Ένας από τους σημαντικότερους σχεδιαστές υφασμάτων, καλλιτέχνης, συγγραφέας και ποιητής, ο Ουίλιαμ Μόρις (1834-1896) στη σημερινή εποχή έχει γίνει viral και μία νέα έκθεση στην Γκαλερί που φέρει το όνομά του, στη William Morris Gallery, στο Λονδίνο αναδεικνύει πώς επηρέασε γενιές σχεδιαστών, κατασκευαστών και καταναλωτών.

Η έκθεση με τίτλο «Morris Mania» εξερευνά το έργο του Βρετανού σχεδιαστή υφασμάτων και τη δημοτικότητα που συνεχίζει να αυξάνεται, καθώς τα μοτίβα του είναι πλέον προσιτά, αγαπημένα και διαθέσιμα σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, κάτι που δεν κατάφερε στη διάρκεια της ζωής του.

«Αυτό έχει επιτευχθεί στο πλαίσιο της μαζικής παραγωγής, των σχεδίων που δημιουργούνται από υπολογιστή, του παγκόσμιου καπιταλισμού και της περιβαλλοντικής κρίσης» αναφέρεται στην περιγραφής της έκθεσης που επιμελήθηκε ο Χάντριαν Γκάραρντ διευθυντής της Γκαλερί Ουίλιαμ Μόρις.

Οι επισκέπτες καλούνται να συνεχίσουν να δανείζουν και να δωρίζουν τα δικά τους αντικείμενα με σχέδια του Μόρις καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης.

Το ντοκιμαντέρ Wallpaper (2025), έργο που ανατέθηκε στη Νάταλι Κουμπίδης Μπρέιντι που προβάλλεται στο πλαίσιο της έκθεσης διερευνά πώς τα σχέδια του Ουίλιαμ Μόρις έχουν χρησιμοποιηθεί στην ιστορία της οθόνης. Πρόκειται για μοντάζ σκηνών από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση που αποκαλύπτει το ποικίλο και μερικές φορές εκπληκτικό εύρος αφηγήσεων, σκηνικών και διαθέσεων που δημιουργεί ο σχεδιαστής.

Ο Ουίλιαμ Μόρρις ήταν ένας πρωτοπόρος σχεδιαστής, συγγραφέας, κοινωνικός ακτιβιστής και οικολόγος, ο οποίος εισήγαγε μια νέα και άμεσα αναγνωρίσιμη οπτική αισθητική στους βρετανικούς εσωτερικούς χώρους. Πρωτοστάτησε σε μια νέα προσέγγιση στον σχεδιασμό και την κατασκευή, υπερασπίζοντας τη χειροτεχνία σε μια περίοδο της βρετανικής ιστορίας όπου η βιομηχανική μαζική παραγωγή βρισκόταν στο αποκορύφωμά της.

Γεννήθηκε στο Γουόλθαμστοου στο ανατολικό Λονδίνο και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου ανέπτυξε πάθος για το παρελθόν.

Μετά το Πανεπιστήμιο, ο Μόρις ξεκίνησε μαθητεία με τον νεογοτθικό αρχιτέκτονα Τζορτζ Έντμουντ Στριτ, την οποία εγκατέλειψε. Με την ενθάρρυνση του καλλιτέχνη Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι (1828-1882), ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Ο Μόρις βοήθησε τον Ροσέτι και τον Μπερν – Τζόουνς στη ζωγραφική των τοιχογραφιών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Τον Απρίλιο του 1861, ο Μόρις ίδρυσε την Morris, Marshall, Faulkner & Co., με έξι συνεργάτες. Αφού γνώρισε αρχικά επιτυχία, η εταιρεία είδε μια σοβαρή πτώση στα κέρδη λόγω μιας οικονομικής ύφεσης στα τέλη της δεκαετίας του 1860. Καθώς ο Μόρις εργαζόταν σκληρά τη δεκαετία του 1870 για να αναπτύξει μια πιο ποικιλόμορφη γκάμα προϊόντων που θα απευθυνόταν σε μια ευρύτερη πελατειακή βάση, η επιχείρηση άρχισε να βελτιώνεται. Χειροποίητα υφάσματα και ολοκληρωμένα σχέδια εσωτερικής διακόσμησης πωλούνταν σε πλούσιους πελάτες, ενώ μια σειρά από φθηνότερα προϊόντα κατασκευάζονταν για τους λιγότερο εύπορους, όπως σε κεντήματος και απλά έπιπλα, όπως η καρέκλα του Σάσσεξ, βασισμένη σε παραδοσιακό σχέδιο της χώρας. Με τον Μόρις επικεφαλής η εταιρεία πέρασε στα χέρια του και μετονομάστηκε σε Morris & Co.

Πέρα από τον τομέα του σχεδιασμού, ο Ουίλιαμ Μόρις είχε μεγάλο αντίκτυπο στη βρετανική πολιτιστική ζωή, ήταν ηγετική φυσιογνωμία του πρώιμου σοσιαλιστικού κινήματος επηρεάζοντας τις ιδέες για την κοινωνική μεταρρύθμιση, την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος και τι σημαίνει να ζεις μια γεμάτη ζωή.

Η έκθεση «Morris Mania» εγκαινιάστηκε στις 5 Απριλίου και θα διαρκέσει έως τις 21 Σεπτεμβρίου 2025.

‍Ανάμεσα στα νέα εκθέματα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό, ξεχωρίζουν αντικείμενα που αναδεικνύουν διαφορετικές πτυχές της ζωής και της καλλιτεχνικής διαδρομής της Μαρίας Κάλλας. Το κόκκινο φόρεμα που φόρεσε στην πρεμιέρα της παράστασης L’homme de la Mancha στο Παρίσι, μαζί με μια κομψή βεντάλια με μουσικά θέματα, σκιαγραφούν τη μοναδική αισθητική της και τη στενή της σχέση με τη μόδα.

Σπάνιες παρτιτούρες από την προσωπική της συλλογή και το κεντημένο κάλυμμα των πλήκτρων του πιάνου της αποκαλύπτουν τον επαγγελματισμό και την αφοσίωσή της στην τέχνη, ενώ ένα ξύλινο τιμητικό κλειδί της πόλης που της προσφέρθηκε σε δημόσια τελετή στο San Francisco το 1958 αποτελεί ένδειξη της παγκόσμιας αναγνώρισης και της διεθνούς εμβέλειας του έργου της.

‍Τέλος, η εντυπωσιακή περούκα που φορούσε ως Μήδεια στη Σκάλα του Μιλάνου, υπενθυμίζει τους εμβληματικούς της ρόλους και την επιβλητική σκηνική της παρουσία.

Τα αντικείμενα ανήκουν στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μαρία Κάλλας/Δήμου Αθηναίων, και προέρχονται από δημοπρασία που έλαβε χώρα στο Παρίσι το 2000, αλλά και από δωρεές σημαντικών συλλεκτών, όπως του Ελληνικού Συλλόγου Μαρία Κάλλας και του Κωνσταντίνου και Βικτώριας Πυλαρινού. Η επιμελητική ομάδα του μουσείου, με σεβασμό στο αφήγημα της έκθεσης, ενσωμάτωσε τα νέα εκθέματα με τρόπο που προσκαλεί τον επισκέπτη σε μια ανανεωμένη εμπειρία, μέσα από αυθεντικά τεκμήρια, σπάνιες αφηγήσεις και νέες συνδέσεις με την προσωπικότητα της Κάλλας.

Το Μουσείο καλεί το κοινό – όσους το επισκέφθηκαν, αλλά και όσους δεν είχαν ακόμη την ευκαιρία – να ζήσουν τη μαγεία της έκθεσης και να ανακαλύψουν τις καινούργιες ιστορίες που φέρνουν τα νέα εκθέματα. Παράλληλα, οι επισκέπτες μπορούν να εξασφαλίσουν θέση σε μία από τις προγραμματισμένες ξεναγήσεις του μουσείου, για να μάθουν περισσότερα για τα εκθέματα και τις ιστορίες πίσω από αυτά.

Εκμεταλλευτείτε τις ημέρες των πασχαλινών διακοπών για μια ξεχωριστή πολιτιστική εμπειρία στην καρδιά της Αθήνας. Μην χάσετε την ευκαιρία να περιηγηθείτε σε έναν χώρο που υμνεί την τέχνη, την έκφραση και τη μνήμη μιας εμβληματικής προσωπικότητας του 20ού αιώνα.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την επίσκεψη και τις ξεναγήσεις στο Μουσείο Μαρία Κάλλας, επισκεφθείτε: www.mariacallasmuseum.gr

Η έκθεση αποτελεί μια σύγχρονη αποτύπωση της έννοιας της φιλοξενίας και του πολιτισμού, μέσα από τον φωτογραφικό φακό 156 δημιουργών, σε μια συνδιοργάνωση της ΔΕΘ-Helexpo με την κοινότητα Greek Instagramers.

Η Υπουργός Τουρισμού στο χαιρετισμό της εξήρε την πρωτοβουλία και υπογράμμισε τη σημασία της διασύνδεσης πολιτισμού και τουρισμού, αναφέροντας ότι το πολιτιστικό κεφάλαιο αποτελεί ισχυρό στοιχείο διαφοροποίησης και εμπλουτισμού της τουριστικής εμπειρίας που προσφέρουμε στους επισκέπτες.

Επισήμανε ακόμη ότι “Η λέξη “φιλοξενία” για εμάς τους Έλληνες δεν είναι απλώς ένας όρος. Είναι τρόπος και στάση ζωής. Η έννοια της φιλοξενίας στη χώρα μας στηρίζεται, από την αρχαιότητα, στους ανθρώπους και στην αυθεντική αλληλεπίδρασή τους”.

Η κα Κεφαλογιάννη τόνισε τους συμβολισμούς των φωτογραφιών επισημαίνοντας ότι «στην ψηφιακή εποχή, οι φωτογραφίες μετατρέπονται σε πρεσβευτές της Ελλάδας… σε πομπούς ενός δυνατού μηνύματος που καλεί τους ταξιδιώτες στη χώρα μας» και υπενθύμισε ότι “το Υπουργείο Τουρισμού συνεχίζει να στηρίζει δυναμικά πρωτοβουλίες που αναδεικνύουν την πολιτιστική διάσταση του ελληνικού τουρισμού, ενισχύοντας την ταυτότητα της Ελλάδας ως προορισμού που συνδυάζει αυθεντικότητα, ιστορία και σύγχρονη δημιουργικότητα.

Η ομαδική φωτογραφική έκθεση με τίτλο “Philoxenia Travel & Culture” φιλοξενείται από τις 12 έως τις 27 Απριλίου 2025 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 40 χρόνια της Philoxenia, που έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1985.

Η έκθεση χωρίζεται σε δύο θεματικές ενότητες – “Philoxenia & Travel” και “Philoxenia & Culture” – και περιλαμβάνει 156 φωτογραφίες από 125 φωτογράφους, προσφέροντας στο κοινό ένα πολυδιάστατο αφήγημα εικόνων, αφιερωμένο στις ανεξερεύνητες πτυχές της Ελλάδας, στις πολιτισμικές ρίζες και στις ανθρώπινες στιγμές φιλοξενίας που ορίζουν τον ελληνικό τρόπο ζωής.

Το φωτογραφικό υλικό προέκυψε από δύο ανοιχτούς διαγωνισμούς που διοργανώθηκαν από την κοινότητα Greek Instagramers Events τα έτη 2022 και 2024, με τη συμμετοχή πάνω από 370 φωτογράφων και την υποβολή 3.400 εικόνων, από τις οποίες επιλέχθηκαν οι πιο χαρακτηριστικές.

Με την καλλιτεχνική επιμέλεια των ιδρυτών της κοινότητας, Έλλης Αγιαννίδη και Γιώργου Βέργαδου, η “Philoxenia Travel & Culture” συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, αποτελώντας φόρο τιμής στην ψυχή της Ελλάδας και αναδεικνύοντας την ισχυρή σύνδεση του τουρισμού με τον πολιτισμό.

Συμμετέχουν αλφαβητικά: Arkadiusz Dudzinski, Τρύφων Αβραμίκας, Σοφιάννα Αγγελοπούλου, Έλλη Αγιαννίδη, Μιχάλης Αγιαννίδης, Αντώνης Αλεξάκης, Αλέξης Αλεξανδρής, Δημήτρης Αλεξανδρόπουλος, Ιωάννης Αμπατζόγλου, Δέσποινα Αποστολίδου, Γιώργος Ασανιώτης, Ζαφείριος Βαρζάκας, Γιώργος Βέργαδος, Εβελίνα Βορριά, Ηλίας Γεωργουλέας, Ευάγγελος Γιωτόπουλος, Μάνος Γρηγορίου, Ντόρα Γριβοπούλου, Τάκης Δαμβακάρης, Αλίκη Δανάλη, Ασημίνα Δεληλάμπρου, Χριστίνα Δεμερτσίδου, Δημήτρης Δεσποινούδης, Παύλος Δημητριάδης, Δήμητρα Δημοπούλου, Ιωάννης Ευθυμίου, Φώτης Ηλιάδης, Μάρθα Θεοδωρίδου, Μαρία Θεοδώρου, Άντα Κάζαγλη, Γκάρο Καλαϊτζιάν, Βασίλης Καλαμάρας, Νίκος Καλδέλης, Βασίλης Καλιακμάνης, Βίκη Καλογιάννη, Βασίλης Καμπανιάρης, Ευγενία Κανέλλη, Ιωάννα Καραγιαννίδου, Μαρία Καραθανάση, Αντώνης Καραμολέγκος, Λεωνίδας Καραμπάσης, Νικόλαος Καραμπετάκης, Δημήτριος Καρούμπας, Αγγελική Κασαλιά, Πάνος Καψάλης, Κωνσταντίνος Κόλλιας, Παντελής Κόνδυλας, Συμέλα Κορωνίδου, Αγάπη Κοσμίδου, Ευάγγελος Κούκος, Γιώτα Κουλιανού, Γιώργος Κουλουρίδης, Ελεάννα Κούνουπα, Φωτεινή Κρανάκη, Νέλλη Κρητικοπούλου, Ιφιγένεια Κρικέλη, Γιώργος Λαζαρίδης, Χρήστος Λαζαρίδης, Βάσω Λεπίδα, Θεόδωρος Λιανόπουλος, Αναστασία Λιάπη, Ηλίας Λυκογιάννης, Μαρίνα Λυπηρίδου, Θεοδώρα Μακρή, Γιώργος Μαλλιαράκης, Ευαγγελία Μεϊμέτη, Κούλα Μελαχροινάκη, Τίνα Μελαχροινάκη, Ανδρέας Μεσημέρης, Βασιλένα Μητσιάδη, Σταύρος Μοσχόπουλος, Αναστάσιος Μπακόλας, Ελένη Μπεράτη, Θωμάς Νεράντζης, Νίκος Νικολετάκης, Δημήτριος Ντάφος, Πέννυ Οικονομάκη, Μιχαήλ Οικονομάκης, Χρήστος Όρλης, Μαρία Παναγιωτοπούλου, Αλέξανδρος Πάντας, Παύλος Παπαδόπουλος, Θωμάς Παπαθωμάς, Κωνσταντίνα Παπαϊωάννου, Νικόλαος Παραπονιάρης, Ιορδάνης Παρασκευάς, Ελένη Πατρινού, Ερίνα Παυλιδάκη, Μορφούλα Πειθή, Γιώργος Πετρουλάκης, Χριστίνα Πιερράκου, Δέσποινα Πλαζομίτη, Γιώργος Ράπτης, Νίκη Σαββίδη, Κωνσταντίνος Σαχλός, Φωτεινή Σηφακάκη, Θεόδωρος Σιούτας, Ουρανία Σκέντου, Γεώργιος Σκούφας, Μαρία Σκυλοδήμου, Φοίβος Σταμπολιάδης, Μάνος Σταυρακάκης, Βασίλειος Στεργιόπουλος, Μαρία Στυλιανίδου, Φανή Τερζή, Νασίρ Τζαβέντ, Ελευθερία Τζεϊράνη, Στέλλα Τράκα, Βασιλική Τρύφωνα, Θωμάς Τσαμάκης, Σταυρούλα Τσάμη, Χρυσάνθη Τσελίκα, Μιχαήλ Τσιράκης, Πέτρος Τσιφάκης, Μαργαρίτα Τσορβά, Αναστασία Φραγκιά, Δέσποινα Φραγκίδου, Κυριακή Φρεντζά, Κωνσταντίνος Φώτης, Φροσύνη Χαλκιοπούλου, Νάνσυ Χατζηπέτρου, Χρήστος Χήρμπος, Γιάννης Χούσος, Μαρίζα Χρηστοφή, Βασίλης Χρυσανθόπουλος.

Περισσότεροι από επτακόσιοι γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί, απόφοιτοι, μέλη της Διεύθυνσης και της Διοίκησης και φίλοι του Κολλεγίου βρέθηκαν στο Περιστύλιο του Ζαππείου και «ταξίδεψαν» στον κόσμο της καλλιτεχνικής δημιουργίας και έκφρασης των μαθητών των IB DP Arts και συγκεκριμένα των μαθημάτων των Εικαστικών Τεχνών, του Θεάτρου, του Κινηματογράφου και της Μουσικής.

Παρουσιάστρια της βραδιάς ήταν η γνωστή ηθοποιός και απόφοιτος του Κολλεγίου Νάντια Κοντογεώργη, η οποία αναφέρθηκε στην προσφορά του Σχολείου στον χώρο του πολιτισμού, στη διδασκαλία των μαθημάτων τεχνών από σπουδαίους εκπαιδευτικούς και στη σημασία της λειτουργίας των Ομίλων για την καλλιέργεια των κλίσεων των μαθητριών και των μαθητών.

Σύντομους χαιρετισμούς απηύθυναν ο Διευθυντής/President του Κολλεγίου Αθηνών Καθηγητής Σπύρος Ν. Πολλάλης και η Διευθύντρια των Προγραμμάτων IB του Κολλεγίου και IB DP Head of School Ελένη Βασιλείου.

Ο κ. Πολλάλης ανέφερε ότι οι τέχνες διαχρονικά αποτελούν βασικό πυλώνα της εκπαίδευσης που παρέχει το Κολλέγιο, σημειώνοντας ότι η μεγάλη καλλιτεχνική παράδοση συνεχίζεται και σήμερα -100 χρόνια μετά την ίδρυση του- με τη συμβολή άξιων και αφοσιωμένων εκπαιδευτικών, αλλά και πολλά υποσχόμενων μαθητριών και μαθητών.

Η κ. Βασιλείου τόνισε πως το IB DP αναγνωρίζει τη διδασκαλία των Τεχνών ως ένα παιδαγωγικό εργαλείο, που ενισχύει τη συναισθηματική νοημοσύνη και προάγει την αυτογνωσία. Μέσα από την καλλιτεχνική έκφραση οι μαθήτριες και οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν τον εσωτερικό τους κόσμο, να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να δώσουν φωνή στις σκέψεις, τα όνειρα και τα υπαρξιακά τους ερωτήματα.

Το καλλιτεχνικό μέρος ξεκίνησε με το μουσικό σύνολο Athens College Ensemble, που αποτελείται από μαθήτριες, μαθητές και καθηγητές του Σχολείου και του Ωδείου. Τα τραγούδια ερμήνευσαν ένας μαθητής και μια απόφοιτος που είχαν επιλέξει το μάθημα της Μουσικής στο IB DP. Ακολούθησε η θεατρική παράσταση με τίτλο «Το Θέατρο μέσα στον χρόνο: Ένα ταξίδι από την αρχαία Ελλάδα ως τον 21ο αιώνα». Το έργο δημιουργήθηκε και ερμηνεύτηκε από παλαιότερες και σημερινές μαθήτριες Θεάτρου του IB DP.

Στη συνέχεια οι προσκεκλημένοι περιηγήθηκαν στην έκθεση των εικαστικών τεχνών. Τα έργα παρουσιάσθηκαν από τους ίδιους τους τελειόφοιτους σε δύο αίθουσες του Ζαππείου, ενώ σε δύο ξεχωριστούς χώρους (black boxes) προβάλλονταν ψηφιοποιημένα εικαστικά έργα και ταινίες μικρού μήκους αποφοίτων.

Η Έκθεση του IB DP πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε διαφορετικούς χώρους με έργα που έχουν δημιουργήσει οι μαθήτριες και οι μαθητές κατά τη διάρκεια της διετούς φοίτησής τους στο Πρόγραμμα και αποτελεί την τελική αξιολόγησή τους. Την παρουσίαση της Έκθεσης συντόνισε η εκπαιδευτικός και IB DP Arts Coordinator κ. Βικτωρία Καρβούνη, ενώ τις μαθήτριες και τους μαθητές ενέπνευσαν και καθοδήγησαν για τη δημιουργία των έργων τους οι εκπαιδευτικοί Αμαλία Αρσένη, Δημήτρης Παπαγιαννάκις, Μαρία Παπαναστασίου και Κωνσταντίνος Ψυχογιός.

Η έκθεση παρουσιάζεται από τη Δευτέρα, 31 Μαρτίου έως το Σάββατο, 12 Απριλίου 2025. 

Η έκθεση εγκαινιάζεται τη Δευτέρα, 31 Μαρτίου και ώρα 5-9μ.μ. και πραγματοποιείται σε concept, οργάνωση και επικοινωνία του εκπαιδευτικού και διοργανωτή εικαστικών εκθέσεων, Δημήτρη Λαζάρου. 

Στόχος της έκθεσης μέσα από την ελεύθερη θεματολογία της να προσεγγίσει τη λάμψη της έμπνευσης και της δημιουργίας σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών λίγο πριν το Πάσχα, τη Λαμπρή, όπως λέγεται στην Ελλάδα, επειδή θεωρείται ως η λαμπρότερη μέρα του χρόνου, ή ακόμη και η μέρα της λαμπρότερης εορτής. 

Σε αυτή τη λαμπρή γιορτή τέχνης σας προσκαλούν 17 σύγχρονοι αξιόλογοι εικαστικοί:

Συμμετέχουν οι εικαστικοί

Art Armaou Elina - Jocasta M. - Maria Vlasseros - Ηλίας Αποστολάκης - Φάνης Κοττάς - Ευαγγελία Λιάσκου - Ιωάννα Λιγνού - Σοφία Μακρινού - Χαράλαμπος Μαράβας - Βιβή Μεντζελοπούλου - Νάντια Μπαράκου - Φώτης Μπεγέτης - Ιωάννα Παληοκώστα - Άλκηστις Παντοπούλου - Γεράσιμος Παρίσης - Ελένη Φφλή 

Εικαστικό κόσμημα: Styliani’s Hanmade (Στέλλα Καβαδάτου)

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου 

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com 

Εγκαίνια: Δευτέρα, 31 Μαρτίου 2025 | 5 – 9μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 31 Μαρτίου έως 12 Απριλίου 2025

Εκ του λάμπω, ΤΑ ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΑ  – Εκδήλωση στο facebook στο παρακάτω link: 

https://www.facebook.com/events/918545996883154/918546030216484/?active_tab=discussion 

ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Πλ. Κολωνακίου 2, 

4ος όροφος

Κολωνάκι, Αθήνα

(Είσοδος δίπλα στην τράπεζα Πειραιώς)

Ημέρες και Ώρες λειτουργίας 

Δευτέρα έως Παρασκευή (εκτός Τετάρτης): 5 - 9 μ.μ.

Σάββατο: 12 - 4 μ.μ.

Τετάρτη και Κυριακή: ΚΛΕΙΣΤΑ 

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Η Λίνα Μενδώνη πραγματοποίησε αυτοψία στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Άργους, το οποίο επεκτείνεται, εκσυγχρονίζεται και αποκτά νέα μόνιμη έκθεση, καθώς και στο υπό κατασκευή Επιγραφικό Μουσείο της πόλης, στο κτηριακό συγκρότημα των Στρατώνων του Καποδίστρια. Το έργο της αναβάθμισης και επέκτασης του Αρχαιολογικού Μουσείου υλοποιείται από την Διεύθυνση Μελετών και Εκτέλεσης Έργων Μουσείων και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας. Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Άργους στεγαζόταν, από τις αρχές τις δεκαετίας του 1960, σε κτηριακό συγκρότημα που αποτελείται από την ιστορική οικία του στρατηγού Δημητρίου Καλλέργη και ένα σύγχρονο κτήριο που προσαρτήθηκε σε αυτή, στη συμβολή των οδών Βασ. Όλγας και Καλλέργη. Η Οικία Καλλέργη, κτισμένη το 1830, μετασκευάστηκε κατάλληλα για να μετατραπεί σε μουσειακό χώρο κατά το διάστημα 1956-1957, ενώ η προσθήκη του σύγχρονου κτηρίου, που κτίστηκε με έξοδα της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, εγκαινιάστηκε το 1961.Από το 2014 το Μουσείο παραμένει κλειστό για το κοινό.

Το έργο που υλοποιεί, σήμερα το Υπουργείο Πολιτισμού, έχει συνολικό προϋπολογισμό 6.500.000 ευρώ, από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, που διαχειρίζεται το ΥΠΠΟ και από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Πελοπόννησος 2021-2027», και εθνικούς πόρους του ΥΠΠΟ, με χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης έως το τέλος του 2025. Στο Μουσείο πρόκειται να φιλοξενηθούν, μεταξύ άλλων, ευρήματα από εμβληματικά μνημεία του Μυκηναϊκού πολιτισμού, από τις αρχαιολογικές έρευνες των Μυκηνών και της Λέρνας. Το εν εξελίξει έργο περιλαμβάνει την πλήρη αποκατάσταση και αισθητική και ενεργειακή αναβάθμιση των υπαρχόντων κτηρίων, επέκταση, διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, καθώς και αποκατάσταση της στοάς, στην αυλή του Μουσείου, όπου έχουν ενσωματωθεί ψηφιδωτά του 6ου αι. μ.Χ. από το Άργος με παραστάσεις των δώδεκα μηνών, κυνηγιού και διονυσιακής σκηνής, καθώς και ψηφιδωτά του τέλους του 5ου αι. μ.Χ. από τη θέση Άγιος Ταξιάρχης με προσωποποιήσεις των τεσσάρων εποχών του έτους και της Απόλαυσης.

Στην ανατολική διώροφη πτέρυγα -εμβαδού περίπου 650 τ.μ.- του μνημειακού συγκροτήματος των Στρατώνων, εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς το έργο της συνολικής δομικής της αναβάθμισης, προκειμένου να φιλοξενήσει το Επιγραφικό Μουσείο του Άργους. Το έργο, προϋπολογισμού άνω των 2.000.000 ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, εκτελείται από τη Διεύθυνση Μελετών και Εκτέλεσης Έργων Μουσείων, είναι σε πλήρη εξέλιξη, με διασφάλιση προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία σε όλους τους χώρους του νέου μουσειακού χώρου. Η ανάγκη δημιουργίας Επιγραφικού Μουσείου στο Άργος υπαγορεύθηκε από ένα μοναδικό εύρημα, δεκάδες χάλκινες ενεπίγραφες πινακίδες, που αποκαλύφθηκαν στο πλαίσιο σωστικής ανασκαφής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας, το 2000, το οποίο αποτελεί το επίσημο οικονομικό αρχείο της αρχαίας πόλης του Άργους. Τα κείμενα των πινακίδων αποτελούν απολογισμούς διαχείρισης των χρημάτων που ήταν κατατεθειμένα στο «θησαυρό», δηλαδή στα θησαυροφυλάκια του ιερού της Αθηνάς Πολιάδος, πολιούχου του Άργους.

Το κτήριο του Παλιού Τελωνείου, αποτελεί τοπόσημο για την πόλη του Ναυπλίου

Κατά την επίσκεψη στο Αρχαίο Θέατρο του Άργους και τις Ρωμαϊκές Θέρμες, η Λίνα Μενδώνη έδωσε οδηγίες προς την Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων για άμεση έναρξη του έργου αποκατάστασης των Θερμών και στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας για τη διασφάλιση της λειτουργικότητας και της ασφάλειας του χώρου, προκειμένου να διερευνηθεί αν είναι δυνατή η φιλοξενία εκδηλώσεων το καλοκαίρι.

Ακολούθησε σύσκεψη στο Δημαρχείο Άργους με τον Δήμαρχο Ιωάννη Μαλτέζο και τους συνεργάτες του, με αντικείμενο έργα, δράσεις και παρεμβάσεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Πολιτισμού, που υλοποιούνται ή σχεδιάζονται στον Δήμο Άργους-Μυκηνών. Μετά τη σύσκεψη, η Υπουργός δήλωσε:

«Είμαστε εδώ, σήμερα, με κλιμάκιο του ΥΠΠΟ, τον Γενικό Γραμματέα, την Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και τους αρμόδιους Διευθυντές, προκειμένου να δούμε από κοντά την εξέλιξη των έργων, που υλοποιούνται από τις υπηρεσίες μας και οι οποίες σταδιακά ολοκληρώνονται. Στόχος μας είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο να μπορέσει να αποδοθεί στην τοπική κοινωνία και τους επισκέπτες του Άργους μέσα στους πρώτους μήνες του 2026. Το ίδιο ισχύει και για το Επιγραφικό Μουσείο στην ανατολική πτέρυγα των στρατώνων του Καποδίστρια, που παραχωρήθηκε από το Δήμο. Οφείλουμε να τιμήσουμε την παραχώρηση και να ολοκληρώσουμε τη μουσειακή αυτή υποδομή σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Με την ίδρυση του Επιγραφικού Μουσείου στους καποδιστριακούς στρατώνες -στη δυτική πτέρυγα των οποίων φιλοξενείται το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού- και με την αναβάθμιση, την επέκταση και την επανέκθεση του παρακείμενου Αρχαιολογικού Μουσείου, η πόλη του Άργους αποκτά πλήρως εκσυγχρονισμένες μουσειακές υποδομές, οι οποίες αναδεικνύουν τον μοναδικό πολιτιστικό πλούτο της ευρύτερης περιοχής στη μεγάλη ιστορική διαχρονία και δημιουργούν έναν νέο αναπτυξιακό πόρο για την πόλη και την Αργολίδα. Η Αργολίδα είναι η μόνη περιφερειακή ενότητα της πατρίδας μας, που φιλοξενεί τρεις μείζονες αρχαιολογικούς χώρους, που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Στον Δήμο σας ανήκει ο αρχαιολογικός χώρος των Μυκηνών, στον οποίον η Εφορεία Αρχαιοτήτων ολοκληρώνει ένα ακόμη έργο, προϋπολογισμού 500.000 ευρώ από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της Πελοποννήσου- ΕΣΠΑ 2021-2027. Η μεγάλη εκκρεμότητα στο χώρο είναι η αποκατάσταση του παλαιού περιπτέρου του «Ξενία», μόνιμο αίτημα της τοπικής κοινωνίας. Το έργο της αποκατάστασης και της επανάχρησής του ως χώρου προβολής και ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου των Μυκηνών και της ιστορίας των Ατρειδών, είναι στον άμεσο προγραμματισμό μας».

Στο Ναύπλιο, το κλιμάκιο του Υπουργείου Πολιτισμού υπό την Λίνα Μενδώνη διενήργησε αυτοψία στο κτήριο του Παλαιού Τελωνείου, στο Ναό του Αγίου Νικολάου και στο κτήριο Βίγγα. Και στα τρία μνημεία βρίσκονται σε εξέλιξη έργα που εκτελούν οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού.

Το κτήριο του Παλιού Τελωνείου, στην παραλιακή οδό της πόλης, αποτελεί τοπόσημο για την πόλη του Ναυπλίου. Το κτίριο, έργο ίσως του αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη, χτίστηκε το 1830 για χρήση ως Τελωνείο. Έχει ορθογώνια κάτοψη, με ισόγειο επιφάνειας 376 τετραγωνικά μέτρα και πατάρι. Ως τελωνείο λειτούργησε μέχρι το 1999. Το Υπουργείο Πολιτισμού δια της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Πελοποννήσου αποκαθιστά το μνημείο, το οποίο πρόκειται να αξιοποιηθεί ως χώρος εκθέσεων και πολλαπλών πολιτιστικών λειτουργιών, εξυπηρετώντας τον Δήμο Ναυπλιέων και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας.

Το κτήριο Βίγγα, επί της πλατείας Συντάγματος και δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου, απαλλοτριώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της Εφορείας Αρχαιοτήτων. Χτίστηκε το 1878 σε οικόπεδο που ανήκε στον Γενναίο, γιο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Στο ισόγειό του στέγασε το τυπογραφείο της εφημερίδας «Αργολίς», έκδοση και ιδιοκτησία των αδερφών Βίγγα. Από το 1929 έως το 1930 στο ισόγειο του κτηρίου λειτουργούσαν καφενείο και κουρείο, ενώ πριν την Κατοχή στεγάστηκε εκεί η Λέσχη Αξιωματικών. Επί ιταλικής Κατοχής, ο πρώτος όροφος χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς ως Καραμπινιερία και κρατητήριο, ενώ μετά το 1945 συνέχισε να λειτουργεί ως Λέσχη Αξιωματικών.

Το κτήριο Βίγγα αποκαθίσταται, επίσης, από την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Πελοποννήσου. Τα δύο προαναφερθέντα μνημεία, τα οποία ολοκληρώνονται και επαναλειτουργούν εντός του τρέχοντος έτους, έχουν συνολικό προϋπολογισμό 4.500.000 ευρώ από πόρους το Πρόγραμμα ΥΜΕΠΕΡΑΑ- ΕΣΠΑ 2021-2027.

Ο ιστορικός ναός του Αγίου Νικολάου, στην Παλιά Πόλη του Ναυπλίου από τα πλέον εμβληματικά του μνημεία, τα τελευταία χρόνια παρουσίασε μείζονα προβλήματα υγρασίας και κατάρρευσης της στέγης του. Η αρχική φάση του μνημείου ανάγεται στο 1713, ενώ η κύρια ανακατασκευή του έγινε το 1836. Ο ναός έχει πολύ σημαντικό τοιχογραφικό και αγιογραφικό διάκοσμο με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Ο ναός ακολουθεί τον τύπο της μονόχωρης βασιλικής με κλασικά και νεοβυζαντινά χαρακτηριστικά, ενώ το ξύλινο τέμπλο, οι μαρμάρινες διακοσμήσεις του αποτελούν μοναδικά δείγματα τέχνης. Το έργο της αποκατάστασης του οικοδομήματος έχει αναλάβει η Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων, ενώ τη συντήρηση του διακόσμου η Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεώτερων Μνημείων. Το έργο, το οποίο αποδίδεται εκ νέου στη λατρεία το καλοκαίρι 2025,  χρηματοδοτείται με 2.000.000 ευρώ από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Πελοποννήσου ΕΣΠΑ 2021-2027.

Ακολούθησε συνάντηση εργασίας στο Δημαρχείο Ναυπλίου, με τον Δήμαρχο Δημήτρη Ορφανό και τους συνεργάτες του, καθώς και υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΠΟ, όπου τέθηκαν επί τάπητος τα εν εξελίξει έργα στην περιοχή, αλλά και οι πρωτοβουλίες  της Τοπικής και της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, με στόχο την ανάδειξη της ιστορικής πόλης του Ναυπλίου και των μνημείων της.

«Είμαστε εδώ σήμερα με τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΠΟ, προκειμένου να δούμε από κοντά τα έργα που εκτελούνται από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού στην πόλη του Ναυπλίου. Είναι, η πρώτη φορά που γίνονται  συγχρόνως τόσα έργα και με αυτούς τους προϋπολογισμούς στο Δήμο Ναυπλιέων.

Το Τελωνείο, ένα κτήριο που συζητούσαμε τουλάχιστον 15 χρόνια ότι πρέπει να αποδοθεί στην πόλη, ολοκληρώνεται και θα είναι προσβάσιμο στους Ναυπλιείς και τους επισκέπτες από τις αρχές του καλοκαιριού. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου, ένα σημαντικό μνημείο, που αγαπούν οι κάτοικοι, που είχε τεράστια προβλήματα, ήταν σχεδόν υπό κατάρρευση, αποκαθίσταται και συντηρείται, ώστε να αποδοθεί στη λατρεία μέσα στο καλοκαίρι.

Το Κτήριο Βίγγα, που για χρόνια αποτελούσε πληγή στην Πλατεία Συντάγματος, αποκαθίσταται και εντός του 2025, η Εφορεία Αρχαιοτήτων θα μπορεί μεταστεγαστεί εκεί, επιτρέποντας έτσι να μελετηθεί σωστά το κτήριο του Αρχαιολογικού Μουσείου, ένα βενετσιάνικο κτήριο, και να αποκατασταθεί. Ενα έργο δύσκολο που πρέπει, όμως, άμεσα να δρομολογηθεί. Ο στόχος μας είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επένδυση σε μία πόλη με τεράστιο πολιτιστικό και ιστορικό φορτίο. Τα έργα πρέπει να ολοκληρώνονται στα χρονοδιαγράμματά τους, με σωστές μελέτες και διασφαλισμένους προϋπολογισμούς».

Κλείνοντας την επίσκεψή της στο Ναύπλιο, η Λίνα Μενδώνη επισκέφθηκε το Μονοπάτι της Αρβανιτιάς, όπου επίκειται να ξεκινήσουν άμεσα εργασίες σταθεροποίησης των βραχωδών πρανών, βάσει ερευνητικού προγράμματος που έχει υλοποιήσει η Διεύθυνση Αναστήλωσης  Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων του ΥΠΠΟ με Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, για την αντιμετώπιση κατολισθήσεων. Το έργο, προϋπολογισμού 4.750.000 ευρώ, υλοποιείται με πόρους του ΕΣΠΑ 2021-2027 σε συνεργασία με την Περιφέρεια Πελοποννήσου και τον Δήμο Ναυπλίου, με στόχο την ασφάλεια και την αναβάθμιση της διαδρομής, που αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς περιπάτους της περιοχής. Παράλληλα, το Υπουργείο Πολιτισμού εκπονεί μελέτη για την αποκατάσταση των υπερκειμένων οχυρώσεων, όταν ολοκληρωθεί η στερέωση των βράχων.

Την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη συνόδευσαν ο Βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Ανδριανός, ο Γενικός Γραμματέας Πολιτισμού Γιώργος Διδασκάλου, η Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ολυμπία Βικάτου, οι Διευθυντές Αναστηλώσεων Αρχαίων, Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων και Μελετών και Εκτέλεσης Έργων Μουσείων και Πολιτιστικών Κτιρίων Θεμιστοκλής Βλαχούλης και  Κωνσταντίνος Φρισήρας, ο προϊστάμενος της ΕΔΕΠΟΛ Γιάννης Μυλωνάς, στελέχη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας και άλλα υπηρεσιακά στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Η τελευταία τηλεοπτική της εμφάνιση ήταν στην σειρά του ALPHA, «Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα», όπου υποδύθηκε την Αλέξις Βροντάκη.

Γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1963 στη Ροδοδάφνη Αχαΐας. Τελείωσε ταυτόχρονα τη Φιλοσοφική και τη Δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης, απ’ όπου αποφοίτησε το 1986, μαζί με τις φίλες της Μαρία Καβογιάννη και Υρώ Μανέ. Είχε δουλέψει και ως φιλόλογος. Ο πρώτος της ρόλος ήταν στη θεατρική παράσταση «Εσωτερικές Φωνές» στο Θέατρο Τέχνης.

Σφραγιδόλιθος με απεικόνιση θεάς πάνω σε φανταστικό ζώο. Μυκήνες, θολωτός τάφος Κλυταιμνήστρας, 15ος – 14ος αι. π.Χ. (αίθουσα 4)

Η συναρπαστική δράση του Μουσείου πλαισιώνει τον εκθεσιακό σταθμό «Ευρωπαίων η πόλις» που παρουσιάζει για πρώτη φορά στην καρδιά της Αθήνας μια άγνωστη πόλη της αρχαίας Μακεδονίας, την αρχαία Ευρωπό, στο πλαίσιο των επιτυχημένων διοργανώσεων «Συναντήσεις Μουσείων στο Εθνικό».

Ένας αινιγματικός σφραγιδόλιθος από τις Μυκήνες, το αριστουργηματικό αγγείο της Ευρώπης από την αρχαία Αθήνα, η χρυσή βροχή του Δία σε έναν βοιωτικό κρατήρα και ένα παιδικό πήλινο αλογάκι με ρόδες από την αρχαία Ευρωπό, ξεκλειδώνουν τις αλληγορίες και τους συμβολισμούς μιας ερωτικής αρπαγής που έμελλε να ονομάσει μια ολόκληρη ήπειρο.

Πήλινο αμαξίδιο με αναβάτη. Από την Ευρωπό της αρχαίας Μακεδονίας. Ρωμαϊκή περίοδος. (αίθουσα 12)

Στις 8 και 22 Μαρτίου ημέρα Σάββατο, ώρα 13:00, αρχαιολόγοι του Μουσείου και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κιλκίς υποδέχονται τους επισκέπτες στις αίθουσες του Μουσείου και αναζητούν μαζί τους την καταγωγή του μύθου της Ευρώπης από την ανατολική Μεσόγειο της Εποχής του Χαλκού ως το αρχαίο βασίλειο της Μακεδονίας.

Πήλινο πηνίο με παράσταση της αρπαγής της Ευρώπης. Πιθανόν από την Αττική. 460-450 π.Χ. (αίθουσα 55)

Ημερομηνίες παρουσιάσεων:

8 και 22 Μαρτίου ημέρα Σάββατο, ώρα έναρξης 13:00

Για την παρακολούθηση της παρουσίασης είναι απαραίτητη η προμήθεια εισιτηρίου και η δήλωση συμμετοχής ηλεκτρονικά ή με την έγκαιρη προσέλευση. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Τηλ. Επικοινωνίας: 213 214 4856, 2132144889, 2132144837, 2132144838

Άποψη του εκθεσιακού σταθμού «Ευρωπαίων η πόλις» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. (αίθουσα 12)

Στοιχεία επικοινωνίας:

Email: eam@culture.gr

www.namuseum.gr

Ο κορυφαίος θεσμός στον τομέα των εικαστικών τεχνών, που ιδρύθηκε το 1993 από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αιθουσών Τέχνης, έχει ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία του για την 30ή διοργάνωσή του, καθώς δέχεται αιτήσεις από αίθουσες τέχνης της Ελλάδας και του εξωτερικού, προκειμένου να παρουσιάσει μία προσεκτικά επιλεγμένη εικόνα της σύγχρονης εικαστικής σκηνής.

Σταθερό σημείο συνάντησης καλλιτεχνών, γκαλερί και φιλότεχνων, που διακρίνεται για την ποιότητα και την άρτια διοργάνωσή της, η Art Athina 2025 υπόσχεται όχι μόνο να ανταποκριθεί στις υψηλές προσδοκίες που η ίδια έχει δημιουργήσει, αλλά και να τις ξεπεράσει.

Για τον σκοπό αυτό, η ομάδα της, με επικεφαλής τον διευθυντή της, Αντώνη Κούρκουλο, εργάζεται αδιάλειπτα, ώστε η Art Athina 2025 να διατηρήσει το δυναμικό προφίλ της και να συνεχίσει την εξελικτική της πορεία, προτείνοντας νέες εμπειρίες στους επισκέπτες της, μέσα από επιπλέον δράσεις κατά τη διάρκεια της χρονιάς, οι οποίες θα ανακοινωθούν προσεχώς.

Οι αιτήσεις έχουν ήδη αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα της φουάρ: https://art-athina.gr και θα παραμείνουν ανοιχτές έως τις 14 Μαρτίου 2025.

Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιούνται την Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου και ώρα 7 – 10:00μ.μ., και η έκθεση διαρκεί έως το Σάββατο, 1 Μαρτίου. 

Το concept, η οργάνωση και η επικοινωνία της έκθεσης ανήκει στον εκπαιδευτικό και διοργανωτή εικαστικών εκθέσεων Δημήτρη Λαζάρου. 

Αντί σημειώματος παραθέτουμε το ποίημα, υμνώντας ένα από τα βαθύτερα συναισθήματα που πάλλουν την ανθρώπινη ψυχή, την ΑΓΑΠΗ:

Μόνο μια φορά το κύμα αφρίζει

Και τότε είναι που σκάει στην στεριά

Την προδοσία η καρδιά δεν την σηκώνει

Δεν υπάρχει προδοσία: μία είναι η αγάπη μας

Ίσως να αγανακτούμε, ίσως και να παίζουμε

Ή να λέμε ψέματα – όμως στην καρδιά μας επικρατεί ησυχία

Εμείς ποτέ δεν θα προδοθούμε

Μία είναι η ψυχή μας –μία είναι η αγάπη μας.

Μονότονα και έρημα,

Με μονότονη δύναμη,

Η ζωή περνάει… Και στον ατελείωτο διάβα της

Μία είναι η αγάπη μας, ναι, για πάντα μία.

Πληρώνουμε την αγάπη με το αίμα μας,

Αλλά μια πιστή ψυχή είναι πάντα πιστή,

Και εμείς αγαπάμε με μια αγάπη…

Μία είναι η αγάπη μας, όπως τελικά και ο θάνατος.

Οι 15 σύγχρονοι αξιόλογοι εικαστικοί που συμμετέχουν είναι οι:

Aimilia Heart - Helen Mudie Ioannidou - Jocasta M. - Zoe Kyko - Χρήστος Αθανασέλλης - Αναστασία Αθανασοπούλου - Αγλαΐα Θανάσου  - Κωνσταντίνος Ιωαννίδης -  Μαργαρίτα Κορκολή - Ευαγγελία Λιάσκου - Μαίρη Άννη - Αντιγόνη Παγώνα - Πελαγία Στρατηδάκη - Χριστίνα Τσαντεκίδη - Αριστείδης Χρυσανθόπουλος

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου 

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com

Εγκαίνια: Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου και ώρα 7 – 10:00μ.μ. 

Διάρκεια έκθεσης: 14 Φεβρουαρίου έως 1 Μαρτίου 2025

μία είναι η αγάπη μας – σελίδα εκδήλωσης στο Facebook στο παρακάτω link:

https://www.facebook.com/events/1405029820873900/1405029864207229/?active_tab=discussion 

ΙΔΡΥΜΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΤΣΙΧΡΙΤΖΗ

Κασσαβέτη 18,

145 62 ΚΗΦΙΣΙΑ 

Τηλ: 210 80 19 975

email: info@iett.gr   website: www.iett.gr  

ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Τρίτη έως Σάββατο: 11π.μ. – 7μ.μ. 

Κυριακή και Δευτέρα: Κλειστά

Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου, ημέρα των εγκαινίων η έκθεση λειτουργεί: 7 – 10:00μ.μ.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Η ΔΕΗ, αναγνωρίζοντας τη σημασία της τέχνης και του πολιτισμού ως αναπόσπαστων στοιχείων της εθνικής ταυτότητας, συμβάλλει στη διατήρηση και περαιτέρω ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας.

Μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό, ανέκδοτες ηχογραφήσεις και συνεντεύξεις, το φιλμ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Tα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», αναδεικνύει την προσωπική και καλλιτεχνική ενηλικίωση της Κάλλας στην Αθήνα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς και την επιστροφή της στην Ελλάδα το 1975, ως διεθνούς σταρ της όπερας.  Το ντοκιμαντέρ, του οποίου η παγκόσμια πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στις 2 Δεκεμβρίου 2023, ημερομηνία που σηματοδότησε τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση της Κάλλας, έχει ήδη προσελκύσει το διεθνές ενδιαφέρον και έχει προβληθεί σε διεθνή τηλεοπτικά Μέσα, όπως το France TV 5.

Το 2023, η ΔΕΗ, ως περήφανος χορηγός του Έτους Κάλλας, στήριξε σημαντικές δράσεις και παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για να τιμήσει την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, συμβάλλοντας στην διάδοση του πολιτιστικού αποτυπώματος της κορυφαίας σοπράνο.

Η Γενική Διευθύντρια Εταιρικών Σχέσεων και Επικοινωνίας Ομίλου ΔΕΗ, κα. Σοφία Δήμτσα, δήλωσε σχετικά: «Η Μαρία Κάλλας, με τη μοναδική της φωνή, άφησε ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία της όπερας, καθιερώνοντας τον εαυτό της ως ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά φαινόμενα του 20ού αιώνα. Ως ΔΕΗ, επιδιώκουμε όχι μόνο να τιμήσουμε τη μνήμη μιας μεγάλης καλλιτέχνιδας και Ελληνίδας, αλλά και να συμβάλουμε στη διατήρηση και προώθηση του πολιτιστικού πλούτου που μας κληροδότησε».

Στο πλαίσιο της στρατηγικής της δέσμευσης για την στήριξη της πολιτιστικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας, η ΔΕΗ, μέσα από την σταθερή συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, υποστηρίζει σημαντικές παραγωγές και δράσεις που ενισχύουν τον πολιτιστικό διάλογο και προάγουν την καλλιτεχνική έκφραση. Η ΔΕΗ, ως πρωτοπόρος στον χώρο της ενέργειας, συνεχίζει να στηρίζει ενεργά τον πολιτισμό και την τέχνη, ενισχύοντας δράσεις που προάγουν την εθνική πολιτιστική κληρονομιά και εμπνέουν τις νέες γενιές.

Το ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Tα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», σε έρευνα, σενάριο Βασίλη Λούρα, σκηνοθεσία Μιχάλη Ασθενίδη – Βασίλη Λούρα και παραγωγή Στέλλας Αγγελέτου θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 13 Φεβρουαρίου σε διανομή της Cinobo, δίνοντας στο κοινό την ευκαιρία να ανακαλύψει την άγνωστη πλευρά της μεγάλης ντίβας και να βιώσει τη μαγεία της μουσικής της.

Το φιλμ δημιουργήθηκε για το Έτος Κάλλας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στο πλαίσιο του επετειακού έτους UNESCO Μαρία Κάλλας 2023 του Υπουργείου Πολιτισμού και η υλοποίηση του πραγματοποιήθηκε και με τη συνδρομή της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) προς την ΕΛΣ. Την καλλιτεχνική επιμέλεια του Έτους Κάλλας της ΕΛΣ είχε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης.

Όπως η ίδια αναφέρει: 

«Είναι μεγάλη η τιμή αλλά και η ευθύνη να αναλάβω τη θέση της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας συνεχίζοντας το σημαντικό έργο των αξιόλογων προκατόχων μου, Βίκυς Μαραγκοπούλου, Κατερίνας Κασιούμη και Λίντας Καπετανέα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δήμο Καλαμάτας για την εμπιστοσύνη που δείχνει στο πρόσωπό μου και όλους όσους πίστεψαν σε αυτόν τον θεσμό όλα αυτά τα χρόνια, για να χτιστεί η δυναμική του πορεία. Όσον αφορά τον προγραμματισμό των παραστάσεων αλλά και των παράλληλων εκδηλώσεων που συνθέτουν το βασικό κορμό του Φεστιβάλ, θεωρώ σημαντικό να συμπεριλάβουμε την ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει σήμερα τη σύγχρονη τέχνη. Έτσι, εκτός από τα καλλιτεχνικά έργα που μιλούν αποκλειστικά μέσα από τον χορό και που αποτελούν τη βάση ενός φεστιβάλ χορού, θα ήθελα να εξερευνήσουμε και έργα που διευρύνουν την τέχνη της χορογραφίας ανοίγοντας τον διάλογο με άλλες τέχνες, διαφορετικά μέσα, επιστημονικά πεδία, καλλιτεχνικές πρακτικές και άλλες μορφές έκφρασης. Παράλληλα, το Φεστιβάλ μπορεί και οφείλει να λειτουργεί ως σημείο εκκίνησης και υποστήριξης για την εξέλιξη και προβολή νέων καλλιτεχνών. Επιπλέον, προσδοκώ να αναπτύξουμε περισσότερες γέφυρες με την πόλη, το τοπίο της, την ιστορία της και κυρίως τους ανθρώπους της και τις συλλογικότητες που κατοικούν εδώ. Για το σκοπό αυτό θα ήθελα να εντάξουμε στο ετήσιο πρόγραμμα την ανάθεση έργων που να εμπλέκουν ενεργά τις διαφορετικές κοινότητες της πόλης, ενώ όραμά μου είναι η διεύρυνση του θεσμού προς έναν πιο ενεργά εμπλεκόμενο φορέα στην καλλιτεχνική δημιουργία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Στόχος μου είναι η Καλαμάτα να γίνει το πρώτο ολοκληρωμένο Κέντρο Χορού στην Ελλάδα, κάτι που τόσο μας λείπει. Ένα Κέντρο που θα φιλοξενεί καλλιτέχνες, προσφέροντας μια ουσιαστική βάση για δημιουργία, έρευνα, παρουσίαση έργων και πειραματισμό γύρω από διαφορετικές πρακτικές και μεθόδους. Ένα Κέντρο που θα ενθαρρύνει την ανταλλαγή ιδεών και γνώσεων, τον διάλογο, τις συναντήσεις και συνεργασίες των καλλιτεχνών αλλά και το χτίσιμο των διεθνών τους διαδρομών. Για την επίτευξη όλων των παραπάνω, θα επιδιώξω συνεργασίες με πολιτιστικούς φορείς και δίκτυα εντός και εκτός Ελλάδος ενισχύοντας την εξωστρέφεια και την εξέλιξη του θεσμού. Παρά τις δυσκολίες του να αναλαμβάνω στα μέσα της χρονιάς, ξεκινήσαμε ομαδική εντατική και αφοσιωμένη δουλειά για ένα όσο καλύτερο 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.»

Σύμφωνα με δήλωση του Δημάρχου Καλαμάτας Θανάση Βασιλόπουλου:

«Καλωσορίζουμε τη νέα Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, την χορογράφο Τζένη Αργυρίου, στην οποία ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία στα νέα καθήκοντα που αναλαμβάνει. Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας συνεχίζει τη δυναμική του πορεία. Σεβόμενο την ιστορία του, τολμώντας όμως και αλλαγές. Αλλαγές που είναι πάντα αναγκαίες για την εξέλιξη όχι μόνο του Φεστιβάλ Χορού, αλλά κάθε θεσμού. Είμαι βέβαιος ότι η ανάληψη των καθηκόντων της καλλιτεχνικής διεύθυνσης από την χορογράφο Τζένη Αργυρίου θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή εξωστρέφειας, δημιουργίας, δημιουργικής σκέψης και καλλιτεχνικής ανανέωσης, συνεχίζοντας την παράδοση των επιτυχημένων Καλλιτεχνικών Διευθυντριών που είχε την τύχη το Φεστιβάλ να έχει, όπως η Βίκυ Μαραγκοπούλου, η Κατερίνα Κασιούμη και η Λίντα Καπετανέα.»

Αξίζει να σημειωθεί πως η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων σχετικά με τις προτάσεις που υποβλήθηκαν για το 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας έχει ήδη ξεκινήσει. Οι ενδιαφερόμενοι θα ενημερωθούν είτε για θετική είτε για αρνητική απάντηση.

www.kalamatadancefestival.gr

Βιογραφικό Τζένης Αργυρίου 

Η Τζένη Αργυρίου (Καβάλα, 1977) είναι χορογράφος, απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (1995-1998), υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση (Νέα Υόρκη 2000-2002), ιδρυτικό μέλος και Καλλιτεχνική Διευθύντρια της εταιρείας Άμορφη (2003-παρόν).

Από το 2003 εργάζεται πάνω στη δημιουργία πρωτότυπων χορογραφικών έργων και στην καλλιτεχνική επιμέλεια και υλοποίηση μεγάλης κλίμακας ερευνητικών καλλιτεχνικών δράσεων. Στα έργα της διακρίνονται το ενδιαφέρον της για διακαλλιτεχνικότητα, διαμεσικότητα καθώς και η συνεργασία των τεχνών με τις επιστήμες. Τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρωθεί στο «αναλογικό» σώμα, στη φυσική παρουσία και επικοινωνία, στην έννοια της κοινότητας και της συλλογικής έκφρασης, επιδιώκοντας την ενδυνάμωση των συλλογικών φυσικών εμπειριών και δεσμών.

Τα έργα της ξεχωρίζουν για την πρωτοποριακή τους προσέγγιση και την έμφαση στη συμμετοχικότητα, ενώ η εμπειρία της ως Καλλιτεχνική Διευθύντρια της εταιρείας Άμορφη, έχει ενισχύσει την ικανότητά της να διαχειρίζεται σύνθετες καλλιτεχνικές δράσεις σε διεθνές επίπεδο.

Έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει πολυάριθμα έργα, χορογραφίες, πολυμεσικές εγκαταστάσεις, διαδραστικά εργαστήρια και συμμετοχικά έργα που εμπλέκουν τους κατοίκους και τις κοινότητες του εκάστοτε τόπου και ενεργοποιούν διάφορους δημόσιους χώρους. Από το 2013, μαζί με τον εικαστικό Βασίλη Γεροδήμο συνδημιουργούν έργα αναζητώντας ένα «νέο χώρο» μεταξύ εικαστικών και παραστατικών τεχνών, προσκηνίου και παρασκηνίου, ύλης και σώματος.

Έργα όπως το ΜΙΝΤΑΤΙ (2024), Ελευσίνιο Κίνημα – μέρος της τελετής έναρξης Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα (2023), SYNAXIS (2023), PHRASIS (2020-22), SYNTHESIS (2020-21), ΑΝΩΝΥΜΟ (2017-8), Face to Phase (2017), MEMORANDUM (2013-2014), MEMORIA OBSCURA (2012) Dr. MAYBE DARLING (2011) κ.ά. έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στην Αμερική μεταξύ άλλων: Εθνική Λυρική Σκηνή (GR), Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου (GR), Στέγη του ιδρύματος Ωνάση (GR), Peak Performance Festival (N.Y), Spring Performing Arts Festival Utrecht (NL), Φεστιβάλ Rencontres chorégraphiques internationales de Seine-Saint-Denis (FR), Φεστιβάλ Temps D’Images του Tanzhaus nrw, Düsseldorf (DE), Théâtre des Bernardines, Marseille-Provence (FR), Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (GR), Μουσείο Μπενάκη, (GR), MIR Festival (GR), Arc For Dance Festival (GR), Judson Church (Ν.Υ) κ.ά.

Σημαντικοί φορείς, ιδρύματα και φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης Νέον, η Στέγη του ιδρύματος Ωνάση, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν και το Υπουργείο Πολιτισμού έχουν υποστηρίξει το έργο της. Επίσης έχει διαχειριστεί ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως το IMAP (EU Culture 2000), ενώ πολλά από τα έργα της έχουν αναδειχθεί μέσα από διεθνείς πλατφόρμες και συνεργασίες.

Από το 2012 διδάσκει χορογραφική σύνθεση και αυτοσχεδιασμό, σε επαγγελματικές σχολές χορού, και έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμα εκπαιδευτικά προγράμματα και εργαστήρια για επαγγελματίες και για ερασιτέχνες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η δήλωση της Τζένης Αργυρίου αναλυτικά 

«Θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας τον Δήμο Καλαμάτας για την εμπιστοσύνη που δείχνει στο πρόσωπό μου. Είναι μεγάλη η τιμή αλλά και η ευθύνη να αναλάβω τη θέση της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας που εδώ και 30 χρόνια αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα της χώρας, με έντονη διεθνή παρουσία. Στην επιτυχία του θεσμού έχουν συμβάλει: το σημαντικό έργο των αξιόλογων προκατόχων μου, Βίκυς Μαραγκοπούλου, Κατερίνας Κασιούμη και Λίντας Καπετανέα, οι καλλιτέχνες και εργαζόμενοι στο χώρο του Χορού που του έχουν δώσει πολύτιμη και πολυδιάστατη τροφή, το κοινό του Φεστιβάλ, αλλά και η πόλη της Καλαμάτας και οι κάτοικοί της, που έχουν αγκαλιάσει και αγαπήσει τον Χορό και το Φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια. 

Σκοπός μου είναι να κρατήσω τα θετικά στοιχεία που έχουν επιτευχθεί μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια και που συνεχίζουν να έχουν νόημα στο σήμερα και να προσθέσω και εγώ, μέσα από τη δική μου ματιά, νέες καλλιτεχνικές ιδέες, αναζητήσεις και συνεργασίες.

Όσον αφορά τον προγραμματισμό των παραστάσεων αλλά και των παράλληλων εκδηλώσεων που συνθέτουν το βασικό κορμό του Φεστιβάλ, θεωρώ σημαντικό να συμπεριλάβουμε την ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει σήμερα τη σύγχρονη τέχνη. Έτσι, εκτός από τα καλλιτεχνικά έργα που μιλούν αποκλειστικά μέσα από τον χορό και που αποτελούν τη βάση ενός Φεστιβάλ Χορού, θα ήθελα να εξερευνήσουμε και έργα που διευρύνουν την τέχνη της χορογραφίας ανοίγοντας τον διάλογο με άλλες τέχνες, διαφορετικά μέσα, επιστημονικά πεδία, καλλιτεχνικές πρακτικές και άλλες μορφές έκφρασης.

Πέρα όμως από τις παραστάσεις που φιλοξενούνται μέσα στα θέατρα, ο Χορός θέλουμε να παραμείνει ένα παραστατικό γεγονός που συμβαίνει και έξω στο δημόσιο χώρο, που ενεργοποιεί και «ζωντανεύει» διαφορετικά σημεία της πόλης αλλά και της ευρύτερης Περιφέρειας Πελοποννήσου συνεχίζοντας και ενισχύοντας την εμβέλεια του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.

Προσδοκώ να αναπτύξουμε περισσότερες γέφυρες με την πόλη, το τοπίο της, την ιστορία της και κυρίως τους ανθρώπους της και τις συλλογικότητες που κατοικούν εδώ. Για αυτό το σκοπό θα ήθελα να εντάξουμε στο ετήσιο πρόγραμμα την ανάθεση έργων που να εμπλέκουν ενεργά τις διαφορετικές κοινότητες της πόλης.

Το Φεστιβάλ, επίσης, μπορεί και οφείλει να λειτουργεί ως σημείο εκκίνησης και υποστήριξης για την εξέλιξη και προβολή νέων καλλιτεχνών ενισχύοντας τη φωνή τους και εμπλουτίζοντας τη χορευτική σκηνή με πρωτότυπες ιδέες και προσεγγίσεις.

Τέλος, όραμά μου είναι η διεύρυνση του θεσμού προς έναν πιο ενεργά εμπλεκόμενο φορέα στην καλλιτεχνική δημιουργία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να υπάρξει προγραμματισμός για δράσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, όπως προγράμματα φιλοξενίας καλλιτεχνών για έρευνα και δημιουργία. Για το λόγο αυτό, στόχος μου είναι η Καλαμάτα να γίνει το πρώτο ολοκληρωμένο Κέντρο Χορού στην Ελλάδα, κάτι που τόσο μας λείπει. Ένα Κέντρο που θα φιλοξενεί καλλιτέχνες, προσφέροντας μια ουσιαστική βάση για έρευνα, δημιουργία και παρουσίαση έργων, πειραματισμό γύρω από διαφορετικές πρακτικές και μεθόδους, ένα Κέντρο που θα ενθαρρύνει την ανταλλαγή ιδεών και γνώσεων, τον διάλογο, τις συναντήσεις και συνεργασίες των καλλιτεχνών αλλά και το χτίσιμο των διεθνών τους διαδρομών. 

Για την επίτευξη όλων των παραπάνω, θα επιδιώξω συνεργασίες με πολιτιστικούς φορείς και δίκτυα εντός και εκτός Ελλάδος, ενισχύοντας την εξωστρέφεια και την εξέλιξη του  θεσμού. 

Παρά τις δυσκολίες του να αναλαμβάνω στα μέσα της χρονιάς, ξεκινάω με προσήλωση, εντατική και αφοσιωμένη δουλειά, και σας υπόσχομαι ότι θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό για ένα όσο καλύτερο 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.»

W: https://kalamatadancefestival.gr

Facebook: @kalamatadancefestival

Instagram: @kalamatadancefestival 

—

Για περισσότερες πληροφορίες: 

Υπεύθυνη Επικοινωνίας Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας: 

Λήδα Καρανικολού

Τ: 6974 498 444, lida.karanikolou@gmail.com

Υπεύθυνη Προβολής και Επικοινωνίας Κ.Ε. Φάρις Δήμου Καλαμάτας:

Κατερίνα Βούλγαρη

Τ: 27213 60619, 6997093450, grafaris@otenet.gr

Η έκθεση επιχειρεί να αναδείξει τη βαθιά και προφητική σκέψη του, τις σημαντικότερες στιγμές του έργου του αλλά και την συνολική πορεία ενός σύγχρονου δημιουργού, που με τα λόγια και τις πράξεις του άφησε το στίγμα του στη γλυπτική στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, ο Θόδωρος αγωνίστηκε για να ανανεώσει τη γλυπτική γλώσσα και να την αναδείξει σε ένα περιβάλλον όπου επικρατούσε η έντυπη και οπτικοακουστική επικοινωνία. Ο Θόδωρος υπήρξε πρωτεργάτης πρωτοποριακών και σύγχρονων καλλιτεχνικών πρακτικών, πραγματοποιώντας περφόρμανς, ηχητικά γλυπτά, εννοιολογικά έργα αλλά και τις πρώτες δράσεις μιας ιδιότυπης θεσμικής κριτικής για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο κοινωνικός και πολιτικός ρόλος του καλλιτέχνη και η σημασία της ένταξης καλλιτεχνικών φωνών στον δημόσιο λόγο αναγνωρίζονται ως κοινός παρονομαστής σε κάθε του δραστηριότητα. Τις παραπάνω ιδέες ο Θόδωρος τις έκανε πράξη μέσα από τη συστηματική και ιδιαίτερη παρουσία του στα μέσα μαζικής επικοινωνίας: εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Αντλώντας έμπνευση από την ίδια την εκθεσιακή πρακτική του Θόδωρου, όπως και από τα κριτικά του σχόλια πάνω στη λειτουργία των θεσμών, ο σχεδιασμός της έκθεσης αναδεικνύει τα όρια και τις δυνατότητες μιας μουσειακής αναδρομικής.

Υπονομεύοντας τον προσωποκεντρικό και παρελθοντικό χαρακτήρα μιας αναδρομικής έκθεσης, μαζί με τα έργα του Θόδωρου παρουσιάζονται και 5 έργα άλλων καλλιτεχνών –Νίκος Αρβανίτης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Ίρις και Λήδα Λυκουριώτη (Αρχιτέκτονες της Φάλαινας), Κώστας Μπασάνος, Γιάννης Παπαδόπουλος– που έχουν συνδιαλλαγεί κριτικά με το έργο του Θόδωρου ή με αντίστοιχους διαχρονικούς προβληματισμούς. Τα έργα τους, που προϋπήρχαν ή είναι νέες αναθέσεις του ΕΜΣΤ ειδικά για την έκθεση, ανοίγουν προοπτικές νέων έμφυλων και ανατρεπτικών αναγνώσεων, εστιάζουν σε λιγότερο προβεβλημένες πτυχές του έργου του, επιβεβαιώνουν την σχέση του με την εποχή μας.

Ο Θόδωρος ήταν ένας καλλιτέχνης που έθεσε στο επίκεντρο του έργου του την επικοινωνία, και ως άμεση συνέπεια αυτού, ήρθε σε ρήξη με κάθε προσπάθεια παρερμηνείας, απλοποίησης ή αυθαίρετης ανάγνωσης της καλλιτεχνικής του πρόθεσης. Παράλληλα φρόντισε για την ορθή διατύπωση αυτής της πρόθεσης μέσα από πλήθος εκδόσεων και κειμένων του, αλλά και μέσα από τα ίδια του τα έργα που συχνά εμπεριείχαν ρητά διατυπωμένο τον προβληματισμό του δημιουργού τους. Πραγματοποίησε και μια ιστορική ανάγνωση του έργου του ήδη από την πρώτη του αναδρομική στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης του 1975 επισημαίνοντας το καλλιτεχνικό άλμα που πραγματοποιεί στα τέλη της δεκαετίας του 1960 για να καλύψει το πολιτιστικό, πολιτικό και τεχνολογικό χάσμα που υπήρχε μεταξύ της μεταπολεμικής περιόδου των σπουδών του και μεταξύ της εποχής της επιστροφής του στην Ελλάδα τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας. Το άλμα αυτό οφειλόταν σε μια διαφοροποίηση, συχνά αυτοαναιρούμενη που ήταν η εισαγωγή λόγου, γραπτού ή προφορικού, στα έργα του.

Η έκθεση Θόδωρος, γλύπτης – Αντί Αναδρομικής ξεκινάει από αυτό το άλμα και επιχειρεί μέσα από μια μη χρονολογική πορεία να εξετάσει διαφορετικές θεματικές του έργου του, να  αναδείξει έργα-κλειδιά αλλά και να αποσαφηνίσει το γλυπτικό λεξιλόγιο του Θόδωρου μέσα από 11 ενότητες. Αντλώντας από την καλλιτεχνική πρακτική του Θόδωρου, και η έκθεση επιχειρεί να αποτελέσει μια ενσώματη εμπειρία, όπως η γλυπτική.

Οι παρακάτω ενότητες συγκροτούν μια ενιαία πορεία μέσα από διαφορετικά σκηνικά και ατμόσφαιρες συναθροίζοντας και αντιπαραθέτοντας έργα από διαφορετικές περιόδους. Η σκηνογραφία της έκθεσης έχει υλοποιηθεί από τον αρχιτέκτονα και σκηνογράφο Γιάννη Αρβανίτη.

Ο γλύπτης Θόδωρος ζει και εργάζεται στο Παρίσι ήδη μια δεκαετία, πριν υποχρεωθεί να επιστρέψει στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Το δικτατορικό καθεστώς ζήτησε τότε από όλους τους αποδέκτες Κρατικών Υποτροφιών που διέμεναν στο εξωτερικό να εγκατασταθούν στην Ελλάδα ή, διαφορετικά, να επιστρέψουν τα χρήματα της υποτροφίας. Η εμπειρία της εκρηκτικής ατμόσφαιρας του Παρισιού πριν τον Μάιο του 1968 σε συνδυασμό με την εμπειρία της ζωής στην Ελλάδα της δικτατορίας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την καλλιτεχνική του σκέψη. Αντιλαμβανόμενος ότι η γλυπτική τέχνη δεν μπορεί να παραμείνει το ίδιο αποτελεσματική εάν δεν προσαρμοστεί στις νέες κοινωνικές και τεχνολογικές συνθήκες, ο Θόδωρος εισάγει τον προφορικό και γραπτό λόγο στο έργο του, αλλάζοντας εμφανώς την καλλιτεχνική του πρακτική που έως τότε περιοριζόταν σε παραδοσιακά γλυπτικά μέσα. Ονομάζει την αλλαγή αυτή «τομή» ενώ αρχίζει να υπογράφει ως «Θόδωρος, γλύπτης». Το σκεπτικό πίσω από αυτές τις αποφάσεις αναλύεται στο κείμενο Αντί για έργο γλυπτικής, το οποίο παρουσιάζεται το 1972 στην Αίθουσα Τέχνης Δεσμός με τη μορφή γλυπτικής εγκατάστασης. Εφόσον τελικά, σύμφωνα με τον Θόδωρο, η γλυπτική είναι μόνο ένα πρόσχημα και στόχος η επικοινωνία, ένα κείμενο μπορεί ταυτόχρονα να λειτουργεί και ως γλυπτικό έργο τέχνης.

Ξεχωριστή θέση στο έργο του Θόδωρου έχει η σειρά έργων Χειρισμοί, που πραγματοποιεί την περίοδο 1973-1982. Με τα έργα αυτά ο Θόδωρος θα διερευνήσει τη σχέση της γλυπτικής με άλλες καλλιτεχνικές πρακτικές καθώς επίσης και με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Ο τίτλος της σειράς αναφέρεται στην πρόθεση πρόκλησης σωματικής και διανοητικής αντίδρασης στο κοινό, μέσα από γλυπτικά ερεθίσματα, όπως, για παράδειγμα, η μορφή του κάθε αντικειμένου. Δίσκοι βινυλίου, κατάλογοι, κείμενα τοίχου αλλά και γλυπτικά έργα και εγκαταστάσεις στο χώρο καθορίζουν σε έναν βαθμό τις κινήσεις του θεατή. Λίγα χρόνια πριν από τα έργα της σειράς Χειρισμοί, είχαν προηγηθεί τα Τεστ, που παρουσιάστηκαν στην έκθεση Γλυπτική 73 = Αφή + Λίγη γεύση στην Αίθουσα τέχνης Δεσμός. Σε συνέχεια στοχασμών που είχαν αναλυθεί στο Αντί για έργο γλυπτικής, ο Θόδωρος επιδεικνύει μια σειρά ασκήσεων γλυπτικής γλώσσας όπου ο γλύπτης επιχειρεί να επικοινωνήσει με το κοινό του μέσω διαφόρων αισθήσεων και ερεθισμάτων: αφή, γεύση, βάρος, υφή, θερμοκρασία κ.ά.

Τα διάσημα του Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών είναι μία από τις πιο υψηλές διακρίσεις στη Γαλλία, και επιδίδονται ως αναγνώριση εξαιρετικής προσφοράς στους τομείς των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού. Η σημαντική αυτή διάκριση απονέμεται για την αριστεία και τη συνεισφορά στην κοινωνία σπουδαίων προσωπικοτήτων από το χώρο της λογοτεχνίας, της μουσικής, του θεάτρου, του κινηματογράφου, αλλά και των επιστημών, στη Γαλλία και σε όλον τον κόσμο.

Όπως επεσήμανε η Πρέσβειρα της Γαλλίας, με την ανάληψη της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου από την Κατερίνα Ευαγγελάτου, η γαλλική δημιουργία βρέθηκε στο επίκεντρο του καλλιτεχνικού προγραμματισμού, με ορισμένα από τα κορυφαία πολιτιστικά γεγονότα στο Θέατρο, τη Μουσική και το Χορό να παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό.

Επιπλέον, όπως ανέφερε και η Κατερίνα Ευαγγελάτου στην ευχαριστήρια ομιλία της, είναι πολλοί και οι Έλληνες και Ελληνίδες δημιουργοί του θεάτρου και του χορού που έχουν αντίστοιχα προσκληθεί σε γαλλικούς οργανισμούς.

Η κ. Auer αναφέρθηκε στην πρώτη σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου με την σχετικά άγνωστη νουβέλα του Τεοφίλ Γκωτιέ, Η Ερωτευμένη Νεκρή, αλλά και στη σκηνοθεσία της όπερας του Όφενμπαχ, Τα παραμύθια του Χόφμαν, ένα από τα πιο αγαπημένα έργα του γαλλικού ρεπερτορίου, στην Κρατική Όπερα της Περμ, στη Ρωσία.

Η Πρέσβειρα εξήρε την καλλιτεχνική πορεία της Κ. Ευαγγελάτου τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, αναγνωρίζοντας την εξαιρετική συμβολή της στην τέχνη του θεάτρου και την εκπεφρασμένη αγάπη της για τη Γαλλία και τη γαλλική γλώσσα. Αναφέρθηκε επίσης στη σημασία του έργου της για την πολιτιστική κληρονομιά, στη δημιουργικότητά της και το όραμά της ως καλλιτέχνιδος.

«Το πάθος σας για το θέατρο, η ικανότητά σας να δίνετε νέα πνοή στα αρχαία κείμενα, ενώ παράλληλα διαλέγεστε με τις ανησυχίες της εποχής μας, η δέσμευσή σας υπέρ των διεθνών συνεργασιών, και ειδικότερα η σύνδεσή σας με τη Γαλλία, σας καθιστούν μία εξαιρετική πρέσβειρα πολιτισμού», είπε η κ. Auer.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου μίλησε και για τη συμβολική σημασία αυτής της παρασημοφόρησης:

«Η υψηλή τιμή που μου αποδίδεται σήμερα από τη Γαλλική Δημοκρατία μου δίνει νέα ώθηση να συνεχίσω, ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνις, να μάχομαι με γενναιότητα για διαχρονικές αξίες του ιπποτισμού: την τιμή, την προαγωγή του Δικαίου, την υπεράσπιση του αδύναμου, την ηθική, την γενναιοδωρία και την ευγένεια, την αφοσίωση απέναντι στην οικογένεια και τους φίλους. Μακάρι με το έργο μου να καταφέρω να μεταδώσω κάποιες από τις αξίες αυτές μαζί με την αλήθεια και την ομορφιά του θεάτρου. Ζώντας μια ζωή μέσα στην Τέχνη και τα Γράμματα, και μεγαλώνοντας μέσα σε ένα περιβάλλον που με γαλούχησε από παιδί σε αυτά τα ιδανικά, αισθάνομαι πως η σημερινή τιμή δικαιώνει την πορεία όλης της οικογένειάς μου, που με δίδαξε με το βίο και τα έργα της, τι σημαίνει αποστολή».

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση, με μέσο τις εγκαταστάσεις, τη ζωγραφική, τη γλυπτική και τη φωτογραφία διερευνούν τις εννοιολογικές αναφορές του φωτός, από την μεταφυσική του διάσταση μέχρι την πλαστική, αλλά και την παρουσία του ως εκφραστικό μέσο, από τη δεκαετία του ’60 έως σήμερα. Η έκθεση προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να αντιληφθούμε πώς το φως μεταμορφώνεται από φυσικό φαινόμενο σε μέσο καλλιτεχνικής πρακτικής, ενώ, παράλληλα, τιμά τη διαχρονική επιρροή των Takis, Antonakos, Chryssa, Μπουτέα, Λάππα στην εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης και ολοκληρώνεται με τα έργα των Αποστόλου, Γερασίμου, Εφέογλου, Καρακωστάνογλου, Κόντη, Λάσκαρη, Νικολακόπουλου, Πατσουράκη, Σαγώνα, Τουλιάτου, Χαριτωνίδη, Χασάπη.

Η έκθεση Αδειάζει, γεμίζει, το φως αποτελεί ιδέα της Μαρίνας Μήλιου Θεοχαράκη, επιμελήτριας σύγχρονης τέχνης και συμβούλου του Δ.Σ. του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη. Την επιμέλειά της έχουν αναλάβει ο διευθυντής εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, Τάκης Μαυρωτάς, και ο επιμελητής του ελληνικού περιπτέρου της φετινής Μπιενάλε της Βενετίας, Πάνος Γιαννικόπουλος. Συνδυάζοντας τη βαθιά πείρα του καταξιωμένου Τάκη Μαυρωτά με τη φρέσκια ματιά του Πάνου Γιαννικόπουλου, η συνεργασία τους προσδίδει μια πολυδιάστατη οπτική στην εννοιολογική και πλαστική εξερεύνηση του φωτός.

Τα έργα προέρχονται από τις συλλογές του ΕΜΣΤ, τους συλλέκτες Αναστάση Φουφούνη Μαμιδάκη, Ειρήνη Παναγοπούλου, Θέμη Αλεξόπουλο, από τους ίδιους τους καλλιτέχνες ή από τις  γκαλερί που τους εκπροσωπούν (Zoumboulakis, The Breeder και Sylvia Kouvali).

Έργα των Γιώργου Κόντη και Γιάννη Μπουτέα από την έκθεση Αδειάζει, γεμίζει, το φως, Photo credit: Αλεξάνδρα Μασμανίδη.

Προγραμματισμένες ξεναγήσεις στην έκθεση από τους επιμελητές Τάκη Μαυρωτά, Πάνο Γιαννικόπουλο και τη διευθύντρια παραγωγής Μαρίνα Μήλιου Θεοχαράκη θα πραγματοποιηθούν για την Πέμπτη 13/02/2025 στις 18:00 και για την Πέμπτη 13/03/2025 στις 18:00. Κρίνεται απαραίτητη η προκράτηση θέσης.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Μαρτίου 2025 και συνοδεύεται από πολυσέλιδο ομότιτλο κατάλογο, με όλα τα εκτιθέμενα έργα και κείμενα των Τάκη Μαυρωτά και Πάνου Γιαννικόπουλου.

Καλλιτέχνες: Takis, Stephen Antonakos, Chryssa, Γιάννης Μπουτέας, Γιώργος Λάππας, Ευγενία Αποστόλου, Πηνελόπη Γερασίμου, Δημήτρης Εφέογλου, Νικομάχη Καρακωστάνογλου, Γιώργος Κόντης, Άννα Λάσκαρη, Παύλος Νικολακόπουλος, Ευτύχης Πατσουράκης, Φώτης Σαγώνας, Ίρις Τουλιάτου, Δέσποινα Χαριτωνίδη, Μαρία Χασάπη.

Επιμέλεια έκθεσης: Τάκης Μαυρωτάς, Πάνος Γιαννικόπουλος

Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρίνα Μήλιου Θεοχαράκη

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Κυριακή 10:00-18:00, Πέμπτη 10:00-20:00

Εισιτήριο: 10€, 5€

Μια αυθεντική λαϊκή φωνή με τα χιλιάδες τραγούδια που ερμήνευσε να έχουν γίνει διαχρονικά και να έρχονται στο μυαλό μας όταν θέλουμε να εκφράσουμε συναισθήματα. Μερικά από τα τραγούδια της, που έχουν κατακτήσει την αθανασία είναι «Το μαράζι», «Το βουνό», «Το πες και το ‘κανες», «Άναψε το τσιγάρο», «Τα ξένα χέρια» κ.ά.

Το τελευταίο αντίο στην θρυλική τραγουδίστρια, από συγγενείς και φίλους, θα δοθεί την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου, στις 16:00, στο κοιμητήριο της Νέας Σμύρνης.

Η Καίτη Γκρέυ, το πραγματικό της όνομα Αγγελική Καλαϊτζή γεννήθηκε στις 14 Μαΐου 1924. Η σπουδαία τραγουδίστρια γεννήθηκε στο χωριό Μυτιληνιοί της Σάμου και έχει τρία αδέλφια. Υιοθετήθηκε από την οικογένεια Καλαϊτζή και μεγάλωσε στον Πειραιά.

Αρχικά έγινε ηθοποιός στα μπουλούκια της Ρίτας Τσάκωνα και αργότερα τραγούδησε ελαφρό τραγούδι με τον Γιάννη Βέλλα καθώς και άλλους καλλιτέχνες του είδους. Πρότυπό της υπήρξε ο Τζίμης Μακούλης. Το πρώτο της τραγούδι το ηχογράφησε το 1952 και ήταν η δημιουργία του Γιώργου Μητσάκη «Το μαράζι». Μετά την επιτυχία που σημείωσε, κατάφερε να γίνει το πρώτο όνομα στα μεγαλύτερα κέντρα της εποχής αλλά και να γραμμοφωνήσει όλους τους μεγάλους συνθέτες της εποχής της.

Ερμήνευσε τις πρώτες εκτελέσεις τραγουδιών συνθετών όπως: Μάρκος Βαμβακάρης, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Μητσάκης, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Κώστας Βίρβος, Θόδωρος Δερβενιώτης, Μπάμπης Μπακάλης, Γιώργος Ζαμπέτας και Πάνος Τζαβέλλας.

Συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες όπως οι: Ρόζα Εσκενάζυ, Στράτος Παγιουμτζής, Στέλιος Καζαντζίδης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Πόλυ Πάνου, Μαίρη Λίντα, Γιώτα Λύδια, Αντώνης Ρεπάνης, Στράτος Διονυσίου, Ρίτα Σακελλαρίου, Σπύρος Ζαγοραίος, Πάνος Γαβαλάς, Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Βιτάλη, Γλυκερία, Χαρούλα Αλεξίου, Κωνσταντίνα, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνης Βαρδής, Στέφανος Κορκολής, Χρήστος Δάντης, Εκείνος και Εκείνος.

Για ένα μεγάλο διάστημα βρέθηκε στα μεγαλύτερα κέντρα της Αμερικής, της Αυστραλίας, του Καναδά και της Γερμανίας γνωρίζοντας τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Τζίμι Χέντριξ, τη Ρίτα Χέιγουορθ, τη Μαρία Κάλλας, τον Σταύρο Νιάρχο και τον Αριστοτέλη Ωνάση.

Στη δεκαετία του ΄60 ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη τραγουδίστρια έχοντας ημερομίσθιο που ξεπερνούσε ακόμα και τις 8.000 δραχμές. Αυτό αναγνωρίστηκε και από τα ελληνικά δικαστήρια σε μια δικαστική μάχη που υπήρχε με ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου της εποχής. Ηχογράφησε περισσότερα από 1.500 τραγούδια, μέχρι και το 1996, οπότε και αποσύρθηκε από τη δισκογραφία και τα νυχτερινά κέντρα.

Το 1995 ο Κώστας Φέρρης υπογράφει συμβόλαιο με τον ΑΝΤ1 για τη μεταφορά της θρυλικής ζωής της στην μικρή οθόνη. Ωστόσο αυτό δεν έμελλε να επιτευχθεί εξολοκλήρου μιας και το κόστος του προϋπολογισμού δεν έφτασε και για τα 26 επεισόδια που είχε υπογραφεί η σύμβαση. Τα γυρίσματα έγιναν σε Ελλάδα, Τουρκία και Αίγυπτο ενώ το τραγούδι των τίτλων «Εγώ σε νίκησα ζωή» με ερμηνευτή τον Γιάννη Πάριο δε βγήκε ποτέ στη δισκογραφία.

Το 2006 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της, με τίτλο «Έτσι όπως τα έζησα», σε επιμέλεια Νίκου Νικόλιζα (εκδόσεις Άγκυρα). Έπαιξε σε 19 ταινίες ως ηθοποιός και τραγουδίστρια.

Προσωπική ζωή

Παντρεύτηκε και χώρισε σε νεαρή ηλικία. Ήταν για πέντε χρόνια αρραβωνιασμένη με τον Στέλιο Καζαντζίδη, και έπειτα με τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Επίσης, είχε δεσμό με τον εφοπλιστή Νίκο Λαιμό, αλλά και με τον ηθοποιό Κώστα Καρρά.

Η Καίτη Γκρέυ με τον Στέλιο Καζαντζίδη το 1953

Παντρεύτηκε δύο φορές: με τον Νίκο Ηλιάδη, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Φίλιππο (1947) και τον Βασίλη (1950–2021), και με τον χρυσοχόο Μιχάλη Παπαναστασόπουλο. Από τον γιο της, Βασίλη, απέκτησε την εγγονή της, Αγγελική Ηλιάδη, η οποία κληρονόμησε το ταλέντο της στο τραγούδι.