ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

The Pandemic of Artvirus: Διαδικτυακή εικαστική έκθεση

Η διαδικτυακή εικαστική έκθεση "The Pandemic of ARTvirus" της ιστοσελίδας www.art-profiles.net  αποδεικνύει την παγκόσμια δύναμη του διαδικτύου και τη δύναμη της Ελληνικής ομογένειας που έχει σύμμαχό της η ιστοσελίδα www.hephaestuswien.com που εδρεύει στην καρδιά της Κεντρικής Ευρώπης, τη Βιέννη. 
Ο εκπαιδευτικός Δημήτρης Λαζάρου και ραδιοφωνικός παραγωγός της πολιτιστικής εκπομπής «Η εφημερίς της Τέχνης»  του ομογενειακού ραδιοφώνου Hephaestus Radio με αφορμή τη πρωτόγνωρη συνθήκη της πανδημίας, εμπνέεται και δημιουργεί στην ιστοσελίδα του www.art-profiles.net  λίγο πριν τις συνθήκες καραντίνας, τη διαδικτυακή εικαστική έκθεση "The Pandemic of ARTvirus” στην οποία η ΤΕΧΝΗ αποκτά τα χαρακτηριστικά της ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ, με θετικό όμως πρόσημο.
Κατόπιν σε συνεργασία με τον Αυστριακό, Ελληνικής καταγωγής, Georg Gstrein, εμπνευστή και δημιουργό της ιστοσελίδας www.hephaestuswien.com και του διαδικτυακού ραδιοφώνου Hephaestus Radio προβάλλουν την έκθεση από την καρδιά της Κεντρικής Ευρώπης, τη Βιέννη, σε 150 τουλάχιστον χώρες της γης, ακολουθώντας το όραμα του Georg Gstrein, οι Έλληνες και Κύπριοι ομογενείς να έχουν βήμα προς όλες τις μορφές πολιτισμού.
Αρκεί ένα μικρό πάτημα πάνω στο εικονίδιο της έκθεσης “The pandemic of ARTvirus” στη δεξιά πλευρά της ιστοσελίδας www.hephaestuswien.com  για να ταξιδέψετε στην ΤΕΧΝΗ! 
Γιάννης Καμίνης - Yiannis Kaminis, Ανάπαυση - Rest,  40x40cm, Ακρυλικά σε καμβά - Acrylics on canvas
Ήδη 11.000 τουλάχιστον επισκέπτες καθημερινά, από 150 τουλάχιστον χώρες της Γης, στις οποίες εκπέμπει διαδικτυακά και το ραδιόφωνο του Hephaestus επιλέγουν όχι μόνο να παρακολουθούν την Ελληνική και Παγκόσμια επικαιρότητα σε διαφορετικές γλώσσες στην ιστοσελίδα www.hephaestuswien.com , αλλά και να επισκέπτονται την έκθεση "The Pandemic of ARTvirus”, αποδεικνύοντας τη σημαντικότητα της σύγχρονης εικαστικής παραγωγής σε Ελλάδα και Κύπρο. 
150 τουλάχιστον σύγχρονοι εικαστικοί, που ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς, παρουσιάζουν έργα τους (ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας, installation, video art) στα ακόλουθα 3 photo albums:
ARTvirusHEALTH - http://www.art-profiles.net/445527566
ARTvirusEARTH - http://www.art-profiles.net/445527585
ARTvirusHUMANITY – http://www.art-profiles.net/445527600
Υπάρχει η δυνατότητα τέλος, για συμμετοχή εικαστικών με ART videos στην ενότητα ARTvirus#VIDEOS - http://www.art-profiles.net/445561806
Αριστείδης Χρυσανθόπουλος - Aristidis Chrysanthopoulos, Sleeping beauty, 40x40cm, Ακουαρέλα - Watercolor
Η συμμετοχή στην έκθεση είναι ΔΩΡΕΑΝ!!!
Οι εικαστικοί, όχι μόνο από την Ελλάδα, που θέλουν να συμμετέχουν, μπορούν να επικοινωνήσουν μέσω του mail, dimitriolazarou@gmail.com εφόσον διαβάσουν τα εννοιολογικά πλαίσια της έκθεσης στο παρακάτω link: 
Για να συντονιστείτε στο Hephaestus radio ακολουθείτε τα παρακάτω links: 
https://www.hephaestuswien.com/hephaestus-radio-2/ (εκτός της εφαρμογής Google Chrome)
Στο Google Play Store
Και στο Amazon App

Πέμπτη 21 Μαΐου 2020

H «Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς» κάτω από τα αστέρια


Έπειτα από την θριαμβευτική της έξοδο τον Μάρτιο, η οποία διακόπηκε απότομα λόγω της επιβολής των περιοριστικών μέτρων, η «Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς» ξαναβρίσκει το κοινό της κάτω από το φως των αστεριών και με ασφάλεια.

Η νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη θα προβάλλεται όλο το καλοκαίρι στα θερινά σινεμά της Αθήνας και της επαρχίας, σύμφωνα με τους κανόνες ασφαλείας που έχει θεσπίσει η πολιτεία.

Πέντε χρόνια μετά το «Μικρό Ψάρι» αλλά και την τεράστια επιτυχία του «Στέλλα Κοιμήσου» στο Εθνικό Θέατρο, o Κύπριος κινηματογραφικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος -που εργάζεται στην Ελλάδα και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς του σύγχρονου ελληνικού σινεμά- μαζί με τους συνεργάτες του ανυπομονούν να υποδεχθούν το κοινό της ταινίας που δεν πρόλαβε να την παρακολουθήσει τον Μάρτιο, αρχικά λόγω της κοσμοσυρροής που σημειώθηκε την πρώτη εβδομάδα προβολής της και στη συνέχεια εξαιτίας του lockdown.

Διατηρώντας το γνωστό ύφος του, αλλά πιο απολαυστικός και καυστικός από ποτέ, ο 53χρονος δημιουργός επιστρέφει με την πολυαναμενόμενη, γκανγκστερική, μαύρη κωμωδία «Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς». Η υπόθεση της ταινίας, που γυρίστηκε στη Λαμία, περιστρέφεται γύρω από μια γοητευτική γυναίκα, η οποία αποφασίζει να εγκαταλείψει τον επιχειρηματία σύζυγό της για έναν ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου και πρώην λαϊκό τραγουδιστή.

Δεν αρκείται όμως σε αυτό –εγκαταλείποντας τη συζυγική εστία, παίρνει μαζί της κι ένα εκατομμύριο ευρώ… Ακολούθως, ο σύζυγος παρανοεί, και ορκίζεται εκδίκηση. Εν τω μεταξύ, ο υπόκοσμος της νύχτας, στη μικρή επαρχιακή πόλη, μπαίνει σε αναβρασμό γύρω από το παράνομο ζευγάρι. Και το κερασάκι στην τούρτα… είναι οι φοβερές μαμάδες των δύο αντεραστών που δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια…

Όταν το ερωτικό πάθος διασταυρώνεται με την απληστία για το χρήμα, τα πτώματα αρχίζουν να στοιβάζονται το ένα μετά το άλλο και η «Ωραία Κοιμωμένη» Όλγα δεν θα μάθει ποτέ από τι πραγματικά έχει γλιτώσει.

Σκυλάδικο «Krokodilos Live Stage» και Ελληνίδες μαμάδες με φαρμακερά ταπεράκια –αδίστακτοι εκτελεστές με λεπτά αισθήματα -που συγκινούνται όταν ακούν Χούλιο Ιγκλέσιας- και λαδωμένοι μπάτσοι - η «Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς» είναι μια αιματοβαμμένη κωμωδία, ένα οπτικοποιημένο μπλουζ της επαρχίας και της νύχτας, ένα μαύρο ελληνικό γουέστερν.


Πρωταγωνιστούν οι Βασίλης Μπισμπίκης, Βίκυ Παπαδοπούλου και Γιάννης Τσορτέκης, αλλά και δύο ηθοποιοί-φετίχ του Οικονομίδη: ο Στάθης Σταμουλακάτος και ο Βαγγέλης Μουρίκης. Σε ρόλους – έκπληξη εμφανίζονται η Λένα Κιτσοπούλου και ο Γιώργος Γιαννόπουλος, ενώ το εκρηκτικό ντεμπούτο τους στον κινηματογράφο κάνουν οι κυρίες Βασιλική Καλλιμάνη και Σοφία Κουνιά, ως μαμάδες των Βασίλη Μπισμπίκη και Γιάννη Τσορτέκη.

Τις ταινίες του Γιάννη Οικονομίδη είτε τις αγαπάς είτε τις μισείς. Σε όλες τις κατηγορίες και των σινεφίλ, η «Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς» -με δυναμική αφήγηση, περίτεχνη πλοκή και στιβαρά πλάνα- χαρίζει δυόμιση ώρες ατόφιας «λαϊκής» και «βρώμικης» απόλαυσης.

Τρίτη 19 Μαΐου 2020

Φοίβος Δεληβοριάς: Αποσύρει τη μουσική του από τη «Λυσιστράτη»

Την απόφαση να μη συμμετάσχει με τη μουσική του στην παράσταση «Λυσιστράτη», που θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι στην Επίδαυρο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, ανακοίνωσε ο Φοίβος Δεληβοριάς, μέσα από την προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.

Ο τραγουδοποιός, όπως εξηγεί, αποσύρεται από την καλλιτεχνική αυτή δραστηριότητα για την οποία είχε συμφωνήσει πριν λίγους μήνες, προκειμένου να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο στήσιμο της ΕΔΕΜ, τον νέο Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών.


Η ανάρτηση
Αγαπητοί φίλοι, θέλω λίγο την προσοχή σας.

Όλοι ξέρουν πόσο σημαντικό είναι για μένα - και για όλους τους συναδέλφους μου - το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων και η ευτυχής στέγαση του ελληνικού και του ξένου ρεπερτορίου κάτω από έναν ενιαίο αυτοδιαχειριζόμενο φορέα.

Το πόσο δραματικό θα ήταν να μείνουμε χωρίς δικαιώματα εν μέσω πανδημίας, το περιέγραψα κι εδώ - και δεν το έκανα από μόνος μου, από κάποιου τύπου μελοδραματική ή «ηρωική» διάθεση.

Λόγω λοιπόν του ότι με εξέλεξαν πρόεδρο οι συνάδελφοι στην πορεία προς αυτό το σκοπό - δίνω όλο τον προσωπικό μου χρόνο τις μέρες αυτές εκεί.

Έτυχε τον χειμώνα του 2019, ο αγαπημένος φίλος Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος να μου αναθέσει τη μουσική στη «Λυσιστράτη» του Εθνικού φέτος το καλοκαίρι. Δέχτηκα με χαρά, ο θίασος και η μετάφραση - στην πρώτη μας συνάντηση τον περασμένο Φεβρουάριο - έχουν πραγματικά τη μαγεία του οράματος του σκηνοθέτη.


Με πολύ μεγάλη χαρά έμαθα πως η παραγωγή θα ανέβει κανονικά στην Επίδαυρο και με όλη μου την καρδιά σας προτρέπω να τη δείτε, θα είναι μια πολύ συγκινητική στιγμή ξανανταμώματος του ταλαιπωρημένου μας κόσμου με την αρχαία του σταθερά.

Δυστυχώς, δεν θα μπορέσω εγώ ή η μουσική μου να είμαστε εκεί. Θα έβλαπτε κάτι τέτοιο την αφοσίωσή μου τόσο τον αγώνα για τη δημιουργία της ΕΔΕΜ, αλλά και την αφοσίωσή μου στην τόσο απαιτητική αυτή μουσική εργασία.

Ενημέρωσα ήδη το Εθνικό και τον σκηνοθέτη για την απόφασή μου.

Και στη «Λυσιστράτη» θα πάω πρώτος και καλύτερος - ως θεατής».

Πέθανε ο Γάλλος ηθοποιός Μισέλ Πικολί


Ο Γάλλος ηθοποιός Μισέλ Πικολί, ο τελευταίος γίγαντας του γαλλικού σινεμά, πέθανε σε ηλικία 94 ετών, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του.

Από τους πιο γνωστούς Γάλλους ηθοποιούς του 20ού αιώνα, πολυβραβευμένος, πρωταγωνίστησε  σε ταινίες σκηνοθετών όπως οι Λουίς Μπουνιουέλ,  Μάρκο Φερέρι,  Κώστας Γαβράς,  Κλοντ Λελούς,  Νάνι Μορέτι,  Ζακ Ριβέτ,  Άλφρεντ Χίτσκοκ,  Ζαν-Λυκ Γκοντάρ,  Αλέν Ρενέ και Θόδωρος Αγγελόπουλος.

Ο Μισελ Πικολί είχε αποσπάσει το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών (1980) και την Αργυρή Άρκτο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ του Βερολίνου από κοινού με τον Στέλαν Σκάρσγκαρντ (1982).

Γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1925 στο Παρίσι, ερμήνευσε αρκετούς ρόλους πλάι στη Γερμανίδα ηθοποιό Ρόμι Σνάιντερ, μαζί με την οποία αποτέλεσαν, τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, ιδανικό κινηματογραφικό ζευγάρι. Στην ταινία «Ερωτική αποκάλυψη» (1969), πραγματοποίησαν μία από τις χαρακτηριστικότερες κοινές εμφανίσεις τους.

Όταν ο σκηνοθέτης Ζακ Ριβέτ επέλεξε τον Πικολί για την ταινία «Η ωραία καβγατζού» -το 1991, ο ηθοποιός είχε περάσει ήδη τη μέση ηλικία. Στην ταινία, η οποία είναι εμπνευσμένη από μια νουβέλα του Μπαλζάκ, ο Πικολί ερμήνευσε τον ρόλο ενός διάσημου ζωγράφου.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

«Η Απόσταση Ανάμεσα Σ’ Εμένα Και Την Κερασιά» της Πάολα Περέτι, από τις εκδόσεις Ψυχογιός

Η εννιάχρονη Μαφάλντα  φορά χοντρά γυαλιά και ξέρει απέξω κι ανακατωτά τον «Αναρριχώμενο βαρόνο» του Ίταλο Καλβίνο. Το σκάει από τους δασκάλους της και σκαρφαλώνει στην κερασιά στην είσοδο του σχολείου, μαζί με τον πιστό της γάτο, Ότιμο Τουρκαρέ. «Στην κερασιά του σχολείου μου βρήκα τον Ότιμο Τουρκαρέ. Ήταν κατατρομαγμένος και γκριζοκαφετής όπως τώρα, αλλά πιο άσχημος. Ήταν τόσο μικρός που τον έβαλα στην τσέπη της ποδιάς μου για να τον πάω στο σπίτι και μόνο όταν τον ακούμπησα στο τραπέζι της κουζίνας κατάλαβαν οι γονείς μου ότι αυτό το πράγμα ήταν ένα μικρό γατάκι».  Πάνω σ’ αυτή την κερασιά ονειρεύεται να ζήσει κάποτε, όμως σε λίγους μήνες δε θα μπορεί πια να τη βλέπει γιατί τα μάτια της χάνουν το φως τους -μέρα με τη μέρα, τυφλώνεται.
         
«Σταματάω για να χαιρετήσω την κερασιά. Από τον δρόμο που διασχίζω κάθε πρωί μαζί με τον μπαμπά μπορώ να τη βλέπω από μακριά (λίγο μακριά). Προσπαθώ να την εντοπίσω με τα μάτια μισόκλειστα και επιτέλους να το κόκκινο σημάδι. Μπορεί να είναι θαμπό, αλλά είναι εκεί».

Η ιδέα ότι θα μείνει για πάντα στο σκοτάδι την τρομάζει. «Όλα τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι. Το σκοτάδι είναι ένα δωμάτιο χωρίς πόρτες και χωρίς παράθυρα, με κάτι τέρατα που σε αρπάζουν και σε καταβροχθίζουν αθόρυβα. Εγώ το μόνο που φοβάμαι είναι το δικό μου σκοτάδι, αυτό που έχω μες στα μάτια μου. Το σκοτάδι αυτό δεν το έχω βγάλει απ’ το μυαλό μου. Αν το έβγαζα από το μυαλό μου, η μαμά μου δε θα μου αγόραζε αυτά τα γλυκά με κρέμα σε σχήμα ροδάκινου και δε θα με άφηνε να τα τρώω πριν από το βραδινό φαγητό».      
Κρατά ημερολόγιο, όπου σημειώνει όσα δε θα μπορεί να κάνει -όπως να μετρά τα αστέρια και να παίζει ποδόσφαιρο με τον Φιλίππο, τον νταή της τάξης που μιλάει μόνο σ’ εκείνη. Με τη βοήθεια της οικογένειας και των φίλων της, η Μαφάλντα καταλαβαίνει πως υπάρχει κι άλλος τρόπος να βλέπει τα πράγματα. Μαθαίνει, λοιπόν, να μετρά την απόστασή της από την κερασιά με συντροφιά της το άρωμα των λουλουδιών και αρχίζει να γράφει καινούρια λίστα, με πράγματα που θεωρεί πολύτιμα και που μπορεί ακόμα να κάνει.

Μια ιστορία που μας μαθαίνει να βλέπουμε αυτό που ακόμα δεν υπάρχει και να αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας.

Τρίτη 5 Μαΐου 2020

Αφιέρωμα στον Κ. Π. Καβάφη


157 χρόνια από τη γέννηση και 87 χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καβάφη, το Ίδρυμα Ωνάση, που διαχειρίζεται το αρχείο του από το 2012, καλεί το κοινό να δει μέσα από προγράμματα και δράσεις του πώς πανεπιστημιακοί, ερευνητές, μαθητές και καλλιτέχνες έχουν προσεγγίσει τον Aλεξανδρινό ποιητή, να ανακαλύψει στιγμές της ζωής του και να περιηγηθεί στην ψηφιακή συλλογή του Αρχείου Καβάφη.

Στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube,  ο διαδικτυακός επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει τον Daniel Mendelsohn σε μια συναρπαστική συζήτηση γύρω από τον Αλεξανδρινό ποιητή με τον Δημήτρη Παπανικολάου, να δει πώς συνδέεται το καβαφικό αρχείο με αρχεία άλλων λογοτεχνών του Μεσοπολέμου στο σεμινάριο «Από το Καβαφικό Αρχείο στο Λογοτεχνικό Πεδίο του Μεσοπολέμου», και να ανακαλύψει πρωτότυπα εικαστικά έργα από τους Joana Hadjithomas & Khalil Joreige (Περιμένοντας τους Βαρβάρους), Rick Myers (Μια Ανασκαφή / Μια Ανάγνωση - Ἐνώπιον τοῦ Ἀγάλματος τοῦ Ἐνδυμίωνος), Μαρία Βαρελά (Kαὶ τόση ἔντασις σ' ἑλληνικὴ φρασιολογία), Γιώργο Ταξιαρχόπουλο (Χρησμός), Βασίλη Ψαρρά (Urban Halo), εμπνευσμένα από το έργο του Καβάφη στους Εικαστικούς Διαλόγους 2013, αλλά και να εμπνευστεί από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ο Καβάφης πάει σχολείο».

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 17 Απριλίου 1863. Όταν τέθηκε σε ισχύ το νέο ημερολόγιο, η ημερομηνία άλλαξε σε 29 Απριλίου, η οποία και αναφέρεται ως ημερομηνία γέννησης του ποιητή. Μετά από εβδομήντα χρόνια, ο Κωνσταντίνος Καβάφης αφήνει την τελευταία του πνοή στο Ελληνικό Νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας, στις 29 Απριλίου 1933.

O Κ. Π. Καβάφης είναι ο κορυφαίος ποιητής της περιφέρειας, που γράφει ελληνική ποίηση μακριά από τον ελλαδικό χώρο. Σήμερα, η ποίησή του αποτελεί έναν διακριτό πόλο στην ελληνική λογοτεχνία, ενώ κατέχει σημαντική θέση στην παγκόσμια γραμματεία. Στα ποιήματά του, πολλές φορές, πρωταγωνιστούν γνωστά ιστορικά πρόσωπα ή γεννήματα της φαντασίας του ποιητή με συχνές αναφορές σε γνωστές ή λιγότερο γνωστές πτυχές των ομηρικών, ελληνιστικών και βυζαντινών χρόνων.


Ο ποιητής φρόντιζε να συγκεντρώνει και να αρχειοθετεί το έργο του συστηματικά, δημιουργώντας έτσι ένα μοναδικό λογοτεχνικό και προσωπικό αρχείο. Το Αρχείο Καβάφη περιλαμβάνει χειρόγραφα ποιημάτων, έντυπες αυτοσχέδιες εκδόσεις, πεζά λογοτεχνικά κείμενα, άρθρα, μελέτες και σημειώσεις του ποιητή, καθώς και το προσωπικό του αρχείο με πλούσια αλληλογραφία, κείμενα και φωτογραφίες.

Το αρχείο του ποιητή περιήλθε στη διαχείριση του Ιδρύματος Ωνάση στα τέλη του 2012. Το 2019, το Ίδρυμα Ωνάση δημοσίευσε την ψηφιακή συλλογή του Αρχείου Καβάφη, καθιστώντας το σύνολο του περιεχομένου του αρχείου ανοικτό και προσβάσιμο σε όλους, με στόχο τη διάδοση του έργου του ποιητή και του διεθνούς χαρακτήρα της ποίησής του. Με μια περιήγηση στην ψηφιακή συλλογή ερχόμαστε πιο κοντά στο έργο του και ανακαλύπτουμε στιγμές από τη ζωή του.

Δευτέρα 4 Μαΐου 2020

«The Tanκ»: Από την Νέα Υόρκη στο Θέατρο Τέχνης


Το νεοϋρκέζικο «The Tanκ», ένα από τα επιδραστικότερα off-off θέατρα του Μανχάταν, επιλέγει την πλατφόρμα του Θεάτρου Τέχνης για να παρουσιάσει για πρώτη φορά διαδικτυακά στην Αμερική, την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο, την τελευταία σκηνοθεσία της καλλιτεχνικής του διευθύντριας Meghan Finn.

Πρόκειται για το έργο «When we went electronic» που αποθέωσαν οι The New York Times, μια μετάκληση που είχε προγραμματιστεί για τη σκηνή της Φρυνίχου τον φετινό Ιούνιο και που οι δύο Οργανισμοί συναποφάσισαν, λόγω της Covid-19, να παρουσιάσουν διαδικτυακά, μέσα από το πρόγραμμα «Θέατρο Τέχνης -και- στο σπίτι».

Η παράσταση είναι διαθέσιμη στην αγγλική γλώσσα στην επίσημη ιστοσελίδα του Θεάτρου Τέχνης, με συμβολικό αντίτιμο παρακολούθησης 3,5 ευρώ.
Υπενθυμίζουμε ότι τα έσοδα των παραστάσεων που προβάλλει το Θέατρο Τέχνης on demand, διατίθενται αποκλειστικά στους εργαζόμενούς του, ως ελάχιστη ένδειξη στήριξης και αλληλεγγύης για το διάστημα που το θέατρο παραμένει κλειστό.
«When we went electronic» - Η παράσταση


Σχολείο τέλος! Βράδια αποφοίτησης 2011. Δύο κορίτσια «Made in USA», νεαρά μοντέλα της American Apparel, αναζητούν τη χαμένη τους μνήμη μετά από ένα «τραγικά» διασκεδαστικό πάρτι.

Καθώς, όμως, αρχίζουν να τους συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα, τα κορίτσια αμφισβητούν σιγά-σιγά την αυθεντικότητα της προσωπικής τους σύνθεσης, των υλικών από τα οποία οι ίδιες είναι φτιαγμένες, για να φτάσουν, στο τέλος, να αναρωτηθούν αν ό,τι συνέβη το προηγούμενο βράδυ ήταν όντως αληθινό. Ίσως, τελικά, το προηγούμενο βράδυ να μην ήταν «ένα-ακόμα-πάρτι». Ναι αυτό ακριβώς, ίσως να μην ήταν «ένα-ακόμα-πάρτι».

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις ( Atom )
 
Copyright © 2014 AthensIn. Designed by OddThemes