ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα featured. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα featured. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 25 Μαΐου 2021

Το βραβείο Best International Short Film κέρδισε η ταινία «Πάνω από τα σύνορα» στα Venice Art Awards

Συνεχίζεται σε διεθνή φεστιβάλ, με την αρχική δυναμική διακρίσεων και βραβεύσεων, η συμμετοχή της μικρού μήκους ταινίας «Πάνω από τα σύνορα» του σκηνοθέτη Σωκράτη Ρωμυλίου με πρωταγωνιστές τον Πάνο Μπόρα, τη Χριστίνα Μαθιουλάκη και τη Μαρία Ελευθεριάδη.

Η ταινία, κέρδισε πρόσφατα το βραβείο Best Feature στο Φεστιβάλ της Ρώμης Rome Film Awards, έχει περάσει στον τελικό του Φεστιβάλ της Βενετίας Venice Art Awards το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Μάρτιο, και επιλέχθηκε πρόσφατα για συμμετοχή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μαδρίτης Madrid Film Awards 2021.

Το βραβείο που έλαβε από το Διεθνές Φεστιβάλ της Ρώμης είναι το πέμπτο κατά σειρά βραβείο που έχει απονεμηθεί στην ταινία, μετά τη βράβευση της με δύο βραβεία (Best Short Veteran’s Cinematography και B’ Special Jury Prize at a Veteran’s Short Film ) στο Διεθνές Φεστιβάλ της Κύπρου και την βράβευση της με το Ειδικό Βραβείο της επιτροπής του 11ου Bridges International Film Festival Πελοποννήσου. Ενώ τον Φεβρουάριο του 2021 η ταινία απέσπασε το βραβείο Best Feature στο Φεστιβάλ της Ρώμης.

Στο ενεργητικό της δυναμικής των διακρίσεων της ταινίας αξίζει να σημειωθούν οι υποψηφιότητες που κέρδισε η ταινία για βράβευση στο Φεστιβάλ της Σουηδίας Sweden Film Awards και της Φλωρεντίας Florence Film Festival, όπου στο πρώτο έφτασε μέχρι τον ημιτελικό και στο δεύτερο στον τελικό διαγωνισμό.

Δείτε τη λίστα με τα βραβεία: http://www.veniceartawards.com/p/awards-2021.html

Above the Borders: http://www.veniceartawards.com/2021/03/above-the-borders-best-international-short.html

Εταιρία Παραγωγής: Artistio

Κυριακή 23 Μαΐου 2021

Eurovision: Η Ιταλία στην κορυφή του 65ου διαγωνισμού τραγουδιού

Με την Ιταλία να βγαίνει νικήτρια και τις Ελλάδα και Κύπρο να πραγματοποιούν εντυπωσιακές εμφανίσεις και να καταλαμβάνουν την αξιοπρεπέστατη 10η και 16η θέση αντιστοίχως, ολοκληρώθηκε ο 65ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision στο Ρότερνταμ.

Μετά από ένα χρόνο απουσίας λόγω κορωνοϊού, ο 65ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision έλαβε χώρα κανονικά και με κοινό. 3.500  θεατές παρακολούθησαν από κοντά -με αυστηρά μέτρα προστασίας- στο Ahoy Arena του Ρότερνταμ τις 26 χώρες να διαγωνίζονται.

Νικήτρια του διαγωνισμού αναδείχθηκε η Ιταλία (524 βαθμοί) με τους εντυπωσιακούς Maneskin και το τραγούδι «Zitti e buoni», σε σύνθεση και στίχους των Damiano David, Ethan Torchio, Thomas Raggi, Victoria De Angelis.

Οι Maneskin «έβαλαν φωτιά» στη σκηνή της Eurovision 2021 και έδειξαν πόσο πολύ ήθελαν να πάρουν τη νίκη. Πυροτεχνήματα, εφέ φωτιάς και μια πύρινη βροχή συνέθεσαν ένα… μοναδικό οπτικό αποτέλεσμα.

Το τετραμελές ροκ συγκρότημα από την Ιταλία, που απαρτίζεται από τους Damiano David (τραγουδιστής),  Victoria De Angelis (μπάσο), ο Thomas Raggi (κιθάρα) και ο Ethan Torchio (ντραμς), σχηματίστηκε το 2016 στη Ρώμη και έγινε ευρύτερα γνωστό στο κοινό μέσα από τη συμμετοχή του στον 11ο κύκλο του δημοφιλούς talent show «X-Factor» το 2017 (2η θέση). Και τα τέσσερα μέλη ήταν φίλοι και συμμαθητές στο ίδιο γυμνάσιο. Η ονομασία «Maneskin» που σημαίνει σεληνόφως ήταν ομόφωνη απόφαση.

Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Γαλλία με την Μπαρμπαρά Πραβί και το «Voilà», με 499 βαθμούς, την τρίτη θέση η Ελβετία με τον Gjon's Tears και το τραγούδι «Tout l'univers» με 432 βαθμούς.

Την τέταρτη θέση απέσπασε η Ισλανδία με τους Daði og Gagnamagnið και το τραγούδι «10 Years» με 378 βαθμούς ενώ την πεντάδα συμπλήρωσε η Ουκρανία με τους Go_A με το τραγούδι «Shum» και 364 βαθμούς.

Η Ελλάδα με την Stefania (Στεφανία Λυμπεράκη) και το «Last Dance» συγκέντρωσε 170 βαθμούς και κατέκτησε τη 10η θέση.  Η Κύπρος με την Έλενα Τσαγκρινού και το «El Diablo» βρέθηκε στην 16η θέση με 94 βαθμούς.

Στη χώρα μας έδωσαν τους 12 βαθμούς οι κριτικές επιτροπές της Κύπρου και της Γαλλίας, ενώ οι τηλεθεατές της έδωσαν 79 βαθμούς.  Το 12άρι της ελληνικής κριτικής επιτροπής έδωσε στην Κύπρο ο 10χρονος Μανώλης Γκίνης, ο οποίος πρωταγωνιστεί στη σειρά της ΕΡΤ1 «Τα καλύτερά μας χρόνια» στον ρόλο του Άγγελου.

Ανάμεσα στο διαγωνιστικό κομμάτι και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων οι διοργανωτές παρουσίασαν ένα πάρτι σε ταράτσες του Ρότερνταμ με τη συμμετοχή νικητών προηγούμενων χρόνων, ανάμεσα στους οποίους βρέθηκε και η Έλενα Παπαρίζου.

Εξαιτίας της Covid-19 στη σκηνή του Ahoy Arena του Ρότερνταμ δεν εμφανίστηκε ζωντανά η συμμετοχή της Ισλανδίας με τους Daði og Gagnamagnið και το τραγούδι «10 Years», καθώς κάποια από τα μέλη του συγκροτήματος βρέθηκαν θετικά στον κορωνοϊό. Έτσι η εμφάνισή τους ήταν μαγνητοσκοπημένη, όπως μαγνητοσκοπημένη ήταν και η εμφάνιση του νικητή της Eurovision 2019 Måns Zelmerlöw, ο οποίος κι αυτός βρέθηκε θετικός στον ιό.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2021

Ομαδική Εικαστική Έκθεση «my heART»

Σύγχρονοι εικαστικοί εμπνέονται και δημιουργούν έργα ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ στην ομαδική εικαστικά έκθεση "my heART". 

Για το concept και την επικοινωνία της έκθεσης την ευθύνη έχει ο Δημήτρης Λαζάρου.

Στο πλευρό του, η Διεθνής Πολιτιστική Πλατφόρμα ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org συνδιοργανώνει την έκθεση υπό την επιμέλεια της επιμελήτριας εκθέσεων της, Τώνιας Νησωτάκη.

Η έκθεση παρουσιάζεται στον ιστορικό χώρο του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου στην καρδιά της Αθήνας, στην πλατεία Κολωνακίου και θα τηρηθούν όλοι οι υποχρεωτικοί κανόνες υγειονομικής ασφάλειας.

Η επιμελήτρια εκθέσεων της ART HUB ATHENS, Τώνια Νησωτάκη σημειώνει:

«Σύμφωνα με την παράδοση της προθεσιακής θεωρίας νοήματος, το νόημα ενός έργου τέχνης καθορίζεται από την πρόθεση του δημιουργού. Στην πορεία της ιστορίας, πολλές θεωρίες ήρθαν να καταρρίψουν αυτή την οπτική. Οι διεργασίες νοηματοδότησης ενός έργου τέχνης δεν αφορμώνται από τις προθέσεις του δημιουργού γι’ αυτό, οδηγούν σε μια πληθώρα ερμηνειών που διαφοροποιούνται ανά υποκείμενο και αναδιαμορφώνονται μέσα στο χρόνο.

Άλλες πάλι φορές, ο καλλιτέχνης ξεκινάει την αναζήτησή του χωρίς μια συγκεκριμένη πρόθεση, πλην της προσωπικής έκφρασης και ενδοσκόπησης.

ΞΑΝΘΗ ΤΣΑΛΟΥΠΗ
Ξανθή Τσαλούπη

Τα έργα που βλέπετε, αποτελούν έναν αναστοχασμό στον ψυχισμό των δημιουργών τους, μια απαγγίστρωση από την ανάγκη ερμηνείας της πρόθεσης και μια περιήγηση σε έναν άλλο κόσμο, αυτόν του καλλιτέχνη. Μήπως το νόημα, εν τέλη, πηγάζει από μέσα μας;»

26 my heARTISTS - σύγχρονοι εικαστικοί εμπνέονται και δημιουργούν έργα ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ!!!

my heARTISTS – Συμμετέχουν οι:

Didem Alitsoglou – Georgio Babili – Marialena Sarris – Markella K. – Nikolas Karathanasis – Stella Sevastopoulos – Έλενα Αρσενίδου, Θοδωρής Αρφάνης – Ρένα Βαλλιάνου – Συμεών Βαριάς – Μαρία Βλασερού, Φανή Γαβαλά – Αγγελική Γκιώνη – Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου - Ειρήνη Δούναβη – Αγγέλα Ευθυμιάδη – Βικτώρια Κατρή – Μαρία Λάμπρου – Δόμνα Μπέτσιου – Αναστάσιος Νυφαδόπουλος – Όλγα Ξυθάλη – Κωνσταντίνος Ραμμίδης – Τιτίνα Ροντογιάννη – Κυριακή Τζίμου – Γεωργία Τρούλη – Ξανθή Τσαλούπη

Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου


ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com


Επιμέλεια: Τώνια Νησωτάκη

Επιμέλεια εντύπων: Σοφία Παπαδοπούλου

Μεταφράσεις κειμένων στην Αγγλική γλώσσα: Μαρία Συρρή

Εγκαίνια: Δευτέρα, 24 Μαΐου, 4μ.μ. – 10μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 24 Μαΐου έως 5 Ιουνίου


ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Πλ. Κολωνακίου 2, 4ος όροφος

Κολωνάκι, Αθήνα


Ημέρες και Ώρες λειτουργίας

Δευτέρα έως Παρασκευή: 17:00 – 21:00

Σάββατο: 12:00 – 16:00

Τετάρτη – Κυριακή: ΚΛΕΙΣΤΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Αγγελική Γκιώνη, ....όνειρο...


Τετάρτη 19 Μαΐου 2021

Eurovision 2021: Η Κύπρος στον τελικό με το «El Diablo»

Νορβηγία, Ισραήλ, Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν, Μάλτα, Λιθουανία, Κύπρος, Σουηδία, Βέλγιο και Ουκρανία είναι οι δέκα χώρες που προκρίνονται στον τελικό του 65ου διαγωνισμού της Γιουροβίζιον που θα διεξαχθεί, το Σάββατο 22 Μαΐου, στο Ρότερνταμ.

Η Έλενα Τσαγκρινού, η οποία εκπροσώπησε την Κύπρο με το «El Diablo», προκρίθηκε πανηγυρικά στον τελικό επιβεβαιώνοντας τα προγνωστικά.

Οι έξι χώρες που έμειναν εκτός τελικού είναι οι : Σλοβενία, Αυστραλία, Βόρεια Μακεδονία, Ιρλανδία, Νορβηγία και Ρουμανία.

Το «El Diablo», που έγραψαν οι Thomas Stengaard, Jimmy «Joker» Thornfeldt, Laurell Barker και Oxa, παρουσιάστηκε στη σκηνή του Ahoy Arena του Ρότερνταμ μέσα από ένα εντυπωσιακό performance με οπτικά εφέ που βασίζονταν στους καθρέφτες και τις φωτιές, σε καλλιτεχνική επιμέλεια του διεθνούς γνωστού Marvin Dietmann, ενώ τη δυναμική χορογραφία επιμελήθηκε η Chali Jennings.

Η Έλενα Τσαγκρινού φόρεσε μία εκθαμβωτική δημιουργία της παγκοσμίου φήμης fashion designer Celia Kritharioti, με μέταλλο, πολύτιμους λίθους και κρύσταλλα. Το χτένισμα επιμελήθηκε ο Σταύρος Λιάρος και το make-up η Κορίνα Τακαρώνη.

Εκτός από την πρόκριση, η Κύπρος με την Έλενα Τσαγκρινού και το «El Diablo» κέρδισαν και τα social media, καθώς έγιναν πρώτο trend και viral ανά την Ευρώπη.

H Ελλάδα με τη Στεφανία, που θα ερμηνεύσει το «Last Dance», θα διαγωνιστεί στον δεύτερο ημιτελικό, την Πέμπτη 20 Μαΐου.

Τρίτη 18 Μαΐου 2021

Λίαμ και Νόελ Γκάλαχερ συνεργάζονται ως παραγωγοί ντοκιμαντέρ

Οι θαυμαστές των Oasis μπορούν τελικά να προσδοκούν μια νέα συνεργασία των Λίαμ και Νόελ Γκάλαχερ -ένα ντοκιμαντέρ για τις δύο περίφημες συναυλίες του συγκροτήματος στο Knebworth House, στο Χερτφορτσάιρ το 1996.

Το ντοκιμαντέρ, χωρίς τίτλο, θα σκηνοθετηθεί από τον Τζέικ Σκοτ -ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τα μουσικά βίντεο των Oasis, R.E.M., U2, The Verve και The Rolling Stones. Η παραγωγή θα είναι της RSA Film και εκτελεστικοί παραγωγοί θα είναι οι αδελφοί Γκάλαχερ. «Είναι μια ιστορία που βασίζεται εξ ολοκλήρου στη μουσική, μια εμπειρία ροκ εν ρολ, που ειπώθηκε στη στιγμή, σαν ένα οπτικό ρεύμα συνείδησης που αναπτύσσεται γύρω από το εκτενές αρχειακό υλικό των συναυλιών» δήλωσε ο Σκοτ, διευκρινίζοντας ότι δεν θα υπάρξουν on camera συνεντεύξεις ή περιττές αναμνήσεις διάσημων.

Στις εμβληματικές δύο βραδιές του 1996, οι Oasis έπαιξαν για ένα κοινό περίπου 250.000 θεατών και κατέρριψαν το ρεκόρ για τη μεγαλύτερη ζήτηση για παρακολούθηση εκδήλωσης στη βρετανική ιστορία, καθώς πάνω από το 4% του πληθυσμού της χώρας τότε, 2,6 εκατομμύρια άνθρωποι, υπέβαλαν αίτηση για εισιτήρια.

Στη σκηνή ανέβηκαν πριν από τους Oasis, στις 10 Αυγούστου, οι Prodigy, Manic Street Preachers, Ocean Colour Scene, The Chemical Brothers και The Bootleg Beatles και την επόμενη ημέρα -στις 11 Αυγούστου, οι Charlatans, Manic Street Preachers, Kula Shaker, Cast και Dreadzone.

Σάββατο 15 Μαΐου 2021

Τα Φιλαράκια επιστρέφουν στη ζωή μας

Η πολυαναμενόμενη επανένωση των «Friends» θα μεταδοθεί στις 27 Μαΐου και σε αυτή θα συμμετέχουν πολλοί διάσημοι καλεσμένοι, όπως ο Τζάστιν Μπίμπερ, η Lady Gaga και το συγκρότημα K-Pop BTS, όπως ανακοίνωσε το HBO Max.

Το «Friends: The Reunion», στο οποίο θα συμμετέχουν και οι έξι πρωταγωνιστές από το αρχικό καστ, αναμενόταν να γυριστεί πριν από περισσότερο από έναν χρόνο, αλλά τα γυρίσματα καθυστέρησαν εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού.

Το ένα και μοναδικό σπέσιαλ επεισόδιο, γυρίστηκε στις αρχές του τρέχοντος έτους στο ίδιο πλατό στο Λος Άντζελες όπως η αρχική κωμωδία των έξι νέων, 20 ετών και κάτι, που ζουν στη Νέα Υόρκη, τους οποίους ενσάρκωναν οι Τζένιφερ Άνιστον, Λίζα Κούντροου, Κόρτνεϊ Κοξ, Ντέιβιντ Σουίμερ, Ματ Λε Μπλανκ και Μάθιου Πέρι.

Το «Friends», που έκλεισε τη δεκαετή του πορεία στην τηλεόραση του NBC το 2004, ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές εκπομπές της δεκαετίας του 1990 και αναβιώνει σε πλατφόρμες συνεχούς ροής, όπου είναι μια από τις δημοφιλέστερες εκπομπές παγκοσμίως.

Η είδηση της ημερομηνίας μετάδοσης του σπέσιαλ επεισοδίου «Friends: The Reunion», έγινε γρήγορα το κορυφαίο trend παγκοσμίως στο Twitter. Η Κοξ δήλωσε ότι νιώθει ευλογημένη για την επανένωση με τους φίλους της (my Friends)… και ότι είναι καλύτερα από ποτέ.

Το HBO Max ανέφερε ότι θα εμφανιστούν στο επεισόδιο περισσότεροι από 15 διασημότητες ως γκεστ, συμπεριλαμβανομένων των ηθοποιών της αρχικής σειράς των «Friends»,Τομ Σέλεκ (που υποδύεται τον Ρίτσαρντ) και της Μάγκι Γκουίλερ (που υποδύεται την Τζάνις) και άλλων, όπως ο Βρετανός ποδοσφαιριστής Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο ηθοποιός της σειράς Game of Thrones, Κιτ Χάριγκτον και η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης, Μαλάλα Γιουσαφζάι.

Παρασκευή 7 Μαΐου 2021

To ιστορικό μυθιστόρημα «Άμνετ» της Μάγκι Ο’Φάρελ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, σε μετάφραση Αύγουστου Κορτώ.

Ένα αγόρι, που το πέρασμά του από τη ζωή χάθηκε στη λησμονιά, αλλά το όνομά του έμεινε στην Ιστορία ως ο τίτλος ενός από τα διασημότερα θεατρικά έργα όλων των εποχών, ζωντανεύει από την πένα μιας σπουδαίας συγγραφέως στην καλύτερή της στιγμή.

Αυτή είναι η τρυφερή και αβάσταχτα συγκινητική ιστορία του Άμνετ, που, μια καλοκαιριάτικη μέρα του 1596, στο Στράτφορντ, αναζητά απεγνωσμένα βοήθεια για να σώσει τη δίδυμη αδερφή του, η οποία πέφτει στο κρεβάτι με πυρετό.

«Ο Άμνετ φτάνει στο σπίτι του γιατρού […] και χτυπάει με δύναμη την πόρτα. Συνειδητοποιεί, φευγαλέα, το σχήμα των δαχτύλων του, των νυχιών, και, όπως τα κοιτά, σκέφτεται την Τζούντιθ· χτυπάει με ακόμα μεγαλύτερη μανία. Βροντάει, κοπανάει, φωνάζει. [….]

Γυρίζει τρέχοντας. Ο κόσμος μοιάζει πιο αγριωπός, οι άνθρωποι πιο θορυβώδεις, οι δρόμοι μακρύτεροι, το χρώμα του ουρανού εισβάλλει στα μάτια του – ένα διαπεραστικό γαλάζιο. Το άλογο στέκει ακόμη ζεμένο στο κάρο του· το σκυλί έχει κουλουριαστεί σ’ ένα κατώφλι.[…]

Η πολυβραβευμένη συγγραφέας Μάγκι Ο’Φάρελ γεννήθηκε στη Βόρεια Ιρλανδία, το 1972, και μεγάλωσε στην Ουαλία και τη Σκοτία.  Για το μυθιστόρημά της «Άμνετ» τιμήθηκε με το Women’s Prize for Fiction. Ζει στο Εδιμβούργο.

Όλο και κάποιος θα ’ναι σπίτι, είναι σίγουρος, όταν φτάσει στο σπίτι. Όταν ανοίξει την πόρτα. Όταν διαβεί το κατώφλι. Όταν φωνάξει, κάποιον, οποιονδήποτε. Κάποιος θ’ αποκριθεί. Κάποιος θα ’ναι εκεί. Εν αγνοία του, στον δρόμο για το σπίτι του γιατρού, προσπέρασε την υπηρέτρια, τον παππού και τη γιαγιά του, και τη μεγάλη του αδερφή.[…]

Η Τζούντιθ κείτεται ολομόναχη στο κρεβάτι της, ανοιγοκλείνοντας τα μάτια. Δεν μπορεί να καταλάβει τι συνέβη τούτη τη μέρα. Εκεί που έκοβαν σπάγγους με τον Άμνετ, για τα μωρά της γάτας –έχοντας τον νου στη γιαγιά τους, που ’χε πει στην Τζούντιθ να κόψει το προσάναμμα και να γυαλίσει το τραπέζι, όσο ο Άμνετ θα έκανε τα σχολικά του καθήκοντα–, ξάφνου ένιωσε μια αδυναμία στα μπράτσα, έναν πόνο στην πλάτη, ένα τσούξιμο στον λαιμό. “Μου ’ρθε μια αδιαθεσία”, είχε πει στον αδερφό της, κι εκείνος είχε υψώσει το βλέμμα απ’ τα ψιψίνια, κοιτάζοντάς την, και τα μάτια του είχαν αλωνίσει το πρόσωπό της. Τώρα είναι ξαπλωμένη και δεν έχει ιδέα πώς βρέθηκε εδώ, ούτε πού πήγε ο Άμνετ, ούτε πότε θα γυρίσει η μητέρα της, ούτε γιατί το σπίτι είναι έρημο. […]

Κι ο Άμνετ; Μπαίνει ξανά στο στενό σπίτι, χτισμένο σ’ ένα άλλοτε ακατοίκητο κενό. Είναι βέβαιος, πλέον, ότι οι άλλοι θα γυρίσουν. Δε θα ’ναι μόνοι τους, αυτός κι η Τζούντιθ. Θα ’ρθει κάποιος που θα ξέρει τι να κάνει, που θα αναλάβει τις ευθύνες, κάποιος που θα του πει ότι όλα είναι εντάξει. Μπαίνει, αφήνει την πόρτα να κλείσει στο κατόπι του. Φωνάζει, ότι γύρισε, ότι είναι εδώ. Σωπαίνει, περιμένοντας απόκριση, μα δεν ακούγεται τίποτα: μόνο σιωπή».

Κανένας δεν είναι στο σπίτι. Η μάνα τους, η Άγκνες, είναι στον μαγισσόκηπό της, όπου καλλιεργεί βοτάνια, ενώ ο πατέρας τους λείπει στο Λονδίνο για δουλειά. Οι δυο γονείς δεν ξέρουν πως, μέχρι το τέλος της εβδομάδας, ένα από τα παιδιά τους δε θα είναι πλέον στη ζωή.

Εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα, το βραβευμένο μυθιστόρημα της Μάγκι Ο’Φάρελ αφορά τον δεσμό μεταξύ των διδύμων κι έναν γάμο που φτάνει στο χείλος της καταστροφής από το βαρύ πένθος. Παράλληλα, αφηγείται τις ιστορίες ενός γερακιού και της κυράς του, ψύλλων που μπαίνουν σε ένα πλοίο στην Αλεξάνδρεια, και του γιου ενός γαντοποιού, που αψηφά τις συμβάσεις προκειμένου να διεκδικήσει τη γυναίκα που αγαπά.

Σάββατο 24 Απριλίου 2021

«Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι», χειρόγραφον Έλληνος υπαξιωματικού

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει το σημαντικό έργο της νεοελληνικής πεζογραφίας «Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι», χειρόγραφον Έλληνος υπαξιωματικού, σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα σε διαδικτυακή προβολή, η οποία κάνει πρεμιέρα σήμερα, Σάββατο 24 Απριλίου, στις 9 το βράδυ.

«''Έγραψα όσα έπαθον, όσα είδον και ήκουσα…''. Πρόδρομος του Ρεαλισμού στην Ελλάδα, σάτιρα των πολιτικών και κοινωνικών ηθών, καταγγελία των διαχρονικών αδυναμιών της χώρας, έργο καινοτόμο ωστόσο άγνωστο στο ευρύ κοινό, το συναρπαστικό αυτό κείμενο αποτυπώνει με χιούμορ και ρεαλισμό την ελληνική κοινωνία του 19ου αιώνα. Η ληστρική ασυδοσία μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο, η λειτουργία του στρατιωτικού μηχανισμού, οι ελιγμοί και η ανοχή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους» διαβάζουμε στο σημείωμα για την παράσταση.

Οι θεατές που βλέπουν μια παράσταση του Σίμου Κακάλα και ψάχνουν να βρουν τις θεατρολογικές αναφορές, μπορεί να συνέδεσαν παραστάσεις τους με το θέατρο της ωμότητας, της υπέρβασης των ορίων του Αντονέν Αρτό. Πέρα από κάθε θεωρία, ο Κακάλας καταθέτει πάντα μια άποψη και δεν παίζει ασυνείδητα με την πρόκληση.

Στις παραστάσεις του, διατυπώνει μια σειρά από αιτήματα υπαρξιακά, κοινωνικά και πολιτικά -για εκείνον το θέατρο είναι κάτι που αφορά πολύ τον τόπο, το τώρα, τον λαό και τη γλώσσα. Παράλληλα με τις σκηνοθεσίες σύγχρονων έργων («Λιωμένο Βούτυρο» του Σερέφα, ο «Φόβος τρώει τα σωθικά» του Φασμπίντερ) και την εξερεύνηση των θεατρικών ορίων (όπως έκανε με την «GOLFΩ 2.3 BETA ή το «Recycle» και το «Greek freak / Fire and fury!»), καταπιάνεται και με κείμενα-αναφοράς στην ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας.

Για την ολοκαίνουργια παράστασή του, που θα κάνει διαδικτυακή πρεμιέρα σε παραγωγή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, ανέτρεξε στο σημαντικό έργο της νεοελληνικής πεζογραφίας «Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι», χειρόγραφον Έλληνος υπαξιωματικού.

Ο αφηγητής, Χ. Δημόπουλος, περιγράφει με γλαφυρό και άμεσο τρόπο τη ζωή του ως υπαξιωματικός, τις εμπειρίες του στην καταδίωξη των ληστών που λυμαίνονταν τη χώρα, καθώς και την πλήρη διάψευση των προσδοκιών του. Η εξιδανικευμένη εικόνα που είχε πλάσει στο μυαλό του για τον ελληνικό στρατό, καταρρίπτεται ολοκληρωτικά από την πρώτη κιόλας μέρα της κατάταξής του.

Ο Σίμος Κακάλας διασκευάζει, σκηνοθετεί για την κάμερα και παίζει μαζί με τους Κωστή Καλλιβρετάκη, Κωνσταντίνο Μωραΐτη. Το σημαντικό είναι η επαφή με τα κείμενα, τους ήχους και τους κραδασμούς τους και ο Κακάλας εξερευνά τη συναρπαστική ποικιλομορφία της ελληνικής γλώσσας. Παίζει με τους κώδικες της αφήγησης και ανακαλύπτει ότι η βαθιά απογοήτευση ενός ήρωα που έζησε πριν από εκατόν πενήντα χρόνια ταυτίζεται με τη δική μας.

Συντελεστές

Την επεξεργασία του κειμένου υπογράφει ο Δημήτρης Καλακίδης και τα συμπληρωματικά κείμενα μαζί με τη δραματουργική επεξεργασία έκαναν οι τρεις πρωταγωνιστές. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Γιάννη Κατρανίτσα, οι φωτισμοί της Karol Jarek, οι μάσκες της Μάρθας Φωκά, ο ήχος του Coti K. Bοηθός σκηνοθέτη: Ναρόντ Σαχινιάν. Φωνή σερβιτόρας: Ναρόντ Σαχινιάν. Μουσικός του Μεντρεσέ: Γιώργος Μιχάκης. Τυχαίος Ιστορικός: Λεωνίδας Καλλιβρεττάκης.

Στην κινηματογράφηση - video, η καλλιτεχνική επιμέλεια είναι του Σίμου Κακάλα. Σκηνοθεσία: Στέφανος Κοσμίδης. Διεύθυνση φωτογραφίας: Στέφανος Αλιπράντης. Ηχοληψία: Αλέξανδρος Κανέλος. Διεύθυνση παραγωγής: Βασιλική Ιατροπούλου. Εκτέλεση παραγωγής: Γιώργος Μπάνος. Φωτογραφίες Στέφανος Κοσμίδης - Karol Jarek.

Δευτέρα 19 Απριλίου 2021

«Ιστορία χωρίς όνομα», σε online streaming από το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Ο έρωτας της Πηνελόπης Δέλτα και του Ίωνα Δραγούμη μέσα από την παράσταση «Ιστορία χωρίς όνομα», παρουσιάζεται στις οθόνες με μία πολυκάμερη εγγραφή υψηλής ανάλυσης από τη σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης έως τις 5 Μαΐου [artinfo.gr & viva.gr].

Με την ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά του Κώστα Γάκη, το βραβευμένο με τρία βραβεία κοινού βιβλίο του Στέφανου Δάνδολου «Ιστορία χωρίς όνομα» (εκδ. Ψυχογιός), εξελίχθηκε σε μία παράσταση - φαινόμενο μέσα από τη θεατρική διασκευή της Ανθής Φουντά και του Κώστα Γάκη. Λατρεύτηκε από το κοινό, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και διακρίθηκε ως «Η παράσταση της χρονιάς» από τα θεατρικά βραβεία Θεσσαλονίκης, μεταξύ άλλων.

Ο Τάσος Νούσιας, ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, ενσαρκώνει τον εμβληματικό και για πολλούς αμφιλεγόμενο διπλωμάτη, λόγιο και πολιτικό Ίωνα Δραγούμη. Η εξαιρετική Μπέτυ Λιβανού και η αποκαλυπτική Μαρία Παπαφωτίου μοιράζονται δύο διαφορετικές εποχές της σπουδαίας συγγραφέως και ιστορικής προσωπικότητας, Πηνελόπης Δέλτα, ενώ ο Νίκος Ορφανός αναλαμβάνει τον ρόλο του Στέφανου Δέλτα.

Η παράσταση ξεκίνησε την επιτυχημένη της πορεία από το Θέατρο Αριστοτέλειον στη Θεσσαλονίκη, τον Δεκέμβριο του 2019, ενώ από τις 17 Ιανουαρίου ο θρίαμβος συνεχίστηκε στην Αθήνα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, με συνεχόμενες sold out παραστάσεις. H υποδοχή της παράστασης ήταν διθυραμβική και στην καλοκαιρινή περιοδεία της στην Κύπρο.

Η παράσταση που σάρωσε στα θεατρικά βραβεία Θεσσαλονίκης -αποσπώντας 4 βραβεία, μεταξύ των οποίων και αυτό της Καλύτερης Παράστασης της χρονιάς- τιμήθηκε, επίσης, με το Βραβείο Σκηνοθεσίας (Κώστας Γάκης), με το Βραβείο Ερμηνευτικού συνόλου (Τάσος Νούσιας, Μπέτυ Λιβάνου, Μαρία Παπαφωτίου, Στάθης Μαντζώρος, Αργύρης Γκαγκάνης, Στέλιος Γιαννακός, Ανθή Φουντά, Μιχάλης Κωτσόγιαννης) και με το Βραβείο Σκηνικών (Κωνσταντίνος Ζαμάνης).

Ίων Δραγούμης και Πηνελόπη Δέλτα. Μια ψυχή χωρισμένη σε δύο σώματα. Ένας θαμμένος πόνος που δεν εκτονώθηκε ποτέ. Δύο λυγμοί που συνορεύουν. Ο έρωτας και η πατρίδα. Μια ιστορία ηδονής και οδύνης. Ο εμβληματικός διπλωμάτης και η σπουδαία συγγραφέας σε μια νοερή ζωή επιθυμίας, ονείρων, υψηλών ιδανικών, υψηλών δεσμεύσεων, υψηλών οραμάτων.

Η Πηνελόπη Δέλτα γνώρισε τον Ίωνα Δραγούμη, που ήταν υποπρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια, σε μια δεξίωση. Η έλξη που ένιωσαν ήταν αμοιβαία και σύντομα μετατράπηκε σε δυνατό έρωτα, που όμως δεν μπορούσε να εκπληρωθεί. Η Δέλτα ήταν παντρεμένη και μητέρα.

Το ήθος της δεν της επέτρεπε να δημιουργήσει εξωσυζυγικό δεσμό. Ο πόθος της για τον Δραγούμη όμως ήταν τόσο έντονος, που την έκανε να το ομολογήσει στον σύζυγό της. Εκείνος δεν της έδωσε το πολυπόθητο διαζύγιο και η συγγραφέας έπεσε σε κατάθλιψη. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε λίγο καιρό μετά, όταν ο αγαπημένος της έκανε δεσμό με τη Μαρίκα Κοτοπούλη.

Σε επιστολή της Δέλτα προς τον Δραγούμη, που ανήκει στο Ιστορικό Μουσείο Μπενάκη, εμφανίζεται απελπισμένη. Λέγεται, μάλιστα, πως από εκείνη την περίοδο είχε αρχίσει να εκδηλώνει τάσεις αυτοκτονίας.

Σάββατο 17 Απριλίου 2021

Ακυκλοφόρητα πλάνα από τη ζωή των Τζον Λένον και Γιόκο Όνo

Στις 16 Απριλίου, με την κυκλοφορία της επανέκδοσης του «John Lennon/Plastic Ono Band-The Ultimate Collection», κυκλοφόρησε και το βίντεο κλιπ τού «Look at Me», με μοναδικά πλάνα από το σπίτι του Τζον Λένον και της Γιόκο Όνo, τα οποία βγαίνουν για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.

Το βίντεο κλιπ θα περιλαμβάνει σκηνές από τα γυρίσματα, που είχαν γίνει για δύο μικρού μήκους ταινίες του ζευγαριού, με το όνομα «Film No. 5 - Smile» και «Two Virgins».

Τα πλάνα, κυκλοφόρησαν σε μία πρώτη φάση σε διπλή οθόνη από το κανάλι John Lennon Estate στο YouTube, προκειμένου να προϊδεάσουν το κοινό, με μία γεύση από τη ζωή του διάσημου ζεύγους.

Η Γιόκο Όνο είχε γράψει στον πρόλογο της επανέκδοσης: «Με τα άλμπουμ των Plastic Ono Band, άρεσε και στον Τζον και σ’ εμένα η ιδέα αυτής της όντως καθαρής, βασικής, ειλικρινούς πραγματικότητας, που επρόκειτο να δώσουμε στον κόσμο.

Επηρεάζαμε άλλους καλλιτέχνες, δίνοντάς τους κουράγιο, δίνοντας αξιοπρέπεια σε ένα συγκεκριμένο στυλ εύθραυστου και δυνατού, που εκείνη την εποχή δεν ήταν αποδεκτό από την κοινωνία.

Ήταν επανάσταση να πει ένας Beatle: “Άκου, είμαι ανθρώπινος, είμαι πραγματικός”. Χρειάστηκε πολύ κουράγιο για να το κάνει».

Η διευρυμένη επανέκδοση του άλμπουμ, που θα κυκλοφορήσει με αφορμή τα 50ά του γενέθλια, περιλαμβάνει συνολικά 87 ηχογραφήσεις, οι οποίες δεν έχουν ακουστεί ξανά, εκ των οποίων οι 14 θα είναι χωρίς καμία επέμβαση του παραγωγού Φιλ Σπέκτορ.

Τετάρτη 14 Απριλίου 2021

Το ΗΒΟ γιορτάζει τα δέκα χρόνια του «Game of Thrones»

Στις 17 Απριλίου 2011, έκανε την εμφάνισή του στο ΗΒΟ ο πιλότος του «Game of Thrones», ενός πρωτόγνωρου φαινόμενου που έμελλε να αλλάξει μια για πάντα τους κανόνες της τηλεόρασης αλλά και της θέασής της.

Η σειρά που καθήλωσε το κοινό όσο καμία άλλη μετράει αυτόν τον μήνα δέκα χρόνια παρουσίας στο τηλεοπτικό τοπίο και, όπως είναι λογικό, το ΗΒΟ το γιορτάζει με ένα μεγάλο αφιέρωμα.

Στο βίντεο που κυκλοφόρησε το ΗΒΟ για να προαναγγείλει το επετειακό αφιέρωμα που έχει τον τίτλο «The Iron Anniversary», ακούγεται η χαρακτηριστική ατάκα του Τίριον Λάνιστερ -«Τίποτα στον κόσμο δεν έχει τη δύναμη μιας καλής ιστορίας». Η σειρά ήταν, είναι, και θα παραμένει ένα μεγάλο κεφάλαιο στην τηλεοπτική ιστορία.

Μέχρι τα τέλη Απριλίου, λοιπόν, το «Iron Anniversary» θα τρέχει στο HBO Max για να τιμήσει το «Game of Thrones» αλλά και για να κρατήσει ενεργό το ενδιαφέρον του κοινού – την ώρα που το ΗΒΟ ετοιμάζει το prequel «House of the Dragon» αλλά και ένα spinoff της σειράς που θα έρθει μελλοντικά.

Νέες συνεντεύξεις από τους πρωταγωνιστές και τους συντελεστές, αφιερώματα στους χαρακτήρες και την εξέλιξή τους αλλά και πάνω από 150 βίντεο με πλάνα από τα παρασκήνια –με πολλά από αυτά να προβάλλονται για πρώτη φορά, περιλαμβάνονται στο αφιέρωμα της πλατφόρμας, η οποία κρύβει και πολλά δώρα για τους συνδρομητές της: από θεματικά αυγά Fabergé και δισκοπότηρα με τα οικόσημα των Οίκων του Γουέστερος, μέχρι και έξι «σπέσιαλ διαδρομές» για περιορισμένο κοινό που θα έχει τη δυνατότητα να «ζήσει τη σειρά με έναν νέο τρόπο» μέσω ενός ειδικού kit θέασης.

Τρίτη 13 Απριλίου 2021

«Σμύρνη μου Αγαπημένη» στο Κινηματογράφο

«H Φιλιώ Μπαλτατζή, μία ηλικιωμένη Ελληνοαμερικανίδα, σπεύδει στη Μυτιλήνη με την εγγονή της για να συμπαρασταθεί στους Σύριους πρόσφυγες. Κανείς δεν ξέρει την καταγωγή της, κανείς δεν ξέρει ότι η Σμυρνιά γιαγιά της βρέθηκε κάποτε στο ίδιο νησί κατατρεγμένη και προσφυγοπούλα.

Το τεφτεράκι με τις συνταγές της συνονόματης γιαγιάς ξετυλίγει την πολυτάραχη ιστορία της κοσμοπολίτικης οικογένειας Μπαλτατζή, όπως διαμορφώνεται από τις τραγικές διεθνείς εξελίξεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Διαφορετικές γενιές γυναικών της ίδιας οικογένειας ενώνονται στον χώρο και τον χρόνο, μέσα από τα νήματα της ιστορίας. Παρόν και παρελθόν γίνονται ένα».

Αυτή είναι η υπόθεση του «Σμύρνη μου Αγαπημένη», της ταινίας που έρχεται να συνεχίσει την μετά την «Ευτυχία» φιλοδοξία της εταιρίας παραγωγής και διανομής Tanweer για εμπορικό σινεμά με πρόσημο υψηλής παραγωγής. Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο της Μιμής Ντενίση που παίχτηκε με τεράστια επιτυχία για τρεις ολόκληρες σεζόν στην Αθήνα, σε σενάριο της ίδιας της Μιμής Ντενίση και του Μάρτιν Σέρμαν, ενώ τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Γρηγόρης Καραντινάκης.

Σύμφωνα με τους δημιουργούς της, «αποστολή της ταινίας δεν είναι να αναμοχλεύσει πάθη του παρελθόντος, αλλά να μιλήσει για ένα τεράστιο διεθνές πρόβλημα, το μεγαλύτερο ίσως σήμερα... Το προσφυγικό. Να θυμίσει πως ιστορίες σαν αυτή της σημερινής Συρίας, έχουν ξανασυμβεί στο παρελθόν και μάλιστα στους Έλληνες, που ίσως γι' αυτό αγκαλιάζουν μ' αγάπη και γενναιοδωρία τους σημερινούς πρόσφυγες».

Η ταινία φιλοδοξεί να αναπαραστήσει, σύμφωνα με τους δημιουργούς της «με πειστικότητα την ατμόσφαιρα της εποχής μέσα από άρτια σκηνικά και κοστούμια. Όλοι οι χώροι θα διαμορφωθούν κατάλληλα ώστε να ταιριάζουν απόλυτα με το ύφος της εποχής. Για να αποδοθεί σωστά η σπαρακτική καταστροφή της Σμύρνης, η παραγωγή θα επιστρατεύσει σύγχρονα ψηφιακά εφέ, όπου χρειάζεται. Τα γυρίσματα της ταινίας θα πραγματοποιηθούν σε: Μυτιλήνη, Δυτική Λέσβο, Αθήνα, Πειραιά, Φάληρο και Χίο».

Στην ταινία συμμετέχει διεθνές καστ (ανάμεσά στους διεθνείς σταρ η Βανέσα Ρεντγκρέιβ και ο Ρούπερτ Γκρέιβς): Μιμή Ντενίση, Λεωνίδας Κακούρης, Burak Hakki, Κρατερός Κατσούλης, Ταμίλλα Κουλίεβα, Κατερίνα Γερονικολού, Χρήστος Στέργιογλου, Ντίνα Μιχαηλίδου, Νέδη Αντωνιάδου, Αναστασία Παντούση, Daphne Alexander, Κώστας Κορτίδης, Έφη Γούση, Γιάννης Εγγλέζος, Daniel Crossley, Duncan Skinner, Nathan Thomas, Fotina Papatheodorou και ο Γιάννης Βογιατζής.

«Ένας διαφορετικός τυμπανιστής» || εκδόσεις Μεταίχμιο

«Ένας διαφορετικός τυμπανιστής», το πρώτο μυθιστόρημα του Αφροαμερικανού Γουίλιαμ Μέλβιν Κέλι (1937–2017), κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Το βιβλίο του «χαμένου γίγαντα της αμερικανικής λογοτεχνίας», που πρωτοκυκλοφόρησε το 1962 και τον κατέταξε μεταξύ των Τζέιμς Μπόλντουιν και Γουίλιαμ Φώκνερ, επανέρχεται σε νέα έκδοση και τοποθετείται στα ράφια της κλασικής λογοτεχνίας.

Μια μέρα του 1957, στο Σάτον, τη μικρή πόλη μιας επινοημένης πολιτείας του αμερικάνικου Νότου ανάμεσα στο Μισισίπι και την Αλαμπάμα, ο νεαρός μαύρος αγρότης Τάκερ Κάλιμπαν ρίχνει αλάτι στα χωράφια του, σκοτώνει τα ζωντανά του, βάζει φωτιά στο σπίτι του, παίρνει τη γυναίκα και το παιδί του και φεύγει. Οι λευκοί της μικρής πόλης παρακολουθούν σαστισμένοι· τις επόμενες μέρες, το σάστισμά τους εντείνεται, καθώς ο ένας μετά τον άλλον οι μαύροι κάτοικοι φοράνε τα κυριακάτικά τους, παίρνουν ό,τι πολύτιμο έχουν και φεύγουν και εκείνοι.

«Πάει τέλειωσε τώρα. Οι πιο πολλοί άντρες που στέκονταν, έγερναν ή κάθονταν στη βεράντα της εισόδου του Παντοπωλείου Τόμασον είχαν βρεθεί στο αγρόκτημα του Τάκερ Κάλιμπαν την Πέμπτη όταν άρχισαν όλα, αν και, με την ενδεχόμενη εξαίρεση του κυρίου Χάρπερ, κανένας τους δεν ήξερε ότι κάτι άρχιζε τότε. Όλη την Παρασκευή και για μεγάλο μέρος του Σαββάτου έβλεπαν τους νέγρους του Σάτον, με τα μπαγκάζια τους ή και με άδεια χέρια, να περιμένουν στην άκρη της εισόδου του παντοπωλείου για το ωριαίο λεωφορείο που θα τους πήγαινε στην Ανατολική Ράχη και, διαμέσου του Χάρμονς Ντρόου, στο Νιου Μαρσάιλς και στον Δημοτικό Σιδηροδρομικό Σταθμό.

Από το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες ήξεραν ότι το Σάτον δεν ήταν η μοναδική πολίχνη, ήξεραν ότι όλοι οι νέγροι σε όλες τις πόλεις, τις κωμοπόλεις και τα σταυροδρόμια της Πολιτείας χρησιμοποιούσαν κάθε διαθέσιμο μεταφορικό μέσο, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των ποδιών τους, για να ταξιδέψουν προς τα σύνορα της Πολιτείας και να τραβήξουν προς το Μισισίπι ή την Αλαμπάμα ή το Τενεσί, ακόμα κι αν κάποιοι (όχι οι περισσότεροι) σταματούσαν ακριβώς εκεί και άρχιζαν να γυρεύουν καταφύγιο και δουλειά. Ήξεραν ότι οι πιο πολλοί δεν θα σταματούσαν μόλις περνούσαν τα σύνορα, αλλά θα συνέχιζαν ώσπου να φτάσουν σ’ ένα μέρος όπου θα είχαν έστω και την ελάχιστη ευκαιρία να ζήσουν, ή να πεθάνουν, αξιοπρεπώς, γιατί οι άντρες είχαν δει φωτογραφίες του σιδηροδρομικού σταθμού τίγκα στους μαύρους, και στη Δημοσιά ανάμεσα στο Νιου Μαρσάιλς και στο Γουίλσον Σίτι είχαν δει τις ουρές των αμαξιών που ήταν γεμάτα νέγρους και κάμποσα μπαγκάζια για να τους πείσουν ότι εκείνοι δεν είχαν μπει σ’ όλον αυτόν τον κόπο απλώς για να μετακινηθούν καμιά εκατοστή μίλια. Και όλοι είχαν διαβάσει την ανακοίνωση του κυβερνήτη: “Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Ποτέ δεν τους είχαμε ανάγκη, ποτέ δεν τους θέλαμε, και θα τα πάμε μια χαρά και δίχως αυτούς· ο Νότος θα τα πάει καλά και δίχως αυτούς. Μολονότι μειώθηκε κατά ένα τρίτο ο πληθυσμός, εμείς θα τα πάμε μια χαρά. Έχουν μείνει πάμπολλοι καλοί άνθρωποι”.

Ήθελαν όλοι να το πιστέψουν. Δεν είχαν ζήσει πολύ σ’ έναν κόσμο δίχως μαύρα πρόσωπα, κι έτσι τίποτα δεν είχαν για σίγουρο, αλλά έλπιζαν ότι όλα θα πήγαιναν καλά, προσπαθούσαν να πείσουν τον εαυτό τους ότι το ζήτημα είχε τελειώσει, αν και διαισθάνονταν ότι για κείνους μόλις άρχιζε».

Μια ερμηνεία της μαύρης ταυτότητας, μέσα από τα μάτια των λευκών, πάντα, αφηγητών και σύμφωνα με τις δικές τους πεποιθήσεις, ανάγκες και επιθυμίες. Πώς αντιλαμβάνονται αυτήν την αυθόρμητη απόρριψη της υποτέλειας εκ μέρους των μαύρων συμπολιτών τους αγόρια, κορίτσια, γυναίκες και άντρες; Φιλελεύθεροι και συντηρητικοί; Μισαλλόδοξοι και φίλα προσκείμενοι;

Ένα συγκλονιστικό, άκρως επίκαιρο βιβλίο που ρίχνει νέο φως στα φυλετικά προβλήματα που μαστίζουν χρόνια την αμερικάνικη κοινωνία.

Δευτέρα 12 Απριλίου 2021

Νέο ντοκιμαντέρ για την Έιμι Γουαϊνχάουζ –γεμάτο μητρική αγάπη

Ένα νέο ντοκιμαντέρ με λεπτομέρειες για την ιστορία της Αγγλίδας τραγουδίστριας και συνθέτριας Έιμι Γουαϊνχάουζ θα κάνει πρεμιέρα το καλοκαίρι, με αφορμή την 10η επέτειο από τον θάνατό της.

Το BBC ανακοίνωσε ότι η Τζάνις Γουαϊνχάουζ θα μοιραστεί την ιστορία της κόρης της σε ένα νέο ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Amy Winehouse: 10 Years On».

«Δεν αισθάνομαι ότι ο κόσμος ήξερε την αληθινή Έιμι, την οποία μεγάλωσα» ανέφερε στο BBC. «Ανυπομονώ για την ευκαιρία να προσφέρω κατανόηση των καταβολών της και μια βαθύτερη εικόνα της πραγματικής Έιμι» τόνισε.

Το νέο ντοκιμαντέρ θα περιλαμβάνει συνεντεύξεις με φίλους και την οικογένεια της τραγουδίστριας . Το 2014, κυκλοφόρησε το βιβλίο της Τζάνις Γουαϊνχάουζ «Loving Amy: A Mother’s Story».

«Η Τζάνις ζει με σκλήρυνση κατά πλάκας, μια κατάσταση που απειλεί να της διαγράψει τις αναμνήσεις της για την Έιμι και αποτέλεσε μεγάλο μέρος του κινήτρου της να κάνει αυτό προσωπικό ντοκιμαντέρ εγκαίρως » επισημαίνεται στο δελτίο Τύπου του BBC.

Το ντοκιμαντέρ «Amy Winehouse: 10 Years On» θα κάνει πρεμιέρα τον Ιούλιο στο BBC Two και στο BBC Music.

Δευτέρα 5 Απριλίου 2021

Η Tina Turner λέει αντίο στους θαυμαστές της

Αντίο στους θαυμαστές της λέει η Tina Turner στο τελευταίο ντοκιμαντέρ για τη ζωή της ενώ ετοιμάζεται να αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας. Η διάσημη τραγουδίστρια μιλά επίσης για τον πολυτάραχο βίο της, την κακοποίηση που έχει δεχθεί καθώς και τα πολλά προβλήματα υγείας με τα οποία συνεχίζει να παλεύει.

Η ταινία, που κυκλοφόρησε στις 28 Μαρτίου, έχει χαρακτηριστεί ως «ο απόλυτος ύμνος σε μία παγκόσμια σούπερ σταρ» και σκηνοθετήθηκε από τους βραβευμένους με Όσκαρ σκηνοθέτες Dan Lindsay και T. J. Martin.

Στο ντοκιμαντέρ του HBO η 81χρονη πρώην Αμερικανίδα, νυν Ελβετίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός, ηθοποιός, χορεύτρια και συγγραφέας αφηγείται τη ζωή της χωρίς να διστάσει να αναφερθεί στις εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις με τις οποίες συχνά βρέθηκε αντιμέτωπη.

Ανοίγει την καρδιά της και αναφέρεται μεταξύ άλλων στο μετατραυματικό στρες απ’ το οποίο υποφέρει λόγω των πολλών ετών κακοποίησης που υπέστη εντός γάμου από τον πρώην σύζυγό της Ike Turner.

Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τις πρώτες ημέρες της καριέρας της, όταν με τον σύζυγο και μουσικό συνεργάτη της, Ike Turner, κατακτούσαν τα charts με επιτυχίες όπως «River Deep - Mountain High», «Proud Mary» και «A Fool in Love». Ωστόσο, μετά την κατάθεση αίτησης διαζυγίου στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η καριέρα της Turner ήταν στάσιμη και το 1981, σε συνέντευξη με τον συντάκτη μουσικών θεμάτων του People Magazine, Carl Arrington, μίλησε ανοιχτά για τη σκληρή κακοποίηση που υπέστη στον γάμο της.

Η συνέντευξη τής έδωσε νέα ώθηση και ξεκίνησε μία νέα καριέρα. Το 1983, σε ηλικία 43 ετών κυκλοφόρησε το «Private Dancer» που έγινε τεράστια επιτυχία και πούλησε 12 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο με το τραγούδι «What's Love Got To Do With It» να γίνεται η πρώτη και μοναδική νούμερο #1 hit επιτυχία της στο Billboard 100 charts.

Η «γιαγιά της ροκ» όπως την αποκαλούν, τα τελευταία χρόνια έχει, επίσης, παλέψει με τον καρκίνο, έχει περάσει έμφραγμα ενώ λόγω σοβαρών προβλημάτων με το νεφρό της χρειάστηκε να προχωρήσει και σε μεταμόσχευση το 2017.

Ο τωρινός σύντροφός της τραγουδίστριας, Erwin Bach κάνει την εμφάνισή ου στο ντοκιμαντέρ σχολιάζοντας την επιθυμία της να αποχαιρετήσει το κοινό της πριν αποσυρθεί από την βιομηχανία του θεάματος.

«Δεν ήταν μια καλή ζωή. Τα καλά δεν κατάφεραν να σβήσουν τα άσχημα. Η ζωή μου ήταν γεμάτη κακοποίηση και δεν μπορώ να αποκρύψω αυτό το κομμάτι της. Είναι η πραγματικότητα. Είναι η αλήθεια και πρέπει να την αποδεχθώ. Είναι ο μόνος τρόπος να πω την ιστορία μου» ανέφερε η Turner σχετικά με το ντοκιμαντέρ.

Αίγυπτος : «Χρυσή παρέλαση» για τη μεταφορά των Φαραώ στο νέο Μουσείο

Μάρτυρες μιας ιστορικής πομπής έγιναν οι κάτοικοι του Καΐρου, που παρακολούθησαν το Σάββατο την μεταφορά από αρχαίες αιγυπτιακές βασιλικές μούμιες και σαρκοφάγους σε ένα νέο Μουσείο, όπου θα προβληθούν με την απαιτούμενη λαμπρότητα.

Πρόκειται για κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός για την Αίγυπτο, στη διάρκεια του οποίου έγινε η μεταφορά σε νέο χώρο των 22 βασιλικών μουμιών και των 17 σαρκοφάγων, από το Αρχαιολογικό Μουσείο στην πλατεία Ταχρίρ, στο νέο Μουσείο συνολικής έκτασης 135.000 τ.μ, στην περιοχή Φουστάτ, του παλαιού Καΐρου.

Κάθε μούμια θα τοποθετηθεί σε μια ειδική κάψουλα με άζωτο για να εξασφαλιστεί η προστασία της και οι κάψουλες θα μεταφερθούν πάνω σε ειδικά οχήματα που έχουν σχεδιαστεί για να τις κρατούν σταθερές χωρίς κραδασμούς.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τις μούμιες σε δύο παρτίδες στο συγκρότημα των «Νεκρών Ναών» του Ντέιρ ελ-Μπάχρι στο Λούξορ και στην κοντινή Κοιλάδα των Βασιλέων, το 1871.

Η «χρυσή παρέλαση» ξεκίνησε με κάθε μεγαλοπρέπεια, παρουσία πολλών επισήμων από όλο τον κόσμο, ενώ όλα τα κτήρια, από τα οποία πέρασε, φωταγωγήθηκαν για την πομπή, που συνόδευαν άρματα και άλογα, καθώς το Υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου ήθελε να αναβιώσει τον βασιλικό τρόπο με τον οποίο βασιλιάδες και βασίλισσες της χώρας μεταφέρονταν στην τελευταία κατοικία τους.

Η πομπή αποτελούνταν από 22 βασιλικές αιγυπτιακές μούμιες μαζί με 17 βασιλικές σαρκοφάγους από τη 17η, τη 18η, τη 19η και την 20ή Δυναστεία, που ανήκουν στο Νέο Βασίλειο. Ανάμεσα στις μούμιες, βρίσκονταν κι εκείνες των βασιλέων Ραμσή Β΄, Σέτι Α΄, Σέγκεν Ρα, Τούθμωση και Τούθμωση Γ΄, καθώς και των βασιλισσών Χατσεπτσούτ, Μεριταμέν -συζύγου του βασιλιά Αμεντχοτέπ, και Άχμος Νεφερτάρη, συζύγου του βασιλιά Άχμος.

Την εκδήλωση μετέδωσαν πάνω από 400 τηλεοπτικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο. Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης.

Στο πλαίσιο της επίσκεψής του στο Κάιρο, ο υπουργός Τουρισμού συναντήθηκε με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, τον υπουργό Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, Χάλιντ Ελ Ανάνι, παρουσία του Έλληνα πρέσβη στο Κάιρο, Νίκου Γαριλίδη. Με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, ο κ. Θεοχάρης είχε την ευκαιρία να συζητήσει τους τρόπους επανεκκίνησης του τουρισμού μεταξύ των δύο χωρών, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Σάββατο 27 Μαρτίου 2021

Ο Άλαν Κιμ για το Critic's Choice Award

Ο νεαρός ηθοποιός, Άλαν Κιμ εμφανίστηκε στο σόου της Έλεν ΝτιΤζένερις και συζήτησε για το βραβείο που κέρδισε από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου ΗΠΑ και Καναδά στην 26η τελετή απονομής των Critic's Choice Awards για την ερμηνεία του στην ταινία «Minari».

Ο Κιμ, ο οποίος είναι 8 ετών έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όταν κέρδισε το βραβείο Νεαρού Ηθοποιού στην τελετή απονομής των Critic's Choice Awards και άρχισε να κλαίει στην ομιλία του κατά την παραλαβή του βραβείου.

«Ένιωσα πολλά συναισθήματα και όλα αυτά με τη μία με έκαναν να ξεσπάσω σε δάκρυα» είπε ο Κιμ για τη συναισθηματική του φόρτιση.

Ο Κιμ, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του τσίμπησε τα μάγουλά του για να δει αν ήταν ξύπνιος ή ονειρευόταν. Η Έλεν ΝτιΤζένερις τον ρώτησε τι έγινε όταν συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν όνειρο και ότι κέρδισε πραγματικά ένα βραβείο.

«Δεν είμαι σίγουρος» είπε. «Ακόμα αισθάνομαι ότι είναι ένα όνειρο».

Στη συνέχεια τόνισε ότι μετά την ανακοίνωση της νίκης έκανε πάρτι με πίτσα και σύστησε τον νέο του σκύλο που φέρει το όνομα Cream. «Θέλω να κάνω πολλές άλλες ταινίες» ανέφερε. Η ταινία «Minari» σε σκηνοθεσία του Λι Άιζακ Τσανγκ ακολουθεί μία οικογένεια Κορεατών που φτιάχνει μία φάρμα στο Άρκανσας το 1980.

Η ταινία έχει προταθεί για έξι Όσκαρ, Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου για τον Λι Άιζακ Τσανγκ, Α’ Ανδρικού Ρόλου για τον Στίβεν Γιουν, Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου για τη Γιουν Γιο Τζανγκ και Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής για τον Εμίλ Μοσέρι.

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2021

Kaws: Ο πιο αμφιλεγόμενος ποπ καλλιτέχνης της εποχής μας

Ο KAWS ή κατά κόσμον Μπράιαν Ντόνελι που διάλεξε το καλλιτεχνικό του όνομα επειδή τους άρεσαν τα γράμματα αυτής της λέξης όπως τα έβλεπε στον τοίχο, είναι ένα φαινόμενο, ο «εφευρέτης» μια ποπ φιγούρας, ενός «COMPANION» που έχει γίνει ένα από τα πιο διάσημα σύγχρονα έργα, άμεσα αναγνωρίσιμο και σαν εμπορικό σήμα. Η τιμή του δείχνει ότι μπορεί να είναι και έργο τέχνης και απλώς ένα παιχνίδι αφού μπορείς να το βρεις από δέκα δολάρια σε μπλούζες, μπρελόκ, κούπες ή να αγοράσεις ένα σε δημοπρασία έναντι οκταψήφιου αριθμού. Ένα γιγαντιαίο φουσκωτό «COMPANION» έχει κοσμήσει μια λίμνη στη Σεούλ, ένα άλλο το Victoria Harbour του Χονγκ Κονγκ κατά τη διάρκεια της Art Basel και ένα όμοιό του φουσκωτό και ιπτάμενο, την παρέλαση της Ημέρας των Ευχαριστιών του Macy's στη Νέα Υόρκη, με προκατόχους του φουσκωτά «σύμβολα» της Αμερικής, τον Σνούπι ή τον Σούπερμαν. Αν αυτό σημαίνει κάτι, είναι πως το έργο του KAWS είναι άμεσα αναγνωρίσιμο και όσο και να μη το παραδέχεται ο κόσμος της τέχνης, η θερμή συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα, θυμίζει μια παλιότερη γύρω από το έργο του Κιθ Χάρινγκ.

Πριν από είκοσι χρόνια πάτησε το πόδι του στην Ιαπωνία, τη χώρα- μήτρα των μάνγκα και των εμβληματικών νέων εικόνων της ποπ κουλτούρας, καλεσμένος της εταιρείας Bounty Hunter, ενός γίγαντα στην κατασκευή παιχνιδιών και των streetwear ενδυμάτων. Δημιούργησε το πρώτο «COMPANION» σε 500 αντίτυπα τα οποία εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη μαζική του πώληση και έκτοτε δε σταμάτησε Η επαναλαμβανόμενη φιγούρα του KAWS είναι ο χειρότερος εφιάλτης για πολλούς κριτικούς που βέβαια υπερασπίζονται το έργο του Κουνς για παράδειγμα ή του Γουόρχολ για τα πολλαπλά που έχουν παράξει και του Κίθ Χάρινγκ και του Μπασκιά για την παρουσία τους στο δρόμο, αλλά με το COMPANION δεν έχουν αποφασίσει αν είναι παιχνίδι ή τέχνη και ο δημιουργός του «αληθινός καλλιτέχνης».

Όσο για τις τιμές των μοναδικών έργων του; Είναι στον «ουρανό» με το Artnet Intelligence Report του 2019 να αναφέρει ότι τον Νοέμβριο του 2018, πέντε κομμάτια του KAWS πουλήθηκαν για περισσότερο από 1 εκατομμύριο δολάρια και κατά τη διάρκεια του έτους η δουλειά του «έπιασε» πάνω από 33,8 εκατομμύρια δολάρια σε δημοπρασίες. Όσο για τη δημοφιλία του στα σόσιαλ μίντια που έχει υπάρξει ένας μεγάλος παράγοντας στην κατακόρυφη άνοδό του στον κόσμο της τέχνης, υπάρχουν περισσότερες από 900.000 αναρτήσεις με το hashtag #kaws στο Instagram, κάτι που συνδέεται με την άμεση αντίδραση του κοινού όταν δει ένα αναγνωρίσιμο έργο του αλλά και τη καταγωγή του από την street art.

Το Μουσείο του Μπρούκλιν πολύ έξυπνα αποφεύγει τις βαρύγδουπες αναλύσεις του έργου του, κλείνοντας το μάτι στους επισκέπτες και λέγοντας «μπορείτε να πάρετε στα σοβαρά τον KAWS αν θέλετε, αλλά όχι και πολύ σοβαρά». Οι σκεπτικιστές κατηγορούν αυτού του είδους την τέχνη σαν σύμπτωμα της γενικότερης «κατάθλιψης» του πολιτισμού, κάτι που ηχεί και λίγο βαρύγδουπα σήμερα που υπάρχουν χιλιάδες μουσεία και γκαλερί που μπορούν να τολμήσουν να προτείνουν καλύτερους, πιο αξιόλογους καλλιτέχνες.

Το Μουσείο απλώς ακολουθεί μια παράδοση με τα καρτούνς να έχουν περάσει τις πόρτες των μουσείων όπως τα Στρουμφ και η οικογένεια Σίμπσον. Στο μουσείο του Μπρούκλιν για παράδειγμα υπάρχουν νέα έργα επαυξημένης πραγματικότητας, που επιτρέπουν στους επισκέπτες να αλληλεπιδρούν με τα γλυπτά του χρησιμοποιώντας τα smartphone τους για να δημιουργήσουν τη δική τους εμπειρία.



Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021

Γνωστοί ηθοποιοί θυμίζουν με την «Αποστολή» το νόημα του 1821

«Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε». Με κεντρικό μήνυμα τα λόγια του Θ. Κολοκοτρώνη στους νέους των Αθηνών, ο φιλανθρωπικός οργανισμός «Αποστολή» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών δημιούργησε μια δεκάλεπτη ταινία μικρού μήκους αφιέρωμα στα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης.

Με την εθελοντική προσφορά της εταιρείας Aikor και δέκα γνωστών ηθοποιών επιχειρείται μέσα από κείμενα βασισμένα στους αγωνιστές του ’21 να αναδειχθεί το πραγματικό νόημα και οι δυσκολίες του αγώνα, να αποδοθεί η οφειλόμενη τιμή και να υπογραμμιστεί η υποχρέωση της γενιάς μας.

Η αμφίεση των πρωταγωνιστών αποτελεί πιστό αντίγραφο της ενδυμασίας της εποχής ενώ η μουσική υπόκρουση είναι ο Χερουβικός Ύμνος σε προσομοίωση εντός της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

«Θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους βοήθησαν να υπενθυμίσουμε τα ιδανικά της Ελληνικής Επανάστασης και τη πίστη των αγωνιστών στο Θεό, την Ελλάδα, την ελευθερία και την ομόνοια», δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής της «Αποστολής» κ. Κωνσταντίνος Δήμτσας.

Η «Αποστολή» εκφράζει την ευγνωμοσύνη της στην εταιρεία Aikor, στον ηθοποιό-σκηνοθέτη Γιάννη Αϊβάζη και τους ηθοποιούς Λεωνίδα Κακούρη, Χάρη Γρηγορόπουλο, Νικόλα Μακρή, Τάσο Αναγνώστου, Κοσμά Ζαχάρωφ, Λευτέρη Δημητρόπουλο, Πέτρο Ξεκούκη, Μαρία Κορινθίου, Σοφία Γαρμπή καθώς και τους συντελεστές της παραγωγής Νίκο Βούλγαρη, Ρούλη και Γιώργο Αλαχούζο, Μαργαρίτα Μονέδα, Κωνσταντίνο Σαββάκη, Σταματίνα Μπογκέα, Κωνσταντίνο Φρίγγα.

Διαβατάρικα πουλιά του Olivier Ringer στο Kids Love Cinema

Δυο μικρές φίλες, με πείσμα, υπομονή, καλοσύνη, ενώνουν τις δυνάμεις τους, ξεπερνούν σωματικούς και συναισθηματικούς φραγμούς και βιώνουν για πρώτη φορά το αίσθημα της ελευθερίας στην προσπάθειά τους να σώσουν ένα… παπάκι.

Τρυφερή, συγκινητική, αστεία, η πολυβραβευμένη ταινία του Olivier Ringer Διαβατάρικα πουλιά, προβάλλεται στην online πλατφόρμα του Φεστιβάλ online.filmfestival.gr το επόμενο σαββατοκύριακο 27 – 28 Μαρτίου 2021, στο πλαίσιο των προβολών για όλη την οικογένεια Kids Love Cinema.

Πληροφορίες

Οι online προβολές ξεκινούν στις 10 το πρωί του Σαββάτου και ολοκληρώνονται στις 10 το βράδυ της Κυριακής.

Τιμή εισιτηρίου: 3€.

Οι προβολές πραγματοποιούνται στο online.filmfestival.gr

Η ταινία

Διαβατάρικα Πουλιά / Les Oiseaux de Passage (άνω των 9 ετών)

(Βέλγιο - Γαλλία, 2015)

Σκηνοθεσία: Olivier Ringer.

Σενάριο: Yves Ringer & Olivier Ringer.

Με τους: Clarisse Djuroski, Lea Warny, Alain Eloy, Myriem Akkhediou, Angelo Dello Spedale, Jeanne Dandoy.

Έγχρωμη, 84΄.

Γλώσσα: Γαλλικά με ελληνικούς υπότιτλους.

 
Copyright © 2014 AthensIn. Designed by OddThemes