AthensIn: φωτογραφία

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα φωτογραφία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019

Η Αμερικανική Ένωση Διευθυντών Φωτογραφίας τιμά τον Τζεφ Μπρίτζες

Ο ηθοποιός και μουσικός Τζεφ Μπρίτζες -ο οποίος απέσπασε πριν από έναν μήνα τιμητική Χρυσή Σφαίρα για το σύνολο της καριέρας τους- στις 9 Φεβρουαρίου θα παραλάβει το τιμητικό βραβείο της Ένωσης Διευθυντών Φωτογραφίας της Αμερικής (American Society of Cinematographers - ASC), κατά τη διάρκεια της 33ης τελετής απονομής των δικών τους κινηματογραφικών βραβείων.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός είχε πάντα πάθος με τη φωτογραφία και λειτουργούσε στα γυρίσματα των ταινιών του ως «ανεπίσημος» φωτογράφος.

«Θεωρούμε ότι ο Τζεφ είναι ένα εξαιρετικό ταλέντο στην οθόνη και εξαιρετικός άνθρωπος εκτός οθόνης» δήλωσε ο πρόεδρος της ASC, Kees van Oostrum. «Είναι αξιαγάπητος στην αγορά και σεβαστός για το οσκαρικού διαμετρήματος ταλέντο του. Όμως κι εμείς, τα μέλη της ASC, τον θεωρούμε δικό μας άνθρωπο. Είναι ένας από εμάς γιατί μοιράζεται την αγάπη και το πάθος της αφήγησης μέσα από εικόνες κι έχει δημιουργήσει πραγματικά έργα τέχνης με τη φωτογραφική του μηχανή...».

Φωτογραφίες του Τζεφ Μπρίτζες έχουν κυκλοφορήσει σε τεύχη των περιοδικών «Premiere» και «Aperture», ενώ γκαλερί στην Αμερική έχουν οργανώσει ατομικές εκθέσεις.

Το 2003, ο εκδοτικός Οίκος «PowerHouse» κυκλοφόρησε φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο «Pictures: Photographs by Jeff Bridges», με επιλεγμένες φωτογραφίες από στιγμές της καριέρας του.

Το 2013, ο Μπρίτζες τιμήθηκε με το «Infinity Award» από το International Center of Photography.

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Φωτογραφίες από τον υπέροχο κόσμο της Δράμας στο Μουσείο Μπενάκη της Αθήνας

Με τίτλο «Φωτογραφίες της Δράμας και του υπέροχου κόσμου της», μια διαφορετική έκθεση φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138), η οποία θα διαρκέσει έως την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019.

Η Δράμα, η σιωπηλή και απόμερη πρωτεύουσα, καθώς και ολόκληρος ο ομώνυμος νομός της Ανατολικής Μακεδονίας, αναδεικνύεται όχι μόνο σε «βιότοπο» ιστορικής μνήμης αλλά και σε υπόδειγμα ευτοπίας για κάθε μορφή ζωής ως κέντρο ιδιάζουσας βιοποικιλότητας.

Αυτή την πραγματικότητα τεκμηριώνει το ομώνυμο λεύκωμα και η έκθεση -επιλεγμένου από το λεύκωμα- φωτογραφικού υλικού, που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, σε επιμέλεια του Άρη Θεοδωρίδη.

Ασφαλώς, οι εικόνες δεν απευθύνονται παρά μόνο στην όραση και δεν εξαντλούν την πολυαισθητηριακή απόλαυση που μπορεί να αποκομίσει κανείς από την άμεση επαφή με τον τόπο, την ιστορία του, τους ανθρώπους, τη φύση, τα ζώα και τα φυτά του. Μπορούν, ωστόσο, να λειτουργήσουν ως μία εξαιρετική πρώτη γνωριμία με μια απροσδόκητα πανέμορφη περιοχή που, παρά τις προνομιακές της ιδιαιτερότητες, έχει μείνει έξω από τις στοχεύσεις της επίσημης στρατηγικής τουριστικής προβολής και αξιοποίησης.

Και όμως, η Δράμα –πόλη και νομός– έχει τεράστια, αν και εν πολλοίς άγνωστη, συμβολή στην ιστορία, τον πολιτισμό, την οικονομία, τον αθλητισμό και τον οικολογικό πλούτο της Ελλάδας.

Είναι τόπος που η προσέγγισή του προϋποθέτει γνώση, σεβασμό και αγάπη για κάτι που είναι διαχρονικά ωραίο και αυθεντικό και ως εμπειρία απολαυστικό και αλησμόνητο. Οι εικόνες, δίνουν απλώς μια ιδέα.

Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη & Κυριακή, 10:00 -18:00 / Παρασκευή & Σάββατο 10:00 - 22:00

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Έκθεση φωτογραφίας στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών

Η έκθεση «Ελληνικές θάλασσες, ένα φωτογραφικό ταξίδι μέσα στον χρόνο» μέσα από τα φωτογραφικά αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, με θέμα την ελληνική θάλασσα, όπως έχει απαθανατιστεί από γνωστούς αλλά και ερασιτέχνες φωτογράφους, στο πέρασμα των αιώνων, φιλοξενείται στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, στον εκθεσιακό χώρο «Τέχνη & Πολιτισμός» (επίπεδο αφίξεων - έξοδος 1), με ελεύθερη πρόσβαση για το κοινό, έως τις 31 Δεκεμβρίου.

Στο πέρασμα των αιώνων, η ελληνική θάλασσα, άρρηκτα δεμένη με την ιστορία του τόπου και με τη ζωή των κατοίκων του, δεν έπαψε να εμπνέει ποιητές και καλλιτέχνες. Μετά την εφεύρεση της φωτογραφίας στα μισά περίπου του 19ου αιώνα και ως σήμερα, στις ζωγραφικές αναπαραστάσεις του ελληνικού θαλασσινού τοπίου προστέθηκαν αναρίθμητες φωτογραφικές εικόνες του ίδιου θέματος.

Οι φωτογραφίες της έκθεσης είναι χωρισμένες σε τέσσερεις χρονολογικές ενότητες και αναδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες φωτογράφοι, αλλά και οι ξένοι συνάδελφοί τους που επισκέφτηκαν ή έζησαν μεγάλα χρονικά διαστήματα στη χώρα, προσέγγισαν και ερμήνευσαν τις ελληνικές θάλασσες από τα μέσα του 19ου αιώνα έως τα τέλη του 1970.

Κριτήριο αξιολόγησης κάθε επιλεγμένου θέματος υπήρξε, αφενός, το καθαρά φωτογραφικό του ενδιαφέρον σε σχέση με την εξέλιξη του μέσου και τη διαδοχή των καλλιτεχνικών ρευμάτων στην πορεία της φωτογραφίας, αφετέρου η αντιπροσωπευτική του θέση μέσα στο ιστορικό, ιδεολογικό και αισθητικό πνεύμα της εποχής του.

Αν και η θεματογραφία των εικόνων δεν καθόρισε από μόνη της την επιλογή τους, εντούτοις μέσα από τον πλούσιο οπτικό θησαυρό που συγκεντρώθηκε ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει

τη σχέση των ανθρώπων με τη θάλασσα, τον τρόπο ζωής στις παραθαλάσσιες και νησιωτικές περιοχές, την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας καθώς και τον περίπλου των ελληνικών νησιών από τους πρώτους περιηγητές έως τον μαζικό τουρισμό.

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Άγνωστες φωτογραφίες από τα ταξίδια της Joan Leigh Fermor στην Ελλάδα

Τα φωτογραφικά αρχεία του Μουσείου Μπενάκη σε συνεργασία με το Paddy & Joan Leigh Fermor Arts Fund παρουσιάζουν μια έκθεση αφιερωμένη στη φωτογράφο Joan Leigh Fermor, σύζυγο του συγγραφέα Paddy Leigh Fermor, φέρνοντας, για πρώτη φορά, το ελληνικό κοινό σε επαφή με άγνωστες φωτογραφίες της από τα ταξίδια της στην Ελλάδα.

Η έκθεση με τίτλο «Joan Leigh Fermor. Φωτογράφος και αγαπημένη» που πραγματοποιείται στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού (Κουμπάρη 1, Κολωνάκι) και θα διαρκέσει έως τις 21 Οκτωβρίου, περιλαμβάνει 146 φωτογραφίες από τη δεκαετία του ’40 μέχρι τη δεκαετία του ’60, στην πλειοψηφία τους ασπρόμαυρες.

Ο Paddy και η Joan μοιράστηκαν τη ζωή τους, κυρίως στην Ελλάδα, ως εραστές και ως φίλοι. Εκείνη φωτογράφος και εκείνος συγγραφέας, απολάμβαναν ισότιμη αναγνώριση ως καλλιτέχνες. O ζωγράφος και φίλος της John Craxton γράφει για αυτήν: «Όπως όλοι οι αξιολάτρευτοι άνθρωποι, η Joan Leigh Fermor είχε στη φύση της κάτι το αινιγματικό, στοιχείο το οποίο σε συνδυασμό με την εξαίσια εξωτερική της εμφάνιση την καθιστούσε μια πολύ σαγηνευτική παρουσία».

H Joan χρησιμοποιούσε φωτογραφική μηχανή Rolleiflex με τετράγωνα αρνητικά μεγέθους 6x6. Εξαίρεση αποτελούν οι φωτογραφίες που πραγματοποίησε στην Καρδαμύλη. Δεν εκτύπωνε ούτε επεξεργαζόταν τις φωτογραφίες της. Κατέγραφε τις τοποθεσίες των φωτογραφιών σε λυτές καρτέλες από κοντάκτ, αν και σε αρκετές από αυτές δεν αναφέρεται ο τόπος. Οι πρώτες της φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στην Αγγλία, στα περιοδικά Architectural Review και Horizon.

Η Joan, από πολλούς, θεωρείται μια από τις καλύτερες ερασιτέχνες φωτογράφους στην Αγγλία. Στη δεκαετία του ’30 ασχολήθηκε, κυρίως, με την αρχιτεκτονική φωτογραφία και με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου συμμετείχε στην προσπάθεια καταγραφής των κτηρίων εθνικής σημασίας που είχαν υποστεί ζημιές. Οι φωτογραφίες της με τα κατεστραμμένα από τον πόλεμο κτήρια, δύο από τις οποίες παρουσιάζονται στην έκθεση, συμβολίζουν αδήριτα τον σκοτεινό και ρημαγμένο κόσμο που θα άφηνε πίσω του.

Με αφορμή μια σειρά διαλέξεων του Paddy, ως εργαζόμενου του Βρετανικού Συμβουλίου, στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ’40, η Joan ταξίδεψε μαζί του και ξεκίνησε να δημιουργεί το τεράστιο αυτό αρχείο θαυμάσιων φωτογραφιών που με εξαίρεση αυτές που δημοσιεύτηκαν στα

βιβλία του Paddy για τη Μάνη και τη Ρούμελη, οι υπόλοιπες παρέμεναν μέχρι σήμερα άγνωστες. Τα ταξίδια συνεχίστηκαν και τη δεκαετία του ’50, με τον Paddy να κρατάει σημειώσεις για τα βιβλία που θα έγραφε αργότερα και τη Joan να φωτογραφίζει την ελληνική ύπαιθρο και τους ανθρώπους της. Πολλές από τις φωτογραφίες εικονίζουν τον Paddy, ενώ μια σειρά από αυτές αφορά μια κρουαζιέρα του ζεύγους Fermor στην Ελλάδα μαζί με τον John Craxton, την Margot Fonteyn και τον Freddy Ashton.

Ο Paddy και η Joan αγοράζουν τη δεκαετία του ’60 ένα κτήμα στην Καρδαμύλη της Μάνης, το οποίο θα μετατρέψουν σε ένα υπέροχο σπίτι και θα δωρίσουν αργότερα στο Μουσείο Μπενάκη. Η Joan, αν και είχε πάψει να φωτογραφίζει, πραγματοποιεί μια σειρά φωτογραφιών που αποτυπώνει όλη την πορεία των επισκευών μέχρι την ανέγερση του σπιτιού. Μια επιλογή από τις πολυάριθμές αυτές φωτογραφίες παρουσιάζεται στην έκθεση.

Δευτέρα 7 Μαΐου 2018

Ντροπή: Έκθεση φωτογραφίας στο Vault

Πρόκειται για ένα Project από 8 εκθέσεις φωτογραφίας εμπνευσμένες από τον Κύκλο των Συναισθημάτων, που περιλαμβάνει τα 8 βασικά συναισθήματα που καθορίζουν τη ζωή και την πορεία των ανθρώπων.

Πως αποτυπώνονται η Χαρά, η Θλίψη, η Αγάπη, η Αηδία, ο Φόβος, ο Θυμός, η Έκπληξη και η Ντροπή του σύγχρονου Έλληνα; Πως μπορούν να γίνουν πηγή έμπνευσης τα συγκεκριμένα συναισθήματα σε έναν καλλιτέχνη που ζει στην Ελλάδα;

Με τι χαιρόμαστε, τι μας προξενεί θλίψη, τι αγαπάμε, τι μας αηδιάζει, τι μας φοβίζει, τι μας θυμώνει, τι ακόμη μπορεί να μας εκπλήξει και με τι ντρεπόμαστε στην χώρα μας σήμερα;

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ

Μπάμπης Αεράκης, Γεωργία Αντωνοπούλου, Γιώργος Αργυρόπουλος, Ιωάννης Βλαχιώτης, Ευάγγελος Γουβέλης, Λίντα Ζοίτζε, Κωνσταντίνος Ιωάννου, Εύα Ζαμπετάκη-Καλύβη, Νικόλαος Κάρμαν, Κατερίνα Κασιδιάρη, Χρήστος Κατσίνης, Νίκος κιχεμ, Κωνσταντίνος Κρίτσαλος, Γεώργιος Μακρίδης, Βαγγέλης Μακρυγιάννης, Κωνσταντίνος Μητροβγένης, Άγγελος Μπαράι, Νίκος Μπίμπιζας, Πέννυ Ορφανού, Στέφανος Παπαζαπραΐδης, Μαρία Παπαναστασίου, Ευγενία Παππά, Κατερίνα Παυλιδάκη, Κατερίνα Πουλέα, Νικόλας Πουρλιάρος, Στέλλα Πυλαρινού, Βασιλική Σφήκα, Γεωργία Τσόκου, Παναγιώτης Φελούκας, Στέλιος Χαραλαμπάκης, Μαρία Χατζημηνά, Χρήστος Χήρμπος, Βασιλική Χίου, Αννίτα Χριστοφίδου

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία: Από: 08/05/2018 Εως: 15/05/2018

Εγκαίνια: Τρίτη 8 Μαίου στις 8:00 μμ

Τοποθεσία:Πολυχώρος Vault, Μελενίκου 26, Γκάζι

Eισιτήρια:Δωρεάν

Πληροφορίες / Κρατήσεις:213 0356472

Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

Σε «Μια χώρα για όλα τα μάτια» μάς ξεναγεί ο φωτογράφος Βασίλης Κολτούκης, στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών

Σε «Μια χώρα για όλα τα μάτια» μάς ξεναγεί ο φωτογράφος Βασίλης Κολτούκης, μέσα από τη δέκατη ατομική του έκθεση που παρουσιάζεται στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών (Γλύκωνος 4, πλατεία Δεξαμενής), έως τις 5 Μαΐου.

Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από φωτογραφικές συνθέσεις (collages). Ο Βασίλης Κολτούκης προτείνει μια άλλοτε ζοφερά σκοτεινή, άλλοτε απολύτως ερωτική, άλλοτε απρόσμενα ανατρεπτική θέαση του κόσμου γύρω μας, κυρίως μέσα από την αναφωτογράφηση και σύνθεση έργων των Edouard Boubat, Bernard Plossu, Daido Moriyama, Araki και άλλων.

Στον πρόλογο του ομότιτλου λευκώματος των εκδόσεων Μετρονόμος, ο Νίκος Κουφάκης γράφει: «Φωτογραφίες από αφίσες στον δρόμο ή μαρκίζες, φωτογραφίες δικές του, θέματα αποτυπωμένα σε εφημερίδες, περιοδικά ή λευκώματα, παγωμένα τηλεοπτικά καρέ ανασυντίθενται προτείνοντας ένα καινούργιο φωτογραφικό θέμα, αποτέλεσμα σύντμησης, ένθεσης, συγκόλλησης, αναδιάταξης των πρωτογενών υλικών του. Με τη χρήση προγραμμάτων ψηφιακής επεξεργασίας, μέσα από φίλτρα και ποικίλες τεχνικές παλαίωσης (σκρατς, τρίχες, στίγματα, γραμμές, πιτσιλιές), οι φωτογραφίες φτάνουν στην τελική τους μορφή σαν να έχει περάσει από πάνω τους το χέρι του χρόνου.

Στη συγκεκριμένη σειρά έργων του Κολτούκη δεν θα πρέπει να αμελήσουμε και τη χρήση τμημάτων από ενσταντανέ διάσημων φωτογράφων που χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη: Édouard Boubat, Bernard Plossu, Daido Moriyama, Nabuyoshi Araki, Helmut Newton, Josef Koudelka, Tina Modotti και άλλοι. Δεν πρόκειται για ένα είδος λαθροχειρίας, εν κρυπτώ και παραβύστω, καθώς η σύμπλεξη δάνειων κόσμων αποτελεί συστατικό στοιχείο (και) της τεχνικής του κολάζ. Με άλλα λόγια, η αισθητική της σύνθεσης ετεροκλήτων φωτογραφιών προσφέρει στον δημιουργό ένα παιχνίδι καταστροφικής δημιουργίας. Ό,τι αποδομείται, ό,τι βέβηλα αποκαθηλώνεται και καταστρέφεται - με το ψαλίδι, στη μονταζιέρα, στο photoshop - επειδή τυχαίνει να εξυπηρετεί αλλότριες προθέσεις, μετατρέπεται σε δομικό υλικό, με το οποίο ο καλλιτέχνης θα οικοδομήσει τους ναούς των νέων θεοτήτων».

Σε περισσότερες από 60 χώρες

Γεννημένος στην Άρτα, ο Βασίλης Κολτούκης σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Παρίσι. Η συνάντησή του με τον Γάλλο φωτογράφο Edouard Boubat ήταν καθοριστική, για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην τέχνη της φωτογραφίας. Έχει ταξιδέψει σε περισσότερες από 60 χώρες και φωτογραφίζει περίπου 20 χρόνια, κυρίως, σε ασπρόμαυρο αρνητικό φιλμ. Έχει πραγματοποιήσει 10 ατομικές εκθέσεις κι έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά και βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Έχει εκδώσει πέντε φωτογραφικά λευκώματα.

Πληροφορίες

Αίθουσα Τέχνης Αθηνών: Γλύκωνος 4, πλατεία Δεξαμενής - Αθήνα, τηλ.: 210 7213938. Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή: 11:00 - 14:30 και 18:00 - 21:00, Σάββατο: 11:00 - 14:30.

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

«Θεωρήματα» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας

Την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου, στις 7 το απόγευμα, εγκαινιάζονται για πρώτη φορά τα «Θεωρήματα», η έκθεση της Ένωσης των Ελλήνων Τεχνοκριτών AICA - Hellas, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης AICA International, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) [λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (πρώην εργοστάσιο Φιξ)].

Η προβολή και η ανάδειξη της τρέχουσας Ελληνικής καλλιτεχνικής παραγωγής μέσα από την επιστημονική, θεωρητική και καλλιτεχνική αναζήτηση, αποτελούν τη βάση του νέου αυτού εγχειρήματος της AICA Hellas, με στόχο να καθιερωθεί ως θεσμός και να επαναλαμβάνεται ανά διετία.

Επιμελητές, κριτικοί, επιστήμονες της ιστορίας της τέχνης αλλά και καλλιτέχνες συνομιλούν, συνεργάζονται και παρεμβαίνουν στο καλλιτεχνικό πεδίο γύρω από μια θεματική που θα διαφοροποιείται και θα διαμορφώνεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και τα καίρια ζητήματα κάθε περιόδου.

Η έναρξη του θεσμού στο ΕΜΣΤ, σηματοδοτεί τη σημασία των συνεργειών μεταξύ όλων των θεωρητικών και των καλλιτεχνών, που επιθυμούν να συν-διαλέγονται και να δημιουργούν από κοινού.

Συγκεκριμένα, για τα «Θεωρήματα 2018», επιμελητές, θεωρητικοί και κριτικοί της τέχνης, μέλη του Ελληνικού τμήματος της AICA, πρότειναν έως τρεις καλλιτέχνες ο καθένας με άξονα τα Παραγωγικά και Αξιωματικά Συστήματα, προτάσσοντας την ιδέα ότι η καλλιτεχνική δημιουργία είναι προϊόν μίας αναλυτικής διαδικασίας και όχι απλά μίας έκφρασης που υπαγορεύεται από αναπαραγωγές κυρίαρχων προτύπων της εποχής μας.

Οι θεωρητικοί με τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι οι εξής:

1. Άννα Λάσκαρη, Μάρω Μιχαλακάκου, Αιμιλία Παπαφιλίππου σε πρόταση της Σωζήτας Γκουντούνα

2. Κώστας Βαρώτσος, Κωνσταντίνος Ξενάκης, Νίνα Παπακωνσταντίνου σε πρόταση της Χάριτος Κανελλοπούλου

3. Δημήτρης Τράγκας σε πρόταση της Λένας Κοκκίνη

4. Νίκος Παπαδόπουλος σε πρόταση του Τάσου Κουτσουρή

5. Νίκη Γκουλέμα σε πρόταση του Χριστόφορου Μαρίνου

6. Θανάσης Πάλλας, Παναγιώτης Τανιμανίδης, Τάσσος Τριανταφύλλου σε πρόταση του Εμμανουήλ Μαυρομμάτη

7. Γιάννης Ζιώγας, Νίκος Τρανός, Έρση Χατζηαργυρού σε πρόταση της Μπίας Παπαδοπούλου

Αιμιλία Παπαφιλίππου

8. Κωστής (Τριανταφύλλου), Γιώργος Τσακίρης σε πρόταση του Μιλτιάδη Παπανικολάου

9. Άγγελος Αντωνόπουλος, Βασίλης Μπαλάσκας, Γιώργος Παπαδάτος σε πρόταση της Άρτεμις Ποταμιάνου

10. Ευγενία Αποστόλου, Γιώργος Χατζημιχάλης σε πρόταση του Κωνσταντίνου Πρώιμου

11. Άρης Προδρομίδης σε πρόταση του Σταμάτη Σχιζάκη

12. Ιάνθη Αγγελιόγλου, Ειρήνη Γρηγοριάδου, Μαρία Λουίζου σε πρόταση της Αθηνάς Σχινά

13. Δημήτριος Αντωνίτσης, Νίκος Ποδιάς, Άρτεμις Ποταμιάνου σε πρόταση της Φαίης Τζανετουλάκου

14. Γιώργος Διβάρης, Βάλλυ Νομίδου, Άγγελος Σκούρτης σε πρόταση της Λίνας Τσίκουτα

15. Κέλλυ Μενδρινού σε πρόταση του Μίλτου Φραγκόπουλου

16. Πάκυ Βλασσοπούλου, Χρυσάνθη Κουμιανάκη, Κοσμάς Νικολάου σε πρόταση της Κλέας Χαρίτου

17. Μπάμπης Βενετόπουλος, Απόστολος Λουφόπουλος, Κωνσταντίνος Τηλιγάδης σε πρόταση της Άννας Χατζηγιαννάκη

18. Βαγγέλης Γκόκας, Γιώργος Γυπαράκης, Νίκος Καναρέλης σε πρόταση του Κώστα Χριστόπουλου.

Καλλιτέχνες που προτάθηκαν ως τιμητικές συμμετοχές από την επιτροπή είναι οι: Δημήτρης Αληθεινός, Θόδωρος, γλύπτης, Μάριος Σπηλιόπουλος, Γιώργος Χαρβαλιάς. Ιδέα και Επιμέλεια της διοργάνωσης: Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της AICA - Hellas και Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Οργανωτική επιτροπή-συντονισμός: Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της AICA - Hellas Σταμάτης Σχιζάκης, Άρτεμις Ποταμιάνου, Φαίη Τζανετουλάκου και Σωζήτα Γκουντούνα και τα Mέλη της Ένωσης Μπία Παπαδοπούλου και Λίνα Τσίκουτα.

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

Η Μαρίβα Ζαχάρωφ παρουσιάζει την έκθεση «Το Δέντρο και το Ποτάμι», στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα

Με αφορμή μια σκληρή πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, καθώς τα παιδιά είναι το μέλλον του κάθε τόπου και μας δείχνουν τον δρόμο, η σύγχρονη Ελληνίδα εικαστικός Μαρίβα Ζαχάρωφ παρουσιάζει το φωτογραφικό της έργο, με τίτλο «Το Δέντρο και το Ποτάμι», στην έκθεση που εγκαινιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα (Ι. Κοκκώνη 15 - Ψυχικό), την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου, στις 8 το βράδυ.

Σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης - μουσειολόγου Ελίζας Γερολυμάτου, η έκθεση, η οποία οργανώνεται από τον «Οργανισμό Κοινωνικής Αλληλεγγύης - Προστασίας Πολιτισμού και Αθλητισμού» του Δήμου Φιλοθέης - Ψυχικού (ΟΚΑΠΑ), θα διαρκέσει έως τις 6 Απριλίου.

Από τις 25 Δεκεμβρίου 2016 έως την 1η Μαρτίου 2017, η Μαρίβα Ζαχάρωφ βρέθηκε στο Μπανγκλαντές, όπου, αρχικά, έγινε δεκτή σε ένα διεθνές Art Camp στην επαρχιακή πόλη της Kushtia και, εν συνεχεία, έκανε εργαστήρια ζωγραφικής με παιδιά που ζούσαν στο όριο της φτώχειας στην επαρχία της Paril Nawada.

Η φωτογραφική της μηχανή ήταν μέσο καταγραφής μιας σκληρής πραγματικότητας, αλλά και του σύνθετου και, συνάμα, απλού έργου που παρήγαγε μέσα από την κοινότητα, με αφορμή τα παιδικά εργαστήρια τέχνης και τη δημιουργική και υπερβατική φαντασία των παιδιών.

Η έκθεση χωρίζεται σε τέσσερις υποενότητες, ανάλογα με τις θεματικές: παιδική εργασία, περιβαλλοντική μόλυνση, το νερό και την εκπαίδευση και το δικαίωμα στη μόρφωση. Οι φωτογραφίες είναι έγχρωμες, δεν έχουν υποστεί καμία επεξεργασία που να αλλοιώνει τον χαρακτήρα τους, ενώ παρουσιάζονται σαν συμμετρικές και ασύμμετρες εγκαταστάσεις στον χώρο, με αφορμή το έργο του Piet Mondrian και την αναφορά του στη θεοσοφία.

Το Δέντρο και το Ποτάμι είναι τα δυο κύρια υπερβατικά σύμβολα, γύρω από τα οποία δημιουργήθηκε αυτή η δουλειά, προκειμένου να τονίσει την αλήθεια, να αφυπνίσει, να ταρακουνήσει και να οδηγήσει το κοινό σε ενσυνείδητη δράση γύρω από οικουμενικά και πανανθρώπινα ζητήματα που αφορούν στην ποιότητα ζωής και εξέλιξης του ανθρώπου από την παιδική του ηλικία.

Οι φωτογραφίες αναφορικά με «Το Ποτάμι» τραβήχτηκαν τον Ιανουάριο του 2017, στον ποταμό Sadarghat, μέρος της Puran Dhaka (παλιάς πρωτεύουσας). Ο ποταμός χωρίζει την παλιά πόλη σε δύο μέρη. Οι κάτοικοι τον διασχίζουν καθημερινά με χειροκίνητες βάρκες, ενώ έχει πολλά παρακλάδια που οδηγούν στα τροπικά δάση Sundarbans, όπου κατοικεί η περίφημη τίγρης της Βεγγάλης, αλλά και στην Καλκούτα των Ινδιών. Είναι εμπορικός κόμβος και μεταφέρονται καθημερινά, από τη μια όχθη στην άλλη, εμπορεύματα, αλλά και ανθρώπινο εργατικό δυναμικό. Τα ποσοστά μόλυνσης των υδάτων είναι τεράστια και το νερό έχει πλέον χρηστεί από εμπειρογνώμονες τοξικό.

Οι πολυεθνικές και τα εργοστάσια χύνουν ανεξέλεγκτα τα λύματά τους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το περιβαλλοντικό πρόβλημα. Μολονότι το Μπανγκλαντές έχει πάρα πολλά ποτάμια, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με το νερό, το οποίο πρέπει ο καθένας να φιλτράρει από μηχανή που διατηρεί στο σπίτι του, πριν το πιεί. Επίσης, σε πολλές περιοχές του Μπανγκλαντές, υπάρχουν τεράστια ποσοστά αρσενικού στο νερό, που καθιστούν αδύνατη την πόση του, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να αναγκάζονται να τις εγκαταλείπουν.

Το πολυπρόσωπο κομμάτι που αφορά στη ζωή στις επαρχίες τραβήχτηκε, κυρίως, σε χωριά Ινδουιστών που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας. Παρόλη την κακή κατάσταση, αναπτύσσουν ένα σύστημα κοινωνικής αλληλεγγύης, που δεν έχουμε καταφέρει να αναπτύξουμε εμείς. Τα χωριά τους και οι κοινότητες με τα σπίτια είναι χωρισμένα γεωγραφικά, ανάλογα με το θρήσκευμα των κατοίκων. Ινδουιστές και Μουσουλμάνοι συνυπάρχουν αρμονικά και συναντιούνται κάτω από μεγάλα υπεραιωνόβια δένδρα, για να ανταλλάξουν τα νέα τους και να αλληλοβοηθηθούν.

Το «Δέντρο», που έχει καθαρά συμβολικό, αλλά και θρησκευτικό χαρακτήρα, καθώς είναι αντικείμενο ανιμιστικής λατρείας, γίνεται πηγή ζωής και ενώνει κυριολεκτικά και μεταφορικά τους ανθρώπους.

Όσο για την εκπαίδευση, σύμφωνα με τα λεγόμενα δασκάλων, πολλά παιδιά, λόγω κούρασης, αδυνατούν να τελειώσουν το Δημοτικό, καθώς εργάζονται από την ηλικία των 5 και 7 ετών για 12 ώρες την ημέρα. Κάποια φτάνουν στο Πανεπιστήμιο, αλλά είναι πολύ λιγότερα, συγκριτικά με αυτά που ξεκινούν από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το κράτος δίνει στους γονείς επίδομα 100ΒΤD (1,20 ευρώ) το μήνα για το κάθε παιδί και ένα γεύμα, προκειμένου τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο.

Πληροφορίες

Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα: Ι. Κοκκώνη 15 - Ψυχικό, τηλ.: 210 6717097. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή: 10.00 - 18.00, Τετάρτη: 13.00 - 20.00.