Ο Ενιαίος Σύλλογος ζητά, μεταξύ άλλων, «την άμεση απόσυρση τής πρόσφατα (10/12/20) ψηφισμένης διάταξης του νομοσχεδίου του ΥΠΠΟΑ για την αναδιοργάνωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων, η οποία προβλέπει τη δυνατότητα μακροχρόνιου δανεισμού (συνολικά 50 έτη) ελληνικών αρχαιοτήτων, σε Μουσεία εκτός χώρας» και «την επαναφορά του μέχρι πρότινος ισχύοντος νομικού πλαισίου (5+5 έτη μέγιστο χρονικό διάστημα δανεισμού)».

«Πέθανε από καρδιακή ανακοπή. Έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια εδώ και χρόνια», εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένα από τα παιδιά του, ο Εδουάρδο, διευκρινίζοντας ότι ο ζωγράφος πέθανε «στο σπίτι του στην Κεβέδο» (νοτιοδυτικά), το βράδυ της Δευτέρας.

«Η τέχνη στον Ισημερινό πενθεί», ανέφερε μέσω Twitter ο πρόεδρος της χώρας Λενίν Μορένο, εκφράζοντας συλλυπητήρια στους οικείους του καλλιτέχνη, «το πινέλο του οποίου βρισκόταν πάντα στην πρωτοπορία».

Γεννημένος την 21η Φεβρουαρίου 1930 στη Γουαγιακίλ (νοτιοδυτικά), όπου σπούδασε καλές τέχνες προτού συνεχίσει τη μόρφωσή του στη Βαρκελώνη κι επιστρέψει στον Ισημερινό το 1964, ο Ενρίκε Τάβαρα συγκαταλεγόταν στους σημαντικότερους εικαστικούς της χώρας.

Ήταν γνωστός για το έργο «Pata pata», σειρά τεσσάρων πινάκων που άρχισε να φιλοτεχνεί το 1968. Θέματά του γίνονταν συχνά οι φτωχοί, οι περιθωριοποιημένοι, οι γυναίκες του δρόμου.

Το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) έπειτα από τις καταγγελίες για τον Γιώργο Κιμούλη και τον Κώστα Σπυρόπουλο συνεδρίασε και προχώρησε σε μια ανακοίνωση την οποία υπογράφουν ο πρόεδρος του σωματείου, Σπύρος Μπιμπίλας και ο γενικός γραμματέας Άρης Λάσκος.

Ακολουθεί αυτούσια η ανακοίνωση του ΣΕΗ:

Σας ενημερώνουμε πως σε σχέση με τη σωρεία καταγγελιών για άσκηση λεκτικής, σωματικής, ψυχικής και σεξουαλικής βίας που δημοσιοποιήθηκαν αυτήν την εβδομάδα, το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, κατά την χθεσινή του συνεδρίαση (29/01/2021) και κατά ευρεία πλειοψηφία, αποφάσισε τα εξής:

– Την άμεση σύσταση σε σώμα του Πειθαρχικού Συμβουλίου, μετά και την ολοκλήρωση εκλογής του αντεπιστέλλοντος μέλους ΔΣ στο Πειθαρχικό Συμβούλιο (θα ολοκληρωθεί την Δευτέρα 01/02/2021),

– Ακολουθώντας τον εσωτερικό κανονισμό του Πειθαρχικού Συμβουλίου (κεφ. Α’, άρθρο 1, περ. ε / κεφ. Γ’ άρθρ. 12), αμέσως μετά την συγκρότηση του Πειθαρχικού, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΗ θα καταθέσει γραπτή καταγγελία των μελών του Σωματείου Γιώργου Κιμούλη και Κώστα Σπυρόπουλου για πειθαρχικά παραπτώματα που έγκεινται σε «ενέργειες στους χώρους εργασίας που εμποδίζουν την ομαλή άσκηση του επαγγέλματος» και «βαρύνουσες αντισωματειακές ενέργειες και πράξεις που αντιβαίνουν στο κοινό αίσθημα δικαίου και ανθρωπισμού».

– Ταυτόχρονα, την επίσης άμεση σύσταση ομάδας εργασίας για στήριξη, συνδρομή και παροχή βοήθειας σε περιστατικά κάθε είδους βίας και προσβολής της αξιοπρέπειας. Ο ακριβής τρόπος λειτουργίας, το πλαίσιο δράσης και η πλήρης στοχοθεσία της ομάδας αυτής θα ανακοινωθεί εντός της ερχόμενης εβδομάδας.

– Τέλος, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΗ καταδικάζει απερίφραστα και με τον πιο έντονο τρόπο τις σεξιστικές και προσβλητικές αναρτήσεις του κ. Δημήτρη Μουζακίτη σχετικά με τις καταγγελίες αυτής της εβδομάδας. Για τον λόγο αυτό το ΔΣ στο εξής δεν αναγνωρίζει τα «Κορφιάτικα Βραβεία» ως θεσμό που τιμά το Ελληνικό θέατρο και καλεί όλα τα μέλη του να απέχουν έμπρακτα από την συγκεκριμένη διοργάνωση.

Για το ΔΣ του ΣΕΗ

Ο Πρόεδρος

Σπύρος Μπιμπίλας

Ο Γενικός Γραμματέας

Άρης Λάσκος

Η τελετή περιελάμβανε ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσεων, που μεταδόθηκαν τηλεοπτικά και διαδικτυακά, μεταφέροντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο τον παλμό του καρναβαλιού.

Οι δράσεις αυτές επικεντρώθηκαν σε ορισμένα από τα σημεία, γεγονότα σταθμούς της υπεραιωνόβιας ιστορίας του θεσμού, πλαισιωμένα με αγαπημένα και διαχρονικά καρναβαλικά τραγούδια, ενώ παράλληλα παρουσιάστηκαν θεατρικά, μουσικά και χορευτικά δρώμενα.

Την έναρξη του καρναβαλιού κήρυξε ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, ο οποίος στο μήνυμά του τόνισε ότι «μπορεί φέτος οι συνθήκες να μην επιτρέπουν τη συμμετοχή και τη μαζικότητα, όμως οι εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί θα φθάσουν διαδικτυακά σε κάθε σπίτι, σε κάθε πατρινό, σε κάθε φίλο του πατρινού καρναβαλιού σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, μεταφέροντας παντού ανάσα χαράς και αισιοδοξίας».

«Αυτήν την περίοδο», συνέχισε ο δήμαρχος, «δεν μένουμε παθητικοί, αναστοχαζόμαστε όλοι, καρναβαλιστές, αρχηγοί πληρωμάτων, νεολαία, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών και όλη η πόλη ενωμένη βάζει τα θεμέλια για το καρναβάλι των επόμενων χρόνων».

Παράλληλα, ο Κώστας Πελετίδης επεσήμανε ότι «η δημοτική αρχή, ο καρναβαλικός οργανισμός και οι καρναβαλιστές δεν το βάζουν κάτω, αλλά συνεχίζουν με αστείρευτο κέφι, με φαντασία και ανατρεπτική διάθεση, το πατρινό καρναβάλι αλλιώς, με την ευθύνη να μην έχουμε διασπορά του κορωνοϊού».

Επίσης, ο δήμαρχος σημείωσε ότι «δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε μία ζωή χωρίς φτώχεια, χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς ανεργία, με δουλειά και δικαιώματα, για να είναι το καρναβάλι μας ο καθρέφτης μιας κοινωνίας αντάξιας μας».

Κλείνοντας, κάλεσε όλους τους πατρινούς «να συμμετέχουν διαδικτυακά και να γίνει όλη η πόλη, όλη η Ελλάδα, ένα καρναβαλικό πλήρωμα».

Από την πλευρά της, η πρόεδρος της κοινωφελούς επιχείρησης, «Καρναβάλι Πάτρας», Ήρα Κουρή, στο δικό της μήνυμα υπογράμμισε ότι «το καρναβάλι είναι ζωή και το πατρινό καρναβάλι είναι πάνω από όλα η ζωή της χαράς, που σημαίνει ότι πασχίζω, αγωνίζομαι πεισμώνω και λέω ζω και ξεπερνώ κάθε δυσκολία».

Όσον αφορά στους συντελεστές της τελετής έναρξης, την συγγραφή του σεναρίου, της πρόζας των τελάληδων, την παρουσίαση σε μια εξωτερική σύνδεση και τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Δημήτρης Πολίτης, την τηλεσκηνοθεσία ο Παναγιώτης Φαφούτης, ενώ κεντρικός παρουσιαστής των δράσεων ήταν ο δημοσιογράφος Ιάσονας Τσόλης μαζί με την Κατερίνα Τσουκαλά, και τους δύο τελάληδες, την Μαρία Αγουρίδη και τον Γιώργο Λογαρά.

Σχετικά με τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό, ο συντονιστής των δρώμενων της τελετής έναρξης, Δημήτρης Πολίτης, είχε πει κατά την παρουσίαση των δράσεων, ότι «όλοι οι συντελεστές είχαν λάβει άδεια από τη γενική γραμματεία Πολιτικής Προστασίας για τα κινηματογραφικά γυρίσματα των εκδηλώσεων και όλοι υποβλήθηκαν σε covid τεστ».

Το Castello di Rivoli Museo d’Arte Contemporanea πρόσφερε τις αίθουσές του για να βοηθήσει το πρόγραμμα εμβολιασμού στην Ιταλία, χώρα που επλήγη βαρύτατα από την πανδημία.

Το Μουσείο στο Τορίνο θα είναι ο πρώτος χώρος πολιτισμού που μετατρέπεται σε κέντρο εμβολιασμού για το κοινό όταν ξεκινήσει το πιλοτικό πρόγραμμα τον Μάρτιο ή Απρίλιο, ανάλογα με την εξέλιξη του εμβολιασμού των υγειονομικών και των μεγάλης ηλικίας ασθενών σε νοσοκομεία, οι οποίοι προηγούνται.

Σε ανακοίνωσή της, η διευθύντρια του Μουσείου, Carolyn Christov-Bakargiev, υπογράμμισε ότι το Μουσείο είναι «καλά εξοπλισμένο» για την πρωτοβουλία, διαθέτοντας τον αναγκαίο χώρο για την τήρηση αποστάσεων. Επιπλέον, είναι εξασφαλισμένος ο έλεγχος του αέρα, η ασφάλεια και τα πρωτόκολλα εισόδου που απαιτούνται για την καλή λειτουργία ενός κέντρου εμβολιασμού. 

«Οι φιλικοί φύλακες του Μουσείου μας είναι καλά εκπαιδευμένοι στον έλεγχο των κινήσεων του κοινού» πρόσθεσε η Christov-Bakargiev.

Το Μουσείο συνεργάζεται με τις υγειονομικές αρχές σε αυτή την πρωτοβουλία. Ο τρίτος όροφος, με εμβαδόν άνω των 3.000 τετραγωνικών μέτρων, θα δοθεί για τον εμβολιασμό, ενώ το πρόγραμμα εκθέσεων του Μουσείου θα συνεχίσει στους δύο κάτω ορόφους όταν επιτραπεί να ανοίξει και πάλι (το Castello di Rivoli Museo d’Arte Contemporanea ανήκει σε «πορτοκαλί ζώνη», άρα θα καθυστερήσει). Οι αναμένοντες υπομονετικά στην ουρά για να εμβολιαστούν θα μπορούν να βλέπουν τις εγκαταστάσεις νωπογραφιών της Ελβετίδας Claudia Comte, η οποία θα ετοιμάσει και ένα ακουστικό έργο τέχνης, έχοντας κατά νου το νέο κέντρο εμβολιασμού.

«Πάντα η τέχνη βοηθούσε, γιάτρευε και φρόντιζε - μάλιστα, κάποια από τα πρώτα Μουσεία στον κόσμο ήταν νοσοκομεία» θύμισε η Christov-Bakargiev. 

«Τα κτήριά μας μπορούν να συνεχίσουν να υπηρετούν αυτόν τον σκοπό και να εκπληρώσουν την αποστολή μας: arte cura - η τέχνη βοηθά» τόνισε.

«Χρειαζόμουν να δημιουργήσω εικόνες της Rihanna για να τις τοποθετήσω μέσα σε περιβάλλοντα υλικών από το αρχείο μου» εξήγησε η Λόρα Σίμπσον. «Για να έχει το έργο το ίδιο είδος δραματικής οπτικής έντασης με τα κολάζ που έχω δημιουργήσει μέχρι σήμερα, έπρεπε να σκεφτώ την ατμόσφαιρα και τον φωτισμό συγκεκριμένων υλικών πριν φτάσω στο σκηνικό για τη φωτογράφιση».

«Γνωρίζοντας το χάρισμα και την επιβλητική παρουσία της Rihanna, η προσπάθειά μου ήταν τότε να είμαι όσο το δυνατόν πιο παρούσα και προετοιμασμένη για να καταγράψω την εξαιρετική της απόδοση στην κάμερα» πρόσθεσε.

«Η Λόρνα είναι ένας θρύλος» είπε η Rihanna για την Σίμπσον της οποίας η αξιέπαινη καριέρα εκτείνεται σε τρεις δεκαετίες. Παρ' όλο που η συγκεκριμένη συνεργασία ήταν μια ιδέα που συνέλαβε με τον στενό συνεργάτη της, καλλιτεχνικό διευθυντή του brand καλλυντικών της, Fenty, Jahleel Weaver, η Rihanna ήταν διστακτική να κάνει το πρώτο βήμα. «Ειλικρινά, απλά δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να συνεργαστώ μαζί της» είπε. «Αλλά μου αρέσει να στοχεύω ψηλά και μου αρέσει να προκαλώ τον εαυτό μου» τόνισε.

Η ηθοποιός και συγγραφέας, Ζόρα Σίμπσον Κέισμπιρ, κόρη της Λόρα Σίμπσον, η οποία υπογράφει το κείμενο «Anthems of Possibility» που συνοδεύει τις φωτογραφίες, αποκάλυψε πώς η Rihanna βοήθησε στη διαμόρφωση της γυναικείας φύσης της.

«Στα 13 μου, ήμουν βαθιά ευγνώμων που σε μια περίοδο διαμόρφωσης στη ζωή μου, ήταν η φωνή και η τέχνη της Rihanna που έγιναν πύλες μου σε τόσα πολλά ερωτήματα σχετικά με τη σεξουαλικότητα, τη σεξουαλική εξερεύνηση και τη σεξουαλική αυτονομία» λέει.

Όταν η Rihanna έφτασε στη φωτογράφιση - πρώτη φορά που την είδα στην πραγματικότητα – γοητεύτηκα, προσθέτει η Κέισμπιρ. «Ήταν ο ίδιος ο ορισμός της χάρης, του χαρίσματος και της επιρροής» σημειώνει.

Το τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου του περιοδικού «Essence» με αφιέρωμα στην εκλεγμένη αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις, θα κυκλοφορήσει την ερχόμενη εβδομάδα.

Οι ιδιαίτερες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία, ανέτρεψαν αρκετά τον αρχικό προγραμματισμό σχετικά με την παρουσίαση της έκθεσης στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Οι υπεύθυνοι, όμως, έμειναν ικανοποιημένοι καθώς εν τέλει την υλοποίησαν, παρά τις αντίξοες συνθήκες, στους χώρους του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος. Η επιλογή αυτή έχει το επιπρόσθετο πλεονέκτημα ότι μπορεί να παραμείνει αναρτημένη για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ώστε, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, να την επισκεφθεί όσο το δυνατόν περισσότερο κοινό. Παράλληλα προχώρησαν στη δημιουργία ψηφιακής περιήγησης της έκθεσης, η οποία άνοιξε ψηφιακά στις 30 Δεκεμβρίου και είναι πλέον διαθέσιμη για το κοινό στην ιστοσελίδα του Μουσείου (http://www.hmmuseum.gr/).

Η σημασία της ναυμαχίας

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας αποτελεί σημείο καμπής στους Περσικούς Πολέμους. Χάρη στη νίκη τους, οι Έλληνες κατάφεραν να επιβιώσουν, ενώ οι Πέρσες υπέστησαν σοβαρές υλικές ζημιές. Στις μάχες των Πλαταιών και της Μυκάλης, η απειλή για την κατάληψη της Ελλάδος διαλύθηκε και οι Έλληνες πέρασαν στην αντεπίθεση. Στις επόμενες τρεις δεκαετίες, οι Αθηναίοι, χάρη στους πολέμους της Δηλιακής Συμμαχίας, κατάφεραν να απελευθερώσουν τη Θράκη, τη Μακεδονία, τα νησιά του Αιγαίου, την Ιωνία, και βοήθησαν τους Αιγύπτιους στην εξέγερσή τους κατά των Περσών.

Διάλογος με την αφηγηματική τέχνη του 19ου αιώνα

Στην έκθεση παρουσιάζονται είκοσι δύο σύγχρονα εικαστικά έργα, κυρίως ζωγραφικής, αλλά και γλυπτικής και δομικής τέχνης (κατασκευή), πρωτότυπα και συναφή με τη θεματική. Στόχος είναι η τέχνη να προσεγγίσει το ευρύ κοινό και να επικοινωνήσει με ελκυστικό τρόπο τα διδάγματα και τις αξίες που αποτελούν την κληρονομιά της καθοριστικής ναυτικής σύγκρουσης στον σημερινό κόσμο.

Όπως αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης κα Λουίζα Καραπιδάκη: «Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνομιλία των σύγχρονων εικαστικών έργων με ένα από τα σημαντικότερα έργα του προπερασμένου αιώνα, το εμβληματικό έργο του Κωνσταντίνου Βολανάκη “Ναυμαχία της Σαλαμίνος”, (1882). Ο διάλογος με την αφηγηματική τέχνη του 19ου αιώνα είναι και το χαρακτηριστικό που τελικά διαφοροποιεί αυτή την έκθεση και τη μετατρέπει σε μια συναρπαστική οπτική εμπειρία».

Θεματική πρόκληση

Οι 22 σύγχρονοι εικαστικοί «ναυμάχοι» αντιμετώπισαν τη θεματική πρόκληση με ένα εντελώς προσωπικό καλλιτεχνικό ιδίωμα και ελεύθερο πνεύμα, χωρίς να εγκλωβιστούν σε παραδοσιακές εκφάνσεις και αρχαιολατρικές διατυπώσεις. Η νίκη, η εθνική υπερηφάνεια, τα αντιπολεμικά συναισθήματα, η ιστορική συνέχεια είναι τα μηνύματα που αναδύονται από τα έργα της έκθεσης και συνθέτουν την εικαστική απήχηση του αγώνα των Σαλαμινομάχων στο σήμερα.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:

Γιάννης Αδαμάκης, Στρατής Αθηναίος, Στάθης Βατανίδης, Μάρκος Βενιός, Ιωάννα Βλάχου, Χρήστος Γαρουφαλής, Μίλτος Γκολέμας, Στέφανος Ζαννής, Μαρίνα Ζωγραφάκη, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Ανδρέας Κοντέλλης, Ζήνα Λιναρδάκη, Αφροδίτη Λίτη, Τάσος Μαντζαβίνος, Καλλιρόη Μαρούδα, Χρήστος Μποκόρος, Κωνσταντίνος Πάτσιος, Παναγιώτης Σιάγκρης, Δημήτρης Τζαμουράνης, Διονύσης Τσάσης, Μανώλης Χάρος, Γιάννης Ψυχοπαίδης.

Στην πλάκα είναι χαραγμένη μια ελληνική επιγραφή, δίνοντας στοιχεία για την προέλευσή της και χρονολογείται από τον δεύτερο αιώνα μ.Χ.. Η επιγραφή λέει: «Ο δήμος (και) οι νέοι (τιμούν) τον Δημήτριο του Μητροδωρου του Λεύκιου».

Η πλάκα πρόκειται να πωληθεί τον Φεβρουάριο από τον Οίκο δημοπρασιών Woolley and Wallis, με εκτίμηση προπώλησης έως και 15.000 λίρες.

Οι υπεύθυνοι της δημοπρασίας ρωτούν τους κατοίκους της περιοχής εάν γνωρίζουν κάποιον που ζούσε στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς εργάζονται για να βρουν ενδείξεις για το πώς βρέθηκε η πλάκα στο συγκεκριμένο μέρος.

Στη δημοπρασία «Happy Andy Warholidays», διατίθενται αυθεντικά σχέδια και άλλα αναμνηστικά από το κληροδότημα του εκλιπόντος καλλιτέχνη.

Τα έργα της δημοπρασίας ανακαλούν την παιδική του ηλικία όταν μεγάλωνε παρακολουθώντας τακτικά τη λειτουργία με την οικογένεια του που ήταν πιστή της ανατολικής καθολικής εκκλησίας. Τα έργα απεικονίζουν σχέδια αγγέλων από τη δεκαετία του 1950.

 «Ενώ το στυλ του Γουόρχολ μπορεί να άλλαξε τη δεκαετία του 1960, το γενναιόδωρο πνεύμα και η αγάπη του για τις γιορτές ήταν πάντα εμφανής από τη δημιουργία έργων τέχνης ως δώρων για την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας του» ανέφερε ο Μάικλ Ντέιτον Χέρμαν διευθυντής του μάρκετινγκ και πωλήσεων του Ιδρύματος Άντι Γουόρχολ.

Μεταξύ των έργων που είναι διαθέσιμα στο eBay for Charity είναι χριστουγεννιάτικες κάρτες, σχέδια με γιορτινά στολίδια και αφίσες από εκθέσεις του καλλιτέχνη.

Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα ωφελήσουν άμεσα καλλιτέχνες που έχουν ανάγκη. Το Ίδρυμα Άντι Γουόρχολ έχει κάνει δωρεά 2,6 εκατομμυρίων δολαρίων για καλλιτέχνες στις αρχές Απριλίου. Παρείχε, επίσης, επιχορηγήσεις σε 32 προγράμματα στις ΗΠΑ με μοναδική αποστολή να βοηθήσει τους καλλιτέχνες που είναι αντιμέτωποι με οικονομικές δυσχέρειες.

Το έργο δεν είναι άλλο από την ιδιότυπη εγκατάσταση «Η θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου» (The Sea between My Soul) του Λιβανέζου εικαστικού, σκηνοθέτη, μουσικού Ράεντ Γιασίν, σε μουσική και στίχους του Αμερικανού Άλαν Μπίσοπ του συγκροτήματος Sun City Girls.

Η προγραμματισμένη πρεμιέρα του ήταν στις 13 Μαρτίου 2020 στη Στέγη και είχε αναβληθεί λόγω της απαγόρευσης θεαμάτων με φυσική παρουσία θεατών.

Τον Σεπτέμβριο του 2020 ξαναστήθηκε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης και κινηματογραφήθηκε, ειδικά για προβολή στο ψηφιακό περιβάλλον. Στην κινηματογράφηση χρησιμοποιήθηκαν αναμορφικοί φακοί για να ζωντανέψουν οι πρωταγωνιστές και να ακουστεί καλύτερα η φωνή τους. Επιλέχθηκε αργή κίνηση κάμερας, για να δοθεί έμφαση στην «ακινησία» της σκηνής, αλλά και μια σινεμασκόπ ψευδαίσθηση.

Πρόκειται για μια πολυαισθητηριακή θεατρική παράσταση, που μετατράπηκε σε κινηματογραφικό θέαμα, υπερβαίνοντας τα όρια της εγκατάστασης, θεάτρου και μουσικής, ζωής και θανάτου.

Παλιός γνώριμος από έκθεσή του στην γκαλερί Καλφαγιάν, ο Ραέντ Ρασίν σημειώνει για τη «Θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου»: «Όπως ακριβώς τα ζώα έχουν απωθηθεί από το κάδρο μας στη σύγχρονη εποχή, το ίδιο ισχύει και για τον ίδιο τον θάνατο. Μας προκαλεί δυσφορία να βλέπουμε κατάματα τον θάνατο, παρότι ο άνθρωπος είναι αυτός που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους στον κόσμο. Όλο και περισσότερο αποκρύπτεται από εμάς η όψη του θανάτου, καθώς αποφεύγουμε με κάθε δυνατό τρόπο να τον αντικρίσουμε.

Όσο ενοχλητικό κι αν είναι, τα συγκεκριμένα ζώα ενσωματώνουν μια αληθινή αναπαράσταση του θανάτου, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Προκειμένου να αφηγηθεί κανείς μια ιστορία για τον θάνατο, δεν υπάρχει καλύτερος αφηγητής από τους ίδιους τους αποθανόντες. Σαν να έχουν αναστηθεί από ένα άγνωστο παρελθόν, αυτά τα ζώα εξιστορούν το μοιραίο ταξίδι τους, μιλώντας από μια διάσταση πέρα από αυτήν που ξέρουμε. Απομακρυσμένα από το φυσικό ενδιαίτημά τους και εκτοπισμένα σε ένα αστικό τοπίο, κάπου κοντά στη θάλασσα, η εμφάνισή τους κατ’ αυτό τον τρόπο προφητεύει τρόπον τινά την τρέχουσα σκοτεινή στιγμή των καιρών μας».

Μια γεύση από τη «Θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου» δίνει το video clip της παραγωγής στην διεύθυνση https://youtu.be/h5jgZYL0K4A.

Ο γνωστός ηθοποιός  ο οποίος, μεταξύ άλλων, πρωταγωνίστησε σε σειρές του Νίκου Φώσκολου, έφυγε από τη ζωή έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει στα Γιάννενα.

Ο Σπύρος Μισθός έγινε ιδιαίτερα γνωστός μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Καλημέρα Ζωή» του Νίκου Φώσκολου, στην οποία υποδυόταν το ρόλο του αστυνόμου Βεργίτση.

Την είδηση του θανάτου του, έκανε γνωστή με ανάρτησή του στο facebook, ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας:

«Με ένα πολύ άσχημο νέο ξεκινάει η Κυριακή. Τη νύχτα έφυγε από κοντά μας ο καλός μας συνάδελφος που τόσο πολύ είχαμε δουλέψει μαζί μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, ο εκ των πρωταγωνιστών του Νίκου Φώσκολου ο Σπύρος Μισθός. Πληροφορούμαστε ότι η εξόδιος ακολουθία θα γίνει στα Γιάννενα. Καλό ταξίδι Σπυράκο μας».

Μερικές από τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες είχε συμμετάσχει: «Ουράνιο τόξο», (1983-ΕΡΤ), «Καπνισμένος ουρανός» (1985-ΕΡΤ2), «Τρεις και ο Κούκος» (ΕΡΤ- 1986), «Απόδραση» (1987-ΕΡΤ), «Η Κυρία μας» (1987-ΕΡΤ), «Φάκελος Αμαζών» (1991- ΑΝΤ1), «Στη σκιά του χρήματος» (1990-ΑΝΤ1), «Καλημέρα Ζωή» (1993-ΑΝΤ1).

Πριν από την κυκλοφορία του άλμπουμ, η Σουίφτ ανακοίνωσε την είδηση στο Instagram με μια φωτογραφία της, στην οποία είναι στραμμένη σε ένα δάσος, φοράει ένα καρό μάλλινο παλτό και έχει τα μαλλιά της πλεξούδα.

Στο εξώφυλλο του άλμπουμ και στο διαφημιστικό περιεχόμενο, το οποίο η Τέιλορ Σουίφτ κοινοποίησε επίσης στο Instagram, διακρίνεται ότι φοράει το ίδιο παλτό Stella McCartney σε καφέ και πορτοκαλί. Το πανωφόρι αξίας 2.875 δολαρίων έκτοτε εξαντλήθηκε στο FarFetch αφού οι θαυμάστριες εξέφρασαν την αγάπη τους για το ένδυμα.

Σύμφωνα με τον λογαριασμό της Στέλλα ΜακΚάρτνεϊ στο Instagram, το παλτό - ένα από τα πολλά κομμάτια που σχεδιάστηκε για το άλμπουμ της Σουίφτ Evermore - είναι ένα βιώσιμο κομμάτι από τη συλλογή της σχεδιάστριας «23 Old Bond Street Limited Edition».

«Όταν μία φίλη έρχεται σε εσένα, εξηγώντας ότι χρειάζεται βοήθεια στο στυλ και να βρει κομμάτια που να αντικατοπτρίζουν το νέο μυστικό της πρότζεκτ, είναι ένα πολύτιμο δώρο» αναφέρει στο Instagram η Βρετανίδα σχεδιάστρια μόδας.

«Η δημιουργία της συλλογής ήρθε αβίαστα - μια σπάνια στιγμή γεμάτη ζεστασιά και χαλαρότητα, σε μια εποχή που η φιλία είναι πιο σημαντική από ποτέ» σημείωσε.

«Η Στέλλα είναι τόσο δημιουργική. Της είπα ότι είχα ένα μυστικό πρότζεκτ και σχεδίασε ρούχα που ήταν ακριβώς αυτά που φαντάστηκα. Πήγα στο στούντιό της, τα πήρα και τα πήγα στο δάσος» ανέφερε ο Σουίφτ.

«Θα επανεκτιμήσουμε και θα αναλύσουμε τα επιδημιολογικά δεδομένα στις 7 Ιανουαρίου», δήλωσε ο Γάλλος πρωθυπουργός Ζαν Καστέξ προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις καθώς ο κόσμος του πολιτισμού είχε ήδη οργανωθεί για το επικείμενο άνοιγμα.

 «Δεν έχουν καν μπει στον κόπο να μιλήσουν μαζί μας. Δεν αντιλαμβανόμαστε αυτήν την απόφαση», δήλωσε ο Νικολά Ντυμπούργκ, πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Καλλιτεχνικών και Πολιτιστικών Επιχειρήσεων (Syndeac). «Ενημερωθήκαμε πέντε μέρες νωρίτερα για αυτήν την απόφαση. Όλη η δουλειά που έχουμε κάνει ήταν άδικος κόπος».

Ο Ντιμπούργκ που διευθύνει το Théâtre la Vignette στο Μονπελιέ κατηγόρησε την κυβέρνηση για υποκρισία: «Οι χώροι του πολιτισμού, τα σινεμά, τα θέατρα, σέβονται τις οδηγίες προφύλαξης. Αντιθέτως, καθημερινά οι άνθρωποι στοιβάζονται στα μέσα μαζικής μεταφοράς».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Εθνική Ομοσπονδία Γαλλικών Κινηματογράφων (FNCF). O Μαρκ-Ολιβιέ Σεμπάγκ, γενικός εκπρόσωπος του FNCF επεσήμανε πως είναι παράλογο να απαγορεύεται το άνοιγμα των καλλιτεχνικών χώρων, ενώ δεν λαμβάνονται επιπρόσθετα μέτρα προστασίας στα καταστήματα και τις δημόσιες συγκοινωνίες.

«Τηρούμε όλους τους κανόνες. Η απόφαση αυτή είναι ακατανόητη, δεν υπήρξαν μολύνσεις σε θέατρα ή κινηματογράφους. Θα βρουν απέναντί τους όλη την κοινότητα του Πολιτισμού», προειδοποίησε.

Ομοίως και η εταιρεία διανομής Le Pacte, δημοσίευσε στο twitter βίντεο με πολίτες συνωστισμένους σε μέσα μαζικής μεταφοράς και σε εμπορικά κέντρα, έχοντας ως μήνυμα «Ανοίξτε τους κινηματογράφους μας».

«Μας παγίδευσαν μία φορά, δεν θα τα καταφέρουν και δεύτερη», αντέδρασε ο Μπερτράν Ταμάν, πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Ιδιωτικών Θεάτρων. «Κανένας δεν πρόκειται να δώσει ούτε ευρώ για πρόβες και στήσιμο παραστάσεων που δεν πρόκειται να ανέβουν καν».

Μόνο ο Ματιέ Κασοβίτς, σκηνοθέτης της Αμελί και του Μίσους, φάνηκε να συμφωνεί με τα μέτρα: «Δεν χρειαζόμαστε ανοιχτούς αυτούς τους χώρους τώρα. Δείτε ταινίες στην τηλεόραση», δήλωσε, προκαλώντας τον θυμό των συναδέλφων του.

ΧΡΥΣΑ, Μελέτη για γλυπτό, μολύβι και υδατογραφία σε ρυζόχαρτο

Η διαδικτυακή δημοπρασία θα διεξαχθεί μέσω της ανανεωμένης ιστοσελίδας www.vergosauctions.com  το διάστημα 7 έως 14 Δεκεμβρίου.

Ειδικότερα, το σύνολο των εσόδων θα διατεθεί για την αγορά προσωπικών αντικειμένων της διεθνούς φήμης σοπράνο, για τον εμπλουτισμό της συλλογής του Μουσείου «Μαρία Κάλλας». O Ελληνικός Σύλλογος «Μαρία Κάλλας» ιδρύθηκε με πρωτοβουλία των θαυμαστών της εξέχουσας καλλιτέχνιδας προκειμένου να δημιουργηθεί το ομώνυμο Μουσείο, το οποίο θα στεγαστεί στην Αθήνα (Μητροπόλεως 44), σε κτήριο που παραχωρήθηκε από τον Δήμο Αθηναίων.

Τα 150 έργα της πολύ ενδιαφέρουσας δημοπρατούμενης συλλογής περιλαμβάνουν πίνακες, μεταξοτυπίες, γλυπτά καθώς και ιδιαίτερες, σπάνιας θεματολογίας αφίσες. Τα έργα προέρχονται από σύγχρονους και διεθνώς αναγνωρισμένους κυρίως Έλληνες καλλιτέχνες,  μεταξύ των οποίων είναι οι Άγγελος (Παναγιώτου), Κώστας Βαρότσος, Chryssa, Κωστής Γεωργίου, Μάρα Καρέτσου, Μιχάλης Λεκάκης, Μίλτος Παντελιάς, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Αλέξανδρος Ψυχούλης κ.ά.

Ένα μέρος των έργων της δημοπρατούμενης συλλογής αποτελεί δωρεά των ίδιων των καλλιτεχνών για τον εμπλουτισμό της συλλογής του Μουσείου, ενώ όλα τα υπόλοιπα έργα, δωρίζονται από την προσωπική συλλογή της Προέδρου του Ελληνικού Συλλόγου «Μαρία Κάλλας», κας Λιάνας Σκουρλή.

Η Πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου «Μαρία Κάλλας» δήλωσε σχετικά:  «Η διοργάνωση της φιλανθρωπικής δημοπρασίας από τον Οίκο δημοπρασιών “Βέργος”, προσφέρει μία ανάσα ζωής στο μεγαλόπνοο όνειρο του Συλλόγου μας για τη δημιουργία του πρώτου παγκοσμίως Μουσείου “Μαρία Κάλλας”. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Οίκο, από τους φίλους της χαρισματικής αυτής προσωπικότητας».

Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από κείμενα που έγραψαν οι ίδιοι οι φωτογράφοι και από σκέψεις τους για το πώς ήταν να δουλεύεις με τον Μπάουι: από αναμνήσεις των πρώτων ημερών στο Art Lab στο Beckenham μέχρι το πώς ήταν να τον συνοδεύεις σε τουρνέ σε όλον τον κόσμο.

Το οπτικό υλικό που φιλοξενεί το λεύκωμα είναι εντυπωσιακό: πορτρέτα, εξώφυλλα άλμπουμ, φωτογραφίες από συναυλίες και πρόβες, απαθανατισμένες προσωπικές στιγμές που σπανίως έχουν δει το φως της δημοσιότητας και ενσταντανέ. Πολλοί από τους φωτογράφους μοιράζονται για πρώτη φορά τις αναμνήσεις τους από τον θρυλικό «Λευκό Δούκα».

Οι φωτογραφίες και τα κείμενα είναι των Fernando Aceves, Brian Aris, Philippe Auliac, Alec Byrne, Kevin Cummins, Chalkie Davies, Justin de Villeneuve, Vernon Dewhurst, Gavin Evans, Gerald Fearnley, Lynn Goldsmith, Greg Gorman, Andrew Kent, Markus Klinko, Geoff MacCormack, Janet Macoska, Terry O’Neill, Denis O’Regan, Norman Parkinson, Mick Rock, John Scarisbrick, Steve Schapiro, Barry Schultz, Masayoshi Sukita και Ray Stevenson.

Την εισαγωγή έχει γράψει ο σχεδόν για όλη τη ζωή του Ντέιβιντ Μπάουι φίλος του, ο καλλιτέχνης George Underwood.

Ο αποκαλούμενος «χαμαιλέοντας της ροκ» κυριάρχησε στα μουσικά δρώμενα με το απαράμιλλο θεατρικό στυλ του, τις εκκεντρικές του εμφανίσεις, τις μεταμφιέσεις, την εκπληκτική φωνή του, και τη δυνατότητα να επανεφευρίσκει πάντα τον εαυτό του παρουσιάζοντας κάτι νέο, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για σημαντικούς καλλιτέχνες της ροκ σκηνής.

Ο Ντέιβιντ Μπάουι πρωταγωνίστησε με επιτυχία και σε μία σειρά ταινιών, όπως το «The Man Who Fell from to Earth» (1976) και το «Merry Christmas Mr Lawrence», με αποκορύφωμα τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου στην ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε «Ο Τελευταίος Πειρασμός».

Ήταν παντρεμένος με το μοντέλο Ιμάν και μαζί απέκτησαν μία κόρη, την Αλεξάντρια Τζόουνς.

«Ένα εμβληματικό και ιστορικό κτήριο όπως, η Βίλα Λουμίδη, θα ανακαινιστεί και θα γίνει ένας σύγχρονος πολιτιστικός πολυχώρος, σημείο αναφοράς για τον δήμο μας και τα βόρεια προάστια.

Καθημερινά με το έργο μας, αποδεικνύουμε πως πετυχαίνουμε χρηματοδοτήσεις τόσο για έργα υποδομών όσο και για την πολιτιστική και αθλητική αναζωογόνηση της πόλης μας. Ευχαριστώ την επιστημονική ομάδα σύνταξης μελετών του Δήμου μας για την αποτελεσματικότητά της, καθώς και τη διοίκηση του Πράσινου Ταμείου για την ανταπόκρισή τους στο αίτημα της πολιτιστικής ανάδειξης της κληρονομιάς του Αμαρουσίου», δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο δήμαρχος Αμαρουσίου Θεόδωρος Αμπατζόγλου.

Σχολικές ομάδες και οικογένειες μπορούν να παρακολουθήσουν ανασχεδιασμένα επιλεγμένα προγράμματα του Μουσείου ψηφιακά, μέσα από το otegroupmuseum.gr. Τα προγράμματα διεξάγονται από τον Οκτώβριο του 2020 έως και το Μάιο του 2021 και η συμμετοχή του κοινού είναι δωρεάν.

Από τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Μουσείου ανασχεδιάστηκαν και προσαρμόστηκαν στα σύγχρονα ψηφιακά δεδομένα τα πιο δημοφιλή, όπως τα ξεχώρισαν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί. Τα προγράμματα αναβιώνουν σε on line ψηφιακές πλατφόρμες, καθώς και σε μαγνητοσκοπημένα videos on demand, και απευθύνονται σε μαθητές από όλες τις τάξεις του δημοτικού. Ενδεικτικά:

•             Εργαστήρια Stem (Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Δημοτικού), όπως το «Φτιάξε κώδικες και στείλε τηλεγράφημα με σήματα Μορς!» (Νοέμβριος- Μάϊος), όπου, μέσω του προγράμματος Scratch 3.0, τα παιδιά φτιάχνουν τους δικούς τους κώδικες για τη σχεδίαση μορσικού τηλέγραφου, προκειμένου να στείλουν τηλεγράφημα με σήματα Μορς.

•             Εικαστικά και μουσικά εργαστήρια (Δ', Ε', ΣΤ' Δημοτικού), όπως το «Ζωγραφίζω το πορτραίτο του Bell, Μισό-Μισό» (Οκτώβριος-Νοέμβριος), όπου τα παιδιά παίρνουν στα χέρια τους φωτογραφίες με τα πρόσωπα των εφευρετών Bell, Morse & Marconi και δημιουργούν το δικό τους μοναδικό έργο. Τα εργαστήρια διεξάγονται μέσω της πλατφόρμας ZOOM.

•             Ψηφιακά Παιχνίδια (Δια ηλικιακό), όπως το «Museum in the dark», όπου τα παιδιά καλούνται να απαντήσουν σε μια σειρά ερωτήσεων καθοδηγούμενα από ήχους.

•             Videos on Demand (Δια ηλικιακό), με μαγνητοσκοπημένες δράσεις και ψηφιακά παιχνίδια, που οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κατεβάσουν από το site του Μουσείου, όποτε το επιθυμούν.

Mobile Excellence Awards 2020: διακρίσεις για τις ξεναγήσεις του Μουσείου με AR εφαρμογές

Η ψηφιακή ξενάγηση με τη χρήση Augmented Reality (AR) εφαρμογών του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών απέσπασε διπλή διάκριση στα φετινά βραβεία Mobile Excellence Awards ’20 της Boussias Communications, κερδίζοντας βραβείο Gold (κατηγορία «Mobile Εφαρμογές στις υπηρεσίες και τη Διακυβέρνηση») και Platinum (κατηγορία «Κλαδικές Mobile Εφαρμογές»). Από το 2018, πάνω από 18.000 επισκέπτες έχουν γνωρίσει τις συλλογές και τα εκθέματα του Μουσείου, μέσα από τις ψηφιακές διαδρομές του, με τη βοήθεια της τεχνολογίας Augmented & Virtual Reality.

Όλα τα προγράμματα, -σχολικά και οικογενειακά- του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών του Ομίλου ΟΤΕ έχουν σχεδιαστεί με την υποστήριξη μουσειοπαιδαγωγού και εξειδικευμένου προσωπικού και είναι δωρεάν για το κοινό.

Στόχος του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών είναι η διαφύλαξη και η διάδοση της ιστορίας των τηλεπικοινωνιών, ως μέρους της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Σήμερα, οι συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνουν πάνω από 4.000 αντικείμενα και 33.000 έγγραφα, όπως χάρτες, τηλεγραφήματα, φωτογραφίες και σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό.

Ως εξέλιξη της δράσης παρουσιάζεται τώρα το Bougada Project, ένα εικαστικό πρότζεκτ όπου εννέα καλλιτέχνες κρεμούν τα έργα τους στα μπαλκόνια πολυκατοικιών ώστε να φωτογραφηθούν σαν άλλες μπουγάδες, δημιουργώντας έτσι μια σειρά εφήμερων εγκαταστάσεων που –άλλοτε έντονα, άλλοτε χιουμοριστικά και άλλοτε διακριτικά, σχεδόν ανεπαίσθητα– έρχονται σε απρόσμενο διάλογο με τον περιβάλλοντα χώρο.

Το σύνολο των φωτογραφιών που συλλέχθηκαν στην πρώτη φάση του πρότζεκτ αποτελεί ντοκουμέντο μιας άτυπης, συλλογικής open air έκθεσης -θα μπορούσε κανείς να πει, το οποίο αναρτάται στο διαδίκτυο σταδιακά: Κάθε Πέμπτη, έχοντας ήδη ξεκινήσει από τις 29 Οκτωβρίου, οι φωτογραφίες ανεβαίνουν στο Facebook και το Instagram του πρότζεκτ.

«Κάθε μπουγάδα είναι γεμάτη στοιχεία που προδίδουν τη δική της ξεχωριστή ιστορία», λέει η εικαστικός Θεοδώρα Μαλάμου και επιμελήτρια του πρότζεκτ, «από αυτές που κρύβουν πίσω τους οικογενειακή φροντίδα ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες μέχρι εκείνες που υποδεικνύουν ιστορίες μετανάστευσης και συνεχούς μετακίνησης, κάθε εικόνα είναι μοναδική».

«Βλέποντας τις πρώτες φωτογραφίες που έχουν ανέβει, θυμάμαι το διάστημα που πέρασα στο Πόρτο, περισσότερο ως τουρίστας παρά ως φοιτήτρια Erasmus. Περπατάγαμε για ώρες, τότε, και φωτογραφίζαμε τις απλωμένες μπουγάδες, οι οποίες ως αξιοθέατο κυμάτιζαν με ρυθμό. Ήταν σαν θεατρικό σκηνικό. Πλένουν καθημερινά και μαζεύουν τα ρούχα απ’ τα σχοινιά μόνο όταν είναι να απλώσουν τα επόμενα, μη τυχόν και μείνουν τα καλώδια κενά και αδειάσει η πόλη από χρώμα.

Οι μπουγάδες της Αθήνας δεν έχουν αυτή τη γραφικότητα. Ούτε θέλουν να είναι όμορφες. Είναι το αποτύπωμα των πολλών και διαφορετικών κατοίκων στην πόλη τους· μια παραφωνία η οποία εν τέλει γίνεται ισχυρό συστατικό της ταυτότητας της πόλης χωρίς η ίδια να το γνωρίζει», όπως προσθέτει η κα Μαλάμου.

«Μάλιστα, στην Αθήνα το άπλωμα στα εξωτερικά μέρη των μπαλκονιών απαγορεύεται με αστυνομική διάταξη. Στις λιγότερο φωτογενείς, πολυπολιτισμικές περιοχές του αστικού κέντρου, τα απλωμένα ρούχα καλύπτουν τις προσόψεις κτηρίων βγάζοντας τη γλώσσα στον κανονισμό. Γεμίζουν μπαλκόνια και παράθυρα με κάθε πιθανό τρόπο, προδίδοντας έμμεσα πληροφορίες για τους ιδιοκτήτες τους.

Η αγάπη για την περιοχή όπου γεννήθηκα και ζω και η ανάγκη να καταγράψω με κάποιο τρόπο την εικόνα της οδήγησαν στο Bougada Project», εξηγεί η εικαστικός. «Η εικόνα της μπουγάδας είναι από τις πιο χαρακτηριστικές στις παλιές αστικές και νυν πολυπολιτισμικές γειτονιές κάτω από την Πατησίων και αντικατοπτρίζει έντονα τις συνεχείς αλλαγές που επιφέρει η ζύμωση παλαιότερων και νέων κατοίκων».

Μιμούμενα τον τρόπο απλώματος των μπουγάδων, τα έργα των εικαστικών που δημιουργήθηκαν τοποθετούνται σε μπαλκόνια και βεράντες της περιοχής, ορατά στους κατοίκους και τους περαστικούς.

«Ωστόσο, η πραγματοποίηση μιας βόλτας στην περιοχή θέλει προσεκτικό σχεδιασμό για να μην γίνει ενοχλητική, μετατρέποντας τους κατοίκους και τις κατοικίες τους σε αξιοθέατα», προειδοποιεί η κα Μαλάμου θέλοντας να ξορκίσει κάθε υπόνοια gentrification. «Μην ξεχνάμε ότι σε μια παραμελημένη περιοχή ένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ δεν είναι –προφανώς– κάτι δεδομένο και χρειάζεται χρόνο για να κερδηθεί η εμπιστοσύνη και να γίνουν σαφείς οι καλές προθέσεις. Το πρώτο βήμα έγινε ήδη και σε ένα δεύτερο δρώμενο, ενδεχομένως, να μπορέσει να προχωρήσει περαιτέρω».

Στο Bougada Project συμμετέχουν οι Μαρία Βαρελά, Μαρίνα Βελησιώτη, The Callas, Μαριλία Κολυμπίρη, Σοφία Κουλουκούρη, Eleanor Lines, Θεοδώρα Μαλάμου, Ειρήνη Μπαχλιτζανάκη και Ίρις Πλαϊτάκη.

Ο ηθοποιός  υπέκυψε χθες το πρωί από αιμορραγία. Νοσηλεύονταν από τις 18 Οκτωβρίου στο νοσοκομείο ύστερα από ατύχημα που είχε με το μηχανάκι του.

Ο Χρήστος Αυλωνίτης τα τελευταία δύο χρόνια συμμετείχε στις τηλεοπτικές σειρές: «Επιστροφή» και τη σειρά «Έρωτας Μετά».

Στην προσωπική του σελίδα στο Facebook εδώ και λίγη ώρα οι φίλοι του τον αποχαιρετούν και δεν μπορούν να πιστέψουν ότι «έφυγε» από τη ζωή. Ο  ίδιος με ανάρτησή του είχε ενημερώσει πως νοσηλεύεται στο νοσοκομείο.

Ο Χρήστος Αυλωνίτης γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης ΚΕΑ καθώς και από το Yale Drama School.

Σπούδασε ελληνική και ξένη φιλολογία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το Εδιμβούργο. Ποιήματά του πρωτοδημοσιεύτηκαν το 1998 στο περιοδικό Νέα Εστία.

Επιμελήθηκε τις εκδόσεις των ποιημάτων του Κ. Γ. Καρυωτάκη (2010) και του Κ. Π. Καβάφη (2011) και δημοσίευσε, μαζί με τους ποιητές Δημήτρη Αγγελή και Σταμάτη Πολενάκη, το βιβλίο Με το περίστροφο του Μαγιακόφσκι: μία συζήτηση για την ποίηση (2010).

Η τελευταία του ποιητική συλλογή με τίτλο «Άσπρα μήλα» θα κυκλοφορήσει στις αρχές του νέου έτους από τις εκδόσεις Πατάκη.

Είχε δημοσιεύσει πέντε ποιητικές συλλογές. Για τα Εγκώμια (Πατάκης 2013) βραβεύτηκε από το ηλεκτρονικό περιοδικό Ο Αναγνώστης.