Αποκάλυψε ότι θα δανείσει τη φωνή της σε «μια μικρή μπλε ηρωίδα» τη Στρουμφίτα, στη νέα ταινία της Par με την Nickelodeon Movies. Επίσης, θα γράψει και θα ερμηνεύσει τα τραγούδια της νέας περιπέτειας των μικρών Στρουμφ, καθώς θα συμμετέχει και στην παραγωγή.

H βραβευμένη τραγουδίστρια δήλωσε ενθουσιασμένη για τον ρόλο της στην πρώτη ταινία με τους αγαπημένους ήρωες που κυκλοφορεί από την Paramount Pictures. «Ελπίζω αυτό να μου δώσει «μπόνους» στα παιδιά μου μια μέρα», είπε.

Τη νέα ταινία θα σκηνοθετήσει ο υποψήφιος για Όσκαρ, Κρις Μίλερ, με τον Ματ Λάντον, σε σενάριο της Παμ Μπρέιντι, εμπνευσμένο από τους χαρακτήρες που δημιούργησε ο Βέλγος σκιτσογράφος Πεγιό.

Έχουν περάσει έξι χρόνια από την τελευταία φορά που τα Στρουμφάκια εισέβαλαν στη μεγάλη οθόνη μέσω της Sony. Για την τραγουδίστρια είναι η δεύτερη φορά που θα δανείσει τη φωνή της σε ταινία κινουμένων σχεδίων μετά την ταινία «Home» το 2015.

Σύμφωνα με το IndieWire, τα «Στρουμφάκια» επιστρέφουν στις αίθουσες στις 14 Φεβρουαρίου 2025.

Η ταινία «Liberté» αφηγείται την αληθινή ιστορία της Νουρ Ιναγιάτ Χαν, της κόρης ιεροκήρυκα των Σούφι και Αμερικανίδας, που έγινε κατάσκοπος και χειρίστρια ασυρμάτου με έδρα τη Γαλλία για τους Βρετανούς κατά τη διάρκεια του πολέμου και τελικά κρατήθηκε αιχμάλωτη από το ναζιστικό καθεστώς και εκτελέστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου.

Το σενάριο της δραματικής ταινίας έχει γράψει η δημοσιογράφος του Sky News, Σαμ Ναζ, η οποία πρωταγωνιστεί επίσης στον ρόλο της Χαν. Η ταινία βασίζεται σε κατάθεση που δόθηκε από τους Γερμανούς απαγωγείς της Χαν μετά τον πόλεμο. «Liberté» (Ελευθερία) πιστεύεται ότι ήταν η τελευταία λέξη που ειπώθηκε από την κατάσκοπο πριν από το θάνατό της.

Στην ταινία που σκηνοθέτησε ο Κρίστοφερ Χάνβεϊ πρωταγωνιστεί επίσης ο Όλιβερ Μπουτ ως αρχηγός της ναζιστικής υπηρεσίας πληροφοριών Χανς Γιόζεφ Κίφερ.

«Αν μπορούσα να γυρίσω το ρολόι πίσω, θα χρησιμοποιούσα τη φωνή μου με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο… Θα μιλούσα στους δημοσιογράφους, θα απαντούσα: “Μην τολμήσετε να μου ξαναφερθείτε έτσι. Είμαι μια νέα γυναίκα, το σώμα μου αλλάζει, το ανακαλύπτω, είμαι βαθιά ανασφαλής, είμαι τρομοκρατημένη, μην το κάνετε πιο δύσκολο από ό,τι είναι ήδη”. Αυτό είναι εκφοβισμός, ξέρετε, και στην πραγματικότητα οριακό κακοποιητικό, θα έλεγα».

Μιλώντας νωρίτερα φέτος στην Guardian η ηθοποιός θυμήθηκε ότι στην περίοδο μετά τον «Τιτανικό» όλοι «σχολίαζαν τα κιλά μου, υπολόγιζαν πόσο ζυγίζω και δημοσίευαν την υποτιθέμενη δίαιτα που ακολουθούσα. Ήταν τόσο φρικτό να τα διαβάζω όλα αυτά».

Μιλώντας τον προηγούμενο μήνα στο podcast του Marc Maron είπε ακόμα ότι ένιωσε εκφοβισμό από τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, εξηγώντας ότι «όλα άλλαξαν από τη μία μέρα στην άλλη» μετά την κυκλοφορία του «Τιτανικού».

«Θυμάμαι ότι απλώς σκέφτηκα: “Εντάξει, καλά, αυτό είναι φρικτό και ελπίζω να περάσει”. Και σίγουρα πέρασε, αλλά μ’ έκανε επίσης να συνειδητοποιήσω ότι αν αυτό ήταν το να είσαι διάσημος, δεν ήμουν έτοιμη να γίνω διάσημη, ευχαριστώ. Όχι, σίγουρα όχι» είπε.

«Η κ. Μπάσετ είχε μία λαμπρή καριέρα ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός και στο “Wakanda Forever” μάς υπενθυμίζει γιατί τη σέβονται τόσο πολύ. Είναι βασιλική, άγρια και επιβλητική ως βασίλισσα Ραμόντα. Υποκλινόμαστε», δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του SBIFF, Ρότζερ Ντάρλινγκ.

Η 64χρονη ηθοποιός έχει λάβει βραβεία αυτήν τη σεζόν για την ερμηνεία της στο συγκινητικό σίκουελ του «Black Panther», αφήνοντας πολλούς να προβλέπουν ότι έχει μεγάλες πιθανότητες να γίνει η πρώτη ερμηνεύτρια σε ταινία των Marvel Studios που θα είναι υποψήφια σε κατηγορία υποκριτικής.

Στην καριέρα της, η Μπάσετ έχει ερμηνεύσει σημαντικούς ρόλους στις ταινίες «Malcolm X», «Boyz N The Hood», «Waiting to Exhale» και «What’s Love Got To Do With It?», για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ερμηνεία της ως τραγουδίστρια Τίνα Τέρνερ.

Η διαμάχη τους ξεκίνησε όταν ο Πιτ την κατηγόρησε πως ήταν «υπερβολικά υποτιμητική» με τα παιδιά τους και στη συνέχεια άρχισε να της φωνάζει στο μπάνιο. «Όταν ένα από τα παιδιά τους την υπερασπίστηκε, ο Πιτ όρμησε στο παιδί και η Τζολί τον άρπαξε από πίσω για να τον σταματήσει. Στην προσπάθεια του να την απομακρύνει την τραυμάτισε στην πλάτη και τον αγκώνα. Τα παιδιά έσπευσαν να την βοηθήσουν.

Ο Πιτ προσπάθησε να πνίξει ένα από τα παιδιά ενώ χτύπησε ένα άλλο στο πρόσωπο. Όλα τον παρακαλούσαν να σταματήσει. Ήταν φοβισμένα», αναφέρει η κατάθεση της ηθοποιού, προσθέτοντας ότι στη συνέχεια «έχυσε μπύρα στην Τζολί». Και σε ένα άλλο σημείο, «έριξε μπύρα και κόκκινο κρασί στα παιδιά». Στην καταγγελία της αναφέρει ακόμη ότι δεν υπήρξε καμία συμφωνία για το οινοποιείο, Chateau Miraval.

Η Τζολί προσφέρθηκε να πουλήσει το μερίδιό της στον Πιτ, αλλά εκείνος φέρεται να «απαίτησε» να υπογράψει «ένα σύμφωνο που θα της απαγόρευε να μιλήσει εκτός δικαστηρίου για τη σωματική και συναισθηματική κακοποίηση της ίδιας και των παιδιών τους από εκείνον. Η Τζολί αρνήθηκε και ο Πιτ αποχώρησε από τη συμφωνία», αναφέρουν οι δικηγόροι στα έγγραφα σύμφωνα με το People.

Η σειρά έκανε το ντεμπούτο της με μια ανάμεικτη κριτική ανταπόκριση, σημειώνοντας μόλις 55% στη βαθμολογία στο Rotten Tomatoes και 27% από το κοινό. Σύμφωνα με την εβδομαδιαία κατάταξη του Netflix η σειρά μεταδόθηκε για περισσότερες από 72 εκατομμύρια ώρες την εβδομάδα που έκανε το ντεμπούτο της, καθιστώντας τη στο Νο.2 του top 10, πίσω από την 4η σεζόν του «Stranger Things». Έπεσε μία θέση τη δεύτερη εβδομάδα προβολής και βγήκε εκτός top 10 την αμέσως επόμενη.

Βασισμένη στο ομώνυμο franchise βιντεοπαιχνιδιών, η σειρά ακολούθησε τον αγώνα της Jade Wesker για επιβίωση σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από αιμοδιψή μολυσμένα και τρομακτικά πλάσματα. Σε αυτό το απόλυτο μακελειό, η Jade στοιχειώνεται από το παρελθόν της στη New Raccoon City, από τις ανατριχιαστικές σχέσεις του πατέρα της Albert με την εταιρεία Umbrella Corporation αλλά κυρίως από αυτό που συνέβη στην αδερφή της, Billie.

Δημιουργός της σειράς ήταν ο Andrew Dabb, που υπηρέτησε και ως εκτελεστικός παραγωγός. Η Mary Leah Sutton υπέγραφε το σενάριο ενώ οι Robert Kulzer και Oliver Berben της Constantin Film είναι επίσης εκτελεστικοί παραγωγοί. Το πρώτο παιχνίδι «Resident Evil» κυκλοφόρησε το 1996. Από τότε, το παιχνίδι και όλα τα προϊόντα franchise έχουν πουλήσει πάνω από 100 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

Το franchise των κινηματογραφικών παραγωγών έχει αποδώσει πάνω από 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως ενώ υπάρχουν επίσης ταινίες κινουμένων σχεδίων «Resident Evil», κόμικς, μυθιστορήματα και αξιοθέατα σε θεματικά πάρκα.

«Η Ολίβια υπήρξε σύμβολο θριάμβων και ελπίδας για πάνω από 30 χρόνια, καθώς μοιραζόταν το ταξίδι της με τον καρκίνου του στήθους» σημειώνεται, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση τού συζύγου της, Τζον Ίστερλινγκ για το θάνατό της.

Η Νιούτον πρωταγωνίστησε, μεταξύ άλλων, στο εμβληματικό μιούζικαλ «Grease» του 1978.

Το ομώνυμο τραγούδι είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα στην ιστορία της μουσικής ενώ το single «You're the One That I Want», με τον συμπρωταγωνιστή της Τζον Τραβόλτα, είναι ένα από τα singles με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών.

Η Αγγλο-Αυστραλή Ολίβια Νιούτον Τζον (26 Σεπτεμβρίου 1948 – 8 Αυγούστου 2022)  ήταν στιχουργός, ηθοποιός, χορεύτρια, επιχειρηματίας και ακτιβίστρια. Γεννήθηκε στο Κέιμπριτζ στη Βρετανία.

Έλαβε τέσσερις φορές βραβείο Γκράμμυ μπήκε πέντε φορές στο number-one και δέκα φορές στο top-ten του Billboard Hot 100 ενώ δυο δίσκοι της έχουν καταλάβει την πρώτη θέση στο Billboard 200. Έντεκα από τα singles της (συμπεριλαμβανομένων δυο πλατινένιων δίσκων) και 14 δίσκοι της (συμπεριλαμβανομένων δυο πλατινένιων και τεσσάρων διπλά πλατινένιων) έχουν γίνει χρυσοί.

Ήταν, επίσης, ακτιβίστρια για ζητήματα του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των ζώων. Παντρεύτηκε δυο φορές. Απέκτησε μια κόρη, τη Χλόη Λάτανζι, με τον πρώτο σύζυγό της, τον ηθοποιό Ματ Λάτανζι. Το 2008 παντρεύτηκε τον Τζον Ίστερλιγκ.

Ο Τζον Τραβόλτα, κινηματογραφικός Ντάνι Zούκο που ερωτεύθηκε η Ολίβια Νιούτον Τζον στο «Grease», αποχαιρέτησε με ένα συγκινητικό μήνυμα τη συμπρωταγωνίστριά του, που πέθανε σήμερα νικημένη από τον καρκίνο, δηλώνοντας «δικός της από την πρώτη στιγμή και για πάντα».

«Πολυαγαπημένη μου Ολίβια, έκανες τις ζωές όλων μας τόσο καλύτερες. Η επίδρασή σου ήταν απίστευτη. Σ'αγαπώ πολύ. Θα σε δούμε στο τέλος του δρόμου και θα βρεθούμε μαζί όλοι ξανά. Δικός σου από την πρώτη στιγμή που σε αντίκρυσα και για πάντα. Ο δικός Ντάνι, ο δικός σου Τζον»

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1944 και μεγάλωσε στο Πασαλιμάνι και στην Αθήνα. Σπούδασε υποκριτική στην Αθήνα και χορό στη Νέα Υόρκη.

Στον κινηματογράφο έχει εμφανιστεί στις ταινίες: Γλυκιά Συμμορία, Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, Ελευθέριος Βενιζέλος 1910 – 1927, Ακροπόλ, Οι απέναντι, Ρεμπέτικο, «Happy day» και «Ο δράκουλας των Εξαρχείων. Στο θέατρο έχει πρωταγωνιστήσει σε έργα όπως Περιμένοντας τον Γκοντό, Ο φίλος μου ο Λευτεράκης, «Εγώ δεν…» και Κ.Π.Καβάφης Αυτοβιογραφούμενος.

Στην τηλεόραση έχει κάνει guest εμφανίσεις στις σειρές: Οι Απαράδεκτοι, Οι Τρεις Χάριτες, Οι Μεν και οι Δεν και Δύο Ξένοι, ενώ η τελευταία τηλεοπτική του εμφάνιση ήταν στο «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα».

Υπήρξε ραδιοφωνικός παραγωγός σε καθημερινή εκπομπή στον σταθμό «Εν Λευκώ» και έχει εκδώσει τρία αυτοβιογραφικά βιβλία.

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας με την Ίζαμπελ Γουόρντ (που τον παντρεύτηκε για να μπορέσει να βγάλει αμερικανικό διαβατήριο) στη Νέα Υόρκη.

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας ξεχώριζε πάνω από όλα για την ιδιαίτερη προσωπικότητά του. Εστέτ, σνομπ, καυστικός, εναλλακτικός ήταν κάποια από τα επίθετα που τον χαρακτήριζαν και τον διαφοροποιούσαν από τους ηθοποιούς της γενιάς του.

Γλυκιά Συμμορία - Τώρα μάλιστα (Κωνσταντίνος Τζούμας)

Σημαντικός σταθμός στη ζωή του η παραμονή στη Νέα Υόρκη την πολυτάραχη δεκαετία του 70. Πήγε για σπουδές χορού, έκανε μαθήματα με κορυφαίους του είδους όπως ο Άλβιν Νίκολαϊ, αλλά τελικά δεν έγινε χορευτής. Έζησε όμως στο «κόκκινο» για τέσσερα χρόνια σε εποχές καλλιτεχνικού οργασμού και σεξουαλικής απελευθέρωσης στο Μανχάταν.

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας στην ταινία «Ο Δράκουλας των Εξαρχείων».

Γυρνώντας στην Αθήνα έπαιξε στον κινηματογράφο και το θέατρο σε καλλιτεχνικές δημιουργίες που έσπαγαν τα στεγανά. Το ευρύ κοινό τον έμαθε από τη guest συμμετοχή του σε τηλεοπτικές σειρές, όπου κατάφερε να ξεχωρίσει για ακόμα μία φορά.

Πολλοί ήταν εκείνοι που τον άκουγαν κάθε πρωί στην ραδιοφωνική εκπομπή «Café Society» στον σταθμό En Lefko, που ξεχώριζε με το ιδιαίτερο προσωπικό του στυλ και τις αμφιλεγόμενες απόψεις του, που δεν ήταν λίγες οι φορές που σόκαραν και εξόργιζαν.

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας αρέσκονταν να είναι προκλητικός και δήθεν, όπως έλεγε και ο ίδιος. Το «μαύρο χιούμορ» του – όπως ο ίδιος το είχε χαρακτηρίσει– για το ευαίσθητο και σημαντικό θέμα των γυναικοκτονίων το τελευταίο διάστημα της ζωής του έριξε σκιά στην πολύχρονη πορεία του.

Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα -Σ αυτή την πόλη είμαστε ξένοι

Το αντίο στον Κωνσταντίνο Τζούμα είπε μέσα από ανάρτησή του στο facebook ο στενός του φίλος Άγγελος Παπαδημητρίου. «Αντίο βρε Κωνσταντίνε» έγραψε προσθέτοντας μία φωτογραφία του ηθοποιού από το 2021.

Αυτή τη φορά, ο Τζόνι Ντεπ κατηγορείται για επίθεση σε μέλος του συνεργείου της ταινίας «City of Lies», του 2017.

Σύμφωνα με την κατάθεση του Γκεγκ Μπρουκς, ο Ντεπ τον χτύπησε δύο φορές στα πλευρά, έξω από ένα ξενοδοχείο στο Λος Άντζελες, με αποτέλεσμα να σταματήσουν τα γυρίσματα για αρκετή ώρα. Ο Μπρουκς, έπειτα από συνεννόηση με τον σκηνοθέτη της ταινίας, κλήθηκε να πει στον Ντεπ ότι το γύρισμα έπρεπε να σταματήσει και τότε ο ηθοποιός έγινε, σύμφωνα με τον ίδιο, έξαλλος. Άρχισε να φωνάζει «δεν έχει το δικαίωμα να μου λες εσύ τι να κάνω».

Ο Μπρους, σύμφωνα με ξένα δημοσιεύματα, είπε ότι ο Ντεπ μύριζε αλκοόλ και πως: «η μέθη και η γενικότερη ιδιοσυγκρασία του Τζόνι δημιούργησαν ένα κλίμα εχθρικό και ένα ανασφαλές περιβάλλον», το οποίο εν τέλει είχε ως αποτέλεσμα, ο Ντεπ να επιτεθεί στον ίδιο, όταν προσπάθησε να του πει για την αναβολή των γυρισμάτων. Ο Μπρουκς ακόμη, σύμφωνα με τη DailyMail, ισχυρίζεται ότι απολύθηκε από την παραγωγή, όταν αρνήθηκε να υπογράψει ένα έγγραφο, που είχε να κάνει με την παραίτησή του από το δικαίωμα για μήνυση.

Ο Γκεγκ Μπρουκς ισχυρίζεται ακόμη, ότι υπέστη ταπείνωση, σωματικό και ψυχικό πόνο από το περιστατικό και ζητά αποζημίωση από τον Τζόνι Ντεπ, τον σκηνοθέτη και την εταιρεία παραγωγής. Ο Ντεπ από τη μεριά του, ισχυρίζεται ότι βρισκόταν σε αυτοάμυνα και πως ο Μπρουκς τον προκάλεσε. Η δίκη αναμένεται να ξεκινήσει στις 25 Ιουλίου, όταν πια θα έχουν συμπληρωθεί δύο μήνες από τη νίκη του Χολιγουντιανού ηθοποιού κατά της Χερντ.

Η Βάσκεζ θα αναλάβει την υπεράσπισή του, μαζί με τον δικηγόρο Ράνταλ Σμιθ. Μετά την ενεργό δράση της στην υπεράσπιση του Ντεπ στη δίκη για συκοφαντική δυσφήμηση κατά της Χερντ, η 37χρονη δικηγόρος έχει αποκτήσει τους δικούς της θαυμαστές. Είναι ακόμη αξιοσημείωτο, ότι εκτός από δικηγορικές εταιρείες που θέλουν να την εντάξουν στο δυναμικό τους, δέχεται καταιγισμό προτάσεων από μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα.

Η προβολή θα γίνει με ελεύθερη είσοδο και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Επίσης, διαδικτυακά την Πέμπτη 9 Ιουνίου και για 24 ώρες, δωρεάν και χωρίς γεωγραφικό περιορισμό στο https://online.tainiothiki.gr

Ο Ροβήρος Μανθούλης (1929-2022), πρωτοπόρος της ανανέωσης του ελληνικού κινηματογράφου και πρωτεργάτης του ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα, υπήρξε μια σπάνια περίπτωση δημιουργού και ανθρώπου που συνδύαζε ταλέντο και ήθος. Ήταν ένας από τους τελευταίους «μεγάλους» της γενιάς του.

ΤΑΙΝΙΟΘΉΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΟΣ

Η ταινία του Ροβήρου Μανθούλη, «Πρόσωπο με πρόσωπο» (1966) αποκαταστάθηκε ψηφιακά σε 4Κ στο μεγαλύτερο εργαστήριο της Ευρώπης L' Immagine Ritrovata -σε συνεργασία με ελληνικά εργαστήρια. Η αποκατάσταση εικόνας και ήχου έγινε από τα πρώτης γενιάς αρνητικά 35mm που συντηρούνται στα αρχεία της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.

Η υποδειγματική αυτή δουλειά πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του προγράμματος «A Season of Classic Films», μια πρωτοβουλία της ACE -Association des Cinémathèques Européennes (Ένωση Ευρωπαϊκών Ταινιοθηκών), ως μέρος του προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη MEDIA και με την υποστήριξη του προγράμματος ΕΣΠΑ και του ΠΕΠ Αττικής. Υπεύθυνη του έργου αποκατάστασης ήταν η Ηλέκτρα Βενάκη.

Ο Ροβήρος Μανθούλης έφυγε από τη ζωή 21 Απριλίου 2022, ακριβώς 55 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της ταινίας του στο Φεστιβάλ της Ιέρ, στις 21 Απριλίου 1967, που έγινε ενθουσιωδώς δεκτή από κοινό και κριτική και προσκλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Κανών. Ο Μανθούλης τότε έκανε δηλώσεις κατά της δικτατορίας, που έκαναν τον γύρο του κόσμου και το «Πρόσωπο με πρόσωπο» απαγορεύτηκε από τους συνταγματάρχες.

Η ταινία καυτηριάζει την προδικτατορική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, σατιρίζει την ανερχόμενη τάξη των νεόπλουτων και επιπλέον στιγματίζει την πολεοδομική καταστροφή της Αθήνας τη δεκαετία του ΄60.

Ο Στιούαρτ, ο οποίος είναι ο πρώτος που έλαβε τη τιμητική διάκριση, μετά από δύο χρόνια χωρίς απονομή βραβείου λόγω της πανδημίας της COVID-19, βραβεύθηκε σε εκδήλωση την περασμένη Κυριακή στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Τζον Φ. Κένεντι, στην Ουάσινγκτον.

Οι Τζίμι Κίμελ, Στιβ Καρέλ, Στίβεν Κόλμπερτ, Σαμάνθα Μπι, Ολίβια Μουν, Εντ Χελμς και Ντέιβιντ Σαπέλ ήταν παρουσιαστές της τελετής απονομής.

Ο Σαπέλ ήταν ο τελευταίος κωμικός που έλαβε το βραβείο το 2019.

Παρόντες ήταν επίσης η πρόεδρος της Αμερικανικής Βουλής Νάνσι Πελόζι, η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Τζεν Ψάκι και ο υπουργός Μεταφορών Πιτ Μπούτιτζετζ.

Ο Μπρους Σπρίνγκστιν μαζί με τον Γκάρι Κλαρκ, Τζούνιορ ανέβηκαν στη σκηνή για μια διασκευή του «Come Together» των Beatles στην αρχή της εκδήλωσης. Ο Σπρίνγκστιν έκλεισε αργότερα τη βραδιά με το «Born to Run».

Ο Τζον Στιούαρτ, ο οποίος είναι ο 23ος παραλήπτης του βραβείο Μαρκ Τουέιν Αμερικανικού Χιούμορ ήταν παρουσιαστής του «The Daily Show» στο Comedy Central από το 1999 έως το 2015. Ξεκίνησε τη νέα του σειρά, «The Problem with Jon Stewart», στην Apple TV+ τον Σεπτέμβριο.

Ο Πεν «ανέβασε» στο Twitter μια φωτογραφία δίπλα στον επικεφαλής της διοίκησης του Λβιβ, Μαξίμ Κοζίτσκι.

«Ήμουν στη Λβιβ, με την ομάδα της Core, σχεδιάζοντας τη στρατηγική με την τοπική διακυβέρνηση και τις ΜΚΟ για την κλιμάκωση των προγραμμάτων μας εντός της χώρας.

Είχαμε μία ωραία συνάντηση με τον κυβερνήτη Μαξίμ Κοζίτσκι» έγραψε αναρτώντας και σχετική φωτογραφία, από τη χθεσινή τους συνάντηση.

Ο Σον Πεν βρέθηκε στο Κίεβο κατά την έναρξη της ρωσικής εισβολής, όπου είχε και συνάντηση με τον ίδιο τον Πρόεδρο Ζελένσκι καθώς ετοιμάζει σχετικό ντοκιμαντέρ.

Πρόσφατα, σύναψε συμφωνία μέσω της οργάνωσής του CORE, με τον δήμο της Κρακοβίας στην Πολωνία, για τη στήριξη των προσφύγων από την Ουκρανία ενώ ο ίδιος προ ημερών διαμήνυσε ότι θα «καταστρέψει δημοσίως» τα Όσκαρ του εάν η Ακαδημία επιλέξει να μην συμπεριλάβει τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην τελετή απονομής του 2022.

Την περασμένη εβδομάδα, η παρουσιάστρια των Όσκαρ Έιμι Σούμερ υποστήριξε ότι το αίτημά της να μιλήσει ο Ουκρανός πρόεδρος στην εκδήλωση απορρίφθηκε. Και τελικά όντως, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν μίλησε στα Όσκαρ.

Με άγνωστο αρχειακό φωτογραφικό και φιλμικό υλικό που ανακαλύφθηκε από τη μη κερδοσκοπική εταιρεία ΠΡΩΤΕΑΣ & PROTEUS NY INC στην Αμερική και την Ευρώπη, η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού, ο ιστορικός σύμβουλος Αλέξανδρος Κιτροέφ και οι συνεργάτες τους, ξεδιπλώνουν με συναρπαστικό τρόπο, την ιστορία της κοσμοπολίτικης Σμύρνης αλλά και της Σμύρνης της Καταστροφής, σε μια ταινία που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη το 2012.

Το ντοκιμαντέρ «Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης, 1900-1922» της βραβευμένης Μαρίας Ηλιού (στην ελληνική και αγγλική γλώσσα) προβάλλεται το Σάββατο 19 Μαρτίου στις 8:00 το βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Στην ταινία συμμετέχουν ως ομιλητές οι Giles Milton (συγγραφέας του βιβλίου «Χαμένος Παράδεισος» και βασικός ομιλητής της ταινίας), Αλέξανδρος Κιτροέφ (Haverford College), Θάνος Βερέμης (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Βικτώρια Σολομωνίδου (Fellow, King’s College και δεύτερης γενιάς, με καταγωγή από τη Σμύρνη), Ελένη Mπαστέα (New Mexico University και τρίτης γενιάς, με καταγωγή από τη Σμύρνη), Leyla Neyzi (Sabanci University) και Jack Nalbantian (γεννημένος στη Σμύρνη).

Ύστερα από τέσσερα χρόνια συνεργασίας και έρευνας στην Αμερική και την Ευρώπη, η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού και ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ φέρνουν πίσω στο κοινό εικόνες ξεχασμένες σε «κλειστά» αρχεία, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα την Καταστροφή της Σμύρνης κάτω από μια διαφορετική οπτική που συμπεριλαμβάνει όλες τις κοινότητες στη ζωή της πόλης καθώς και τα δραματικά γεγονότα του 1922.

Το ιστορικό ντοκιμαντέρ είναι μεγάλης σημασίας όχι μόνο γιατί το ελληνικό κοινό βλέπει άγνωστες εικόνες από τη Σμύρνη αλλά και γιατί συγχρόνως οι δύο συνεργάτες βλέπουν με έναν νέο τρόπο την Ιστορία. Κρατούν αποστάσεις τόσο από μια υπέρμετρα εθνικιστική αφήγηση όσο και από νεότερες απόπειρες που αποσιωπούν τα τραγικά γεγονότα της Καταστροφής, παραμορφώνοντας την αλήθεια. Εκατό χρόνια μετά την Καταστροφή, οι δυο συνεργάτες θέλουν να τιμήσουν τον κόσμο που χάθηκε το 1922 αλλά και συγχρόνως την επιστήμη της Ιστορίας.

Ιστορικοί από την Αμερική και την Ευρώπη μιλούν για τη μεγάλη Ιστορία, ενώ Σμυρνιοί, πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, αφηγούνται τα προσωπικά τους βιώματα. Μάλιστα, τρεις από αυτούς, ξετυλίγουν οικογενειακές μικροϊστορίες σε σχέση με τα γεγονότα, από την ελληνική, την αρμενική και την τουρκική πλευρά, από την εποχή του κοσμοπολιτισμού ως τα χρόνια της Καταστροφής.

Το ντοκιμαντέρ τεκμηριώνεται με σπάνιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που σταχυολογήθηκε από αρχεία της Αμερικής και της Ευρώπης. Δημοσιεύονται άγνωστες εικόνες της Σμύρνης και από τα αρχεία της Library of Congress, του Πανεπιστημίου του Princeton και του Harvard, του Near East Relief, του Imperial War Museum, της Pathé, της Albert Kahn Fondation αλλά και από ιδιωτικές συλλογές.

Για την ηχητική επένδυση της ταινίας η μοντέζ Αλίκη Παναγή χρησιμοποίησε ήχους εποχής προκειμένου να ζωντανέψουν τα γεγονότα, ενώ ο συνθέτης Νίκος Πλατύραχος βασίστηκε σε τραγούδια από τη Σμύρνη και σε επιτυχίες της εποχής για να γράψει την πρωτότυπη μουσική για το φιλμ.