ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Πέμπτη 19 Απριλίου 2018

Η νέα ατομική έκθεση του ζωγράφου Γιάννη Πανουτσόπουλου με θέμα : «ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ»

Η Dépôt Art gallery (Νεοφύτου Βάμβα 5, Κολωνάκι) εγκαινιάζει την Τρίτη, 24 Απριλίου 2018 και ώρα 8 μ.μ. έως 11:00 μ.μ. την ατομική έκθεση του ζωγράφου Γιάννη Πανουτσόπουλου με θέμα : «ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ»

Η έκθεση διαρκεί από 24 Απριλίου έως 5 Μαΐου2018

Την έκθεση επιμελείται η ιστορικός Τέχνης Όλγα Λατουσάκη, ενώ ο ποιητής και κριτικός Κωνσταντίνος Μπούρας σε κείμενά του για την έκθεση γράφει:

«ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ»
Κάπου μεταξύ γαλλικού ιμπρεσιονισμού και γερμανικού ρομαντισμού από το κίνημα «Θύελλα κι Ορμή» (Sturm und Drang) κινούνται αυτά τα υπερχρονικά τοπία διεκδικώντας μία ποιητικότητα που μόνον με όρους μουσικής Αρμονίας μπορεί να αποδοθεί. Κι αν απουσιάζει σε πρώτο επίπεδο ο Πυθαγόρας κυριαρχεί όμως η Φύση με τα πέντε στοιχεία της, που γρήγορα γίνονται «στοιχειά» αν πρέπει να εκδικηθούν ή να επιπλήξουν τους ανθρώπους για την λαίμαργη αλαζονεία τους… Αυτό το μανιχαϊστικό στοιχείο της αλληλεπίδρασης και συμπληρωματικότητος Φωτός-Σκότους, Ερεβώδους-Λαμπρού τονίζεται ιδιαίτερα με την επιλογή του υγρού στοιχείο ως νοσταλγία της μήτρας λίγο πριν η όποια αίσθηση ασφάλειας έρθει σε μετωπική σύγκρουση με τον κόσμο κι αυτό που λέμε ή νομίζουμε πως είναι η «Πραγματικότητα» μας προκαλεί να την αντιμετωπίσουμε ως επιφάνεια προς Πτώσιν. Ναι, υπάρχει κάτι το μυστικιστικά προπατορικό, το αποκρυφιστικά φρικιαστικό σε αυτά τα αρχετυπικά είδωλα που αχνοφαίνονται ανάμεσα στις γραμμές και κάτω από τα χρώματα. Εγχάρακτος προσωρινότητα κάθε μορφής στον εφιαλτικό αλλά και τόσο απολαυστικό κόσμο τής Ύλης…

Ενότητα Πρόσωπα 
Αυτά τα πρόσωπα είναι αντιφατικά μέσα στην σκληρή τρυφερότητά τους. Κάθε προσπάθειά τους ν’ αγαπηθούν και να προσεγγίσουν τους άλλους ενέχει το στοιχείο της βίας. Ο εφηβικός φόβος της αλλοτρίωσης, της απώλειας κάθε ατομικότητας, γονιμοποιεί εδώ μία φαντασία οργιαστική που ζητεί να επικοινωνήσει με τον κόσμο δια του έργου ενόσω αφήνεται δήθεν νωχελικά να απολαμβάνει τις μικροχαρές της καθημερινότητας. Η εγγενής θλίψη που δεν ταυτίζεται με την λεγομένη «χαρμολύπη» προσδίδει στα εικονιζόμενα πρόσωπα την εσωτερικότητα τοπίων που καθρεφτίζονται για πρώτη φορά στη λίμνη του Νάρκισσου ερωτοτροπώντας με τον Θάνατο, τον οποίον όμως δεν τον ποθούν πραγματικά, αφού είναι γλυκειά η Ύλη και οι χαρές της. Η Μεγάλη Μητέρα Θεά κάνει την υψηλή παρουσία Της εδώ ιδιαίτερα αισθητή χωρίς να γίνεται ποτέ γλυκερή αφού έχει τη στιλπνότητα και τη στυγνότητα μιας Αστάρτης, μιας Αρτέμιδος… Ο πόθος για επιστροφή στην Εστία είναι πρόδηλος. Το «εμείς» μαγνήτης ισχυρότερος από τα διάφορα «εγώ» μας καλεί, δυναμικά… Τελικά, το αντιφατικό ον που λέγεται άνθρωπος βρίσκει στη θέαση, στη γειτνίαση και στην περιδιάβαση αυτών των πινάκων τη βαθύτερη ουσία και γαλήνη του.

Ενότητα Δένδρα
Σαν τα φρικτά χέρια που παλεύουν να ενωθούν στον διάκοσμο τής Καπέλα Σιξτίνα, αυτά τα δέντρα τολμούν παράλληλες διαδρομές, ασύμβατες, όσο κι αν φαινομενικά τείνουν το ένα προς το άλλο. Στην πραγματικότητα είναι ελεύθερα κάτω από τον μουχλιασμένο ουρανό που κρέμεται απειλητικά πάνωθέ τους και προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στο «θυμικό» των αψύχων, που μόνον εμείς, οι βιαστικοί κι αλαζονικοί άπληστοι, ακόρεστοι άνθρωποι θεωρούμε πως στερούνται ζωής κι είναι απλώς αντικείμενο της επιχειρηματικότητάς μας αν όχι και του θαυμασμού μας (σπανιότατα). Αυτά τα τοπία είναι υδαρή, το μελάνι ταιριάζει τέλεια στην αισθητική του, αφού κινούνται ανάμεσα στον ανατολίτικο μινιμαλισμό και στην δυτική πλημμυρίδα συναισθημάτων που είναι δύσκολο να ελεγχθούν, αν όχι να τιθασευτούν εντελώς… Διονυσιακό μαζί με το απολλώνιο, το βακχικό στοιχείο λανθάνει, η πρόθεση όμως του καλλιτέχνη είναι ξεκάθαρη: να ζωγραφίσει σημεία φυγής από έναν κόσμο που δολοφόνησε τη μαγεία του κι εξόρισε την ποιητικότητά του. Ακόμα κι η μουσική είναι ανάμνηση
από προσφερότερες εποχές, καταλληλότερες για Διαλογισμό. Ως αφορμές για κατάδυση στα δυσθεώρητα βάθη της συνείδησής μας, εκεί που κρύβονται όλοι οι θησαυροί, ας δούμε αυτά τα απροσδιόριστα και φευγαλέα «τοπία» μιας Άνοιξης χαμένης, αιώνιας…

Ενότητα Σπίτια
Αυτά τα σπίτια είναι ζωντανά σαν τα κτίσματα στα έργα του Van Gogh. Είναι τοπία υπερ-χρονικά. Δεν προσμένουν καμία παρουσία. Η νόστος του Οδυσσέα δεν είναι μήτε εφικτή μήτε επιθυμητή εδώ. Κι ας καπνίζει το τζάκι. Τα σπίτια αυτά είναι κύριοι κι αυθέντες του εαυτού τους. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι τα κατέχουν και τα προσμετρούν στο «έχειν» τους.  Όμως η αλήθεια είναι πως αυτές οι ασβεστωμένες αγροικίες, τα λευκά αγροτόσπιτα κατέχουν εκείνα μυστικά άρρητα και ασύλληπτα από το ανθρώπινο μυαλό. Αυτή η μαγική αντίληψη της Φύσης που δεν είναι δαιμονική αλλά αδιάφορη για τις πρόσκαιρες υπάρξεις μας κι εμπεριέχει έχει το μυστικό τής αναζωογόνησης, της αναζωπύρωσης, της αυτοθεραπείας, αναβιβάζει πάλι τον καλλιτέχνη (ζωγράφο και μουσικό) στο βάθρο του μάντη και προφήτη ενός μέλλοντος που δεν είναι μήτε ζοφερό μήτε άνυδρο, αλλά είναι απλώς «αυτό που είναι», ακριβώς όπως το πλατωνικό «Όντως Όν» καθρεφτίζεται στα σύντομα δημιουργήματά του. Ναι, υπάρχουν ανώτερες «ιδέες» σε αυτά τις καλά διατυπωμένες ζωγραφικές αναπολήσεις διαστάσεων και καταστάσεων άλλων που ξεκουράζουν το ανθρώπινο μυαλό κι αναπαύουν την όραση από την τόση ανακυκλωμένη γνωστή καθημερινότητα. Σπουδαίο επίτευγμα να δίνεις ζωή στα άψυχα και να αποπροσωποποιείς τα έμψυχα… Μήπως αυτό δεν είναι κι ορισμός τής Τέχνης;
Σχετικά με το ζωγράφο Γιάννη Πανουτσόπουλο:
Γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο Α’ εργαστήρι ζωγραφικής.
Από μικρή ηλικία ξεκίνησε να ασχολείται τόσο με τη ζωγραφική όσο και με τη μουσική, τις οποίες συχνά συνδυάζει.
Έργα του έχουν εκτεθεί σε ομαδικές εκθέσεις στην gallery Art Space στη Σαντορίνη, στο πολιτιστικό κέντρο Μικρά Αγγλία στην Άνδρο, στην GK Art Gallery Αθήνα, S.G. Art Gallery Aθήνα, στο μουσείο λαογραφίας και χριστιανικής τάχνης (παλαιό παγοποιείο Ματζαβελάκη) Άνδρος, και στην Dépôt Art Gallery στο Κολωνάκι.

Η έκθεση με τίτλο "ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ" αποτελεί την πρώτη ατομική του έκθεση.
Ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Άνδρου.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Επιμέλεια έκθεσης: :  Όλγα Λατουσάκη
Κείμενα έκθεσης: Κωνσταντίνος Μπούρας
Επιμέλεια εντύπων: Ανθή Τσουβαλά
Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου – email: repdla@hotmail.com
Εγκαίνια: Τρίτη, 24 Απριλίου, ώρα 20:00 – 23:00

Διάρκεια έκθεσης: 24 Απριλίου έως 5 Μαΐου 2018

Dépôt Art gallery
Νεοφύτου Βάμβα 5
106 74 Κολωνάκι Αθήνα
Τηλ επικοινωνίας: 210 3648174
e-mail:info@depotgallery.gr
Facebook:depotgallery.gr


Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 14:00 – 20:00
                            Σάββατο 11:00 –15:00
                            Κυριακή κλειστά
                            Δευτέρα κατόπιν ραντεβού


ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Τετάρτη 18 Απριλίου 2018

«Ορφέας και Ευρυδίκη», στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Ποιος είπε πως δεύτερη ζωή δεν έχει; Έχει, αν το θέλεις πολύ. Αν, όμως, δεν χειριστείς με σεβασμό τη δεύτερη ζωή στον Έρωτα, παραμονεύει και δεύτερος θάνατος. Κι αν ο Έρωτας στέκει μόνο έτσι, μόνο «μέχρι θανάτου»; Αντέχεις να τον ξαναζήσεις;
Μέσα από μια σπαρακτική ποιητική αφήγηση για την ατόφια, οικουμενική, διαμπερή αγάπη που κάθε εμβληματικό ή καθημερινό ερωτευμένο ζευγάρι πεθαίνει να ζήσει, ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης, το απαρηγόρητο love story όλων των αιώνων, ζωντανεύει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (Αντισθένους 7 & Θαρύπου).
Στην παράσταση  «Ορφέας και Ευρυδίκη», ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπογδάνος αναπαριστά έναν άλλον «Άλλο Κόσμο», που διατηρεί με καθαρότητα και ευαισθησία το παραμυθένιο και συγκινησιακό φορτίο του μύθου των διαχρονικών εραστών, αλλά, ταυτόχρονα, στέκει ωμά στο σήμερα, λες και η ιστορία ξανασυνέβη προχθές, σε λίγο, τώρα ή αύριο.
Η βία και το απροσδόκητο επανεξετάζονται μέσω μίας διάφανης, λιτής, απογυμνωμένης οπτικής, άλλοτε τρυφερής κι άλλοτε άγριας και θνητής, παρασέρνοντας τον θεατή στο θεοσκότεινο ταξίδι του ανυπόμονου αοιδού, που, με την Αγάπη του, κερδίζει για λίγο τον Άδη και με τον «Άδη» του χάνει για πάντα την Αγάπη.
Όλα τα σύμβολα, οι οιωνοί και οι πυξίδες υποδεικνύουν ξανά και ξανά την ίδια στιγμή, την ίδια στιγμή, την ίδια στιγμή, εκείνο το αγύριστο νανοδευτερόλεπτο, όπου οι μοίρες κάνουν οριστικά στροφή, γκρεμίζοντας την ελπίδα για κάθε Ορφέα και κάθε Ευρυδίκη που αρνούνται να πειθαρχήσουν στο σκοτάδι.

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία - δραματουργική επιμέλεια: Δημήτρης Μπογδάνος, σκηνικά - κοστούμια: Λυδία Κοντογιώργη, βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Κουνέλλας, συντονισμός παραγωγής: Μαρία Δημητρίου. Παίζουν: Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, Ευθαλία Παπακώστα.
Πληροφορίες
Θέατρο του Νέου Κόσμου - Δώμα: Αντισθένους 7 & Θαρύπου - Αθήνα, τηλ.: 210 9212900. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο: 21:15, Κυριακή: 19:00. Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 14 ευρώ, φοιτητικό και ανέργων: 12 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: καταστήματα: Seven Spots, Reload, Media Markt, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, τηλεφωνικά: 11876, ηλεκτρονικά: viva.gr


Έκθεση σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών και σχεδιαστών μόδας, στην γκαλερί a.antonopoulou.art

Ένα τετράδιο σημειώσεων μίας μοδίστρας του 1958, της Μαρίκας Χατζή, η οποία μαθήτευσε στον ελληνικό Οίκο Ραπτικής Τσοπανέλη, αποτέλεσε τον καταλύτη για μια συνάντηση της τέχνης με τη μόδα, μια συνάντηση σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών, σχεδιαστών και «μαστόρων της μόδας», μέσα από την έκθεση «Το ημερολόγιο μίας μοδίστρας. Μία φανταστική βιογραφία».
Σε επιμέλεια της Έφης Φαλίδα, η έκθεση εγκαινιάζεται στην γκαλερί a.antonopoulou.art (Αριστοφάνους 20 - Ψυρρή), την Πέμπτη 19 Απριλίου, από τις 7 το απόγευμα έως τις 10 το βράδυ, και θα διαρκέσει έως τις 26 Μαΐου.
Το τετράδιο ανασύρθηκε από τον εγγονό της Μαρίκας Χατζή, αρχιτέκτονα Γιώργο Καλύβη. Πρόκειται για ένα πολύτιμο τεκμήριο μιας άγνωστης μαθητευόμενης μοδίστρας, που φανερώνει τα ίχνη ενός επαγγέλματος που εξοβελίστηκε από την ιστορική και την καλλιτεχνική έρευνα και αφήγηση.
Οι παραδόσεις του Τσοπανέλη προς τις μαθήτριές του προσφέρουν μια διαφορετική ανάγνωση της νεωτερικότητας. Από τις κατευθύνσεις του savoir vivre, την εκμάθηση πατρόν γυναικείων ρούχων και τις τεχνικές οδηγίες χρήσεις της ραπτομηχανής, οι σημειώσεις αυτές  αποτελούν πηγή ερμηνείας μίας εποχής, αλλά και του ίδιου του φαινομένου της μόδας στην Ελλάδα του 1958. Εποχή, που ο μοντερνισμός διαχέεται και σκορπίζει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα μέσα από τους νέους τρόπους ζωής, τις νέες συνθήκες εργασίας και του ελεύθερου χρόνου, όπως η διασκέδαση, οι εκδρομές, τα πάρτι και ο παραθερισμός.
Η μόδα, γνώμονας της συμπεριφοράς ανδρών και γυναικών, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, σπάει τα όρια της «ευπρέπειας» και του «καλλωπισμού» των σωμάτων  και αναδεικνύεται σε κατ’ εξοχήν παράδειγμα του μοντερνισμού, καθώς, μέσα από αυτήν, εκδηλώνονται μια σειρά ριζικές μεταβολές -νέες στιλιστικές εφαρμογές, νέες συμπεριφορές, διάδοση της μίνι φούστας και άλλων αξεσουάρ, νέες αναπαραστάσεις του σώματος κ.ά.  Ως εκ τούτου, η μόδα διαπλέκεται με το σύνολο των έμφυλων κοινωνικών φαινομένων και θεσμών και συμβάλλει στον εκδημοκρατισμό του καινούργιου και, προπάντων, στον εκδημοκρατισμό των επιθυμιών. Το ένδυμα αφορά πλέον σε όλες τις σχέσεις του ανθρώπου με το σώμα του, όπως και στις σχέσεις του σώματος με την κοινωνία.
Η έκθεση «Το ημερολόγιο μίας μοδίστρας. Μία φανταστική βιογραφία» επανεξετάζει το τετράδιο σημειώσεων της Μαρίκας Χατζή ως σημείο αφετηρίας των δεκαεπτά προσκεκλημένων δημιουργών, επειδή διαθέτει τα χαρακτηριστικά της «γραπτής μόδας», δηλαδή της μόδας που μεταφράζεται σε γλώσσα και σχέδιο, με αναγνωρίσιμα στοιχεία νεωτερικής συμπεριφοράς (στο savoi - faire) και διακοσμητικής αφαίρεσης (στα πατρόν).
Είναι μία συνάντηση καλλιτεχνικής δημιουργίας και σχεδιαστικής πρακτικής. Εικαστικοί και σχεδιαστές παρουσιάζουν, μέσα από τα έργα τους, την προσωπική τους ανάγνωση αυτού του ευρήματος. Με αυτόν τον τρόπο, εξετάζουν και ανασυνθέτουν το αφήγημα της διάχυσης της νεωτερικότητας. Ταυτόχρονα,  θέτουν ερωτήματα για τον τρόπο που η ελληνική πραγματικότητα αφομοιώνει, επεξεργάζεται και οικειοποιείται το φαινόμενο της μόδας ή απαξιώνει την παραγωγή του.
«Πόσο μακριά μπορείς να πας»; Το ερώτημα που θέτει κάθε γενιά στον εαυτό της αναζητώντας το μοντέρνο παίρνει πολλαπλές απαντήσεις μέσα από τα έργα των συμμετεχόντων δημιουργών. Το τετράδιο παραδόσεων της μοδίστρας μετασχηματίζεται σε ένα εργαλείο καταγραφής και αναθεώρησης. Ως «Ημερολόγιο», γίνεται το υπόβαθρο της αλλαγής στις κοινωνικές συμπεριφορές, οι οποίες επιδρούν όχι μόνο στις γυναίκες, στα ζητήματα του φύλου ή της ηθικής, αλλά διεκδικούν με ένταση την ανακατανομή της κοινωνικής ισχύος.
Άλλωστε, ακόμη και σήμερα, το ερώτημα αυτό, που απλά αλλάζει διατύπωση και γίνεται «πόσο μπροστά φτάνουν οι ιδέες;», δίνει έμφαση στις μεταβολές της ένδυσης και της μόδας, η οποία ενισχύει ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στην παλιά φρουρά (των οίκων ραπτικής που εγκλωβίζονται στον ρόλο του épaterlebourgeois των κυρίαρχων κοινωνικών τάξεων) και στους «νέους βάρβαρους» που νιώθουν ότι έχουν δικαίωμα να ζητήσουν οτιδήποτε σηκώνει στην ατμόσφαιρα ο αέρας του σύγχρονου.

Οι συμμετέχοντες 
«Αρχιτέκτονες της Φάλαινας», Βελώνης Κωστής, Bespoke Athens (Βασίλης Μπουρτζάλας), Angelos Frentzos, Κάια Ντέμη, Καλύβης Γιώργος, Καραγιαννοπούλου Ειρήνη, Καφούρος  Ηλίας, Kokosalaki Sophia, Μάστορη Μαρία, Μηλιαρέση - Φωκά Όλγα, Παπακωνσταντίνου Λήδα, Παπαμαργαρίτη Εύα, Σαχίνη Νάνα, Serapis Maritime Corporation, Στρούζα Στεφανία, Φίρμα Gypsy Globales, Ψυχούλης Αλέξανδρος, Zeus & Dione, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα (από το αρχείο του με ρούχα του οίκου Τσοπανέλη).

Πληροφορίες

Γκαλερί a.antonopoulou.art: Αριστοφάνους 20 - Ψυρρή, τηλ.: 210 3214994. Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη - Παρασκευή: 14:00 - 20:00, Σάββατο: 12:00 - 16:00.

Τρίτη 17 Απριλίου 2018

Το #Rest@rt εγκαινιάζει την ομαδική εικαστική έκθεση “Summer Lovers” στην Aqua Gallery του ξενοδοχείου Art Hotel

Η ομπρέλα πολιτιστικών δράσεων #Rest@rt Contemporary Art Platform ξεκινά το φετινό της ταξίδι στα νησιά!
Με στόχο την δημιουργία ενός θεσμού που αποτελεί σταθερή αναφορά στην ενίσχυση του Πολιτιστικού Τουρισμού της χώρας μας, το #Rest@rt είναι ο μόνος κεντρικός συντονιστικός φορέας που οργανώνει και παρουσιάζει πολιτιστικές δράσεις εντός των πολυτελών καταλυμάτων των δημοφιλών ταξιδιωτικών προορισμών.
Για το 2018, το πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του #Rest@rt ξεκινά από τη Σαντορίνη όπου το Σάββατο 21 Απριλίου, εγκαινιάζεται η ομαδική εικαστική έκθεση “Summer Lovers” στην Aqua Gallery του ξενοδοχείου Art Hotel. Ο διακεκριμένος στα Ελληνικά τουριστικά δρώμενα όμιλος διαχείρισης ξενοδοχείων Aqua Vista Hotels, σε συνεργασία με την πλατφόρμα, δημιούργησε έναν σύγχρονο χώρο Τέχνης στις εγκαταστάσεις ενός εκ των ξενοδοχείων του στον Πύργο. To #Rest@rt επιμελείται το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Αqua Gallery και θα παρουσιάσει φέτος 3 εικαστικές εκθέσεις από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο.
Στην πρώτη εκθεσιακή περίοδο, η Aqua Gallery, συνεργάζεται με την Αθηναϊκή γκαλερί ArtshotSophia Gaitani και φιλοξενεί τα έργα 24 εικαστικών καλλιτεχνών για το διάστημα 21/4- 3/7.
Ως επίσημο project υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού, του Υπουργείου Πολιτισμού και του ΕΟΤ, η πλατφόρμα ενεργοποιεί τους καινοτόμους  Έλληνες επιχειρηματίες του Τουρισμού προκειμένου να εντάσσουν πολιτιστικές δράσεις στο τελικό παρεχόμενο προϊόν τους με σκοπό να διαθέτουν διαφοροποιημένες υπηρεσίες και να μεγιστοποιήσουν το  Guest Experience του επισκέπτη τους, προβάλλοντας το εξαιρετικό εγχώριο καλλιτεχνικό δυναμικό.
Βάνια Φερτάκη, Vaia Fertaki  _ Little jackalope, oil and varnish on canvas, 50x50cm

Στην έκθεση “Summer Lovers” που διοργανώνει για έκτη συνεχή χρονιά η Σοφία Γαϊτάνη συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Αχιλλέας Αϊβάζογλου, Athanas, Ζάννα Αρτέμη, Στέλιος Γαβαλάς, Σοφία Γαϊτάνη, Ελένη Δελή, Κατερίνα Κασσαβέτη, Δημήτρης Κρέτσης, Αλέξανδρος Λιάπης, Κλεονίκη Μαραγκού, Rena Ozlem Mataraci, Σταυρούλα Μιχαλοπούλου, Λένα Μορφογένη, Βίκυ Μουδήλου, Θωμάς Μπερτόλης, Ολυμπία Μπουχλαριώτου, Γιώργος Πανταζής, Χριστίνα Παντσές, Ελένη Παρμακέλη, Κατερίνα Ριμπατσιού, Παναγιώτης Σιάγκρης, Κωνσταντίνος Τόλης, Σοφία Τούντα, Βάνα Φερτάκη.
#Rest@rt Managing Director - Κέλλυ Αθανασιάδου 



Ο Αριστείδης Χρυσανθόπουλος ζωγραφίζει τους άγνωστους ήρωες στην έκθεση «Fragiles»

Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Γιώργος Τζάνερης
Εγκαίνια:  Πέμπτη 26 Απριλίου 2018 / Ώρα 20:00
Διάρκεια έκθεσης: 26 Απριλίου έως 19 Μαΐου 2018


Ζωγραφίζοντας το σχεδόν
«Μια ακουαρέλα πολύ υγρή, προορισμένη να υπαινιχθεί τις ψευδαισθήσεις της μνήμης...»

 Robert Pinget, Monsieur Songe


Αναδεικνύοντας τις φίνες ποιότητες και τις συναρπαστικές εφαρμογές της ρευστής διαφάνειας και της πρόκλησης του τυχαίου που διεκδικεί αναπάντεχους ψιθυριστικούς κόσμους, ο Αριστείδης Χρυσανθόπουλος ζωγραφίζει το «σχεδόν» του τοπίου, της μνήμης ενός καθημερινού αντικειμένου ή της ανθρώπινης συνθήκης. Απολαμβάνοντας την ευθραυστότητα των μικρών νέων κόσμων που γεννά ο χρωστήρας του, χορογραφώντας σιωπηλά τους δρασκελισμούς του κενού στο χαρτί.
Πυροδοτώντας απαλά και απογειώνοντας τις αναρίθμητες δυνατότητες, το οπτικό και το συναισθηματικό εκτόπισμα μιας εφήμερης ζωγραφικής ύπαρξης. 

Διεισδύοντας στο έργο του Χρυσανθόπουλου, διεκδικώντας την όραση  των παύσεων και των κενών και εισχωρώντας στους υγρούς τόπους της λεπταίσθητης συνομιλίας του με τις ρωγμές του καθημερινού, θα μπορέσουμε ενδεχομένως να κατανοήσουμε το τοπίο του τυχαίου και του ελάχιστου, να θωπεύσουμε με το βλέμμα και, κυρίως, να αγγίξουμε με την ψυχή τις εκλεκτικές διαστρωματώσεις του φωτός και του σκότους που μετατρέπουν την ακατάγραπτη χειρονομία του τυχαίου σε πεδίο  μυστικής περιπλάνησης της ανθρώπινης ύπαρξης.

Σκιαγραφώντας έναν κατοικημένο και μύχιο τόπο, μεταφέροντας στο βλέμμα του θεατή τη μεταφυσική σχεδόν ένταση της νυχτερινής σιωπής και την αφόρητη μεσημβρινή ζέστη, ο Αριστείδης Χρυσανθόπουλος αποδεικνύει ότι ο τρόπος και το εκτόπισμα της υδατογραφίας δεν είναι πάντοτε μια υπόθεση απαλή.
Είναι, κυρίως, ένα προκλητικό πλαστικό μέσο, που ενορχηστρώνει και συγχρονίζει το βλέμμα, την επιθυμία και το γοργό χέρι του ζωγράφου, πλάθοντας μια ατμόσφαιρα ξεχωριστή και οδηγώντας σε απολαυστικά για τον μυημένο θεατή μονοπάτια εύφορης εξομολογητικής ύλης.

Οι άγνωστοι ήρωες του Αριστείδη Χρυσανθόπουλου, άλλοτε υπαρκτοί και άλλοτε φανταστικοί, σε ιδιωτικές στιγμές όπου ελλοχεύει η μνήμη του προσφιλούς του Μπουζιάνη, ισορροπούν ανάλαφρα ανάμεσα στο ιδεατό και το πραγματικό με ελάχιστο μα σημαίνον ατομικό βάρος.

Τα τετράγωνα μαντηλάκια του χαρτιού, σε μεγέθη μικρά όπου χωρά ένα οργανωμένο στην εντέλεια σύμπαν, αγκαλιάζουν τις ανακουφιστικές παύσεις του λευκού κενού και χωνεύουν το ευαίσθητο χρωματικό φάσμα που εκτείνεται από το απαλό γαλάζιο και το ρόδινο ως το αμυγδαλί και το ζωηρό τυρκουάζ και από το σαρκωμένο κίτρινο ως το πράσινο του πεπερασμένου χρόνου, μεταφέροντας αυτούσιο στο χαρτί τον ψυχισμό του ζωγράφου και απελευθερώνοντας ένα ευφραντικό απόσταγμα χωροχρόνου.

Και το βλέμμα του θεατή, συναντά εδώ το βλέμμα του ζωγράφου, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι εισχωρεί σε μικρές αλλά ανεπανάληπτες ελληνικές στιγμές. Σε ιδιωτικές μεσημβρινές ανάπαυλες και σε νυχτερινούς ερωτικούς ψιθυρισμούς. Σε ξέστρωτα σιδερένια τσαρουχικά  κρεββάτια, σε κυπαρισσένιες σκιές και σε χωμάτινες μνήμες.  Σε νερά και λεκέδες και σκόνες που σημαδεύουν την εύθραυστη μοναδικότητα κάθε εικόνας.
                                                 
Ίρις Κρητικού
Απρίλιος 2018



ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ

Γεννήθηκε στην Αμαλιάδα. Από το 1996 – 2001 σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο τμήμα «Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών» με δάσκαλο τον Μάκη Θεοφυλακτόπουλο. Παράλληλα παρακολούθησε εργαστηριακά μαθήματα των τμημάτων, Σκηνογραφίας με τον καθηγητή Απόστολο Βέττα, Χαρακτικής με τον καθηγητή Ξενή Σαχίνη και Φωτογραφίας με τον καθηγητή Γεώργιο Κατσάγγελο.
Το 2015 επιλέχτηκε ως Έλληνας συμμετέχοντας εικαστικός στην «CASTRA 2015», Διεθνή Μπιενάλε Ακουαρέλας, Ajdovščina – Σλοβενία.
Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα και εξωτερικό.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
2018  «FRAGILES», Genesis Gallery, Αθήνα, Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού      
2014  «Αριστείδης Χρυσανθόπουλος», Myrό Gallery, Θεσσαλονίκη
2013  «ονειρομνήμες», Αίθουσα Τέχνης “Εικαστικές Αναζητήσεις”, Αθήνα
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
2015  «CASTRA 2015» Διεθνής Μπιενάλε Ακουαρέλας, Ajdovščina – Σλοβενία
Έχει επίσης συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.

--
Gallery Genesis.
35 HARITOS Street,
Kolonaki 10675
Athens, Greece.
Tel.: +30 211 7100566


Gallery Genesis Opening Hours:
Tuesday - Thursday – Friday 11:30 – 21:30
Wednesday – Saturday 11:30 – 15:30


Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

Η «Lolita reversed» επιστρέφει στην Αθήνα στο θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις

Εμπνευσμένο από το αιρετικό μυθιστόρημα «Λολίτα» του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, το έργο του Χρήστου Καρασαββίδη, «Lolita reversed», που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, μετά τον επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα, επιστρέφει στο θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις (Ιάκχου 19 - Γκάζι), για δεκαπέντε τελευταίες παραστάσεις, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, στις 9 το βράδυ.

Θυελλώδης προσωποποίηση του απαγορευμένου καρπού
Στη σοκαριστική ιστορία του Ναμπόκοφ, η οποία λογοκρίθηκε και λατρεύτηκε από εκατομμύρια αναγνώστες, κρύβεται η προσωποποίηση του απαγορευμένου καρπού. Το «Lolita reversed» ξαναγράφει από την αρχή τη θυελλώδη ερωτική ιστορία ανάμεσα στον πατριό και το ανήλικο κορίτσι, εξερευνώντας τα όρια της παιδικής σεξουαλικότητας και της εκμετάλλευσης ανάμεσα στον θύτη και το θύμα, ιδίως όταν αυτοί οι ρόλοι είναι δυσδιάκριτοι. Έτσι, η πιο διάσημη παράνομη ερωτική ιστορία του κόσμου, δοκιμάζει τις αντοχές της ανθρώπινης επιθυμίας και τα όρια του σύγχρονου θεάτρου.

Όλα ξεκινούν, όταν ένας μεσήλικας σκηνοθέτης νοικιάζει δωμάτιο στο σπίτι μιας όμορφης χήρας και έλκεται παθολογικά από τη δεκατριάχρονη κόρη της, με την οποία και δημιουργεί δεσμό, με ολέθρια αποτελέσματα. Καθώς ακολουθούμε τη βίαιη διαδρομή ενηλικίωσης της Λολίτας, η ιστορία μπλέκεται με τις μελλοντικές προβολές των χαρακτήρων, καθώς και με την ιστορία μιας άλλης κοπέλας από το παρελθόν του ίδιου του Ναμπόκοφ. Η πιο απαγορευμένη ιστορία παθιασμένου έρωτα, αλλιώς…

Τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του αιώνα
Γεννημένος το 1899, στην Αγία Πετρούπολη, ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Ρώσους συγγραφείς. Διακρίθηκε για τον επιθετικό και λυρικό τρόπο γραφής του, ενώ, στην πλούσια συγγραφική του δράση, συναντάμε έργα γραμμένα στα ρώσικα, αλλά και αρκετά στα αγγλικά. Στη διάρκεια της ζωής του, συνέγραψε πάνω από 25 νουβέλες και θεατρικά έργα, ενώ, το 1955, εκδόθηκε για πρώτη φορά το μυθιστόρημα «Λολίτα», που τον έκανε γνωστό παγκοσμίως και τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του αιώνα. Μέχρι σήμερα, η «Λολίτα» έχει εμπνεύσει χιλιάδες καλλιτέχνες ανά τον κόσμο, έγινε σύμβολο της θηλυκότητας, της ανήλικης σεξουαλικότητας και του απαγορευμένου έρωτα, ενώ γυρίστηκαν και δυο ταινίες (1962, 1997) βασισμένες σε αυτήν.

Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ πέθανε το 1977, στο Μοντρέ της Ελβετίας, στο οποίο διέμενε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Το 1998, η Ένωση Αμερικανών Συγγραφέων ανακήρυξε τη «Λολίτα» ως το τέταρτο καλύτερο μυθιστόρημα του 20ού αιώνα.

Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο - σκηνοθεσία - μουσική επιμέλεια: Χρήστος Καρασαββίδης, σκηνογράφος: Ηλέκτρα Σταμπούλου, ενδυματολόγος: Βασιλική Σύρμα, βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Κούδα, Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Giovanni Greco, video artist: Θάνος Κερμίτσης. Παίζουν: Μάρω Παπαδοπούλου, Τζωρτζίνα Λιώση, Στέφανος Λώλος, Δώρα Παρδάλη, Κρίστελ Καπερώνη.
Πληροφορίες
Tempus Verum - Εν Αθήναις: Ιάκχου 19 - Γκάζι, τηλ. κρατήσεων: 210 3425170. Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά. Λήξη παραστάσεων: 20 Μαΐου. Τιμή εισιτηρίου: γενική είσοδος: 12 ευρώ. Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: viva.gr.


Σαρλίζ Θερόν: «Ίσως φύγω από τις ΗΠΑ λόγω του ρατσισμού»

Η Σαρλίζ Θερόν πιστεύει ότι πλέον οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα ρατσισμού. Αν και τα υιοθετημένα παιδιά της, Τζάκσον και Όγκουστ, που έχουν σκουρόχρωμη επιδερμίδα, δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα ρατσισμού λόγω της διάσημης μητέρας τους, η ίδια ανησυχεί για το μέλλον τους και για το τι πρόκειται να βρουν μπροστά τους.
«Μεγάλωσα στη Νότια Αφρική την περίοδο του απαρτχάιντ, η σημασία της ισότητας των φύλων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έκανε υπερευαίσθητη στο θέμα του ρατσισμού» δήλωσε η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός.
Ειδικά μετά την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ, πριν από ένα χρόνο, η Θερόν έχει συνειδητοποιήσει πόσο διαδεδομένο είναι το φαινόμενο του ρατσισμού στις ΗΠΑ. «Δεν μπορούμε πλέον να το αντέξουμε», είπε.
«Υπάρχουν περιοχές σε αυτή τη χώρα όπου εάν είχα πρόταση για δουλειά δεν μπορούσα να τη δεχτώ. Υπάρχουν μέρη της χώρας που δεν θα ταξίδευα μαζί με τα παιδιά μου κι αυτό είναι πραγματικά προβληματικό», επισήμανε η Σαρλίζ και συνέχισε λέγοντας: «Αν αυτό συνεχιστεί, ίσως να χρειαστεί να φύγω από τις ΗΠΑ».

Η ίδια θεωρεί τον εαυτό της τυχερό που στο πλευρό της έχει τη μητέρα της για την ανατροφή των παιδιών της. «Ήξερα ότι για να μεγαλώσω τα παιδιά μου χρειαζόμουν τη βοήθεια της μητέρας μου. Χωρίς αυτήν θα ένιωθα πολύ μόνη», τόνισε η ηθοποιός.
 
Copyright © 2014 AthensIn. Designed by OddThemes