάρλο Κράκο, των ηθοποιών Βαλέρια Γκολίνο, Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, του μοντέλου Μπιάνκα Μπάλτι και πολλών άλλων.

Για να θυμίζουν την ομορφιά και την ιστορία του Palazzo Altemps, τα πορτρέτα εναλλάσσονται με λεπτομέρειες κλασικών αγαλμάτων που έχει φωτογραφίσει ο Hargreaves κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του.

Η έκθεση, που ήταν ήδη στο πρόγραμμα του Palazzo Altemps και ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, προβάλλεται από τις 27 Απριλίου online. Οι φωτογραφίες είναι διαθέσιμες προς πώληση με πρωτοβουλία του φωτογράφου και θα διατεθούν στην ανθρωπιστική οργάνωση Cesvi, που υλοποιεί δράσεις για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.

Η Ιταλίδα τραγουδίστρια Λάουρα Παουζίνι συνεισφέρει στην πρωτοβουλία -«την επέλεξα» εξηγεί ο Hargreaves, «επειδή στην καριέρα της δεν είναι μόνο ένας φάρος της ιταλικής μουσικής στον κόσμο, αλλά και ένα μοντέλο κοινωνικού ακτιβισμού».

Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Βρέθηκε άλμπουμ με φωτογραφίες γυναίκας με διάσημους του Χόλυγουντ

Ένα κατάστημα μεταχειρισμένων ειδών στο Βέλγιο ξεκίνησε αναζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να βρει τον νόμιμο κάτοχο ενός ασυνήθιστου δωρηθέντος αντικειμένου: ενός άλμπουμ γεμάτου φωτογραφίες, που παρουσιάζουν μια μυστηριώδη γυναίκα να ποζάρει με διασημότητες.
Στο κατάστημα Opnieuw & Co στο Μόρτσελ, οι εργαζόμενοι τακτοποιούσαν κουτιά με δωρηθέντα αντικείμενα, όταν ανακάλυψαν το φωτογραφικό άλμπουμ με φωτογραφίες μιας γυναίκας που χαμογελάει στον φακό, έχοντας στο πλευρό της τους Κιάνου Ριβς, Αντζελίνα Τζολί, Τομ Κρουζ, Τζόνι Ντεπ, Ντριου Μπάριμορ, Μπρους Γουίλις, Γουίλιαμ Σάτνερ και Ελάιτζα Γουντ.
Οι διευθυντές του καταστήματος δήλωσαν ότι κανονικά καταστρέφουν προσωπικές φωτογραφίες που βρίσκονται μέσα σε κουτιά από δωρεές, αλλά θεώρησαν ότι οι συγκεκριμένες φαίνονται σημαντικές και αποφάσισαν να προσπαθήσουν να εντοπίσουν τη γυναίκα που διακρίνεται σε αυτές,  αξιοποιώντας τα social media.
Οι αναρτήσεις των εκπροσώπων του καταστήματος, τελικά, οδήγησαν στη γυναίκα των φωτογραφιών. Αναγνωρίστηκε ως Maria Snoeys-Lagler, πρώην μέλος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου του Χόλιγουντ, η οποία πέθανε το 2016 σε ηλικία 87 ετών.
Ένας βελγικός τηλεοπτικός σταθμός κατάφερε να βοηθήσει τους υπεύθυνους του Opnieuw & Co να έρθουν σε επαφή με την κόρη της, Snoeys-Lagler, και να στείλουν το άλμπουμ στο σπίτι της στην Καλιφόρνια.

Δεν έχει αποσαφηνιστεί πώς το άλμπουμ κατέληξε στο Βέλγιο ή πώς έφθασε στο κατάστημα μεταχειρισμένων.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2020

Μονόχρωμες δημιουργίες με έντονο συναίσθημα στη Blank Wall Gallery

Έναρξη έκθεσης: Παρασκευή 6 Μαρτίου, 20:00
Επιμέλεια έκθεσης: Μάρκος Δολόπικος
Διάρκεια έκθεσης: Από 6 Μαρτίου έως 18 Μαρτίου 2020

Την Παρασκευή 6 Μαρτίου η Blank Wall Gallery θα φιλοξενήσει την ομαδική έκθεση φωτογραφίας “Monochrome” όπου θα παρουσιαστούν φωτογραφίες καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο.

Μονόχρωμες δημιουργίες που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της φωτογραφίας, από πορτραίτα μέχρι φωτογραφία δρόμου. Οι καλλιτέχνες παρουσιάζουν τη δουλειά τους με τη δημιουργικότητα να παίζει κυρίαρχο ρόλο. Πολλές φορές η αληθινή τέχνη και η ομορφιά βρίσκονται στην απλότητα. Η απουσία του χρώματος αντί να αποδυναμώσει την εικόνα την κάνει πιο ισχυρή και πιο επιβλητική. Αυτό στις μέρες μας ισχύει σε μεγάλο βαθμό, αφού οι θεατές έχουν κορεστεί από την πληθώρα χρώματος και πληροφοριών που τους κατακλύζουν καθημερινά.

Αυτό είναι ίσως και το στοιχείο που συναρπάζει τόσο τους
φωτογράφους όσο και τους θεατές, η μεταμόρφωση του καθημερινού και του συνηθισμένου σε κάτι διαφορετικό, πιο απλό αλλά και πιο δυνατό ταυτόχρονα.
Οι μονόχρωμες φωτογραφίες δεν είναι ποτέ μόνο αυτό που δείχνουν. Πίσω από την εικόνα υπάρχει ένα πολύ έντονο συναίσθημα αλλά και μνήμες που ζωντανεύουν.

Είσοδος Ελεύθερη

Πληροφορίες:
Blank Wall Gallery
Φωκίωνος Νέγρη 55 Κυψέλη
[p]+30.211.4052.138 [m]+30.694.3868.124
info@blankwallgallery.com
[p]+30.211.4052.138 
[m]+30.694.3868.124

Ωράριο Λειτουργίας:
Δευτέρα – Τρίτη
Τετάρτη - Παρασκευή: 16:30-21:30
Σάββατο: 12:00-14:30
Κυριακή – Πέμπτη: Κλειστά


Μεγάλη έκθεση για το θρυλικό Studio 54 θα παρουσιαστεί στο Μουσείο του Μπρούκλιν

Την πρώτη έκθεση αφιερωμένη στο θρυλικό Studio 54, που σημάδεψε τη νυχτερινή ζωή και την καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης, ετοιμάζει το Μουσείο του Μπρούκλιν.  
Το Studio 54 λειτούργησε για 33 μήνες, από τον Απρίλιο του 1977 ως τον Φεβρουάριο του 1980, αποτελώντας σημείο αναφοράς για το διάστημα που έμεινε ανοιχτό. Με τίτλο «Studio 54: Night Magic», θα είναι η πρώτη έκθεση αποκλειστικά αφιερωμένη στην άνοδο και την πτώση του κλαμπ, και θα ανοίξει τις πύλες της στις 13 Μαρτίου 2020.  
Περίπου 650 αντικείμενα αναμένεται να συμπεριληφθούν στην έκθεση που θα διερευνήσει το πρωτοποριακό ντιζάιν και τη λαμπερή αισθητική του κλαμπ, ενώ αυθεντικά σχέδια, σκίτσα και μακέτες, εφήμερα που διασώθηκαν από μέλη του κλαμπ, θα βγουν για πρώτη φορά «στο φως» από τη δεκαετία του 1970.
Ο σχεδιασμός της έχει εμπνευστεί από την ατμόσφαιρα του θρυλικού κλαμπ και ιδιαίτερα του φωτισμού του. 
Στην έκθεση περιγράφεται πώς το Studio 54 αναδύθηκε στη σκιά του πολέμου του Βιετνάμ και ενώ τα κινήματα για τα κοινωνικά δικαιώματα, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ και τα δικαιώματα των γυναικών κέρδιζαν έδαφος, οδηγώντας στην ανάγκη για την ύπαρξη ενός χώρου που οι άνθρωποι θα εκφράζονται ελεύθερα.  

H έκθεση θα εμβαθύνει και στις πολιτικές του κλαμπ, που ίδρυσαν ο Ίαν Σράγκερ και ο Στιβ Ρούμπελ, οι οποίες εκτείνονταν πολύ πέρα από την αυστηρή του πόρτα, όπου αμέτρητοι κλάμπερς συνωστίζονταν για να μπουν στο Studio 54 και να διασκεδάσουν με τους θαμώνες του, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Άντι Γουόρχολ, η Νταϊάνα Ρος, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Λάιζα Μινέλι, ο Μάικλ Τζάκσον, η Πατ Κλίβελαντ, ο Μικ Τζάγκερ και ο Τρούμαν Καπότε.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020

«Αιχμαλωτίζοντας» εικόνες κάτω από την επιφάνεια του νερού

Οι νικητές του διαγωνισμού «Underwater photographer of the year - UPY 2020» ανακοινώθηκαν πρόσφατα, φέρνοντας για ακόμα μία χρονιά στην επιφάνεια εντυπωσιακά στιγμιότυπα που αιχμαλώτισαν με τον φακό τους ταλαντούχοι φωτογράφοι από όλο τον κόσμο.
Το έργο των κριτών ήταν και φέτος πολύ δύσκολο, καθώς χρειάστηκε να επιλέξουν ανάμεσα σε 5.500 φωτογραφίες που υποβλήθηκαν συνολικά από 500 συμμετέχοντες από ολόκληρο τον κόσμο.
«Ξέρω πόση δουλειά κάνουν οι φωτογράφοι κατά την υποβολή της συμμετοχής τους στον διαγωνισμό» αναφέρει ο Άλεξ Μουστάρντ, επικεφαλής των κριτών του UPY.

 «Έτσι κι εμείς προσπαθούμε να καταβάλουμε την ίδια προσπάθεια για την επιλογή των καλύτερων φωτογραφιών. Ως κριτική επιτροπή, έχουμε αρκετά διαφορετικά γούστα όσον αφορά τις υποβρύχιες εικόνες, αλλά σεβόμαστε και ακούμε τις απόψεις των υπόλοιπων» καταλήγει ο κ. Μουστάρντ.
 
Copyright © 2014 AthensIn. Designed by OddThemes