Σε concept, οργάνωση κι επικοινωνία του Δημήτρη Λαζάρου και σε συνδιοργάνωση με τη Διεθνή Πολιτιστική Πλατφόρμα ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org, η ομαδική εικαστική έκθεση «BE THE VOICE OF ART» σε προτρέπει να ενώσεις τη φωνή σου με τα έργα – φωνές 26 αξιόλογων σύγχρονων εικαστικών που θα σε μυήσουν στην Τέχνη μέσα από τα έργα τους.

Έργα ελεύθερης θεματολογίας και διαφορετικών τεχνικών που έχουν ως στόχο να δώσουν φωνή στην Τέχνη και φωνή στο φιλότεχνο κοινό να μιλήσει για την αξία της Τέχνης και την παιδεία, που ένας από τους βασικούς της στόχους πρέπει να είναι η μύηση του ανθρώπου από την παιδική του ηλικία στην Τέχνη, ώστε να την αγαπήσει και να την κάνει μέρος της ζωής του.

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

Aikaterini Kondyli - Kirsikka Soustiel – Martin Davis – Βασίλης Αναστασόπουλος – Μαρία Αργυρακοπούλου – Θοδωρής Αρφάνης – Αγαθή Γαλανοπούλου – Ροδούλα Δημουλειά – Μαρία Καλφαγιάννη – Στέλλα Κατεργιαννάκη – Χριστίνα Κατεργιαννάκη – Μιράντα Κατσίφα – Ιάκωβος Κολλάρος – Έφη Μητροπούλου – Αθηνά Παναγιωτίδου – Θεοδοσία Παπαδοπούλου – Ιώ Παππά – Βάιος Παρασκευάς – Τζένη Πετροπούλου – Ζωγραφιά Ποπώλη – Τάσος Ράλλης – Παντελής Σταματέλος – Πολύβιος Ταβουλάρης – Μαργαρίτα Τελιανίδου – Όλγα Αικατερίνη Τσουρή – Αριστείδης Χρυσανθόπουλος

Σεβόμαστε και ακολουθούμε πιστά τις ισχύουσες Υγειονομικές διατάξεις που αφορούν τους πολιτιστικούς χώρους.

Συνδιοργάνωση: ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org

Εγκαίνια: Δευτέρα, 11 Οκτωβρίου 2021 | 5 – 9μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 11 έως 23 Οκτωβρίου 2021

BE THE VOICE OF ART – Εκδήλωση στο facebook στο παρακάτω link:

https://www.facebook.com/events/247462500718108

ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Πλ. Κολωνακίου 2

4ος όροφος

Κολωνάκι, Αθήνα

Είσοδος δίπλα στην τράπεζα Πειραιώς

Ημέρες και Ώρες λειτουργίας

Δευτέρα έως Παρασκευή (εκτός Τετάρτης): 5 - 9 μ.μ.

Σάββατο: 12 - 4 μ.μ.

Τετάρτη και Κυριακή: ΚΛΕΙΣΤΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com

Η Φρίντα Κάλο, σουρεαλίστρια ζωγράφος και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών χρησιμοποίησε την τέχνη της για να διερευνήσει την ταυτότητά της, ως φακό μέσω του οποίου εξέτασε τη μεξικανική κληρονομιά, την πολιτική και την αναπηρία της. Ανέδειξε βασικά στοιχεία μέσω των ενδυματολογικών επιλογών και της εμφάνισής της, με τα έντονα βαμμένα χείλη, τα φωτεινά φορέματα και τα μαλλιά πλεγμένα σε πλεξούδες που την χαρακτήριζαν. 

Στην ηλικία των έξι αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα το ένα της πόδι να είναι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο. Σε ηλικία 19 ετών μετά από τροχαίο ατύχημα υποβλήθηκε σε μεγάλο αριθμό εγχειρήσεων, καθώς το ισχίο, η σπονδυλική στήλη και η λεκάνη της τραυματίστηκαν πάρα πολύ σοβαρά και παρέμεινε στο νοσοκομείο για αρκετό χρονικό διάστημα. Σήμερα πια, κάθε έργο της βρίσκεται σε επίπεδα κοντινά στον Πικάσο και τους άλλους πρωταθλητές των τιμών στις δημοπρασίες.

Την επιμέλεια της έκθεσης, η οποία θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2021, έχουν αναλάβει ο ενδυματολόγος-σκηνογράφος Διονύσης Φωτόπουλος και ο Τάσος Σακελλαρόπουλος, Υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη.

Για πρώτη φορά παρουσιάζεται σε αυτήν την έκθεση μία μοναδική πινακοθήκη πορτρέτων των αγωνιστών του ’21, μέσα από έναν πλούτο διαφορετικών τεχνικών. Μαζί με τον ζωγραφικό και χαρακτικό κύκλο «Αγωνιστές του ’21», η έκθεση περιλαμβάνει έργα που προηγήθηκαν της επετείου καθώς και σχέδια και συνθέσεις με θέμα τον Βύρωνα, τους φιλέλληνες και τους Φιλικούς.

Ο χρωστήρας, το κοπίδι και το μολύβι του Ψυχοπαίδη, ζωγράφισαν, χάραξαν και σχεδίασαν τις μορφές του ’21 και φέρνουν στο σήμερα τα πρόσωπα του παρελθόντος, τόσο μέσα από έντονα φωτεινά χρώματα όσο και μέσα από την αυστηρότητα που δίνει στην εικόνα το μαυρόασπρο τύπωμα της ξυλογραφίας. Τα χρώματα από τη μια μεριά και το μαύρο/άσπρο από την άλλη συνομιλούν μεταξύ τους, απλώνοντας στον αέρα τον γοητευτικό απόηχο του 1821, που ακόμη υπάρχει στην καθημερινή μας σκέψη και αίσθηση.

Μέσα από 40 ζωγραφικά πορτρέτα, μέσα από 30 ξυλογραφίες, μέσα από τα σχέδια και τα κείμενα των αγωνιστών, έρχονται στο παρόν τα πρόσωπα που γνωρίζουμε από τη μακρινή παιδική ηλικία, που μας γοήτευαν μέσα στις σχολικές αίθουσες. Μέσα από το φίλτρο των χρωμάτων και τη λιτότητα και αυστηρότητα του μαυρόασπρου ζούμε κυρίως το βλέμμα τους που συναντά τις συσσωρευμένες αναμνήσεις δύο αιώνων.

Με τη συγκεκριμένη δουλειά του, ο Έλληνας εικαστικός φωτίζει μια μακρά ιστορική διαδρομή και εξηγεί έμμεσα τις αιτίες και αφορμές που οι ήρωες και ηρωίδες του 1821, Έλληνες και ξένοι, ζουν και υπάρχουν –με τις ιδέες και τη στάση τους– στο μυαλό και την ψυχή μας.

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη και Κυριακή, 10:00 – 18:00 | Παρασκευή και Σάββατο, 10:00 – 22:00

Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Από το 1963 μέχρι το 1968 σπούδασε χαρακτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και στη συνέχεια ζωγραφική, με υποτροφία του γερμανικού κράτους, στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου (1970-1976).

Υπήρξε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «Α» τη δεκαετία του 1960 και μέλος της εικαστικής ομάδας του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης· ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές» (1971-1973)· ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (Αθήνα 1974-1976)· μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «10/9» του Μονάχου (1975).

Από το 1977 μέχρι και το 1986 έζησε και εργάστηκε στο Βερολίνο. Από το 1986 μέχρι το 1992 έζησε και εργάστηκε στις Βρυξέλλες. Το 1994 εκλέχθηκε Καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, όπου δίδαξε έως το 2012. Το 2013 εκλέχθηκε Ομότιμος Καθηγητής.

Γιάννης Ψυχοπαίδης

Από το 1966 μέχρι σήμερα έχει κάνει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης, έχει λάβει μέρος σε πολλές σημαντικές ομαδικές εκθέσεις σε γκαλερί, πινακοθήκες και Μουσεία στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες -όπως Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Ιρλανδία, Αλβανία, Ιαπωνία, Βέλγιο, Αλγερία, Κύπρο, Σουηδία, Ισραήλ, Ιράν, Τουρκία, Αγγλία, Καναδά, Ρουμανία, Αίγυπτο, Πολωνία, Ολλανδία, Ιταλία, Αμερική και Κίνα.

Σε concept, οργάνωση κι επικοινωνία του Δημήτρη Λαζάρου και σε συνδιοργάνωση με τη Διεθνή Πολιτιστική Πλατφόρμα ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org, η ομαδική εικαστική έκθεση «Back to ART» είναι η πρώτη έκθεση στην οποία συμμετέχουν 22 σύγχρονοι, αξιόλογοι εικαστικοί.

Με αφορμή την επιστροφή όλων μας στις καθημερινές μας δραστηριότητες μετά από ένα ακόμη ιδιαίτερο καλοκαίρι, οι 22 σύγχρονοι δημιουργοί παρουσιάζουν έργα ελεύθερης θεματολογίας, διαφορετικών τεχνικών με κοινό παρονομαστή την αγάπη τους για την Τέχνη, αποδεικνύοντας και αναδεικνύοντας για μια ακόμη φορά τη Δυναμη της Τέχνης να προπορεύεται, να δημιουργεί, να προκαλεί και να επιδρά καταλυτικά στις ανθρώπινες αισθήσεις, τον ψυχισμό και τη σκέψη του ανθρώπου.

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

MIKE VIRA – Γιώτα Αγγελοπούλου – Βασίλης Αναστασόπουλος – Μαρίνα Αναστασοπούλου – Έλενα Αρσενίδου – Λίζα Μέρλιν Βασιλάτου – Αγαθή Γαλανοπούλου – Κώστας Γαρύφαλλος – Λάμπρος Γιώτης – Αγγέλα Ευθυμιάδη – Έλενα Καλαποθάκου – Μαρίκα Καραπιπερίδου – Στέλλα Κατεργιαννάκη – Χριστίνα Κατεργιαννάκη – Μιράντα Κατσίφα – Ευαγγελία Λιάσκου – Σπύρος Μαυρούλιας – Ειρήνη Μητούδη – Έφη Μητροπούλου – Γιώργος Νικολάου – Ορέστης Ρούτσος – Αριστείδης Χρυσανθόπουλος

Σεβόμαστε και ακολουθούμε πιστά τις εκάστοτε Υγειονομικές διατάξεις που αφορούν τους πολιτιστικούς χώρους.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com

Συνδιοργάνωση: ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org

Εγκαίνια: Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2021 | 5 – 9μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 20 Σεπτεμβρίου – 9 Οκτωβρίου

Back to ART – Εκδήλωση στο facebook στο παρακάτω link:

https://www.facebook.com/events/247462500718108

ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Πλ. Κολωνακίου 2, 4ος όροφος

Κολωνάκι, Αθήνα

(Είσοδος δίπλα στην τράπεζα Πειραιώς)

Ημέρες και Ώρες λειτουργίας

Δευτέρα έως Παρασκευή (εκτός Τετάρτης): 5 - 9 μ.μ.

Σάββατο: 12 - 4 μ.μ.

Τετάρτη και Κυριακή: ΚΛΕΙΣΤΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Ο αγοραστής αποφάσισε να ολοκληρώσει την αγορά - μια απόφαση που θα τον δικαιώσει, αν το έργο πιάσει την εκτιμώμενη τιμή. EURONEWS Πίνακας του Banksy αυτοκαταστράφηκε αμέσως μετά την πώλησή του Κάθε φαντασία ξεπέρασε η φάρσα του διάσημου Βρετανού καλλιτέχνη του δρόμου Banksy. Πασίγνωστος πίνακάς του αυτοκαταστράφηκε αμέσως μετά την πώλησή του σε δημοπρασία έναντι ενός εκατομμυρίου λιρών. 

Ο Alex Branczik, Ευρωπαίος επικεφαλής σύγχρονης τέχνης της Sotheby's, περιέγραψε το «Love is in the Bin» ως «το απόλυτο έργο τέχνης του Banksy και μια πραγματική εικόνα της πρόσφατης ιστορίας της τέχνης», που συνδυάζεται με ένα θεαματικό καλλιτεχνικό συμβάν του 21ου αιώνα, με τον καλλιτέχνη να προκαλεί παγκόσμια αίσθηση και να γίνεται πολιτιστικό φαινόμενο. 

Το έργο τέχνης θα ταξιδέψει και θα προβληθεί δημόσια στο Λονδίνο, το Χονγκ Κονγκ, την Ταϊπέι και τη Νέα Υόρκη πριν από την πώλησή του τον επόμενο μήνα. Το «Κορίτσι με μπαλόνι» ήταν αρχικά σε τοίχο στο ανατολικό Λονδίνο και αναπαράγεται ατελείωτα, έχοντας εξελιχθεί σε μία από τις πιο γνωστές εικόνες του Banksy.

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτού του πίνακα τοποθετούν τις σχετικές εκτιμήσεις εντός ψαλίδας 600.000 με 900.000 ευρώ. Ο πίνακας «Une opération par le Docteur Péan à l’Hôpital International», έργο του 1891, απεικονίζει εγχείρηση σε παρισινό νοσοκομείο. Παρέμεινε στα χέρια της οικογένειας του Frédéric Baumgarten, γιατρού του Λοτρέκ, στον οποίο ο καλλιτέχνης τον δώρισε με το που τον ολοκλήρωσε και ο οποίος απεικονίζεται στον πίνακα.

Μόνον δύο άλλοι πίνακες του Λοτρέκ έχουν ως θέμα τα νοσοκομεία: το πορτρέτο του Docteur Péan σε «Επέμβαση τραχειοτομής», έργο του 1891 που σήμερα αποτελεί μέρος της συλλογής του Clark Art Institute στο Γουίλιαμσον στις ΗΠΑ και το «Εξέταση στην Ιατρική Σχολή του Παρισιού», έργο του 1901 που βρίσκεται στο Musée Toulouse-Lautrec στην Αλμπί της Γαλλίας. 

Ο πίνακας που δημοπρατείται είναι το μοναδικό έργο που έως σήμερα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια. Πρόκειται για εξαιρετική μαρτυρία του νοσοκομειακού περιβάλλοντος εκείνης της εποχής, με το οποίο ο καλλιτέχνης - του οποίου η υγεία ταλαιπωρείτο - ήταν εξοικειωμένος· χάρη στον γιατρό του τον Baumgarten και τον Docteur Péan, φημισμένο χειρουργό εκείνης της εποχής τον οποίο γνώριζε, δόθηκε άδεια στον Λοτρέκ να παρακολουθήσει χειρουργική επέμβαση. 

«Τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά αυτού του πίνακα, το θέμα του και η ιστορία του τον καθιστούν ένα από τα πιο μοναδικά έργα του Τουλούζ Λοτρέκ. Αναμφισβήτητα, είναι ένα από τα πιο σημαντικά του καλλιτέχνη που εδώ και πολλά χρόνια κάνει εμφάνιση στην αγορά του Παρισιού» υπογράμμισε ο Bruno Jaubert, διευθυντής του τμήματος Ιμπρεσιονιστικών και Μοντέρνων έργων τέχνης στον οίκο.

Η έκθεση εγκαινιάζεται τη Δευτέρα, 21 Ιουνίου, ανήμερα του Αγίου Πνεύματος και διαρκεί έως το Σάββατο, 3 Ιουλίου.

Για το concept και την επικοινωνία της έκθεσης την ευθύνη έχει ο Δημήτρης Λαζάρου. Στο πλευρό του, η Διεθνής Πολιτιστική Πλατφόρμα ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org συνδιοργανώνει την έκθεση υπό την επιμέλεια της επιμελήτριας εκθέσεών της, Τώνιας Νησωτάκη.

Η επιμελήτρια της έκθεσης Τώνια Νησωτάκη σημειώνει:

«Άνθρωποι μόνοι, σκεπτικοί ή που απολαμβάνουν τη φύση, ανάλαφρες ημέρες ή ανήσυχες βραδιές, συναισθήματα γνώριμα ή πρωτόγνωρα, μας συστήνουν μέσα από την έκθεση σε μια - ή πολλές - καλοκαιρινή διάθεση που δεν εντάσσεται σε προκαθορισμένα πλαίσια. Σε μια εποχή που τα δεδομένα μεταβάλλονται ριζικά, ο τρόπος με τον οποίο καθένας μας υποδέχεται το καλοκαίρι παρουσιάζει σημαντικές αποκλίσεις. Η καλοκαιρινή διάθεση, σαν τον καλοκαιρινό καιρό που μπορεί να επιφυλάσσει μπουρίνια ή σαν τα νερά της θάλασσας που ταράσσονται από τις συνθήκες, δεν αποτελεί σταθερό. Οι καλλιτέχνες της έκθεσης μας προσκαλούν σε ένα αύριο που δεν μπορεί να είναι αποκομμένο από το σήμερα ή το χθες. Προβάλλουν άλλοτε γεμάτοι όνειρα κι άλλοτε φόβο και ανησυχία, γεμάτοι αδημονία, προφανή νοσταλγία για το φωτεινό μπλε της θάλασσας και το παιχνίδισμα του ήλιου ή επηρεασμένοι από τις “παγίδες” που επιφυλάσει ο βυθός, πάντα όμως με το βλέμμα στραμμένο στην ίδια τη ζωή, σε όλες τις εκφάνσεις της και με όλα όσα μας επιφυλάσσει. Μας εισάγουν σε ένα καλοκαίρι εν πολλοίς διαφορετικό, που δεν παύει όμως να μας γοητεύει βαθιά.»

Ανθρακοπούλου Αναστασία, 50x50cm,  Λάδια σε καμβά

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

Antinea Boletsi // Didem Alitsoglou // Eve Soldatos // Marialena Sarris // Nikolas Karathanasis //Sandra Fourlis //Αναστασία Ανθρακοπούλου //Σοφία Απτόσογλου // Έλενα Αρσενίδου // Ρένα Βαλλιάνου // Λίζα Μέρλιν Βασιλάτου // Ευαγγελία Βεκιαροπούλου // Ελευθερία Γεραρή // Κατερίνα Θεοδωρίδου // Στέλλα Κόζα // Ιάκωβος Κολλάρος // Βασίλης Κοντογεώργος // Αγγελική Κώσταλου // Μάγδα Μαδεμλή // Βιβή Μεντζελοπούλου // Ευγενία Μπεγγλή // Αθανασία Νούνη // Κωνσταντίνα Ντζιαβού // Αναστάσιος Νυφαδόπουλος // Χρυσούλα Ξυνέλη //Θεοδοσία Παπαδοπούλου // Αγγελική Παπακωνσταντίνου // Ματίνα Σιώκη // Ευτυχία Τουρναβίτη

Σεβόμαστε και ακολουθούμε πιστά τις Υγειονομικές διατάξεις που αφορούν τους πολιτιστικούς χώρους.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com

Συνδιοργάνωση: ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org

Επιμέλεια: Τώνια Νησωτάκη

Εγκαίνια: Δευτέρα, 21 Ιουνίου | 5 – 10μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 21 Ιουνίου έως 3 Ιουλίου

Αγγελική Κώσταλου, 90 x 100cm

ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Πλ. Κολωνακίου 2, 4ος όροφος

Κολωνάκι, Αθήνα

Ημέρες και Ώρες λειτουργίας

Δευτέρα έως Παρασκευή: 5 - 9 μ.μ.

Σάββατο: 12 - 4 μ.μ.

Τετάρτη και Κυριακή: ΚΛΕΙΣΤΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Για το concept και την επικοινωνία της έκθεσης την ευθύνη έχει ο Δημήτρης Λαζάρου. Στο πλευρό του, η Διεθνής Πολιτιστική Πλατφόρμα ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org συνδιοργανώνει την έκθεση υπό την επιμέλεια της επιμελήτριας εκθέσεών της, Τώνιας Νησωτάκη.

Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα ζωγραφικής, ως επί το πλείστον μικρών διαστάσεων, αποδεικνύοντας τη σημαντικότητα της Τέχνης και σε αυτές τις διαστάσεις.

Η επιμελήτρια της έκθεσης Τώνια Νησωτάκη σημειώνει:

«Η απάντηση στο ερώτημα “τι καθιστά έναν καλλιτέχνη και ένα έργο τέχνης μεγάλο” αποτελεί ένα ζήτημα που ανέκαθεν έχει απασχολήσει την τέχνη. Από την επιδίωξη της απόλυτης αρμονίας και της σχεδόν επιστημονικής ακρίβειας στην αναπαράσταση του ορατού κόσμου της Αναγέννησης, έως την πλήρη αυτονόμηση της ζωγραφικής γλώσσας των αρχών του 20ου αιώνα, η κοινή αντίληψη περί “μεγάλου” εικαστικού έργου ποικίλλει σημαντικά. Δανειζόμενοι την άποψη του Vincent van Gogh ότι “μεγάλος καλλιτέχνης μπορεί να είναι ο απλοποιητικός [the simplifier]”, θα λέγαμε ότι η απλοποίηση αυτή μπορεί να αφορά από την ανεικονικότητα, την απελευθέρωση της φόρμας, την επιστροφή στην υλικότητα του καμβά, μέχρι και το μέγεθος της ζωγραφικής επιφάνειας που απαιτείται για την εικαστική δημιουργία. Τα μικρά σε διαστάσεις έργα παραμένουν “μεγάλα”, διότι συμπυκνώνουν τον ίδιο τον πυρήνα της σκέψης του δημιουργού τους. Περιορίζοντας την επιφάνεια του καμβά, ο καλλιτέχνης προχωράει την αναζήτησή του σε μεγαλύτερο βάθος, καλούμενος να αφαιρέσει οτιδήποτε δευτερεύον, διατηρώντας μόνο την ουσία. Η διαδικασία αυτή επενδύει τα μικρά έργα με μια ιδιαίτερη εκφραστική δύναμη, η οποία μεταφέρεται άμεσα και μας απορροφά ουσιαστικά. Προκαλούν έκπληξη και εντυπωσιάζουν γιατί, χωρίς να φλυαρούν, μπορούν να μας πουν πολλά.»

Όθων Ξενικουδάκης

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

Marialena Sarris // Ρένα Βαλλιάνου // Λίζα Μέρλιν Βασιλάτου // Κατερίνα Γιαζιτζόγλου // Χριστίνα Μυτιληναίου Ιακωβίδου // Μαρία Κατάκη // Μίνα Κουζούνη // Φλωρεντίνη Μπεσουσάνη // Αθηνά Νταναβάρα // Αναστάσιος Νυφαδόπουλος // Όθωνας Ξενικουδάκης // Αριστέα Παναγιωτακοπούλου // Θεοδοσία Παπαδοπούλου // Χρύσα Παπαχατζάκη // Φωτεινή Παππά // Κατερίνα Πουλιάση // Κωνσταντίνος Ραμμίδης // Κατερίνα Σακελλαρίδη // Βίκυ Σαρρή // Χριστίνα Σγουρίδη // Μανταλένα Τάνη // Όλγα Αικατερίνη Τσουρή

Σεβόμαστε και ακολουθούμε πιστά τις Υγειονομικές διατάξεις που αφορούν τους πολιτιστικούς χώρους.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Εγκαίνια: Δευτέρα, 7 Ιουνίου | 5 – 10μ.μ.

στον ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

Πλατεία Κολωνακίου 2, 4ος όροφος, Κολωνάκι

Η έκθεση διαρκεί από 7 έως 19 Ιουνίου

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com

Συνδιοργάνωση: ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org

Επιμέλεια: Τώσια Νησωτάκη

Εγκαίνια: Δευτέρα, 7 Ιουνίου | 5 – 10μ.μ.

Αθηνά Νταναβάρα, Τόποι φυγής

ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Πλ. Κολωνακίου 2, 4ος όροφος

Κολωνάκι, Αθήνα

Ημέρες και Ώρες λειτουργίας

Δευτέρα έως Παρασκευή: 5 - 9 μ.μ.

Σάββατο: 12 - 4 μ.μ.

Τετάρτη και Κυριακή: ΚΛΕΙΣΤΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Για το concept και την επικοινωνία της έκθεσης την ευθύνη έχει ο Δημήτρης Λαζάρου.

Στο πλευρό του, η Διεθνής Πολιτιστική Πλατφόρμα ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org συνδιοργανώνει την έκθεση υπό την επιμέλεια της επιμελήτριας εκθέσεων της, Τώνιας Νησωτάκη.

Η έκθεση παρουσιάζεται στον ιστορικό χώρο του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου στην καρδιά της Αθήνας, στην πλατεία Κολωνακίου και θα τηρηθούν όλοι οι υποχρεωτικοί κανόνες υγειονομικής ασφάλειας.

Η επιμελήτρια εκθέσεων της ART HUB ATHENS, Τώνια Νησωτάκη σημειώνει:

«Σύμφωνα με την παράδοση της προθεσιακής θεωρίας νοήματος, το νόημα ενός έργου τέχνης καθορίζεται από την πρόθεση του δημιουργού. Στην πορεία της ιστορίας, πολλές θεωρίες ήρθαν να καταρρίψουν αυτή την οπτική. Οι διεργασίες νοηματοδότησης ενός έργου τέχνης δεν αφορμώνται από τις προθέσεις του δημιουργού γι’ αυτό, οδηγούν σε μια πληθώρα ερμηνειών που διαφοροποιούνται ανά υποκείμενο και αναδιαμορφώνονται μέσα στο χρόνο.

Άλλες πάλι φορές, ο καλλιτέχνης ξεκινάει την αναζήτησή του χωρίς μια συγκεκριμένη πρόθεση, πλην της προσωπικής έκφρασης και ενδοσκόπησης.

Ξανθή Τσαλούπη

Τα έργα που βλέπετε, αποτελούν έναν αναστοχασμό στον ψυχισμό των δημιουργών τους, μια απαγγίστρωση από την ανάγκη ερμηνείας της πρόθεσης και μια περιήγηση σε έναν άλλο κόσμο, αυτόν του καλλιτέχνη. Μήπως το νόημα, εν τέλη, πηγάζει από μέσα μας;»

26 my heARTISTS - σύγχρονοι εικαστικοί εμπνέονται και δημιουργούν έργα ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ!!!

my heARTISTS – Συμμετέχουν οι:

Didem Alitsoglou – Georgio Babili – Marialena Sarris – Markella K. – Nikolas Karathanasis – Stella Sevastopoulos – Έλενα Αρσενίδου, Θοδωρής Αρφάνης – Ρένα Βαλλιάνου – Συμεών Βαριάς – Μαρία Βλασερού, Φανή Γαβαλά – Αγγελική Γκιώνη – Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου - Ειρήνη Δούναβη – Αγγέλα Ευθυμιάδη – Βικτώρια Κατρή – Μαρία Λάμπρου – Δόμνα Μπέτσιου – Αναστάσιος Νυφαδόπουλος – Όλγα Ξυθάλη – Κωνσταντίνος Ραμμίδης – Τιτίνα Ροντογιάννη – Κυριακή Τζίμου – Γεωργία Τρούλη – Ξανθή Τσαλούπη

Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com

Επιμέλεια: Τώνια Νησωτάκη

Επιμέλεια εντύπων: Σοφία Παπαδοπούλου

Μεταφράσεις κειμένων στην Αγγλική γλώσσα: Μαρία Συρρή

Εγκαίνια: Δευτέρα, 24 Μαΐου, 4μ.μ. – 10μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 24 Μαΐου έως 5 Ιουνίου

ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Πλ. Κολωνακίου 2, 4ος όροφος

Κολωνάκι, Αθήνα

Ημέρες και Ώρες λειτουργίας

Δευτέρα έως Παρασκευή: 17:00 – 21:00

Σάββατο: 12:00 – 16:00

Τετάρτη – Κυριακή: ΚΛΕΙΣΤΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Αγγελική Γκιώνη, ....όνειρο...

Με διαστάσεις 63,5 εκατοστά επί 78,74 εκατοστά, ο πίνακας δημιουργήθηκε δύο χρόνια πριν την αυτοκτονία του Βαν Γκογκ -στις 29 Ιουλίου του 1890, σε ηλικία 37 χρόνων. Είναι σκηνή δρόμου, στην οποία αναπαρίσταται με τον χρωστήρα του Βαν Γκογκ η γέφυρα Τρινκετάγι. Μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη, το έργο πέρασε στην ιδιοκτησία της χήρας του αδελφού του Βαν Γκογκ, Τέο. Τον Νοέμβριο του 1999, είχε πωληθεί σε δημοπρασία του Christie's αντί 15,4 εκατομμυρίων δολαρίων. Πέντε χρόνια αργότερα, σε άλλη δημοπρασία του Christie's στη Νέα Υόρκη, το «Le Pont de Trinquetaille» έπιασε 11,2 εκατομμύρια δολάρια, κάτω από τις εκτιμήσεις που έκαναν λόγο για 12 εκατομμύρια δολάρια. Εκτέθηκε για τελευταία φορά το 2016 στο Munch Museum του Όσλο, στο πλαίσιο έκθεσης που εστίαζε στον Βαν Γκογκ και τον Έντβαρτ Μουνκ και η οποία ταξίδεψε στη συνέχεια στο Van Gogh Museum στο Άμστερνταμ.

«Έργα τέτοιας κλίμακας και σημασίας είναι απίστευτα σπάνια και τα πάντα σε αυτό -από το ζωηρό χρώμα “αψεντιού” του ουρανού και την εξαιρετικά δομημένη σύνθεση μέχρι την παχιά και εκφραστική πινελιά του νερού, μιλούν για έναν καλλιτέχνη στην κορύφωση των δημιουργικών δυνάμεών του» σχολίασε, σε ανακοίνωση, ο Jay Vincze, επικεφαλής διευθυντής του τομέα Ιμπρεσιονισμός και Μοντέρνα Τέχνη του Christie's.

Ο πίνακας «Le Pont de Trinquetaille» δεν είναι το μόνο σημαντικό έργο του Βαν Γκογκ που προσφάτως βγαίνει στο σφυρί. Τον Μάρτιο, σε δημοπρασία του Οίκου Sotheby's, πωλήθηκε αντί 15,3 εκατομμυρίων δολαρίων -οι εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 9,7 εκατομμύρια δολάρια- το «Scène de rue à Montmartre», έργο του 1887, που επί έναν αιώνα και περισσότερο ήταν κομμάτι ιδιωτικής συλλογής. Τον ίδιο μήνα, σε δημοπρασία του Christie's στη Νέα Υόρκη πωλήθηκε αντί 10,4 εκατομμυρίων δολαρίων -οι εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 7 εκατομμύρια δολάρια- η προσωπογραφία «La Mousmé», έργο του 1888.

Έργα της Τζένης Δρόσου παρουσιάστηκαν σε ατομικές εκθέσεις όπως 2009 Γκαλερί Χρυσόθεμις, 1991 Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα, 1989 Βιβλιοθήκη Κολλεγίου Αθηνών, 1989 Αίθουσα Τέχνης Αστρολάβος, 1988 Πνευματικό Κέντρο Δήμου Καισαριανής, 1982 και 1976 Γκαλερί Νέες Μορφές, 1976 Πανσέληνος Θεσσαλονίκη.

Επίσης, συμμετείχε σε πολλές ομαδικές και πανελλήνιες εκθέσεις. Ενδεικτικά, 1999 Αίθουσα Τέχνης Λαβύρινθος στην Κατερίνη, 1989 Εθνική Πινακοθήκη, 1988 Έκθεση Ζωγραφικής-Χαρακτικής Μόσχα, 1983 Γκαλερί Θυμέλη, 1961 Έκθεσις Νέων Καλλιτεχνών στη Γκαλερί Τέχνης, 1959 Γκαλερί Ζυγός.

Παράλληλα ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων. Σχέδιά της υπάρχουν στις ποιητικές συλλογές του Γιάννη Ρίτσου «Μια πυγολαμπίδα φωτίζει τη νύχτα», «Πρωινό Άστρο», «Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού» και «Παιχνίδια τ' ουρανού και του νερού», στο παραμύθι του Τζάννι Ροντάρι «Η Τερεζούλα-Τοσηδούλα», στο βιβλίο για τη Β' Δημοτικού του ΟΕΔΒ «Η Γλώσσα μου», στο παραμύθι της Παναγιώτας Σωτηρακοπούλου «Ο πονετικός άνεμος», κ.ά.

Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος πληροφορούμενο την είδηση του θανάτου της Τζένης Δρόσου εξέφρασε βαθιά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της.

Το έργο αποτυπώνει την ευγνωμοσύνη των Βρετανών προς το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) της χώρας τους κατά τη διάρκεια της κρίσης του νέου κορωνοϊού.

Αντίγραφο αυτού του έργου κοσμεί το Νοσοκομείο του Σάουθαμπτον στην Αγγλία, ενώ το πρωτότυπο βρίσκεται στην κατοχή του μυστηριώδους καλλιτέχνη, την πραγματική ταυτότητα του οποίου δε γνωρίζει κανείς.

Τώρα, ο Banksy σκοπεύει να δημοπρατήσει το πρωτότυπο, σε τιμή που να ξεπερνά τα 3 εκατ. λίρες Αγγλίας, ώστε να δωρίσει στην συνέχεια το ποσό στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Τη δημοπρασία θα αναλάβει ο Οίκος Christie’s, ο οποίος υπολογίζει ότι το έργο θα πετύχει τελικά την τιμή των 2,5 με 3,5 εκατ. λιρών.

Σύμφωνα με τον Οίκο, ο πίνακας αποτελεί μια «εικόνα ελπίδας» και ένα «προσωπικό αφιέρωμα» του καλλιτέχνη σε όσους συνεχίζουν να «αντιστρέφουν το κύμα της πανδημίας».

Όταν είχαν γίνει τα αποκαλυπτήρια του αντιγράφου, τον πίνακα συνόδευε ένα σημείωμα του καλλιτέχνη που έγραφε: «Ευχαριστούμε για όσα κάνετε. Ελπίζω το έργο –αν και ασπρόμαυρο, να φωτίσει λίγο τον χώρο».

Το έργο εκτίθεται στα κεντρικά του Οίκου Christie’s στο Λονδίνο, έως και τις 15 Μαρτίου, ημέρα λήξης της δημοπρασίας.

Γεννημένος το 1917, στα 30 του χρόνια είχε ήδη χαρακτηριστεί ως ο «κύριος καλλιτέχνης των Νέγρων», ενώ είναι ένας από τους λίγους ζωγράφους της γενιάς του που μεγάλωσε σε μια μαύρη κοινότητα, διδάχθηκε κυρίως από μαύρους καλλιτέχνες και επηρεάστηκε από μαύρους.

Έγινε γνωστός για την απεικόνιση ιστορικών θεμάτων των Αφροαμερικανών και της σύγχρονης ζωής. Το ύφος του θεωρήθηκε ως «δυναμικός κυβισμός», αν και η ίδια η επιρροή δεν ήταν τόσο η γαλλική τέχνη όσο τα σχήματα και τα χρώματα του Χάρλεμ.

Από τον θάνατό του μέχρι σήμερα, το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης που συγκεντρώνει τα έργα του, έχει επιδοθεί σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα προκειμένου να επιλύσει ένα διαχρονικό μυστήριο σχετικά με τη θέση στην οποία βρίσκονται επτά από ένα σύνολο τριάντα συνολικά έργων του Λόρενς που αποτελούν μια διάσημη σειρά του.

Η ιστορία ξεκινά όταν ένας συλλέκτης την είχε αγοράσει ολόκληρη, αλλά άρχισε να την πουλά τμηματικά. Οι μελετητές του έργου από τότε κυνηγούν τα κομμάτια που λείπουν. Τώρα, μετά από μια καμπάνια του ΜΕΤ, βρέθηκαν δυο σε διάστημα μόλις έξι μηνών.

Το πρώτο εμφανίστηκε το περασμένο φθινόπωρο όταν ένας επισκέπτης του μουσείου παρατήρησε μια εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ της σειράς και ενός έργου στον τοίχο των γειτόνων του που μένουν κοντά στο μουσείο, στο Upper West Side. Οι γείτονές του έσπευσαν αμέσως και έδωσαν το έργο «Αγώνας: Από την ιστορία του αμερικανικού λαού» (1954–56) στο μουσείο.

Με ακόμα πιο απίστευτο τρόπο ανακαλύφθηκε και το δεύτερο έργο. Μια Ουκρανή νοσοκόμα εξέτασε προσεκτικά έναν πίνακα στο διαμέρισμά της που της θύμισε το έργο του Λόρενς, του οποίου η ανακάλυψη είχε γραφτεί στις εφημερίδες.

Το έργο το είχε από την πεθερά της και η ίδια δεν το θεωρούσε σημαντικό αφού το είχε κρεμασμένο κοντά στην κουζίνα της και το έβλεπε πολλές φορές κάθε μέρα. Η γυναίκα που μένει και αυτή κοντά στο μουσείο επικοινώνησε ζητώντας να μιλήσει με κάποιον υπεύθυνο αλλά δεν πήρε καμία απάντηση.

Τελικά, μετά από μέρες, αποφάσισε να πάει στο μουσείο και όπως γλαφυρά περιέγραψε στους Times: «Άρπαξα έναν νεαρό στο γραφείο πληροφοριών στο λόμπι και είπα: "Ακούστε, κανείς δεν με καλεί πίσω. Έχω αυτόν τον πίνακα. Σε ποιον πρέπει να μιλήσω;"».

Εκείνη τη νύχτα, οι συνεπιμελητές του MET και μια συντηρήτρια ζωγραφικής έφτασαν στο διαμέρισμά της. Ο πίνακας, έχοντας υποβληθεί σε εργασίες συντήρησης, θα συμμετάσχει τώρα στις δύο τελευταίες στάσεις της έκθεσης του Τζέικομπ Λόρενς, στο Μουσείο Τέχνης του Σιάτλ και στο Μουσείο Peabody Essex στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης.

Όσο για το μυστήριο του πώς βρέθηκαν οι δυο πίνακες στην ίδια γειτονιά, ο Randall Griffey, επιμελητής του ΜΕΤ, υποθέτει ότι ο πίνακας μπορεί να είχε προσφερθεί στην ίδια δημοπρασία με χριστουγεννιάτικα στην οποία και οι άλλοι ιδιοκτήτες του πρώτου πίνακα τον αγόρασαν με 100 δολάρια το 1960.

Σχετικά με τις τιμές των έργων του Λόρενς, ο συλλέκτης Harvey Ross, ο οποίος κατέχει το ήμισυ της εμβληματικής σειράς, ξόδεψε 413.000 δολάρια για να αγοράσει το «Tensions on the High Seas» το 2018.

Ο πίνακας τιτλοφορείται «The Tower of Koutoubia Mosque», και πωλήθηκε για 11,5 εκατομμύρια δολάρια, καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ για έργα του Ουίνστον Τσόρτσιλ -για τα οποία το τελευταίο διάστημα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ είναι και ο μοναδικός που φιλοτέχνησε ο Τσόρτσιλ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός έκανε μια σειρά έργων με το Μαρόκο και το Μαρακές, έργα με θερμούς τόνους, κτίσματα και ηλιοβασιλέματα. Ο Τσόρτσιλ επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Μαρόκο το 1935 και ερωτεύτηκε την ποιότητα του φωτός που είδε εκεί.

Τον Ιανουάριο του 1943, αφού συμμετείχαν από κοινού στο Συνέδριο της Καζαμπλάνκα στο Μαρόκο για τη στρατηγική εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας, ο Τσόρτσιλ έπεισε τον Ρούσβελτ να τον ξεναγήσει στο κοντινό Μαρακές και να παρακολουθήσουν τον ήλιο να πέφτει πίσω από τα Όρη του Άτλαντα. Η σύντομη παραμονή τους μαζί μνημονεύτηκε από τον πίνακα, τον οποίο ο Τσόρτσιλ δημιούργησε την επόμενη μέρα μετά την αποχώρηση του Ρούσβελτ. Μετά τη διάσκεψη, οι δύο ηγέτες ζήτησαν «άνευ όρων παράδοση» από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ιαπωνία -μια ιστορική δήλωση που είχε εκτεταμένες επιπτώσεις στον πόλεμο.

Ο Τσόρτσιλ άρχισε να ζωγραφίζει όταν ήταν περίπου 40 ετών, μετά από μια αποτυχημένη ναυτική επίθεση κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που του κόστισε τον τίτλο του Πρώτου Λόρδου του Ναυαρχείου. Ήταν παραγωγικός, και φιλοτέχνησε πάνω από 500 έργα στη διάρκεια της ζωής του.

Με το ποσό της συγκεκριμένης πώλησης υπερδιπλασιάστηκε η αξία των έργων του, αφού το προηγούμενο είχε πωληθεί για 2,7 εκατομμύρια δολάρια, το 2014, στον Οίκο Sotheby's στο Λονδίνο.

Όσο για τον τρόπο που βρέθηκε στην οικογενειακή συλλογή της Τζολί, ο υπεύθυνος του Οίκου Christie's ανέφερε ότι ο Μπράντ Πιτ αγόρασε το έργο από έναν έμπορο αντικών -τον πίνακα που είχε πουλήσει προηγουμένως ο γιος του Ρούσβελτ σε έναν σκηνοθέτη, τη δεκαετία του 1960. Ο πίνακας κατέληξε, τελικά, στη Νέα Ορλεάνη, όπου φυλάχθηκε στη ντουλάπα μιας οικογένειας για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, πριν καταλήξει στον αντικέρ.

Η ταπετσαρία, που παραγγέλθηκε το 1955 από τον Νέλσον Ροκφέλερ και υφάνθηκε από το γαλλικό ατελιέ Jacqueline de La Baume-Dürrbach, είχε δανειστεί στον Οργανισμό το 1984.

Πρόεδροι, υπουργοί και πρεσβευτές που πήγαιναν να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας περνούσαν, μέχρι τώρα, μπροστά από το έργο, προτού μπουν στην αίθουσα του σημαντικότερου οργάνου για την υπεράσπιση της ειρήνης στον κόσμο.

Τα Ηνωμένα Έθνη δεν εξήγησαν τον λόγο που η οικογένεια Ροκφέλερ θέλησε να πάρει πίσω την ταπετσαρία αυτή, ενώ, μέχρι στιγμής, το Ίδρυμα Ροκφέλερ δεν έχει κάνει κανένα σχόλιο.

Ο τοίχος όπου ήταν κρεμασμένη η ταπετσαρία, αναπαράσταση του βομβαρδισμού στην πόλη Γκερνίκα της Ισπανίας την 26η Απριλίου 1937 από τις δυνάμεις της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας, είναι πλέον κενός.

Ως είθισται το τελευταίο διάστημα στον ΟΗΕ, αναμένεται πλέον να δοθεί μάχη ανάμεσα στις χώρες-μέλη προτού να αποφασιστεί ποια θα έχει το προνόμιο να κρεμάσει στον τοίχο αυτό, έργο κάποιου δικού της διάσημου καλλιτέχνη.

«Αν και η πρώτη φάση των προγραμμάτων εμβολιασμού ξεκίνησε σε πολλά μέρη του κόσμου τον προηγούμενο μήνα, το 2021 είναι μια χρονιά στην οποία παραμένει περίπλοκος ο προγραμματισμός λόγω πολλών αβεβαιοτήτων» ανέφερε, σε ανακοίνωση, ο διευθυντής της έκθεσης Marc Spiegler. «Μετά από προγράμματα εμβολιασμού επί δέκα μήνες, αναμένουμε ευρεία διεθνή συμμετοχή στην έκθεσή μας στη Βασιλεία τον Σεπτέμβριο, διότι όλες οι συζητήσεις μας στον κόσμο της τέχνης, δείχνουν ισχυρή επιθυμία να δει κανείς τέχνη δια ζώσης και να έχει επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με την παγκόσμια πολιτιστική σκηνή» πρόσθεσε.

Η Art Basel ανακοίνωσε, επίσης, ότι θα συνεχίσει να οργανώνει φέτος διαδικτυακούς εκθεσιακούς χώρους. Τον Μάρτιο, θα παρουσιάσει την «OVR: Pioneers», διαδικτυακή έκθεση αφιερωμένη σε καλλιτέχνες οι οποίοι «άνοιξαν νέους ορίζοντες αισθητικά, κοινωνικο-πολιτικά ή, ως προς τη σύλληψη». Τον Ιούνιο, θα παρουσιάσει νέα διαδικτυακή έκθεση χωρίς να έχει προσδιοριστεί προς το παρόν το θέμα της. Και τον Νοέμβριο, τη διαδικτυακή έκθεση «OVR: 2021», αποκλειστικά με φετινά καλλιτεχνικά δημιουργήματα.

Ο σπουδαίος καλλιτέχνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Από μικρός ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και το σχέδιο βοηθώντας τον πατέρα του στο εργαστήριο παπουτσιών.

Αγάπησε τη θρησκευτική ζωγραφική που τον κέρδισε από πολύ νωρίς και εργάστηκε στο εργαστήρι Αγιογραφίας του Διονύση Καρούσου μέχρι τα δεκαοκτώ του χρόνια. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου στο Εργαστήρι του Πάνου Σαραφιανού και πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Δάσκαλοί του ήταν ο Νίκος Νικολάου στο Προκαταρκτικό και ο Γιάννης Μόραλης στο Εργαστήριο Ζωγραφικής. Ο Νίκος Νικολάου είχε σαν αρχή το σχέδιο και την παράδοση της Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης και ο Γιάννης Μόραλης εισήγαγε τους σπουδαστές του στη σύγχρονη τέχνη.

Τον Γιάννη Τσαρούχη είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει στο Παρίσι και να μάθει τόσα πολλά για την ελληνική παράδοση, μέσα από τα μάτια ενός μοναδικού ζωγράφου που στα πρώτα του έργα τον επηρέασε πολύ. Την ίδια εποχή ήταν στη μοναδική παρέα του «Μαγεμένου Αυλού», όπου ο Μάνος Χατζιδάκις, μάγος του λόγου και γνώστης της ανάγκης των νέων, τους έμαθε να σκέπτονται χωρίς όρια. Από το 1978 έως το 1992 έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι.

Από το 2000 ήταν καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (Εργαστήριο παραδοσιακής ζωγραφικής fresco-βυζαντινές εικόνες-χειρόγραφα). Είχε ζωγραφίσει με την τεχνική του fresco πολλές μικρές εκκλησίες.

Είχε πραγματοποιήσει 70 ατομικές εκθέσεις και είχε λάβει μέρος σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Ξανθάκου. Από τον πρώτο του γάμο έχει δύο κόρες την Πανδώρα και την Αφαία οι οποίες ζουν στο Παρίσι.

Συλλυπητήριο μήνυμα Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη

«Με την ισχυρή του τεχνική, αποτέλεσμα της μαθητείας του δίπλα στον Γιάννη Μόραλη και τον Νίκο Νικολάου, αλλά και της γνώσης του για τη βυζαντινή ζωγραφική, ο Παύλος Σάμιος, πέτυχε στο έργο του κάτι σπάνιο. Είτε απεικόνιζε στον καμβά, πρόσωπα, είτε το γυναικείο σώμα, είτε χώρους, τους χάριζε προσωπικότητα και όγκο που ξέφευγαν από τις δύο διαστάσεις του κάδρου. Από σήμερα βρίσκεται στο «Καφέ Παράδεισος», όπως είχε ονομάσει την τελευταία του έκθεση, μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ο ίδιος θα μας λείψει, όμως τα έργα του, με τα χρώματα και τη γεωμετρία τους θα μας θυμίζουν το χάρισμά του. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του».

Συλλυπητήριο μήνυμα του Υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη

«Ο Παύλος Σάμιος, δεν ήταν μόνο ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της εποχής μας. Πέρα από το πλούσιο έργο του στις πάνω από 70 εκθέσεις που πραγματοποίησε, άφησε και μια σπουδαία καλλιτεχνική παρακαταθήκη διδάσκοντας εκατοντάδες ταλαντούχους νέους στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Αφού μαθήτευσε δίπλα στους μεγάλους της ελληνικής τέχνης, μελέτησε τόσο την αρχαία ελληνική τέχνη, όσο και τη θρησκευτική ζωγραφική, έζησε χρόνια στο Παρίσι και γνώρισε σε βάθος όλη την ευρωπαϊκή τέχνη, δημιουργώντας το δικό του μοναδικό και αναγνωρίσιμο καλλιτεχνικό ιδίωμα.

Καλλιτέχνης με βαθιά καλλιέργεια, πολυδιάστατη προσωπικότητα, υπήρξε ιδιαίτερα ευγενής και αγαπητός τόσο στους πολυάριθμους μαθητές του όσο και σε όλη την κοινότητα της τέχνης, η οποία σήμερα πενθεί την απώλειά του μαζί με τους οικείους του».

Δήλωση της Σίας Αναγνωστοπούλου, τομεάρχη Πολιτισμού της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

Ένας καταξιωμένος ζωγράφος, ο Παύλος Σάμιος, έφυγε σήμερα από κοντά μας. Οι πίνακες του, οι διαφορετικές τεχνικές ζωγραφικής του μεταφέρουν τις καθημερινές εικόνες, τα τοπία, τα ανθρώπινα σώματα, τα αγάλματα, με ένα ισχυρό συμβολισμό, με την ευγένεια και την διεισδυτικότητα του βλέμματος του, αλλά και με την επιρροή που είχαν στο έργο του οι μεγάλοι του δάσκαλοι, ο Τσαρούχης, ο Νικολάου, ο Μόραλης. Ο θάνατος του Παύλου Σάμιου αφήνει ένα μεγάλο κενό στον χώρο των Εικαστικών Τεχνών. Εκφράζω την βαθιά μου θλίψη και τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του, στους φίλους του και τους συναδέλφους του της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών.

«Πέθανε από καρδιακή ανακοπή. Έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια εδώ και χρόνια», εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένα από τα παιδιά του, ο Εδουάρδο, διευκρινίζοντας ότι ο ζωγράφος πέθανε «στο σπίτι του στην Κεβέδο» (νοτιοδυτικά), το βράδυ της Δευτέρας.

«Η τέχνη στον Ισημερινό πενθεί», ανέφερε μέσω Twitter ο πρόεδρος της χώρας Λενίν Μορένο, εκφράζοντας συλλυπητήρια στους οικείους του καλλιτέχνη, «το πινέλο του οποίου βρισκόταν πάντα στην πρωτοπορία».

Γεννημένος την 21η Φεβρουαρίου 1930 στη Γουαγιακίλ (νοτιοδυτικά), όπου σπούδασε καλές τέχνες προτού συνεχίσει τη μόρφωσή του στη Βαρκελώνη κι επιστρέψει στον Ισημερινό το 1964, ο Ενρίκε Τάβαρα συγκαταλεγόταν στους σημαντικότερους εικαστικούς της χώρας.

Ήταν γνωστός για το έργο «Pata pata», σειρά τεσσάρων πινάκων που άρχισε να φιλοτεχνεί το 1968. Θέματά του γίνονταν συχνά οι φτωχοί, οι περιθωριοποιημένοι, οι γυναίκες του δρόμου.

«Ω... και αντίο χειρότερη Πρώτη Κυρία» έγραψε στη μία πλευρά του σκίτσου. Ο ηθοποιός υπονόησε, επίσης, ότι σύντομα θα είναι η τρίτη πρώην σύζυγος του Ντόναλντ Τραμπ. «Ελπίζω ο διακανονισμός να μπορεί να χρηματοδοτήσει τη ζωή σας στο ρηχό τέλος» πρόσθεσε. «Ευχαριστούμε για το τίποτα».

Την ημέρα των ταραχών στο Καπιτώλιο, ο Κάρεϊ δημοσίευσε μια εικόνα του τότε Αμερικανού προέδρου Τραμπ ως «Covfefe the Killer Clown» (Covfefe o Κλόουν Δολοφόνος) και τον επέκρινε για τις προσπάθειές του να «δολοφονήσει την αλήθεια και να μετατρέψει σε όπλο την άγνοια».

Covfefe ήταν ένας αναγραμματισμός σε tweet του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ τον Μάιο του 2017 που γράφτηκε αντί της λέξης coverage και έγινε viral.

Τους τελευταίους μήνες, ο Τζιμ Κάρεϊ δημοσίευσε πολιτικές γελοιογραφίες, με τις οποίες εγκαλούσε τους Ρεπουμπλικάνους και γιόρτασε την εκλογή του Τζο Μπάιντεν.

Η αστυνομία βρήκε τον πίνακα κατά τη διάρκεια έρευνας σε ένα δωμάτιο διαμερίσματος στη Strada Provinciale delle Brecce στη Νάπολη. Ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος, 36 ετών, εντοπίστηκε και συνελήφθη με την κατηγορία της παράνομης διακίνησης έργων τέχνης.

Το πορτρέτο στον φημισμένο πίνακα, απεικονίζει τον Χριστό του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με το ένα χέρι υψωμένο να ευλογεί και το άλλο να κρατά μια κρυστάλλινη σφαίρα. Πολλά αντίγραφα του έργου δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής του καλλιτέχνη από τους μαθητές και τους βοηθούς του. Αυτό είναι ένα μόλις από αυτά.

Αν και δεν είναι γνωστό ποιος φιλοτέχνησε το συγκεκριμένο «Salvator Mundi», πιστεύεται ότι ζωγραφίστηκε στα τέλη του 1510 από κάποιον από το εργαστήριο του καλλιτέχνη.