«Κατόπιν προσεκτικών συζητήσεων με ειδικούς στην υγεία, τον παρουσιαστή και τους καλλιτέχνες, που είναι προγραμματισμένοι για εμφάνιση, αναπρογραμματίζουμε την 63η τελετή απονομής των Βραβείων Grammy για την Κυριακή 14 Μαρτίου 2021», αναφέρει σχετική ανακοίνωση.

«Η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση με τον κορωνοϊό στο Λος Άντζελες, με τις δομές υγείας υπερβολικά επιβαρυμένες, τις ΜΕΘ να έχουν αγγίξει τα όρια και νέες οδηγίες από πολιτεία και τοπικές κυβερνήσεις οδήγησαν όλους μας στο συμπέρασμα πως αυτό ήταν το σωστό. Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την υγεία και την ασφάλεια των ανθρώπων στη μουσική μας κοινότητα και των εκατοντάδων ακόμη που εργάζονται ακούραστα στην παραγωγή του σόου.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους ταλαντούχους καλλιτέχνες, το προσωπικό, τους χορηγούς και ειδικά τους φετινούς υποψήφιους για την κατανόηση, την υπομονή και την προθυμία τους να συνεργαστούν μαζί μας σε αυτούς τους πρωτοφανείς καιρούς», καταλήγει η ανακοίνωση.

«Βασίλισσα» των φετινών υποψηφιοτήτων είναι η Μπιγιονσέ με εννέα (μεταξύ των υποψηφίων είναι και η κόρη της, Blue Ivy), καθώς και οι Ντούα Λίπα, Τέιλορ Σουίφτ και Ρόντι Ριτς με έξι.

«Ο Προδότης»

Μπορεί το Φεστιβάλ των Καννών να μη διεξήχθη φέτος, λόγω πανδημίας, ωστόσο μια ταινία από τη διοργάνωση του 2019, την ίδια που μας είχε χαρίσει και τα -βραβευμένα με Χρυσό Φοίνικα και Όσκαρ- «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν Χο (καλύτερη ταινία του 2019 για την ΠΕΚΚ), ήταν εκείνη που επικράτησε στην ψηφοφορία. Πρόκειται για το φιλμ «Ο Προδότης» του Μάρκο Μπελόκιο, ο οποίος γύρισε το συγκεκριμένο αριστούργημα στα 81 του χρόνια.

Στις εγχώριες παραγωγές ξεχώρισε «Η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς» του Γιάννη Οικονομίδη, η προβολή της οποίας στις αίθουσες άρχισε λίγο πριν την επίθεση του κορωνοϊού, διακόπηκε αναγκαστικά, αλλά συνεχίστηκε και το καλοκαίρι, αμέσως μετά την επαναλειτουργία των κινηματογράφων.

Οι ψήφοι αναλυτικά των μελών της ΠΕΚΚ έχουν αναρτηθεί στην ανανεωμένη ιστοσελίδα της Ένωσης (www.pekk.gr), εκεί όπου υπάρχουν και ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία. Υπενθυμίζεται ότι την αφορμή για την ψηφοφορία προσφέρει η ετήσια έκδοση Κινηματογράφος 2020, η οποία θα κυκλοφορήσει στα τέλη Φεβρουαρίου. Θα είναι, όπως πάντα, εμπλουτισμένη με κριτικές για το σύνολο των ταινιών που προβλήθηκαν την περασμένη χρονιά στη χώρα μας, αλλά και με εκτενείς αναφορές στα ελληνικά και στα μεγάλα διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου του 2020, τα οποία παρακολούθησαν -δυστυχώς, εξ ανάγκης, ως επί το πλείστον διαδικτυακά- τα μέλη της Ένωσης.

«Απόστρατος»

Οι καλύτερες ξένες ταινίες του 2020

1) «Ο Προδότης» (Σκην.: Μάρκο Μπελόκιο)

2) «1917» (Σκην.: Σαμ Μέντες)

3) «Ο Φάρος» (Σκην.: Ρόμπερτ Έγκερς)

4) «Ένα Ψηλό Κορίτσι» (Σκην.: Κάντεμιρ Μπαλάγκοφ)

5) «Κατηγορώ…!» (Σκην.: Ρόμαν Πολάνσκι)

6) «Corpus Christi» (Σκην.: Γιάν Κομάσα)

7) «Το Βαμμένο Πουλί» (Σκην.: Βάκλαβ Μαρχούλ)

8) «Στη Γη του Άγριου Μελιού» (Σκην.: Ταμάρα Κοτέφσκα, Λούμπομιρ Στεφάνοβ)

9) «Η Δίκη των 7 του Σικάγου» (Σκην.: Άαρον Σόρκιν)

10) «Η Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ» (Σκην.: Κλιντ Ίστγουντ)

11) «Tenet» (Σκην.: Κρίστοφερ Νόλαν)

«Winona»

Οι 3 καλύτερες ελληνικές ταινίες του 2020

1) «Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς» (Σκην.: Γιάννης Οικονομίδης)

2) «Απόστρατος» (Σκην.: Ζαχαρίας Μαυροειδής)

3) «Winona» (Σκην.: Αλέξανδρος Βούλγαρης)

Με περισσότερες από 14 εκατομμύρια πωλήσεις και μια θέση ανάμεσα στα best-selling single όλων των εποχών, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή χριστουγεννιάτικα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ.

Φέτος, για τέταρτη συνεχόμενη εβδομάδα το «All I Want for Christmas Is You» παραμένει στο νούμερο ένα των Top 100 τραγουδιών της λίστας Christmasy Rolling Stone. Το τραγούδι της Μαράια Κάρεϊ συγκεντρώνει 50 εκατομμύρια ροές ήχου και 13.400 πωλήσεις κατά τη διάρκεια της εβδομάδας από την 18η Δεκεμβρίου έως την παραμονή των Χριστουγέννων.

Το «Rockin Around the Christmas Tree» της Μπρέντα Λι, που κυκλοφόρησε αρχικά το 1958, είναι στη δεύτερη θέση με σχεδόν 45 εκατομμύρια ροές ήχου. Το «Jingle Bell Rock» του Μπόμπι Χελμς, το «A Holly Jolly Christmas» του Μπερλ Ιβς και το «It’s the Most Wonderful Time of the Year» του Άντι Ουίλιαμς συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα.

Η λίστα Top 100 του Rolling Stone παρακολουθεί τα πιο δημοφιλή τραγούδια της εβδομάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα τραγούδια ταξινομούνται με βάση τις ροές ήχου και τις πωλήσεις, ενώ δεν καταγράφεται η ακρόαση μέσα από ψηφιακούς ή συμβατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.

«Καθώς οι θαυμαστές σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να αγκαλιάζουν την Νταϊάνα, οδηγώντας στην κορυφή των προτιμήσεων το “Wonder Woman 1984”, είμαστε ενθουσιασμένοι που μπορούμε να συνεχίσουμε την ιστορία της με την πραγματική ζωή τής Wonder Woman -με πρωταγωνίστρια την Γκαλ Γκαντότ, σε σκηνοθεσία της Πάτι Τζέκινς-, επιστρέφοντας για την ολοκλήρωση της τριλογίας» δήλωσε ο επικεφαλής της Warner Bros. Τόμπι Έμετιχ.

Το «Wonder Woman 1984» -στο οποίο πρωταγωνιστούν, επίσης, οι Κρις Πάιν, Κρίστεν Γουίγκ, Πέντρο Πασκάλ, Ρόμπιν Ράιτ και Κόνι Νίλσεν- είχε προγραμματιστεί να κάνει πρεμιέρα το καλοκαίρι, ωστόσο εξαιτίας της πανδημίας άλλαξαν τα σχέδια της εταιρείας παραγωγής και η κυκλοφορία της έγινε τελικά στις 25 Δεκεμβρίου, σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες και μέσω της πλατφόρμας HBO Max.

Σύμφωνα με τη Warner Bros., η κυκλοφορία της «Wonder Woman 1984» στην υπηρεσία ροής έσπασε κάθε ρεκόρ και υπερέβη τις προσδοκίες τους –ενώ η προβολή του HBO Max ήταν πάνω από το τριπλάσιο του συνηθισμένου μέσου όρου. «Σε αυτές τις πολύ δύσκολες εποχές, ήταν ωραίο να δώσουμε στις οικογένειες την επιλογή να απολαύσουν αυτή την αναζωογονητική ταινία στο σπίτι, όπου δεν μπορούσαν να επισκεφτούν μία κινηματογραφική αίθουσα», δήλωσε ο Άντι Φόρσελ, εκτελεστικός αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής της WarnerMedia Direct.

Στις ΗΠΑ, η ταινία έχει κερδίσει επίσης 16,7 εκατομμύρια δολάρια στο box office μέχρι στιγμής, κατακτώντας την πρώτη θέση από την έναρξη της πανδημίας. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ταινία έχει ήδη κερδίσει 85 εκατομμύρια δολάρια.

Εκτός από τις σκηνές δράσης, η ταινία περιλαμβάνει και μία έκπληξη από τον σύζυγο της Γκαντότ, Γιάρον Βερσάνο, και τις δύο κόρες τους, την Άλμα και τη Μάια, σε μία ειδική χριστουγεννιάτικη σκηνή. «Αυτή η ταινία είναι κάτι περισσότερο από μια ταινία για εμάς, για μένα και για την Πάτι», δήλωσε η Γκαλ Γκαντότ και πρόσθεσε: «Άλλαξε εντελώς τη ζωή μου... Δεν θα μπορούσα να κάνω την ταινία χωρίς την υποστήριξη της καταπληκτικής οικογένειάς μου και το ότι συμπεριλαμβάνονται στην ταινία, για μένα σημαίνει πολλά. Μία καταπληκτική ανάμνηση που θα έχουμε για πάντα».

Ο διάσημος ηθοποιός, σε συνέντευξή του στο Collider, στα πλαίσια της προώθησης της νέας του ταινίας «News of the World», μίλησε για την αλλαγή που επήλθε στην κινηματογραφική βιομηχανία από την πανδημία του νέου κορωνοϊού, καθώς πολλές ταινίες κυκλοφόρησαν σε υπηρεσίες streaming.

«Είναι μια αλλαγή που ερχόταν εδώ και καιρό», είπε ο Τομ Χανκς, καθώς ήδη πολλοί θεατές παρακολουθούσαν ταινίες από το σπίτι τους, χάρη στις υπηρεσίες streaming.

«Θα συνεχίσουν να υπάρχουν κινηματογραφικές αίθουσες; Φυσικά!», δήλωσε και εμφανίστηκε πεπεισμένος πως «οι ιδιοκτήτες των αιθουσών, όταν πάλι αυτές ανοίξουν, θα διαλέξουν ποιες ταινίες θα προβάλλουν».

Ο Χανκς ανέλυσε περαιτέρω αυτό το σημείο, λέγοντας ότι πιστεύει ότι οι «σκοτεινές αίθουσες» θα εξακολουθήσουν να είναι η επιλογή για μεγάλα οικονομικά franchise, όπως το Marvel Universe: «Τα μεγάλα franchise, οι μεγάλες ταινίες των στούντιο θα κυριαρχήσουν στις κινηματογραφικές αίθουσες».

Ο Χανκς θεωρεί ότι οι ταινίες franchise δημιουργούνται συνήθως με γνώμονα τη μεγάλη οθόνη, ενώ πολλές μικρότερες ταινίες μαθαίνουν να προσαρμόζονται στην παραγωγή για πλατφόρμες ροής. «Σίγουρα χάνει τη δυναμική της μια ταινία franchise που προορίζεται για την κινηματογραφική αίθουσα, στην οθόνη μιας τηλεόρασης ή ενός υπολογιστή», δήλωσε.

Το News of the World είναι μια δραματική ταινία γουέστερν, του Αμερικανού σκηνοθέτη Πολ Γκρίνγκρας, και ακολουθεί έναν βετεράνο του Εμφυλίου Πολέμου (Τομ Χανκς) που πρέπει να επιστρέψει ένα νεαρό κορίτσι (Έλενα Ζένγκελ)  , το οποίο είχαν αρπάξει ιθαγενείς ως βρέφος στην τελευταία της οικογένεια.

Ο Γκρίνγκρας, που έχει σκηνοθετήσει τις ταινίες του Τζέισον Μπορν, είχε ξανασυνεργαστεί με τον Χανκς στο Captain Phillips.

 Ο Σκοτ Σταπ θα κάνει ντεμπούτο στον κινηματογράφο με τον ρόλο του Φρανκ Σινάτρα, του θρυλικού τραγουδιστή και ηθοποιού, ο οποίος το 1980 στήριξε δημόσια τον Ρόναλντ Ρίγκαν στην εκλογική μάχη για την προεδρία των ΗΠΑ.

Ο Φρανκ Σινάτρα είχε, επίσης, δωρίσει τέσσερα εκατομμύρια δολάρια στην εκστρατεία του Ρόναλντ Ρίγκαν, ο οποίος αργότερα απένειμε στον τραγουδιστή το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας.

Στη βιογραφική ταινία, τον Αμερικανό ηθοποιό, κυβερνήτη της Καλιφόρνια και 40ό πρόεδρο των ΗΠΑ θα υποδυθεί ο Ντένις Κουέιντ.

Η ταινία «Reagan» επανασυνδέει τον Ντένις Κουέιντ με τον σκηνοθέτη Σον ΜακΝαμάρα -οι δύο ήταν συμπρωταγωνιστές στο φιλμ του 2011 «Soul Surfer», που σκηνοθέτησε ο πρώτος.

«Έχουμε την τιμή να έχουμε τον Σκοτ στο “Reagan”» ανέφερε ο ΜακΝαμάρα. «Ο Σκοτ είναι γνωστός για τις σπουδαίες, με πολύ ενέργεια ερμηνείες του, οπότε ενθουσιάστηκα που τον είδα να αλλάζει ταχύτητες, για να ενσαρκώσει το συγκρατημένο χάρισμα του Σινάτρα».  Σε δήλωσή του στο Billboard, ο Σταπ είπε ότι ο Φρανκ Σινάτρα ήταν ψυχρός και κομψός τύπος και δήλωσε ενθουσιασμένος από τη συμμετοχή του στην ταινία και εντυπωσιασμένος από την προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια και τη συνολική παραγωγή.

Πόσο τρωτός μπορεί να γίνει ο άνθρωπος μπροστά στην έλλειψη νερού; -αυτό είναι το ερώτημα που διαπερνά τις σελίδες του βιβλίου.

«Καμιά φορά ξεχνώ πώς φαίνομαι. Σταματάει κανείς να νοιάζεται για την εμφάνισή του όταν μένει σε σκάφος, όμως πολύ σπάνια, όταν τύχει να δω τον εαυτό μου σε κάποιον καθρέφτη με καλό φωτισμό στη στεριά, τρομάζω. Ποια είναι αυτή εκεί, σκέφτομαι, ποια στην ευχή είναι αυτή η κοκαλιάρα γριά; Είναι περίεργο, αλλόκοτο, όχι, σουρεαλιστικό είναι η λέξη, πως είμαι μια από αυτούς, τους γέρους, ενώ νιώθω ακόμη τόσο απόλυτα και βαθιά ο εαυτός μου, ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν πάντα, στα δεκαπέντε και στα τριάντα πέντε και στα πενήντα, μια ίδια και απαράλλαχτη μάζα, αυτή που είμαι στα όνειρά μου, σαν πέτρα, σαν πάγος χιλίων χρόνων. Η ηλικία είναι ξεκομμένη από εμένα, μόνο όταν κινούμαι κάνει αισθητή την παρουσία της, εμφανίζεται με όλες τις φθορές της, τα δύσκαμπτα γόνατα, τον πιασμένο αυχένα, τους πονεμένους γοφούς. Όμως τα παιδιά δεν σκέφτονται πως είμαι γριά, γιατί δεν με βλέπουν καν, κανένας δεν βλέπει τις ηλικιωμένες γυναίκες, έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που με κοίταξε κάποιος».    

Η Μάγια Λούντε γεννήθηκε το 1975  στο Όσλο, είναι σεναριογράφος και η πιο δημοφιλής συγγραφέας της γενιάς της στην Νορβηγία. Έχει γράψει δώδεκα παιδικά βιβλία. Το μυθιστόρημα «Η Ιστορία του Νερού»  είναι το δεύτερο βιβλίο της για ενήλικες και ανήκει στην «Τετραλογία του Περιβάλλοντος».

Νορβηγία, 2017 – Η εβδομηντάχρονη ακτιβίστρια Σίνε ξεκινάει ένα επικίνδυνο ταξίδι: με ένα ιστιοφόρο και ένα πολύ ιδιαίτερο φορτίο προσπαθεί να φτάσει από τη δυτική Νορβηγία στις γαλλικές ακτές. Εκεί θα αντιμετωπίσει τον άντρα που ήταν κάποτε ο έρωτας της ζωής της.

Γαλλία, 2041 – Η νότια Ευρώπη πλήττεται από ένα έντονο κύμα ξηρασίας που αναγκάζει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού να μεταναστεύσει προς αναζήτηση πόσιμου νερού. Ανάμεσά τους είναι ο Νταβίντ με τη μικρή του κόρη, που ξεκινούν ένα ταξίδι χωρίς ελπίδα. Όλα αλλάζουν, τη μέρα που οι δυο τους ανακαλύπτουν ένα ιστιοφόρο σκάφος σ’ έναν εγκαταλελειμμένο κήπο, μακριά από τη θάλασσα –το σκάφος της Σίνε.

«“Τι είναι αυτό;” Πίσω μου, στο βάθος του κήπου, υπήρχε κάτι μεγάλο και ψηλό κάτω από τα σκοτεινά δέντρα, σκεπασμένο με κάμποσους πράσινους μουσαμάδες.[…] Ήταν ένα ιστιοφόρο […]. Αρμενίζαμε και πολεμούσαμε τους πειρατές. Συναντήσαμε δελφίνια και γοργόνες. Η Λου φώναζε, χειρονομούσε, πήρε και το πηδάλιο.  Γελούσε δυνατά.[…] Εξερευνούσαμε το σκάφος για ώρα. Η Λου ξεφώνιζε από χαρά κάθε τόσο, σαν να έπαιζε με κουκλόσπιτο».

Μετά τη  διεθνή επιτυχία που γνώρισε το μυθιστόρημα της Λούντε  «Η Ιστορία των Μελισσών», αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο της «Τετραλογίας του Περιβάλλοντος», και μεταφράζεται σε 19 χώρες. Εντάσσεται στο νέο λογοτεχνικό είδος cli-fi (climate fiction), που έχει στον πυρήνα του το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, καθώς η συγγραφέας προσπαθεί να ερμηνεύσει το φαινόμενο και τις επιπτώσεις του στις ζωές των ανθρώπων.

Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδουν τα βρετανικά ΜΜΕ, πέθανε από πνευμονία, αλλά δεν είχε Covid-19. Ο ατζέντης του, Τζόνι Γκέλερ, περιέγραψε τον Λε Καρέ ως έναν «αδιαμφισβήτητο γίγαντα της βρετανικής λογοτεχνίας που καθόρισε την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και χωρίς φόβο έλεγε την αλήθεια του απέναντι στην εξουσία». «Έχασα έναν μέντορα, μια έμπνευση και κυρίως έναν φίλο», πρόσθεσε.

Γεννημένος το 1931, αποτέλεσε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Άγγλους μυθιστοριογράφους κατασκοπείας, καθώς ήταν πρώην συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών.

Ο Τζον Λε Καρέ γνώρισε επιτυχία με το τρίτο του μυθιστόρημα, «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο» (The Spy Who Came In from the Cold, 1964), που έγραψε στα τριάντα του, διότι «βαριόταν» τη δουλειά του διπλωμάτη στη βρετανική πρεσβεία στη Βόννη (στην τότε δυτική Γερμανία).

Το βιβλίο, παγκόσμιο μπεστ-σέλερ -πούλησε πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα σε διεθνές επίπεδο- αφηγείται την ιστορία του Άλεκ Λίμας, Βρετανού διπλού πράκτορα, που πάει στην Ανατολική Γερμανία υποδυόμενος τον αυτόμολο. Η μεταφορά του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη, με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον στον πρωταγωνιστικό ρόλο, σήμανε την αρχή της μακράς συνεργασίας του Κόρνουελ με μεγάλες εταιρείες κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών.

Εκτός από το «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο», στα πιο διάσημα έργα του Λε Καρέ περιλαμβάνονται και τα «Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι», «Η Ιστορία Δεν Επαναλαμβάνεται», «Η Μικρή Τυμπανίστρια», «Ένας Τέλειος Κατάσκοπος», «Η Ρωσική Εστία» και το «The Night Manager». Στα πιο πρόσφατα περιλαμβάνονται «Ο Ράφτης του Παναμά», «Ο Επίμονος Κηπουρός», «Απόλυτοι Φίλοι» και «Το Τραγούδι της Ιεραποστολής».

Το 2008 εντάχθηκε στον πίνακα των καλυτέρων 50 Άγγλων συγγραφέων του 20ου αιώνα που συνέταξαν οι Τάιμς, στην οποία και κατέλαβε την 22η θέση.

Ο παγκοσμίου φήμης συγγραφέας βιβλίων κατασκοπίας, είχε παραδεχτεί σε συνέντευξή του, που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου, ότι στη νεότητά του υπήρξε κατάσκοπος.

«Στρατολογήθηκα από τις μυστικές υπηρεσίες του στρατού και τον πολιτικό κλάδο τους σε διαφορετικές στιγμές» είχε αποκαλύψει ο ίδιος.

Ο 69χρονος -τότε- Λε Καρέ διηγήθηκε στην εφημερίδα πόσο συναρπαστικές ήταν οι εμπειρίες που περιλάμβαναν πράξεις, όπως το να μπαίνει κανείς κρυφά σε σπίτια και να κλέβει μυστικά, καθώς και πώς αυτές τον ενέπνευσαν στις κατοπινές λογοτεχνικές δημιουργίες του.

«Όταν μου παρουσιάστηκε η δυνατότητα αυτή, ένιωσα μια τρομερή έλξη» δήλωσε και παρομοίασε τα χρόνια που χρημάτισε κατάσκοπος με «θητεία ιερέως».

Μάλιστα, υπήρχε για αρκετό καιρό η υποψία ότι ο Λε Καρέ έγραφε τα έργα του βάσει προσωπικής εμπειρίας, όμως ο συγγραφέας ουδέποτε δεν είχε επιβεβαιώσει αυτή την πτυχή του παρελθόντος του.

Ο Λε Καρέ εργάστηκε για την μυστική υπηρεσία ΜI6 από το 1949 ως το 1963 όταν η ταυτότητά του αποκαλύφθηκε από τον Βρετανό πρώην πράκτορα, τον Κιμ Φίλμπι, που αυτομόλησε στη Μόσχα το ίδιο έτος. Ο Φίλμπι αποκάλυψε την ταυτότητα δεκάδων Βρετανών πρακτόρων, πολλοί από τους οποίους στη συνέχεια δολοφονήθηκαν.

«Αυτό που γίνεται είναι πάρα πολύ βρώμικο… Πολύ πολύ βρώμικο. Δεν συμπεριφέρεσαι έτσι στους κινηματογραφιστές, τους σταρ και όλους αυτούς τους ανθρώπους που σου έχουν δώσει τέτοιες επιτυχίες…», δήλωσε στο Ε! .

 «Κάποιοι από τους καλύτερους σκηνοθέτες και ηθοποιούς κοιμήθηκαν το προηγούμενο βράδυ πιστεύοντας ότι δουλεύουν για το καλύτερο στούντιο και ξύπνησαν μαθαίνοντας ότι δουλεύουν για την χειρότερη υπηρεσία streaming», τόνισε σε άλλη συνέντευξή του στο Hollywood Reporter.

«Η Warner Bros. έχει έναν απίστευτο μηχανισμό για να φέρει τις ταινίες της σε όσο μεγαλύτερο κοινό γίνεται και τον καταστρέφει. Δεν καταλαβαίνουν καν τι χάνουν. Η απόφαση αυτή δεν έχει κανένα νόημα οικονομικά», τόνισε.

Η παρέμβαση του Νόλαν έρχεται σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο για τον χώρο του θεάματος, ο οποίος έχει πληγεί από την πανδημία του νέου κορωνοϊού, με τις κινηματογραφικές αίθουσες παγκοσμίως να αγωνίζονται να παραμείνουν ανοιχτές, όταν τα μέτρα αρθούν. Η Warner είναι παραγωγός σε όλες τις ταινίες του Κρίστοφερ Νόλαν, από το «Insomnia» του 2002 μέχρι την τριλογία του Μπάτμαν («Batman», «Dark Knight», «Dark Knight Rises»), τα επιβλητικά «Inception» και «Interstellar» αλλά και την «Δουνκέρκη» και το πρόσφατο «Τένετ».

Η απόφαση της Warner έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία και κλυδωνισμούς, με τους ανθρώπους του σινεμά να φοβούνται πως και άλλες εταιρείες θα ακολουθήσουν την απόφαση της.

Το στούντιο έχει αναλάβει και παραγωγές όπως το «Matrix 4» και το «Dune» (remake της ταινίας του Ντέιβιντ Λιντς) του Ντενί Βιλνέβ. Μάλιστα, και ο ίδιος ο Βιλνέβ εμφανίζεται δυσαρεστημένος και αιφνιδιασμένος από την κίνηση αυτή.  Δεν αποκλείεται μάλιστα η Warner να βρεθεί αντιμέτωπη και με μηνύσεις από σκηνοθέτες, άλλες εταιρείες παραγωγής και συνεργάτες της.

Τις παραπάνω ανησυχίες εξέφρασε ο υπουργός Πολιτισμού της Βρετανίας, Όλιβερ Ντάουντεν, ο οποίος γνωστοποίησε ότι σκοπεύει να αποστείλει επιστολή και να ζητήσει από το Netflix να τοποθετήσει μια «σήμανση» πριν από κάθε επεισόδιο, έτσι ώστε οι θεατές να μην «συγχέουν τη φαντασία με τα γεγονότα» μετά από καταγγελίες ότι η τέταρτη σεζόν διαθέτει πολλά επινοήματα.

«Είναι ένα έργο μυθοπλασίας με πολύ καλή παραγωγή και όπως γίνεται σε άλλες τηλεοπτικές παραγωγές, έτσι και το Netflix θα πρέπει να κάνει ξεκάθαρο στην αρχή (των επεισοδίων) ότι είναι απλώς αυτό. Χωρίς τη σήμανση, φοβάμαι ότι μια γενιά τηλεθεατών που δεν ζούσαν την εποχή των γεγονότων, μπορεί να θεωρήσουν λανθασμένα τη μυθοπλασία ως πραγματικότητα» δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού της Βρετανίας.

Η Έλενα Μπόναμ, Κάρτερ, η οποία υποδύεται την πριγκίπισσα Μαργαρίτα για δύο σεζόν στη σειρά είπε κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο επίσημο podcast του «The Crown» ότι υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ της «εκδοχής μας» και της «πραγματικής εκδοχής».

«Είναι δραματοποιημένο. Νομίζω ότι έχουμε ηθική ευθύνη να πούμε: «Περιμένετε παιδιά, αυτό δεν είναι… δεν είναι ένα δραματικό ντοκιμαντέρ, κάνουμε ένα δράμα. Άρα είναι δύο διαφορετικές οντότητες» ανέφερε η ηθοποιός.

Μετά το αίτημα του Όλιβερ Ντάουντεν για σήμανση, η υπηρεσία streaming Netflix εξέδωσε απάντηση αναφέροντας ότι δεν υπάρχουν σχέδια αποδοχής του.

«Πάντα παρουσιάζαμε το ''The Crown'' ως δράμα - και έχουμε κάθε εμπιστοσύνη ότι οι συνδρομητές μας καταλαβαίνουν ότι είναι ένα έργο μυθοπλασίας που βασίζεται σε γενικές γραμμές σε ιστορικά γεγονότα» αναφέρεται σε ανακοίνωση του Netflix. «Συνεπώς, δεν έχουμε σχέδια -και δεν βλέπουμε καμία ανάγκη- για να προσθέσουμε μια σήμανση» σημειώνεται.

Η Νίκι συνεργάστηκε με την πλατφόρμα του HBO Max και τη σκηνοθεσία του ντοκιμαντέρ έχει αναλάβει ο Μίχαελ Τζον Ουόρεν.

«Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που μοιράζομαι επιτέλους μαζί σας ότι η δική μου σειρά ντοκιμαντέρ έρχεται στο HBO Max», είπε η Μινάζ σε βίντεο που ανάρτησε στο Instagram. «Θα σας δώσει μια ανεπεξέργαστη και αφιλτράριστη ματιά στην προσωπική μου ζωή και στην επαγγελματική μου διαδρομή και ανυπομονώ να το μοιραστώ μαζί σας», ανέφερε.

Tο ντοκιμαντέρ θα αποτελείται από έξι επεισόδια διάρκειας μισής ώρας στα οποία η ράπερ θα αποκαλύψει στους θεατές τις πιο δύσκολες και τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής της, περιγράφοντας τις επιτυχίες, τις άσχημες στιγμές και τις αστοχίες στην καριέρα της, αλλά και το ταξίδι της μέχρι τη μητρότητα.

Η Σάρα Όμπρεϊ του HBO Max είπε ότι η Νίκι Μινάζ είναι μια καλλιτέχνις με πολλές πλευρές, και στο δίκτυο νιώθουν τυχεροί που θα παρουσιάσουν τη ζωή της.

Από την πλευρά του ο σκηνοθέτης της σειράς είπε ότι το ντοκιμαντέρ θα σκιαγραφήσει το προφίλ της γυναίκας που βρίσκεται πίσω από την καλλιτέχνιδα.

Η ανακοίνωση της σειράς ντοκιμαντέρ για τη Νίκι Μινάζ στο HBO Max συμπίπτει με τη συμπλήρωση δέκα ετών από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού άλμπουμ της, «Pink Friday».

Η ημερομηνία κυκλοφορίας και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα.

Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από κείμενα που έγραψαν οι ίδιοι οι φωτογράφοι και από σκέψεις τους για το πώς ήταν να δουλεύεις με τον Μπάουι: από αναμνήσεις των πρώτων ημερών στο Art Lab στο Beckenham μέχρι το πώς ήταν να τον συνοδεύεις σε τουρνέ σε όλον τον κόσμο.

Το οπτικό υλικό που φιλοξενεί το λεύκωμα είναι εντυπωσιακό: πορτρέτα, εξώφυλλα άλμπουμ, φωτογραφίες από συναυλίες και πρόβες, απαθανατισμένες προσωπικές στιγμές που σπανίως έχουν δει το φως της δημοσιότητας και ενσταντανέ. Πολλοί από τους φωτογράφους μοιράζονται για πρώτη φορά τις αναμνήσεις τους από τον θρυλικό «Λευκό Δούκα».

Οι φωτογραφίες και τα κείμενα είναι των Fernando Aceves, Brian Aris, Philippe Auliac, Alec Byrne, Kevin Cummins, Chalkie Davies, Justin de Villeneuve, Vernon Dewhurst, Gavin Evans, Gerald Fearnley, Lynn Goldsmith, Greg Gorman, Andrew Kent, Markus Klinko, Geoff MacCormack, Janet Macoska, Terry O’Neill, Denis O’Regan, Norman Parkinson, Mick Rock, John Scarisbrick, Steve Schapiro, Barry Schultz, Masayoshi Sukita και Ray Stevenson.

Την εισαγωγή έχει γράψει ο σχεδόν για όλη τη ζωή του Ντέιβιντ Μπάουι φίλος του, ο καλλιτέχνης George Underwood.

Ο αποκαλούμενος «χαμαιλέοντας της ροκ» κυριάρχησε στα μουσικά δρώμενα με το απαράμιλλο θεατρικό στυλ του, τις εκκεντρικές του εμφανίσεις, τις μεταμφιέσεις, την εκπληκτική φωνή του, και τη δυνατότητα να επανεφευρίσκει πάντα τον εαυτό του παρουσιάζοντας κάτι νέο, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για σημαντικούς καλλιτέχνες της ροκ σκηνής.

Ο Ντέιβιντ Μπάουι πρωταγωνίστησε με επιτυχία και σε μία σειρά ταινιών, όπως το «The Man Who Fell from to Earth» (1976) και το «Merry Christmas Mr Lawrence», με αποκορύφωμα τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου στην ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε «Ο Τελευταίος Πειρασμός».

Ήταν παντρεμένος με το μοντέλο Ιμάν και μαζί απέκτησαν μία κόρη, την Αλεξάντρια Τζόουνς.

Η απόφαση να ακουστεί το τραγούδι ξανά α καπέλα «ήταν μια απεικόνιση της αίσθησης της Νταϊάνα για τον εαυτό της», εξηγεί η υπεύθυνη μουσικής επένδυσης του «The Crown», Sarah Bridge. «Αρχικά, πήραμε το θέμα του τραγουδιού για να κάνουμε μοντάζ και ακούγοντας τη φωνή της τραγουδίστριας απομονωμένη, μαγευτήκαμε όλοι από την ομορφιά και την απλότητα της ερμηνείας. Φαινόταν πολύ ταιριαστό για εκείνη τη στιγμή.»

Ενώ η σειρά του Netflix μας μεταφέρει από το τέλος της δεκαετίας του 70 στη δεκαετή Θατσερική περίοδο, η ποπ μουσική τοποθετείται στο προσκήνιο, προωθώντας την ιστορία, σκιαγραφώντας τη χρονική περίοδο και εκφράζοντας τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Η απόφαση να χρησιμοποιηθεί περισσότερη εμπορική μουσική δεν είναι τυχαία σύμφωνα με την Bridge, η οποία ερεύνησε τα μουσικά γούστα της Νταϊάνα. «Η Νταϊάνα αγαπούσε τη μουσική. Ως γνωστόν, οι Duran Duran ήταν το αγαπημένο της συγκρότημα. Το τρίτο επεισόδιο είναι η πρώτη μουσική εισαγωγή μας στην Νταϊάνα και περιλαμβάνει αρκετούς καλλιτέχνες, των οποίων η ίδια ήταν θαυμάστρια.»

Συναντάμε για πρώτη φορά τη λαίδη Νταϊάνα Σπένσερ (την οποία υποδύεται η Emma Corrin) το 1977, σαν μία ντροπαλή μαθήτρια που τυχαίνει να πέσει πάνω στο μελλοντικό σύζυγό της, μεταμφιεσμένη σε δέντρο, στο σπίτι της οικογένειάς της. Από εκεί και πέρα, η 4η σεζόν επικεντρώνεται στην έφηβη ακόμη πριγκίπισσα του λαού, ενώ τραβάει το ενδιαφέρον του μελαγχολικού Κάρολου, περνάει το «Balmoral Test» με τρομερή επιτυχία, παντρεύεται, βυθίζεται σε βαθιά κατάθλιψη καταπολεμώντας τη βουλιμία και έρχεται αντιμέτωπη με τον παράνομο δεσμό του άντρα της με την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς. Η παρουσία της μουσικής είναι διάχυτη σε αυτά τα γεγονότα.

Η Bridge παραθέτει άλλο ένα απόσπασμα του τρίτου επεισοδίου: Το τραγούδι του Έλτον Τζον, «Song For Guy», που ακούγεται, καθώς η Νταϊάνα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι ο επικείμενος γάμος της μπορεί να μην είναι όλα όσα ονειρεύτηκε. «Η Νταϊάνα νιώθει μόνη και απελπισμένη, χάνεται μέσα στη μουσική και το χορό, πρόκειται για μια γλυκόπικρη στιγμή θλίψης και ενδυνάμωσης.»

Το τραγούδι της πριγκίπισσας Μαργαρίτας

Αλλά δεν είναι όλες οι ξεχωριστές μουσικές στιγμές μόνο για την Νταϊάνα. Το επεισόδιο «The Hereditary Principle» που επικεντρώνεται στην πριγκίπισσα Μαργαρίτα, ανοίγει με την αδελφή της βασίλισσας (την οποία υποδύεται η Helena Bonham Carter) να ακούει το τραγούδι «Let’s Dance» του David Bowie και να χορεύει με ένα φίλο της ιερέα, τον Derek Jennings (που τον υποδύεται ο Tom Burke). «Το τραγούδι ήταν σε μια playlist που είχα φτιάξει για τη σκηνοθέτη του επεισοδίου Jessica Hobbs νωρίτερα,» λέει η Bridge. «Είναι ένα στιγμιότυπο μιας πλευράς της Μαργαρίτας, την οποία σπάνια βλέπουμε στην 4η σεζόν. Είναι η ζωντανή και χαρούμενη πλευρά της. Αυτή η πλευρά ήρθε στο φως και εξελίχθηκε, όταν η Helena Bonham-Carter και ο Tom Burke άρχισαν να παίζουν με την ερμηνεία και την ενέργεια του τραγουδιού.»

Η μουσική για την πολιτική της Μάργκαρετ Θάτσερ

Εντωμεταξύ, η νέα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ (την οποία υποδύεται η Gillian Anderson) ανεβαίνει στην εξουσία και επιβάλλει μια σειρά αντιλαϊκών οικονομικών πολιτικών. Η γενική λαϊκή δυσαρέσκεια αντιπροσωπεύεται με το τραγούδι «Whine and Grine/Stand Down Margaret» του συγκροτήματος The English Beat. Η Bridge λέει ότι «οι πολιτικές της Μάργκαρετ Θάτσερ ξεσήκωσαν μια μουσική εξέγερση τη δεκαετία του 80. Ένας πλούτος από τραγούδια διαμαρτυρίας οδήγησε τη Θάτσερ να είναι η πιο καταδικασμένη πολιτικός στη βρετανική μουσική.»

Παραγωγοί της ταινίας είναι ο Τομ Χάρντι -ο οποίος θα έχει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, και ο Ντιν Μπέικερ για τη Hardy Son & Baker (HSB) μαζί με τους Τιμ Μπέβαν και Έρικ Φέλνερ. Ο Ντον ΜακΚάλιν και ο Μαρκ Τζορτζ είναι εκτελεστικοί παραγωγοί.

Ο υποψήφιος για BAFTA Γκρέγκορι Περκ γράφει το σενάριο της ταινίας για την ιστορία της ζωής του Βρετανού φωτορεπόρτερ πολέμου, ο οποίος, από το Λονδίνο που μαστιζόταν από τη φτώχεια την περίοδο του πολέμου, βρέθηκε σε κάποιες από τις πιο επικίνδυνες πολεμικές ζώνες του κόσμου.

«Είναι τιμή μου που έχω την ευκαιρία να μεταφέρω τη ζωή του Ντον ΜακΚάλιν σε ταινία» δήλωσε η Αντζελίνα Τζολί, σύμφωνα με το Variety. «Με προσέλκυσαν ο μοναδικός συνδυασμός του φόβου και του ανθρωπισμού -η απόλυτη δέσμευσή του να καταγράψει την αλήθεια του πολέμου και η ενσυναίσθηση και ο σεβασμός του για όσους υποφέρουν από τις συνέπειές του. Ελπίζουμε να δημιουργήσουμε μια ταινία τόσο ασυμβίβαστη όσο η φωτογραφία του Ντον, για τους εξαιρετικούς ανθρώπους και τα γεγονότα που είδε με τα μάτια του, καθώς και την άνοδο και την πτώση μιας μοναδικής εποχής στη δημοσιογραφία» πρόσθεσε.

«Έχοντας δει την τελευταία ταινία της Αντζελίνα για την Καμπότζη (και έχοντας περάσει τόσο πολύ χρόνο κατά τη διάρκεια του πολέμου εκεί), εντυπωσιάστηκα πολύ με το πώς έκανε τόσο ισχυρή και ακριβή αναπαράσταση του τόπου εκείνης της εποχής. Νιώθω ότι είμαι σε ασφαλή, ικανά και επαγγελματικά χέρια μαζί της» τόνισε ο Ντον ΜακΚάλιν.

Ο Σερ Ντον ΜακΚάλιν γεννήθηκε το 1935 και μεγάλωσε στο βόρειο Λονδίνο. Κυρίως αυτοδίδακτος, έγινε γνωστός το 1958 όταν μια εφημερίδα αγόρασε τις εικόνες του για μια συμμορία του Λονδίνου που εμπλεκόταν στη δολοφονία ενός αστυνομικού και, αργότερα, έλαβε διεθνή αναγνώριση για τις φωτογραφίες του για το Τείχος του Βερολίνου και για τις εμβληματικές εικόνες του από πολεμικές συγκρούσεις στην Ινδοκίνα, τη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή και, ιδιαίτερα, το Βιετνάμ.

Γνωστός για τις συχνά τραγικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του από το Βιετνάμ και την Καμπότζη, ενώ εργαζόταν για τις εφημερίδες The Observer και The Sunday Times, ο ΜακΚάλιν, ο οποίος ήταν το θέμα ντοκιμαντέρ του 2012, με τίτλο McCullin - διακινδύνευσε τη ζωή του για να αιχμαλωτίσει αυτές τις εικόνες πολέμου, που συνεχίζουν να έχουν απήχηση και σήμερα.

«Τρέφουμε βαθύ σεβασμό για τον ΜακΚάλιν» δήλωσαν οι Χάρντι και Μπέικερ της HSB. «Η σημαντική ιστορία έχει να κάνει με σκληρή ειλικρίνεια, ακλόνητο θάρρος και απεριόριστη ενσυναίσθηση».

Γυρισμένο στο Νάσβιλ, το ντοκιμαντέρ θα παρουσιάσει για πρώτη φορά το νέο άλμπουμ του συγκροτήματος. Ένα κλιπ που κυκλοφόρησε δείχνει το συγκρότημα να παίζει το τραγούδι με τίτλο «Limitless» ενώ ο Jon Bon Jovi κάνει τεστ για την COVID-19.

Τον επόμενο μήνα, οι Bon Jovi μαζί με τους Maren Morris, Snoop Dogg και άλλους θα δώσουν μία συναυλία με τίτλο «Play On: Celebrating the Power of Music to Make Change», η οποία θα προβληθεί στις 5 Δεκεμβρίου.

«Δεν νομίζουμε ότι θα ξεχάσει κανείς πώς ήταν η ζωή μεταξύ Μαρτίου και Σεπτεμβρίου του 2020» δήλωσαν οι Bon Jovi πρόσφατα στο Rolling Stone, όπου μίλησαν και για το νέο τους άλμπουμ.

Η Διευθύντρια του Φεστιβάλ κα Πέτρα Τερζή ευχαρίστησε όλο το καλλιτεχνικό team που εργάστηκε σκληρά τους τελευταίους μήνες προκειμένου να πραγματοποιηθεί διαδικτυακά το Φεστιβάλ και δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει από άλλα διεθνή Φεστιβάλ. 

Αναμεσά στις πολυβραβευμένες ταινίες είναι το Woman of the Photographs του Takeshi Kushida, το Above the borders του Σωκράτη Ρωμυλίου και το Praskovya του Alexander Solovyov. 

Οι ελληνικές ταινίες που κέρδισαν βραβεία στο Φεστιβάλ είναι το "Above the borders" του Σωκράτη Ρωμύλιου (βραβείο BEST SHORT VETERAN’s CINEMATOGRAPHY και B’ SPECIAL JURY PRIZE AT A VETERAN's SHORT FILM) το οποίο έφτασε πρόσφατα στα τελικά του Florence Film Awards 2020 και στα ημιτελικά του Sweden Film Awards 2020,  η "Violeta" του Φοίβου Ημέλλου (βραβείο BEST GREEK SHORT) και το "Sarmako" του Μάρκου Παπαδόπουλου (βραβείο NOSTIMON IMAR).

Τα ονόματα των νικητών και τα βραβεία αναλυτικά είναι:

A’ PART - AWARDS IN VARIOUS CATEGORIES

CYIFF 2020 BEST MOBILE FILM

ROSE flowing in the wave - Donguk Hwang, Republic of Korea / Κορέα, 2020, 19’40’’

CYIFF 2020 BEST ART – DANCE AWARD ΙΝ Α SHORT FILM

Align - R.E. Wolfe, UK, 2020, 7'22''

CYIFF 2020 ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ AWARD

To the dusty sea – Héloïse Ferlay, France / Γαλλία, 2020, 12’23’’

CYIFF 2020 FILM WITH A STRONG MESSAGE FOR THE CLIMATE CHANGE

Comme Des Ocean – Amy Cousins, UK / ΗΒ, 2019, 2’44’’

CYIFF 2020 APHRODITE CINEMATIC AWARD (the award is given to a female director with a promising film making career)

A Tango To Remember - Severine Reisp, United States / ΗΠΑ, 2020, 7’

CYIFF 2020 50/50 (This category involves directors who do exceptional film productions with equal number of male and female associates in the credits, crew and actors)

Anna - Dekel Berenson, UK/HB, 2019, 14'59''

CYIFF 2020 GOT TALENT (This category involves filmmakers with their first short film)

CYIFF 2020 GOT TALENT IN CINEMATOGRAPHY

Once Upon A Time in Hoi Shing Road - Jas Pun, Hong Kong / Χονγκ Κονγκ, 2019, 15’

CYIFF 2020 GOT TALENT IN DIRECTION

Black King Down - Anna Spyrou, USA / ΗΠΑ, 2017, 9’54’’

CYIFF 2020 GOT TALENT dafnes

The Test - Bartosz Toboła, Poland Πολωνία, 2020, 12'12''

CYIFF 2020 BEST VETERAN’s SHORT FILMS (these awards are given to filmmakers with more films in their portfolio)

SPECIAL MENTION to Maria Brendle by WIFT GREECE - Special mention for using whatever tools necessary to tell an affecting and powerful story, blurring the boundaries between documentary and fiction filmmaking.

Ala Kachuu: Take and Run - Maria Brendle, Switzerland / Ελβετία, 2020, 38’26’

CYIFF 2020 A’ SPECIAL JURY PRIZE AT A VETERAN's SHORT FILM

Swept Away – Thomas Grascoeur, USA / ΗΠΑ, 2019. 12’9’’

CYIFF 2020 B’ SPECIAL JURY PRIZE AT A VETERAN's SHORT FILM

Above the borders - Sokratis Romilios, Greece / Ελλάδα, 2020, 11'18''

CYIFF 2020 BEST SHORT VETERAN’s MUSIC

Yael's Room – Shir Cohen, Israel / Ισραήλ, 2019, 22’45’’

CYIFF 2020 BEST SHORT VETERAN’s SCRIPT

Fortissimo – Janine Piguet, Switzerland / Ελβετία, 2019, 20’

CYIFF 2020 BEST SHORT VETERAN’s CINEMATOGRAPHY

The award is shared by:

Above the borders - Sokratis Romilios, Greece / Ελλάδα, 2020, 11'18''

Praskovya - Alexander Solovyov, Russia / Ρωσία,2019, 5’17’’

CYIFF 2020 BEST SHORT VETERAN’s DIRECTION

Praskovya - Alexander Solovyov, Russia / Ρωσία,2019, 5’17’’

CYIFF 2020 BEST VETERAN’s SHORT FILM

In This Land We're Briefly Ghosts - Chen-Wen Lo, Taiwan / Ταιβάν, 2019, 16

CYIFF 2020 BEST GREEK SHORT

This award is shared to

Violetta - Fivos Imellos, Greece / Ελλάδα, 2019, 14'47''

Anathema - Paolo Antypas, Cyprus / Κύπρος, 2019, 14’26’’

CYIFF 2020 BEST PROOF OF CONCEPT

Sven Gunnar - Darwin Reina, Sweden / Σουηδία,10’41’’

CYIFF 2020 BEST VETERAN SHORT DOCUMENTARY

Kanda Bode (Don't Get Whipped) - Fekad Kiros & Cheryl Halpern, Ethiopia / Αιθιοπία, 2020, 25’

CYIFF 2020 BEST CINEMATOGRAPHY IN A VETERAN FEATURE DOCUMENTARY

Revelation of Jonah - Alexander Gratovsky & Nicole Gratovsky, Spain / Ισπανία, 2020, 51'43''

CYIFF 2020 BEST VETERAN FEATURE DOCUMENTARY

Mrs G. - Dalit Kimor, Israel / Ισραήλ, 2019, 54'

by WIFT CYPRUS - Mrs.G

CYIFF 2020 BEST TALENT SHORT DOCUMENTARY

Shape Shifters - Polina Zelmanova, United Kingdom / ΗΒ, 2020, 8’14’’

CYIFF 2020 BEST TALENT FEATURE DOCUMENTARY

United we sing - Dan Petracca, USA / ΗΠΑ, 2019, 75'

The New Abolitionists - Christina Zorich, USA / ΗΠΑ, 2020, 98'35''

by WIFT CYPRUS - HONORABLE MENTION

CYIFF 2020 NOSTIMON IMAR

Sarmako: A Tale of the North- Marco Papadopoulos, Greece / Ελλάδα, 2020, 115’

CYIFF 2020 BEST VETERAN’s FEATURE FILM

Macao's first October – XinYiru, China/Κίνα, 2019, 85'

CYIFF 2020 BEST PRODUCTION DESIGN IN A FIRST FEATURE FILM

Winner: Shibil - First Clapper, Bulgaria / Βουλγαρία

CYIFF 2020 BEST SETS / COSTUMES IN A FIRST FEATURE FILM

Winner: Shibil - Pera Ivanova, Bulgaria / Βουλγαρία

CYIFF 2020 BEST MUSIC SCORE IN A FIRST FEATURE FILM

Winner: Shibil - George Strezov, Bulgaria / Βουλγαρία

CYIFF 2020 BEST EDITING IN A FIRST FEATURE FILM

Winner: Woman of the Photographs -Atsushi Gaudi Yamamoto , Japan / Ιαπωνία

CYIFF 2020 BEST LEADING ACTOR IN A FEATURE FILM

Winner: Woman of the Photographs - Hideki Nagai , Japan / Ιαπωνία

CYIFF 2020 BEST LEADING ACTRESS IN A FIRST FEATURE FILM

Winner: Just A Fling - Fanny Valette, France/ Γαλλία

CYIFF 2020 BEST SCRIPT IN A FIRST FEATURE FILM

Winner: Just A Fling -Gorune Aprikian, France/ Γαλλία

CYIFF 2020 BEST CINEMATOGRAPHY IN A FIRST FEATURE FILM

Winner: Shibil - Stefan Vrachev, Bulgaria / Βουλγαρία

CYIFF 2020 BEST DIRECTOR IN A FIRST FEATURE FILM

Winner: Toprak - Sevgi Hirschhäuser, Turkey/Τουρκία

CYIFF 2020 BEST FIRST FEATURE FILM WINS THE GOLDEN APHRODITE AWARD

Woman of the Photographs – Takeshi Kushida, Japan / Ιαπωνία

Golden Aphrodite for Woman of the Photographs by Takeshi

Feature Scripts Awards

1st place: "Round Red Candy" by Michael Kokkinaris - Greece & George Mehalchick - USA

2nd place: "Roya" by Mahmoud Salimi - Afghanistan

3rd place: "MELINA I was born Greek" by Melina Chiaverini - USA

Short Scripts

Honorable Mentions

"Punish me" by Michael Dukakis - USA

"Far from the Olive Grove" by Andrea Land - United Kingdom

Ανάμεσα στους υποστηρικτές του Φεστιβάλ είναι η Πρεσβεία των ΗΠΑ της Κύπρου, ο Εθνικός μηχανισμός για τα δικαιώματα της γυναίκας καθώς και το Υπουργείου Τουρισμού της Κύπρου.

Η είδηση επιβεβαιώθηκε από την εκτελεστική αντιπρόεδρο παραγωγής των Marvel Studios, Βικτόρια Αλόνσο, η οποία εξήγησε, επίσης, ότι αναζητούν τον τρόπο, με τον οποίο θα προχωρήσουν με το franchise. «Υπάρχει μόνο ένας Τσάντγουικ και δεν είναι πλέον μαζί μας» είπε σε συνέντευξη.

«Δυστυχώς, ο βασιλιάς μας πέθανε στην πραγματική ζωή, όχι μόνο στη μυθοπλασία, και χρειαζόμαστε λίγο χρόνο για να δούμε πώς θα συνεχίσουμε την ιστορία και πώς θα τιμήσουμε αυτό το κεφάλαιο αυτού που μας συνέβη απροσδόκητα, τόσο οδυνηρά και τρομερά για να είμαι ειλικρινής. Ο Τσάντγουικ δεν ήταν μόνο ένας θαυμάσιος άνθρωπος, κάθε μέρα των πέντε χρόνων που περάσαμε μαζί, αλλά επίσης, πιστεύω, ότι αυτό που έκανε ως χαρακτήρας μάς ανύψωσε ως εταιρεία και άφησε τη δική του στιγμή στην ιστορία» τόνισε.

«Ξέρω ότι μερικές φορές στις παραγωγές περνούν δύο ή τρεις μήνες και λέμε ότι έχει περάσει πάρα πολύς χρόνος. Αλλά δεν είναι πάρα πολύς χρόνος. Πρέπει να σκεφτούμε πραγματικά τι πρόκειται να κάνουμε στη συνέχεια και πώς, και να αποφασίσουμε πώς θα τιμήσουμε το franchise» πρόσθεσε.

Το «Black Panther 2» είχε αρχικά προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις 6 Μαΐου 2022, αλλά με τους περιορισμούς λόγω COVID-19 και τον ξαφνικό θάνατο του πρωταγωνιστή, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να παραταθεί η καθυστέρηση.

Η ηθοποιός μιλώντας στο βρετανικό GQ είπε ότι η συνάντηση με τους πρίγκιπες Ουίλιαμ και Χάρι δεν περιλαμβάνεται στη λίστα υποχρεώσεων της. «Αν τους έβλεπα ποτέ σε ένα πάρτι μάλλον θα έφευγα», είπε. Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι θα την ενδιέφερε να μάθει τι σκέφτονται ο Ουίλιαμ και ο Χάρι για τον τρόπο που υποδύθηκε τη μητέρα τους.

«Δεν μπορώ να φανταστώ», είπε για την αντίδραση των αδελφών. «Δεν πρόκειται να πω ότι δεν έχει σημασία, γιατί αυτό θα ήταν ασύνετο. Αν κάποιος έκανε ένα πρόγραμμα για τη γιαγιά μου, η οποία πέθανε πέρυσι, θα ήταν δύσκολο για μένα να το παρακολουθήσω».

Ο πρίγκιπας Ουίλιαμ είχε δηλώσει ότι δεν παρακολουθεί το «The Crown» - σύμφωνα με δήλωση της Ολίβια Κόλμαν που υποδύεται τη γιαγιά του βασίλισσα Ελισάβετ, στην τρίτη και τέταρτη σεζόν της σειράς. «Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη και τον ρώτησα: "Το έχετε παρακολουθήσει;"» είχε πει η Κόλμαν στο «The Graham Norton Show» πέρυσι. «Η απάντησή του ήταν κοφτή: "Όχι". Αλλά ήταν πολύ γοητευτικός και πολύ όμορφος», πρόσθεσε.

Η Κόριν είπε στο περιοδικό πως προσπάθησε να καταλάβει τον έρωτα της πριγκίπισσας Νταϊάνα με τον πρίγκιπα Κάρολο, όπως αυτός παρουσιάστηκε στη σειρά.

«Γύρισα στα δικά μου νεανικά χρόνια. Ήμουν 23 χρόνων όταν έγιναν τα γυρίσματα, αλλά η Νταϊάνα ήταν 19 και όταν τον ερωτεύτηκε μόλις 16 χρόνων», είπε η ηθοποιός.

«Όταν ήμουν 16 ετών, είχα ένα φλερτ με τον προπονητή του τένις και κάθε φορά που ερχόταν για να κάνει μάθημα με τους αδελφούς μου καθόμουν έξω και έκανα ότι διάβαζα κάτι πραγματικά δύσκολο. Το κάνεις αυτό. Κάνεις διάφορα πράγματα. Όταν είσαι έφηβος κάνεις πολλά όταν σου αρέσει κάποιος και νομίζεις πως αυτά που κάνεις είναι τα καλύτερα στον κόσμο», συμπλήρωσε η Κόριν.

Η υπόθεση εν τάχει έχει ως εξής:

Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα ελληνικό νησί του Αιγαίου, το οποίο δέχεται χιλιάδες πρόσφυγες καθημερινά. Η Έλλη είναι μια νεαρή κοπέλα που ερωτεύεται ένα πρόσφυγα από τη Συρία.

Σύντομα όμως αρχίζει να αντιμετωπίζει τη ξενοφοβία, το ρατσισμό και την προκατάληψη, αφού αυτή η σχέση κρίνεται από πολλούς, ως ακατάλληλη. Η ίδια θα κληθεί σύντομα να επιλέξει ανάμεσα στις κοινωνικές επιταγές και στην ελευθερία.

Πρωταγωνιστούν οι Χριστίνα Μαθιουλάκη, Πάνος Μπόρας, Μαρία Ελευθεριάδη, Έλενα Τσούνου, Ισμήνη Τσαπαλιάρη, Στέλιος Παρασκευάς, Γιώργος Μαργέλος και Maggie Popesku.

Σε αυτή την περίοδο τεράστιων παγκόσμιων αλλαγών, η ταινία «Πέρα από τα σύνορα» είναι μία ηχηρή καλλιτεχνική απάντηση. Υπερβαίνει γεωγραφικές, πολιτικές και γλωσσικές διαφορές για να αφηγηθεί μία ιστορία για την ανθρώπινη φύση που μας ενώνει και για να υπενθυμίσει τα εκατομμύρια εκτοπισμένων ανθρώπων, που είναι πιο ευάλωτοι από ποτέ εν μέσω αυτής της παγκόσμιας πανδημίας.

IMDb: Above the borders

Teaser: Above the borders

Εταιρία Παραγωγής: Artistio

Μετά από διεξοδική συζήτηση, η Επιτροπή επέλεξε κατά πλειοψηφία την ταινία μυθοπλασίας «Μήλα» του σκηνοθέτη Χρήστου Νίκου: Η συγκεκριμένη ταινία επελέγη για την καλή φωτογραφία, την οικουμενικότητα και την επικαιρότητα του θέματος που τη διακρίνει.

Το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού θα μεριμνήσει για την έγκαιρη ολοκλήρωση των διαδικασιών εκπροσώπησης της Ελλάδας στην 93η διοργάνωση των Βραβείων Όσκαρ, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Οκτώ χρόνια μετά το «KM», την βραβευμένη μικρού μήκους που συμμετείχε σε πάνω από 40 διεθνή Φεστιβάλ μεταξύ των οποίων τα Ρότερνταμ, Παλμ Σπριγνκς, Σύδνεϋ, ο Χρήστος Νίκου επιστρέφει με τα «Μήλα» για να αφηγηθεί μια γοητευτικά αλλόκοτη, πρωτότυπη ιστορία με ήρωα έναν άνδρα που πάσχει από απώλεια μνήμης σε μια πόλη που ξαφνικά ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έχει αρχίσει να ξεχνά.

Ισορροπώντας ανάμεσα στη σάτιρα και τη ρομαντική διάθεση ενός δυστοπικού παραμυθιού, τα «Μήλα» εξερευνούν την έννοια της ταυτότητας και της πραγματικότητας. Μήπως, τελικά, είμαστε όλα όσα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε;

Στην υπόθεση του έργου, μια αναπάντεχη επιδημία, που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Άρη, ένα άνδρα γύρω στα 40, να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει ειδικά σχεδιαστεί για να χτίσει ένας αμνησιακός μια καινούργια ζωή. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές που είναι ηχογραφημένες από τους γιατρούς του. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Άρης βγάζει μια φωτογραφία polaroid ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις θα συναντήσει την Άννα, μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα.

Το ντεμπούτο του Χρήστου Νίκου διαθέτει μια σουρεαλιστική και αινιγματική πρώτη ύλη και καταλήγει ως μια γοητευτική εξερεύνηση της ταυτότητας και των ορίων της πραγματικότητας, σε μια κοινωνία που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια μη αναστρέψιμη επιδημία.

Η ταινία λειτουργεί σαν μια αλληγορία για το τι διαμορφώνει έναν άνθρωπο στο ποιος πραγματικά είναι και στο αν μιμείται, επηρεάζεται ή δημιουργεί ένα μέρος του από τους άλλους. Τα «Μήλα» βασίζονται πολύ πετυχημένα στη δύναμη της αφήγησής τους χρησιμοποιώντας λέξεις, εικόνες και ήχους για να θέσουν βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα.  Πρωταγωνιστούν οι Άρης Σερβετάλης, Σοφία Γεωργοβασίλη, Άννα Καλαϊτζίδου, Αργύρης Μπακιρτζής.