Η ταινία «Liberté» αφηγείται την αληθινή ιστορία της Νουρ Ιναγιάτ Χαν, της κόρης ιεροκήρυκα των Σούφι και Αμερικανίδας, που έγινε κατάσκοπος και χειρίστρια ασυρμάτου με έδρα τη Γαλλία για τους Βρετανούς κατά τη διάρκεια του πολέμου και τελικά κρατήθηκε αιχμάλωτη από το ναζιστικό καθεστώς και εκτελέστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου.

Το σενάριο της δραματικής ταινίας έχει γράψει η δημοσιογράφος του Sky News, Σαμ Ναζ, η οποία πρωταγωνιστεί επίσης στον ρόλο της Χαν. Η ταινία βασίζεται σε κατάθεση που δόθηκε από τους Γερμανούς απαγωγείς της Χαν μετά τον πόλεμο. «Liberté» (Ελευθερία) πιστεύεται ότι ήταν η τελευταία λέξη που ειπώθηκε από την κατάσκοπο πριν από το θάνατό της.

Στην ταινία που σκηνοθέτησε ο Κρίστοφερ Χάνβεϊ πρωταγωνιστεί επίσης ο Όλιβερ Μπουτ ως αρχηγός της ναζιστικής υπηρεσίας πληροφοριών Χανς Γιόζεφ Κίφερ.

Τη δυσάρεστη είδηση του θανάτου επιβεβαίωσε ο εκδότης του στο Associated Press. Όπως είπε ο Νταν Χάλπερν, ο Μπανκς πέθανε το Σάββατο 7 Ιανουαρίου στα βόρεια της Νέας Υόρκης, έχοντας δώσει μάχη με τον καρκίνο.

Γεννήθηκε το 1940 στη Μασαχουσέτη και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας. Τα βιβλία του, που έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες, οφείλουν πολλά στο νουάρ μυθιστόρημα και χαρακτηρίζονται από πνεύμα αμφισβήτησης, συμπάθειας για τα θύματα, τους κοινωνικά και οικονομικά αδύναμους και την εργατική τάξη -από την οποία προερχόταν και ο ίδιος. Τα έργα του διακρίνονται για την ευαίσθητη και ακριβή ψυχολογική ανάλυση των χαρακτήρων τους. Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον.

Διετέλεσε πρόεδρος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων και είναι ιδρυτής και πρόεδρος του The North American Network of Cities of Asylum, που έχει σκοπό να προσφέρει άσυλο σε διωκόμενους ή εξόριστους συγγραφείς. Έχει τιμηθεί με το βραβείο μυθιστορήματος John Dos Passos και με το βραβείο λογοτεχνίας της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών, της οποίας εξελέγη μέλος, ενώ δύο φορές ήταν υποψήφιος για Πούλιτζερ.

Τα μυθιστορήματά του «The Sweet Hereafter», 1991, και «Affliction» του 1989, μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο, αντίστοιχα, από τους σκηνοθέτες Ατόμ Εγκογιάν και Πολ Σρέιντερ (το 1997 και το 1998). To μυθιστόρημά του «The Darling» του 1994, επρόκειτο να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη από τον Μάρτιν Σκορσέζε. Μετά τη ματαίωση του εγχειρήματος, τη σκυτάλη παρέλαβε ο Denis Villeneuve, με πρωταγωνίστρια την ηθοποιό Τζέσικα Τσάστεϊν το 2013. Ήταν παντρεμένος με την ποιήτρια Chase Twichell, την τέταρτη σύζυγό του και είχε τέσσερις κόρες από προηγούμενους γάμους.

Η παράσταση στηρίζεται στο αριστούργημα της Μαργκερίτ Ντυράς «Χιροσίμα Αγάπη μου» πάνω στο οποίο βασίστηκε και η ιστορική ταινία του Αλαίν Ρεναί. Εξερευνά τον απόλυτο μοναχικό και καταστροφικό έρωτα. Στέκεται στο σημείο που οι εραστές διαλύονται και ξαναγεννιούνται.

Εκείνη είναι μια ηθοποιός που γυρίζει στη Χιροσίμα μία ταινία για την ειρήνη. Εκείνος είναι ένας αρχιτέκτονας που, ενώ πολεμούσε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έζησε την τραγωδία στην ίδια πόλη μέσα από τα μάτια της οικογένειάς του. Αυτή είναι η σύντομη και απελπισμένη ερωτική τους συνάντηση.

Το «Χιροσίμα Αγάπη Μου» ξεκινά και τελειώνει ουσιαστικά με μια περιπλάνηση. Η Χιροσίμα είναι η ιστορία μιας καταστροφής, η ιστορία μιας τραγωδίας, η απόλυτη συντριβή και ο απόλυτος έρωτας.

Η παράσταση τοποθετημένη μέσα σε ένα θέατρο, σε  ένα τόπο που δεν αναπαριστά και δεν περιγράφει δημιουργείται χειροποίητα  ανάμεσα και πολύ κοντά στους θεατές.

Ποιες είναι, οι σημερινές καταστροφές που εξακολουθούν να διχάζουν την ανθρωπότητα; Ποιες προηγούμενες καταστροφές εξακολουθούν να μας χωρίζουν;

Η παράσταση Χιροσίμα αγάπη μου, χρησιμοποιεί την επανάληψη και την  μνήμη, για να ψάξει με τόλμη και να ανακαλύψει την αλήθεια.

Άλλοτε με μικρές παραλλαγές, άλλοτε με αντιφάσεις, χωρίς να βασίζεται τόσο στα ίδια τα γεγονότα όσο στον αντίκτυπο που αυτά αφήνουν, αναζητά το αποτύπωμα του έρωτα.

Οι επαναλήψεις αυτές , έχουν την μορφή μιάς  σπείρας που ολοένα βαθαίνει στην ανθρώπινη ανάγκη, την μοναξιά και τον έρωτα.

Οι ιστορίες επεκτείνονται και συνδέουν  τις προσωπικές ιστορίες των δύο χαρακτήρων με την ιστορική μνήμη αλλά ακόμη ευρύτερα, τη μοίρα και τη συλλογική ιστορία.

Ακριβώς όπως ο νέος απαγορευμένος έρωτας προκαλεί την επιστροφή από το παρελθόν της αντίστοιχης ανάμνησης.

Εκείνη φαίνεται πεπεισμένη ότι η καταστροφική ιστορία τής Χιροσίμα είναι καταδικασμένη να συμβεί και πάλι από την αρχή, ίσως κάποτε στο μέλλον, ίσως σε κάποια άλλη πόλη, όμως με μαθηματική, τραγική σιγουριά και ακρίβεια.

Οι ήρωες, δημιουργήματα της Μαργκερίτ Ντυράς, δεν είναι πια ανώνυμοι, φέρουν  το όνομα της πόλης τους και μαζί το βάρος όχι μόνο μιας ιστορίας αλλά μιάς επαναλαμβανόμενης, οικουμενικής αλήθειας.

Χιροσίμα αγάπη μου, είναι το θεμέλιο μιας μεταφυσικής  ερωτικής ιστορίας.

Χιροσίμα αγάπη μου,  είναι η είσοδος στον άρρητο κόσμο Εκείνου κι Εκείνης.

Ταυτότητα παράστασης

Πρεμιέρα 27 Ιανουαρίου

Θέατρο Σημείο – Χαριλάου Τρικούπη 4, Καλλιθέα | 302109229579

Σκηνοθεσία – Δραματουργία   Νίκος Διαμαντής

Μετάφραση  Χρήστος Χρυσόπουλος

Σκηνικά – κοστούμια  Άση Δημητρολοπούλου

Ηθοποιοί

Ιωάννα Μακρή

Ελίνα Παπαθεοδώρου

Ομηρος Πουλάκης

Βαγγέλης Ρόκκος

Παραστάσεις κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 8.30 και την Κυριακή στις 7.30

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος 12 ευρώ

Πρόκειται για ένα αφήγημα με στιγμές και αναμνήσεις από τη ζωή της σπουδαίας γυναικείας μορφής του λαϊκού και του ρεμπέτικου τραγουδιού, το σύγχρονο ανέβασμα του οποίου αφιερώνεται στη μνήμη της συγγραφέως και της Ντίνας Κώνστα που συνέδεσε το όνομά της με αυτόν τον ρόλο.

Στην υπόθεση του έργου, η Σωτηρία Μπέλλου βρίσκεται στο νοσοκομείο, λίγο πριν την εγχείρηση που θα της στερήσει τη φωνή. Η ζωή της θα περάσει σαν ταινία μπροστά από τα μάτια της. Οι δικοί της άνθρωποι, η οικογένειά της, ο άντρας της, τα πάθη της. Άνθρωποι που αγάπησε και την αγάπησαν κι άλλοι που την πίκραναν ή τη στήριξαν όταν πρωτοξεκίνησε.

Η Σοφία Βέμπο -που, χωρίς να το γνωρίζει, τη μύησε στο τραγούδι, ο Βασίλης Τσιτσάνης -που της άνοιξε τον δρόμο, ο Παπαϊωάννου -που αγάπησε βαθιά. Φτάνει μέχρι τον Ανδριόπουλο και τον Σαββόπουλο -που την έφεραν πιο κοντά στις νεότερες γενιές. Αυτό το βράδυ,  η Σωτηρία θα «βουτήξει» σε μια ζωή που επηρεάστηκε σημαντικά από συνθήκες και γεγονότα μιας ολόκληρης εποχής.

Τον ρόλο της νοσοκόμας της Σωτηρίας Μπέλλου ερμηνεύει η Ιωάννα Μονέδα. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Πάρι Μέξη και οι φωτισμοί του Χάρη Δάλλα. Τη ζωντανή μουσική ερμηνεύουν ζωντανά ο Αντώνης και ο Θοδωρής Ξηντάρης.

«Αν μπορούσα να γυρίσω το ρολόι πίσω, θα χρησιμοποιούσα τη φωνή μου με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο… Θα μιλούσα στους δημοσιογράφους, θα απαντούσα: “Μην τολμήσετε να μου ξαναφερθείτε έτσι. Είμαι μια νέα γυναίκα, το σώμα μου αλλάζει, το ανακαλύπτω, είμαι βαθιά ανασφαλής, είμαι τρομοκρατημένη, μην το κάνετε πιο δύσκολο από ό,τι είναι ήδη”. Αυτό είναι εκφοβισμός, ξέρετε, και στην πραγματικότητα οριακό κακοποιητικό, θα έλεγα».

Μιλώντας νωρίτερα φέτος στην Guardian η ηθοποιός θυμήθηκε ότι στην περίοδο μετά τον «Τιτανικό» όλοι «σχολίαζαν τα κιλά μου, υπολόγιζαν πόσο ζυγίζω και δημοσίευαν την υποτιθέμενη δίαιτα που ακολουθούσα. Ήταν τόσο φρικτό να τα διαβάζω όλα αυτά».

Μιλώντας τον προηγούμενο μήνα στο podcast του Marc Maron είπε ακόμα ότι ένιωσε εκφοβισμό από τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, εξηγώντας ότι «όλα άλλαξαν από τη μία μέρα στην άλλη» μετά την κυκλοφορία του «Τιτανικού».

«Θυμάμαι ότι απλώς σκέφτηκα: “Εντάξει, καλά, αυτό είναι φρικτό και ελπίζω να περάσει”. Και σίγουρα πέρασε, αλλά μ’ έκανε επίσης να συνειδητοποιήσω ότι αν αυτό ήταν το να είσαι διάσημος, δεν ήμουν έτοιμη να γίνω διάσημη, ευχαριστώ. Όχι, σίγουρα όχι» είπε.