ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αθήνα θέατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αθήνα θέατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020

Στη Σμύρνη κάποτε… Ένα μουσικoθεατρικό έργο με 16 πρωτότυπα τραγούδια

Στη Σμύρνη κάποτε… Ένα μουσικοθεατρικό έργο με 16 πρωτότυπα τραγούδια, το οποίο υπογράφουν ο ποιητής-συγγραφέας Θανάσης Σάλτας (θεατρικό κείμενο-στίχοι τραγουδιών), η σκηνοθέτης Ιωάννα Μαστοράκη (σκηνοθεσία) και η συνθέτρια Αρετή Κοκκίνου (μουσική σύνθεση έργου και κύκλου τραγουδιών).
 Το έργο αποτελεί έναν πολιτισμικό ύμνο στην πάλαι ποτέ κοσμοπολίτικη Σμύρνη, με λαογραφικές αναφορές στις βασικές συνοικίες όλων των εθνοτήτων (ελλήνων, αρμενίων, τούρκων, εβραίων, ευρωπαίων λεβαντινών) που συνυπήρχαν ως το 1922.

 Στο έργο ζωντανεύουν όλοι οι πολιτισμοί και όλη η ιστορία της Σμύρνης.
 Από τις ξέγνοιαστες κοσμοπολίτικες βεγγέρες και τις βόλτες στην Προκυμαία, μέχρι τις συγκλονιστικές ημέρες του μικρασιατικού πολέμου και της καταστροφής της Σμύρνης. Ένα βαθιά οικουμενικό και αντιπολεμικό έργο, με συγκινητικές σκηνές και  υπέροχα πρωτότυπα τραγούδια.    

 Θεατρικές και μουσικές περιπλανήσεις στα μπεζεστένια, έρωτες στους φραγκομαχαλάδες, κόρτε στο Σινέ Πατέ, χανούμισσες στους τουρκομαχαλάδες, αρμένισσες μάντισσες, η συνθήκη των Σεβρών, η προσευχή στην Αγία Φωτεινή, το μέτωπο στον Σαγγάριο, η μεγάλη φωτιά, ο διωγμός και η προσφυγιά….
Το μουσικοθεατρικό έργο: Στη Σμύρνη κάποτε, θα παρουσιάζεται κάθε Παρασκευή στις 21:15 στο Θέατρο της Ημέρας.
Στη σκηνή συνυπάρχουν ηθοποιοί, μουσικοί και τραγουδιστές συνθέτοντας θεατρικά και μουσικά τοπία από όλες τις γειτονιές της Σμύρνης.

 Η συνθέτρια Αρετή Κοκκίνου έχει μακρόχρονη μουσική πορεία, και έχει συνεργαστεί με πλήθος σημαντικών καλλιτεχνών σε θέατρα, σε συναυλιακούς χώρους, σε φεστιβάλ, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.
 Ο συγγραφέας Θανάσης Σάλτας και η σκηνοθέτης Ιωάννα Μαστοράκη έχουν βραβευτεί για τα έργα τους και έχουν αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τις θεατρικές παραστάσεις τους από κριτικό παραστάσεων της  Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών – Θεατρικά Βραβεία Κάρολος Κουν κι Ευρωπαϊκά Βραβεία Θεάτρου – Χορού, ενώ το 2019 βραβεύτηκαν στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Διαβαλκανικού Θεάτρου.  
 
Ταυτότητα Παράστασης
Συντελεστές:
Κείμενο-Στίχοι τραγουδιών: Θανάσης Σάλτας
Σκηνοθεσία - φωτισμοί: Ιωάννα Μαστοράκη
Πρωτότυπη Μουσική σύνθεση: Αρετή Κοκκίνου
Επιμέλεια Αφίσας-Φωτογραφίες-Τρέιλερ: Παναγιώτης Χριστοφιλέας
Σκηνικά – Κουστούμια: Θίασος Πορεία
Παραγωγή: Θίασος Πορεία

Ερμηνεύουν: (αλφαβητικά)
Γιάννης Λεβέντης, Ιωαννά Μαστοράκη, Ιωάννα Προσμίτη, Θανάσης Σάλτας, Μαρία Σπανού, Μάχη Σπανού
Τραγουδιστές: (αλφαβητικά) Θέλμα Καραγιάννη, Ισίδωρος Πάτερος

Μουσικοί: Μαρία Νίττη (Ακορντεόν), Γεωργία Μαρίνη (Βιολί),
Αρετή Κοκκίνου (Κιθάρα – Μαντολίνο)
Τοποθεσία: Θέατρο της Ημέρας
Διεύθυνση: Νικ.Γεννηματά 20, Αμπελόκηποι ( πλησίον Μετρό Πανόρμου )
Ημέρα και Ώρα Παράστασης: Κάθε Παρασκευή  στις 21:15, από 6 Μαρτίου  
Τηλ κρατήσεων: Θέατρο της Ημέρας  / Θίασος Πορεία 2104009757/6946309618
Διάρκεια Παράστασης: 120 λεπτά με διάλειμμα 
Τιμές εισιτηρίων: 12 € ( Γενική Είσοδος ), 10 € (Μειωμένο) , Κάτοχοι Κάρτας ΟΑΕΔ , Πολύτεκνων και groups)
Προπώληση VIVA.GR: από 8€- 10 €  https://www.viva.gr/



Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2020

«Xοντορκόφσκι»: Όπερα για την άνοδο και την πτώση του Ρώσου ολιγάρχη

Η όπερα «Χοντορκόφσκι» του διακεκριμένου συνθέτη και Καθηγητή του Μουσικού Πανεπιστημίου Βιέννης Περικλή Λιακάκη, η οποία απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ανεξάρτητης Παραγωγής Όπερας 2017 των Αυστριακών Βραβείων Μουσικού Θεάτρου, έρχεται σε πανελλήνια πρώτη παρουσίαση στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Το έργο αποτελεί συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με τον μουσικοθεατρικό Οργανισμό Sirene Operntheater στην Αυστρία και θα παρουσιαστεί για τρεις μοναδικές παραστάσεις στις 27, 28 και 29 Φεβρουαρίου.
Μια μάχη ανάμεσα στο κέρδος και την πολιτική χωρίς αναισθητικό, η όπερα «Χοντορκόφσκι» αναφέρεται στην άνοδο και την πτώση του Ρώσου ολιγάρχη Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, ο οποίος στάθηκε στο αντίπαλο στρατόπεδο του Βλάντιμιρ Πούτιν τη δεκαετία του ’90.  Η παράσταση υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) προς την Εναλλακτική Σκηνή.
Η σύγχρονη όπερα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ατελιέ της Ακαδημίας Εικαστικών Τεχνών της Βιέννης το 2015. Ο κεντρικός πυρήνας της  βασίζεται στη βιογραφία του Μιχαήλ Χοντορκόφσκι: την άνοδό του ως νεαρού ιδιοκτήτη τράπεζας στα χρόνια της πτώσης της Περεστρόικας αρχικά, κατόπιν τη μεσουράνησή του ως ιδιοκτήτη της τεράστιας πετρελαϊκής εταιρείας Υukos, και την τελική πτώση του με τη στόχευσή του από τον Βλάντιμιρ Πούτιν ως αντικαθεστωτικού, την κατάρρευση της Υukos και τη φυλάκισή του.
Πρόκειται για μια πολιτική όπερα όπου οι πρωταγωνιστές είναι υπαρκτά πρόσωπα και «δεν προσπαθεί να πάρει το μέρος κανενός», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συνθέτης Περικλής Λιακάκης. «Πιστεύω πως στη μοντέρνα όπερα δεν πρέπει να υπάρχουν καλοί ή κακοί, αλλά μόνο γεγονότα και αντιδράσεις σε αυτά. Καθαγιασμοί ή δαιμονοποιήσεις προσώπων αποφεύχθηκαν, όσο αυτό ήταν δραματουργικά δυνατό, και το κύριο μέλημά μου ήταν η όπερα αυτή να μπορεί να μιλήσει το ίδιο σε έναν Ρώσο όσο και σε έναν Αυστριακό ή έναν Έλληνα».
Το λιμπρέτο της όπερας και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κριστίνε Τόρνκβιστ. Ο κύριος όγκος του λιμπρέτου, που γράφτηκε πριν από την απροσδόκητη απόλυση του Χοντορκόφσκι από τη φυλακή τον Δεκέμβριο του 2013, δεν πραγματεύεται μόνο τη μάχη μεταξύ κέρδους και πολιτικής ανάμεσα στον Χοντορκόφσκι και τον Πούτιν, αλλά επιπλέον την τοποθετεί μέσα σε ένα περίπλοκο ιστορικό πλαίσιο, που εκτείνεται από το 1989 έως το 2013. Η μεταβαλλόμενη σχέση μεταξύ επιχειρήσεων και πολιτικής εξουσίας αλλοιώνει τη σχέση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, που αρχικά δεν είναι τόσο ανόμοιοι μεταξύ τους: και οι δυο τους νέοι, φιλόδοξοι άνδρες με μεγαλεπήβολα σχέδια, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Σ’ ένα σημείο καμπής στον ρου της Ιστορίας, οικονομικές γκάφες και πολιτικές ίντριγκες επιτρέπουν στους καιροσκόπους να ευημερήσουν. Όμως, μόλις οι δύο αντίπαλοι φθάσουν στα αντίστοιχα ζενίθ τους, οι διαφορές στην ιδιοσυγκρασία τους θα γίνουν υπερβολικά εμφανείς. Την ώρα που ο ένας στέκεται ακοίμητος φρουρός υπερασπιζόμενος την επικράτειά του, ο άλλος σκέφτεται τις επόμενες κινήσεις του παιχνιδιού και ρισκάρει τα πάντα.
Ο συνθέτης Περικλής Λιακάκης σημειώνει: «Η όπερα “Χοντορκόφσκι” βασίζεται στη ζωή του Ρώσου ολιγάρχη, που ήρθε σε σύγκρουση με τον πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Είναι μια πολιτική όπερα, όπου παραλληλισμοί με την ελληνική οικονομική κρίση κάθε άλλο παρά τυχαίοι είναι. Οι χαρακτήρες της όπερας, οι διάφορες καταστάσεις που θα δούμε και το λιμπρέτο είναι δραματοποιημένα, είναι κατασκευασμένα έτσι, δηλαδή, ώστε να έχουν ενδιαφέρον από δραματικής και θεατρικής άποψης. Ένα σημαντικό σημείο της όπερας είναι το ζευγάρι δύο απλών, ανώνυμων, ανθρώπων –των Νατάσα και Ιβάν- στη ζωή των οποίων αποτυπώνονται οι συνέπειες των πράξεων των ανθρώπων που έχουν την εξουσία στα χέρια τους. Στην όπερα “Χοντορκόφσκι” δεν γίνεται καμία προσπάθεια να βρεθεί ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, ούτε προσπάθεια να εξιστορηθούν ιστορικά ή “αντικειμενικά” τα σχετικά γεγονότα. Γίνεται, όμως, μια προσπάθεια να μεταφέρουμε στη σκηνή τις σκέψεις που μας γεννιούνται όντας απλοί παρατηρητές της Ιστορίας (με γιώτα κεφαλαίο) και της μοίρας όλων αυτών που δεν ρωτήθηκαν ποτέ για το πάρσιμο αποφάσεων που αφορούν τη ζωή τους άμεσα».

Ερμηνεύουν: Κλέμενς Καιλμπλ, Ίγκριντ Χάμπερμαν, Αλεξάντερ Μάυρ, Στήβεν Σέσαρεγκ, Γκέρνοτ Χάινριχ, Σεμπαστιάν Σουλές, Λίζα Ρόμπαχ, Έλσα Γιαννουλίδου, Τεμίνε Σαίφερ, Ματτίας Χάιντ, Μάρτιν Μάιρινγκερ, Ρίτσαρντ Κλάιν, Ντήτερ Κσβεντ-Μίχελ, Μπαίρμπελ Στρέλαου. Συμμετέχει δεκατριμελές μουσικό σύνολο.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ του Franz Kafka

Ο Φραντς Κάφκα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα που μας άφησε ο 20ς αιώνας. Κλεισμένος στον εαυτό του μελέτησε όλους τους πιθανούς εαυτούς, αποκομμένος από τον κόσμο κατανόησε τον κόσμο πιο βαθιά από τους καριερίστες της εποχής του, κρυμμένος από τα μάτια των ανθρώπων κοίταξε όλους τους ανθρώπους στα μάτια. Ο Κάφκα παρατηρητής της κατάρρευσης, σεναριογράφος για σιωπές και νευρώσεις, εχθρός του ολοκληρωτικού πνεύματος, φωτογράφος ενός ψυχορραγήματος, ανατόμος της εξουσίας- στέκεται από την πλευρά των απόκληρων αυτού του κόσμου, αυτών που τους στερήθηκε το παρόν και το μόνο που τους απομένει είναι η νοσταλγία του παρελθόντος και η ελπίδα που κρύβεται σε ένα μακρινό μέλλον. 
Ο μόνος τρόπος να απελευθερωθούμε είναι να μεταμορφωθούμε. Ο Κάφκα αρνείται να παραδοθεί, τολμά να κοιτάξει το παρόν σαν μια παγίδα και να μας αποδείξει πως ό,τι μοιάζει καθαρό και υγιές στον κόσμο μας είναι άρρωστο και βρώμικο και οι λύσεις που μας δόθηκαν για τα προβλήματα μας είναι ένα δίχτυ, μια αόρατη φυλακή που περιπλέκεται γύρω μας. 
Η ίδια η ζωή που παρασιτεί εναντίον μας, μετατρέπει όλους αυτούς που προσπαθούν να αντισταθούν- και να θεραπεύσουν τις πληγές- σε πληγωμένα παράσιτα αυτού του κόσμου, αρνητές της κυρίαρχης τάξης, καταστροφείς της κανονικότητας, τερατικές κακοφωνίες. Ο Κάφκα μας καλεί να χτίσουμε ξανά τον κόσμο που καταρρέει μέσα μας. Για να ξεκινήσουμε όμως αυτό το έργο, πρέπει πρώτα να μεταμορφωθούμε.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Στην Μεταμόρφωση, ένα πρωινό, ένας υπάλληλος μετά από δέκα χρόνια συνεχούς επανάληψης του ίδιου σταθερού καθημερινού προγράμματος, ξαφνικά, αδυνατεί να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να επαναλάβει τις ίδιες παγιωμένες κινήσεις. Ο κόσμος γύρω του γίνεται εχθρικός και αυτός γίνεται εχθρός του κόσμου, ένα παράσιτο. Ο Πατέρας και η Μάνα, η Αδελφή, ο Προϊστάμενος- όλοι όσοι μέχρι εκείνη την στιγμή τον είχαν ως πρότυπο, ξαφνικά γίνονται εχθροί- και αυτός, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει στην ρουτίνα και στους ρόλους που όλοι του έχουν επιβάλλει, γίνεται εχθρός τους. Η εναντίωση όμως αυτή δεν εκδηλώνεται με επαναστατικά μανιφέστα και φανταχτερές δηλώσεις, όπως αντίστοιχα οι διαταγές μένουν πάντα κρυφές, αδιόρατες και εσωτερικευμένες. Ο Κάφκα δημιουργεί στην Μεταμόρφωση ένα πεδίο παθητικής αντίστασης. Η ίδια η απραξία διαλύει ό,τι έχει απομείνει όρθιο σε ένα σαθρό πεδίο επίφασης και προσποιητής κανονικότητας. Και αυτό δεν το πράττει από την σκοπιά του στρατευμένου καλλιτέχνη που έχει έτοιμες απαντήσεις για κάθε πρόβλημα. Το κάνει από την σκοπιά του ανθρώπου που δυσφορεί και εξοργίζεται με την ζωή έτσι όπως αυτή του επιβλήθηκε. Μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα κοινωνικό πεδίο όπου όσοι συνεχίζουν να ονειρεύονται μια διαφορετική ζωή καταρρέουν ανατινάζοντας με την αρνητική δύναμη της ακινησίας και της απραξίας τους τα θεμέλια της ίδιας της καθημερινότητας. Ο κώδικας της υπακοής διαλύεται από αυτούς που αδυνατούν πλέον να υπακούσουν στις επιβεβλημένες και προγραμματισμένες συμπεριφορές, αυτούς που πλέον δεν μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν- όσα όλοι «πρέπει» να κάνουμε.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ του σκηνοθέτη Τάσου Σαγρή
Συνεχίζοντας με το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών την έρευνα στο θέατρο «in yer face» της Sarah Kane (4.48 Psychosis) και της Rebecca Prichard (Yard Gal), την μελέτη πάνω στο ιερό Μπαλινέζικο θέατρο, τα κείμενα του Αρτώ, του Ζαν Ζενέ, του Δ. Δημητριάδη- επιλέγουμε να φέρουμε στο προσκήνιο ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα του 20ου αιώνα, τη ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ του Φραντς Κάφκα. Με αυτό τον τρόπο δίνουμε στο κοινό την ευκαιρία να έρθει αντιμέτωπο με το «ριζικό κακό», την επαναληπτική και αδιαμφισβήτητη υπακοή στις καταστροφικές νόρμες και τον τρόπο που αυτές αναπαράγουν έναν κόσμο φρικτό, μια μηχανή καταστροφής.


Επαναληπτικές κινήσεις και γρήγορες προβολές από εικόνες της καθημερινότητας, παγωμένα πρόσωπα, ακίνητα αντικείμενα, παγωμένες στιγμές, μικρές λεπτομέρειες, κοντινή εστίαση, κινηματογραφική γλώσσα, γρήγορες στροβοσκοπικές βιντεοπροβολές, επιληπτικές κρίσεις, ένα καρουσέλ από αλλοιωμένες αναμνήσεις, ιερός τρόμος, θέατρο για θεατές με κλειστά μάτια. Ένα σκηνικό σουπρεματιστικό, αφηρημένο, αποσπασματικό, όπου τα αντικείμενα και τα πρόσωπα μοιάζουν να ανατινάζονται και την ίδια στιγμή να μένουν ακίνητα σαν μια παλιά φθαρμένη φωτογραφία μιας μεγάλης έκρηξης. Μια θεατρική πράξη εξπρεσιονιστική αλλά όχι εκδηλωτική, ένα πολύ βαθύ συναίσθημα που καταπνίγεται, μηχανισμοί της νεύρωσης που καμία μορφή ψυχανάλυσης δεν μπορεί να κατανοήσει. Συμπαθητικές, τρυφερές μοναχικές τραγωδίες, οι εποχές που αλλάζουν και όμως όλα μένουν ίδια για πάντα- έως την στιγμή της εσωτερικής έκρηξης, έως την Μεταμόρφωση.

Σκηνοθεσία: Τάσος Σαγρής

Παίζουν: Σίσσυ Δουτσίου, Στέβη Φόρτωμα, Μάνος Τσίζεκ,

Λουκία Ανάγνου, Θωμάς Χαβιανίδης 
Μουσική: Whodoes
+ Radiohead . Arvo Part . Einsturzende Neubauten . 
Jani Christou . Godspeed You Black Emperor. Max Richter 
Φωτισμοί: Γιώργος Παπανδρικόπουλος
Video art: Άλκηστις Καφετζή, Kipseli Film Coop, 
Void Optical Art Laboratory, Μίλτος Αρβανιτάκης
Κατασκευή Μάσκας: Κοραλία Κρικελλή

ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ Θέατρο
Ακαδήμου 13 - Μεταξουργείο

ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ στις 12 μ.μ.
14 μεταμεσονύχτιες παραστάσεις στην ΑΘΗΝΑ
έναρξη ΣΑΒ. 1η Φεβρουαρίου
έως ΣΑΒ. 9 Μαΐου 2020

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Kανονικό: 12 €
Μειωμένο: 10 € 
(Προπώληση στο ταμείο του θεάτρου / Φοιτητικό
Ανέργων / ΑμεΑ / Άνω των 65)
Ατέλεια (ΑΝΟΙΧΤΗ): 5 €
Διάρκεια: 65΄

Κρατήσεις: +302105232097 
Προπώληση εισιτηρίων
στην υπηρεσία Viva.gr

Παραγωγή:
+ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ [Πειραματικών Τεχνών]

Mε την συμπαράσταση
The Franz Kafka Society - Prague 
Πολιτιστικό "Τσέχικο Κέντρο Αθήνας"
Κενό Δίκτυο http://voidnetwork.gr


+ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ [Πειραματικών Τεχνών]
Το +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] (Τhe Institute for Experimental Arts) είναι μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και έρευνας στα πεδία του θεάτρου, της εικαστικής performance, των multi media εγκαταστάσεων, της ποιητικής επιτέλεσης και της θεωρίας της Τέχνης. Ιδρύθηκε το 2008 και ανάμεσα σε πολλές άλλες δράσεις έχει παρουσιάσει στο θεατρόφιλο Ελληνικό και Κυπριακό κοινό 4 παραστάσεις σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή. Το 2011 “ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ” του Ζαν Ζενέ ούρλιαξαν “Να Μην Ζήσουμε σαν Δούλοι”, το 2012 με το έργο “ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ” του Δημήτρη Δημητριάδη έγινε μια λεπτομερής καταγραφή της διάλυσης μιας κοινωνίας. Από το 2013 έως το 2015 η παράσταση “ΨΥΧΩΣΗ” (4.48 Psychosis) της Sarah Kane μελέτησε την κατάρρευση του υποκειμένου στο σύγχρονο κόσμο. Το 2017-2018 η παράσταση “ΝΥΧΤΑ!” (Υard Gal) της Rebecca Prichard εξερεύνησε την βία, τα αδιέξοδα και τις ελπίδες των νέων ανθρώπων σήμερα.

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ του Frantz Kafka έρχεται να αποκαλύψει τα ερείπια της ζωής που κρύβονται μέσα μας, να μας προειδοποιήσει ότι σε αυτό τον κόσμο όποιος δεν μπορεί να υπακούσει στις διαταγές μεταμορφώνεται ξαφνικά σε παράσιτο.


the Institute [for Experimental Arts]

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

Η Μαρία Κίτσου από "άγρια μέλισσα" μεταμορφώνεται σε Λαίδη Μακμπέθ


Η Μαρία Κίτσου που όλοι μας αγαπήσαμε μέσα από τις "Άγριες Μέλισσες" μεταμορφώνεται σε Λαίδη Μακμπέθ στο Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του, Δημήτρη Λιγνάδη.
Ο πόθος για εξουσία, ο φόβος, ο φόνος, η οσμή του αίματος, οι δαίμονες και τα σκοτάδια των δύο φύλων κι από την άλλη η μαύρη κωμωδία του έργου που λέγεται «ζωή» συναντιούνται στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, σε μια μεγάλη συμπαραγωγή με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Το περίφημο «καταραμένο» έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ γράφτηκε στις αρχές του 17ου αιώνα, σε μια περίοδο πολιτικής και ηθικής κρίσης και αποτυπώνει τη μεγάλη τραγωδία του ανθρώπου να διακρίνει το καλό από το κακό, την επιθυμία από τον φόβο, το φως από το σκοτάδι. Το κυνήγι της εξουσίας, η ανασφάλεια και ο φόβος μήπως αυτή χαθεί, οδηγούν στα μεγαλύτερα εγκλήματα.
Ο Μακμπέθ είναι στρατηγός στον στρατό του βασιλιά της Σκωτίας, Ντάνκαν. Επιστρέφει νικητής και διψασμένος για εξουσία. Υποκινείται από τη σύζυγό του αλλά και από το Πεπρωμένο του. Τρεις μάγισσες του έχουν δώσει το στίγμα της μοίρας του: είναι γραφτό του, να γίνει βασιλιάς. Η δίχως όριο φιλοδοξία του τον οδηγεί στα πιο αποτρόπαια εγκλήματα. Ο ένας φόνος οδηγεί σε έναν επόμενο. Η πτώση θα είναι το ίδιο ηχηρή.
Η πρώτη παρουσίαση του Μακμπέθ στο Εθνικό Θέατρο ήταν το 1967, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή, με τον ίδιο στον ομώνυμο ρόλο και την Κατίνα Παξινού στον ρόλο της Λαίδης Μακμπέθ. Η δεύτερη παρουσίαση ήταν το 1981 σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στον ομώνυμο ρόλο και την Ελένη Χατζηαργύρη στον ρόλο της Λαίδης Μακμπέθ.

Συντελεστές
Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης
Σκηνικά-Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Μουσική και σχεδιασμός ήχου: Μίνως Μάτσας
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Κίνηση: Θανάσης Ακοκκαλίδης
Συνεργάτις Σκηνοθέτης: Αναστασία Διαμαντοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στέλλα Ψαρουδάκη
Βοηθός σκηνογράφου - ενδυματολόγου: Δάφνη Φωτεινάτου
Βοηθός συνθέτη: Δήμητρα Αγραφιώτη
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Βασίλης Καραμπούλας, Μαρία Κίτσου (Λαίδη Μακμπέθ), Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Αναστάσης Λαουλάκoς, Δημήτρης Λιγνάδης (Μακμπέθ), Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Γιώργος Μπένος, Γιώργος Μπινιάρης, Ράνια Οικονομίδου, Τζέο Πακίτσας, Ορέστης Τζιόβας, Γιάννης Χαρτοδιπλωμένος. Φωτογράφος παράστασης: Μαριλένα Αναστασιάδου.

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2020

«Όφις και κρίνο», του Νίκου Καζαντζάκη μεταφέρεται στη θεατρική σκηνή του Bios


Το 2020 είναι μια χρονιά ορόσημο αφού το πρώτο λογοτεχνικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη, «Όφις και κρίνο», μεταφέρεται στη θεατρική σκηνή του Bios, με την Ηρώ Μπέζου και τον Χρήστο Θάνο, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 9 το βράδυ [Πειραιώς 84, Αθήνα - Γκάζι].
Στην υπόθεση του έργου έργο, που αποτελεί έναν αδιάκοπο αλληλοσπαραγμό ανάμεσα στη σάρκα και το πνεύμα, το φως και το σκοτάδι, τον έρωτα και τον θάνατο, ένας ζωγράφος, λάτρης του ωραίου και της ηδονής, καταγράφει στο ημερολόγιό του τη θυελλώδη πορεία της σχέσης του με μία νεαρή γυναίκα.
Το υπερβατικό πάθος του τον κυριεύει ολοκληρωτικά, αφυπνίζοντας, αναπόφευκτα, θεμελιώδεις υπαρξιακές του αγωνίες. Σταδιακά κυριαρχείται από την ιδέα του θανάτου, μέχρι που αποφασίζει να συνδέσει τον έρωτά του με την ομορφιά και τον θάνατο. Έτσι, καλεί την ερωμένη του και περνά μαζί της μια ερωτική νύχτα, διαφορετική από τις προηγούμενες.
Το βιβλίο γράφτηκε το 1905 και εκδόθηκε υπό το φιλολογικό ψευδώνυμο «Κάρμα Νιρβαμή».Έχει τη μορφή ημερολογίου και περιγράφονται σ’ αυτό οι νεανικές ανησυχίες του Καζαντζάκη για τη ζωή και τον θάνατο, τη γυναίκα και τον έρωτα. Πηγή έμπνευσης του βιβλίου είναι η ερωτική ιστορία του Καζαντζάκη με την Ιρλανδέζα Καθλήν Φορντ.

Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο: Νίκος Καζαντζάκης
Θεατρική προσαρμογή: Ηρώ Μπέζου – Χρήστος Θάνος
Σκηνοθεσία – Μουσική: Χρήστος Θάνος
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Γραφιστικά: Γιάννης Καρδάσης
Παραγωγή: Εμείς – Ομάδα Συλλογικού Πολιτισμού
Ερμηνεύουν: Ηρώ Μπέζου, Χρήστος Θάνος

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

Η εμβληματική «Έντα Γκάμπλερ» στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ

Η νέα χρονιά στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) ξεκινά με μια μεγάλη πρόκληση. Η «Έντα Γκάμπλερ», το αριστουργηματικό έργο του κορυφαίου Νορβηγού συγγραφέα Χένρικ Ίψεν, «εντάσσεται» για πρώτη φορά στο λυρικό ρεπερτόριο, σε συμπαραγωγή με την ομάδα The Medium Project, μια δραστήρια ομάδα με συνεπή παρουσία στον χώρο του μουσικού θεάτρου.
Η νέα όπερα δωματίου «Έντα Γκάμπλερ» του διακεκριμένου συνθέτη και πιανίστα Γιώργου Δούση σε λιμπρέτο βασισμένο στο ομώνυμο έργο του  Ίψεν, το οποίο υπογράφει η Έρι Κύργια, θα παρουσιαστεί στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος από τις 25 Ιανουαρίου και για έξι μόνο παραστάσεις έως και τις 3 Φεβρουαρίου. Τη μουσική διεύθυνση έχει αναλάβει ο Ανδρέας Τσελίκας, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει η Ράια Τσακηρίδη.
Η «Έντα Γκάμπλερ», «ο Άμλετ των γυναικείων ρόλων», είναι ένα από τα πιο γνωστά και πολυπαιγμένα έργα του  Ίψεν, του συγγραφέα που άλλαξε με επαναστατικό τρόπο τα δεδομένα στη δραματική γραφή και το θέατρο εν γένει.
«Εξάμβλωμα της φαντασίας, τέρας, παρανοϊκή, ατομίστρια, άτεγκτη, ζηλιάρα, οραματίστρια, φεμινίστρια, ιδεαλίστρια, θύμα των περιστάσεων», είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που έχουν χρησιμοποιήσει οι κριτικοί για να περιγράψουν την ιψενική ηρωίδα. Από την πρώτη παρουσίασή του, το 1891, μέχρι σήμερα, το έργο έχει αποσπάσει τον θαυμασμό και τον αποτροπιασμό, την εκτίμηση και την αποδοκιμασία, χωρίς ποτέ να αφήσει περιθώρια για εύκολες απαντήσεις.
Για πρώτη φορά η «Έντα Γκάμπλερ» γίνεται όπερα ύστερα από πρόσκληση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ για τη δημιουργία ενός νέου έργου, σε συμπαραγωγή με την ομάδα The Medium Project. Η μουσική της όπερας φέρει την υπογραφή του συνθέτη και πιανίστα Γιώργου Δούση και χαρακτηρίζεται από το προσωπικό του μουσικό ιδίωμα, με την άμεση, λιτή και καθαρή μελωδική του γραφή.
Όπως σημειώνει ο ίδιος: «Η μουσική της όπερας “Έντα Γκάμπλερ” χρησιμοποιεί άλλοτε μοτίβα για τη μουσική απεικόνιση των χαρακτήρων και άλλοτε ολόκληρες μουσικές ενότητες που συνδέονται με χαρακτήρες ή καταστάσεις. Στο σύνολό της, ακολουθεί με ρεαλιστικό τρόπο την πλοκή και εξέλιξη του έργου, υποστηρίζοντάς την άλλοτε αφηγηματικά και άλλοτε δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα για την απόδοση των συναισθημάτων. Το έργο έχει σαφείς αναφορές στην παραδοσιακή όπερα, άριες, ντουέτα, τρίο, κουιντέτο και μικρές αφηγήσεις».
Η «Έντα Γκάμπλερ» αποτελεί την τέταρτη όπερα του Γιώργου Δούση, πλάι στις «Δούλες» (2011) του Ζ. Ζενέ, για ορχήστρα, τρεις γυναικείες φωνές και εξαμελές φωνητικό σύνολο, την όπερα δωματίου «The Shell Game» (2014) της Έρις Kύργια, για πέντε τραγουδιστές και πιάνο, που ανέβηκε το 2015 στο Θέατρο Olvio με την ομάδα The Medium Project, και μια όπερα για παιδιά βασισμένη πάνω στο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Ποιος έκανε πιπί στον Μισισιπή;» (2008), που ανέβηκε το 2011 στο πλαίσιο της Πειραματικής Σκηνής της ΕΛΣ.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για τη συγγραφή του λιμπρέτου της όπερας από την Έρι Κύργια εντοπίζεται στο πώς θα παραμείνει το κείμενο «ιψενικό» και πώς ένα τετράπρακτο δράμα θα μετατραπεί σε ευσύνοπτο λιμπρέτο, χωρίς να χαθεί η ιστορία. Για το λιμπρέτο που θα παρουσιαστεί στην αγγλική γλώσσα, η ίδια αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το γλωσσικό ύφος του λιμπρέτου στηρίχτηκε στη γερμανική καταγωγή των αγγλικών, ώστε η σχέση με την πρωτότυπη γλώσσα να είναι η “εγγενέστερη” δυνατή· επιλέχθηκε ένα μέτρο που ταιριάζει στα αγγλικά και συγχρόνως δεν είναι ξένο προς την ελληνική ρυθμική αίσθηση».
Ο αρχιμουσικός Ανδρέας Τσελίκας έχει την ευθύνη της μουσικής διεύθυνσης ενός επταμελούς μουσικού συνόλου. Η έμπειρη Ράια Τσακηρίδη σκηνοθετεί ένα ιδιαίτερο έργο όπου «όλοι οι ήρωες περιστρέφονται γύρω από την Έντα, παίζοντας μαζί της ένα ξεχωριστό παιχνίδι». Στην παράσταση, το κοινό θα παρακολουθήσει τη ζωή της Έντας Γκάμπλερ μέσα από τα δικά της μάτια. «Μοναδική σύντροφός της σε αυτό το ταξίδι είναι μια μαύρη τρύπα, που μόνο εκείνη βλέπει και η οποία καθορίζει την πραγματικότητά της», υπογραμμίζει η Τσακηρίδη.
Ο Παύλος Θανόπουλος υπογράφει τα σκηνικά και κοστούμια, η Μαρίνα Μέργου τη δραματουργία, η Κορίνα Κόκκαλη την κίνηση και ο Χρήστος Τζιόγκας τους φωτισμούς.
Στις παραστάσεις της «Έντας Γκάμπλερ» το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει ένα καστ αναγνωρισμένων λυρικών πρωταγωνιστών. Τον απαιτητικό ρόλο του τίτλου ερμηνεύουν η Γιούλια Ρουτιλιάνο (25, 26, 27/1) -με διεθνή απήχηση και εμφανίσεις σε σημαντικά λυρικά θέατρα της Ευρώπης, και η Ιρένα Αθανασίου (1, 2, 3/2) -που έχει διαγράψει μια αξιόλογη πορεία. Μαζί τους, νεότεροι και καταξιωμένοι μονωδοί, η Τζίνα Φωτεινοπούλου, ο Χάρης Ανδριανός, ο Μιχάλης Ψύρρας και ο Γιώργος Ρούπας.


Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

Παράσταση ενώνει την τέχνη του θεάτρου με την επιστήμη της Ομοιοπαθητικής

WATRINETthierry
Η θεατρική ομάδα Coeval I C.I.C Theatre Company, από τις 21 Ιανουαρίου 2019, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, σε σκηνοθεσία Άννας Δανέζη παρουσιάζει την παράσταση «Hahnemann Vol.1», εμπνευσμένη από το «Doctor Foster» του Mike Bartlett, στο ξενοδοχείο Μπάγκειον [πλ. Ομόνοιας 18, Αθήνα].
Πρόκειται για την πρώτη θεατρική παράσταση που ενώνει την τέχνη του θεάτρου με την επιστήμη της Ομοιοπαθητικής.
«Κανείς δεν έχει αισθανθεί τόσο θυμό όσο μια περιφρονημένη γυναίκα». Η Νέλλη Βαλαωρήτου είναι γιατρός. Ζει έναν ονειρεμένο γάμο. Σε λίγο, θα μάθει πως ο Άρης της, την απατά. Η ζωή της θα γεμίσει οργή αποκαλύπτοντας διαταραχές, προδοσίες και βία, που έμεναν να κοιμούνται κάτω από έναν εκ πρώτης όψεως «λειτουργικό» γάμο. Τα μυστικά και η προδοσία δένουν το σκελετό της ιστορίας, η οποία χωρίζεται σε τρεις πράξεις, με την πλοκή να εξελίσσεται τρεις φορές επί σκηνής, με διαφορετικό τρόπο και σκοπό. Η κάθε εκδοχή της ιστορίας, διαδραματίζεται από διαφορετικές Ομοιοπαθητικές ιδιοσυγκρασίες.
Ο κάθε άνθρωπος έχει μια ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία η οποία χαρακτηρίζεται από τους δικούς της τρόπους έκφρασης των σωματικών και ψυχοδιανοητικών χαρακτηριστικών του ατόμου. Γι’ αυτό και,  ενώ η θεατρική συνθήκη παραμένει η ίδια, οι τρεις ιστορίες  είναι διαφορετικές μεταξύ τους. Ερευνάται η κατάληξη μίας πλοκής, σύμφωνα με την διαφορετικότητα ως προς τον χαρακτήρα των ανθρώπων που την δημιουργούν.
Σε κάθε ένα από τα τρία επίπεδα, υπάρχουν κόσμοι μέσα στους κόσμους. Το κοινό εμπειρικά εισχωρεί σε αυτούς και εμπλέκεται. Θεατές, ηθοποιοί, τεχνολογικά μέσα, συνυπάρχουν σε μια περίπλοκη κοινότητα στοιχειωμένη από Ομοιοπαθητικές ιδιομορφίες και στοιχεία.
Το θέατρο, με σκοπό την Αριστοτέλεια Κάθαρση, αφήνει  να εκτονωθούν τα συναισθήματα σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Ίσως η ταύτιση των Όμοιων Παθών (Ομοιοπαθητική) με τους χαρακτήρες, να οδηγήσει σε ευεργετικά για την υγεία  συναισθήματα -όπως το να συμπάσχουμε, να συναισθανόμαστε και να κατανοούμε.
Το «Hahnemann» είναι η πρώτη παράσταση που ενώνει την τέχνη του θεάτρου με την επιστήμη της Ομοιοπαθητικής, στην οποία το κοινό θα έρθει σε επαφή με τις ιδιοσυγκρασίες της Ομοιοπαθητικής που αντιπροσωπεύονται από τους χαρακτήρες του έργου. Εξομολογήσεις και μυστικά φανερώνονται σε ένα περιβάλλον, όπου όλοι γίνονται όμοιοι.
Το έργο έχει πάρει τον τίτλο του από τον πατέρα της Ομοιοπαθητικής Dr. Samuel Hahnemann. H πλοκή του βασίζεται στην ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου, που επαναλαμβάνεται σε τρία επίπεδα. Σε κάθε επίπεδο παρουσιάζονται τρεις διαφορετικοί χαρακτήρες, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τις ιδιοσυγκρασίες της Ομοιοπαθητικής. Λόγω των ποικίλων συμπεριφορών, αντιδράσεων, προτιμήσεων των εννέα συνολικά χαρακτήρων, η ίδια ιστορία εξελίσσεται εντελώς διαφορετικά σε κάθε επίπεδο.
Όταν βρεθούμε μπροστά στις ιδιοσυγκρασίες της Ομοιοπαθητικής νιώθουμε πως βλέπουμε κάποιον δικό μας, κάποιον που ξέρουμε καλά και κάποιες φορές τον εαυτό μας. Αυτό  συγκλονίζει, γιατί οι ομοιότητες που βρίσκουμε έχουν λεπτομερή, ακριβή και σαφή στοιχεία.
Μία καινοτόμος θεατρική παράσταση που διασταυρώνει την ιστορία του Mike Bartlett «Dr. Foster», την Φιλοσοφία της Ομοιοπαθητικής και σύγχρονα τεχνολογικά μέσα σε ένα διαδραστικό περιβάλλον, όπου ο θεατής είναι σημαντικός και ενεργός.
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Λουκία Μπάτση, Πάνος Ιωσηφίδης, Τάσος Κορκός, Πηνελόπη Φλουρή, Μαίρη Φώφη Ανέστου, Βαγγέλης Παπαδάκης, Βίκυ Μαιδανόγλου, Χριστιάνα Λαδοπούλου, Κωνσταντίνος Σειραδάκης, Άννα Δανέζη, Δήμητρα Παπουρτζή.


Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

Η συγκλονιστική «Ισμήνη» του Γιάννη Ρίτσου στο Θέατρο Φούρνος

Η «Ισμήνη» είναι ένα συγκλονιστικό σχόλιο του συγγραφέα πάνω στην “Αντιγόνη”, μέσα από τη ματιά της  επιζώσης αδελφής της τραγικής ηρωίδας. Ανατρεπτικό κι “αιρετικό” κείμενο, μας δείχνει την “άλλη όψη” των πραγμάτων, παρουσιάζοντας  μιαν άλλη αλήθεια και μιαν άλλη διάσταση του γνωστού μύθου…
Η φθορά, ο θάνατος, ο ανομολόγητος έρωτας, το καθήκον, η ματαιοδοξία της δόξας, οι χαμένες ζωές, η ματαιότητα της εξουσίας, είναι μερικά μ’ονο από τα θέματα που εκφράζονται ανάγλυφα και μέσα απο εξαίσιες εικόνες, δίνοντας στο κείμενο μια ιδιαίτερη ζωντάνια και θεατρικότητα. Τελικά μέσα από το έργο αυτό του Ρίτσου η Ισμήνη αναδεικνύεται σε τραγική ηρωίδα, μέσα από την αδυναμία της να ζήσει όπως θα επιθυμούσε, σε συμφωνία με την προσωπική της κοσμοθεωρία. Στην κριτική του για την παράσταση, στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», στις 9/4/2016, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γράφει μεταξύ άλλων: […]Ο μονόλογος «Ισμήνη» του Ρίτσου, σκηνοθετημένος με σεβασμό στον λόγο, στον ρυθμό μιας ουσιαστικής ποιητικής γλώσσας και στη ρέουσα μουσική του Ρίτσου, ανέβηκε από τον Βασίλη Νικολαΐδη, στο θέατρο Φούρνος.
Η μουσική που εμβάθυνε τον λόγο του Πλάτωνα Ανδριτσάκη παιγμένη επί σκηνής από τη βιολοντσελίστα Καίτη Πάντζαρη, η κινησιολογική καθοδήγηση της Εφης Καρακώστα και τα εικαστικά του Δημήτρη Ντάσιου, καθώς και η «φωνήεσσα σιωπή» του ακροατή Στράτου Χατζηηλία δημιούργησαν το κάδρο για να λειτουργήσει η έξοχη υποκριτική παρουσία της Μαριάνθης Σοντάκη, ενός σωματικού και φωνητικού οργάνου που σπάνια χαιρόμαστε στην ελληνική σκηνή! 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης Σκηνικός χώρος, κοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος Μουσική σύνθεση: Πλάτων Ανδριτσάκης Κινησιολογική επιμέλεια: Έφη Καρακώστα. Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος. Βοηθός σκηνοθέτη: Σταυρούλα Πετρέλλη Φωτογραφίες: Σωτηρία Ψαρρού Ειδικό μακιγιάζ: Κατερίνα Πεφτίτση Προβολή – Επικοινωνία: BrainCo (υπεύθυνη project Σταυρούλα Κεντιέ) Στον ρόλο της Ισμήνης, η Μαριάνθη Σοντάκη. Δίπλα της, στον ρόλο του νεαρού αξιωματικού, αποδέκτη του ποιητικού παραληρήματος της ηρωίδας, ο νέος ηθοποιός, Στράτος Χατζηηλίας. Βιολοντσέλο παίζει «ζωντανά» στην παράσταση η Καίτη Πάντζαρη.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Παραστάσεις: κάθε Σάββατο και Κυριακή, στις 9μμ Διάρκεια: 1 ώρα και 15 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 12 ευρώ, Μειωμένο 10 ευρώ, Ατέλειες 5 ευρώ Θέατρο «Φούρνος» Μαυρομιχάλη 168, Νεάπολη Εξαρχείων
Τηλ. Κρατήσεων: 210.64.60.748



Εγγραφή σε: Αναρτήσεις ( Atom )
 
Copyright © 2014 AthensIn. Designed by OddThemes