Μία από τις πιο δυνατές ανθρώπινες εμπειρίες είναι να φέρνεις μία νέα ζωή στον κόσμο και χάρη στους επαγγελματίες φωτογράφους γέννας οι οικογένειες έχουν τη δυνατότητα να καταγράψουν αυτές τις στιγμές και το ευρύ φάσμα συναισθημάτων που τις συνοδεύει.

Η International Association of Professional Birth Photographers (IAPBP) προσφέρει δυνατότητα πρόσβασης σε φωτογράφους γέννας από όλον τον κόσμο και ο ετήσιος διαγωνισμός Birth Photography Image Competition δίνει σε αυτούς τους επαγγελματίες την ευκαιρία να επιδείξουν τη δουλειά τους.

Στην 13η χρονιά του, ο διαγωνισμός ήταν ανοιχτός στα 1.100 μέλη της IAPBP από 52 χώρες. Υπέβαλαν τη δουλειά τους σε τέσσερις θεματικές κατηγορίες: Λεπτομέρειες γέννας, ωδίνες τοκετού, γέννα και επιλόχεια κατάθλιψη.

Για πρώτη φορά, στον φετινό διαγωνισμό περιελήφθησαν τέσσερις υποκατηγορίες: Μαυρόασπρη φωτογραφία, ντοκουμενταρίστικη φωτογραφία, καλλιτεχνική, δυσκολίες και απώλεια. Η τελευταία υποκατηγορία είναι υπενθύμιση ότι θνησιγεννή μωρά ή μωρά που πέθαναν στη γέννα πρέπει να τιμηθούν.

Μέσω της φωτογραφίας οι οικογένειες που βιώνουν την απώλεια θα κουβαλούν πάντα μέσα τους την επιθυμούμενη ύπαρξή τους.

«Επιθυμούμε να τιμήσουμε το ένα στα τέσσερα πρόσωπα που βιώνουν αποβολή ή/και απώλεια και προσκαλώντας φωτογραφίες αυτών των συμβάντων στον δικό μας εορτασμό της φωτογραφίας γέννας είναι ένας τρόπος να το κάνουμε», σημείωσαν από την IAPBP για τον φετινό διαγωνισμό.

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2021 παρουσιάζεται η εγκατάσταση «The Feel. Backstage», ένα ερευνητικό πρότζεκτ του Έλληνα φωτογράφου Τάσου Βρεττού, στον Χώρο Α της Πειραιώς 260. Πρόκειται για μία εγκατάσταση για ενήλικο κοινό, που αποτυπώνει την εμπειρία του underground clubbing στην Αθήνα από το 2005 και εξής -μας καλεί σε μια περιήγηση στο αθέατο κομμάτι της ζωής Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών της clubbing περφόρμανς και της BDSM σκηνής, καθώς και του ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβισμού, όπως τα βίωσε και τα κατέγραψε ο γνωστός Έλληνας φωτογράφος Τάσος Βρεττός. 

Η πολυμεσική παρουσίαση του «The Feel. Backstage» πραγματοποιείται ως εναρκτήριο έργο της μεγαλύτερης, σπονδυλωτής παρουσίασης του συνόλου της δουλειάς του Βρεττού σε διαφορετικούς χώρους και επιμέρους χρόνους, με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και τη συνεργασία του Ιδρύματος Ωνάση στη δημιουργία σχετικής δίγλωσσης έκδοσης. Ο Τάσος Βρεττός είναι Έλληνας φωτογράφος με έδρα στην Αθήνα. 

Ασχολήθηκε με την φωτογραφία από το 1970 -τόσο με προσωπικά καλλιτεχνικά project όσο και ως επικεφαλής του φωτογραφικού τμήματος της εκδοτικής εταιρείας Γραμμή, αργότερα των εκδόσεων Λαμπράκη και σήμερα ως ιδρυτής του studio vrettos. Συνεργάστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι στο περιοδικό «Τέταρτο», σχεδόν με όλα τα εγχώρια περιοδικά μόδας, πολλές δισκογραφικές εταιρείες, αλλά και για μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες σε Ελλάδα και εξωτερικό. 

Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά, σε αρκετές εκδόσεις βιβλίων ενώ η συμμετοχή του σε εκθέσεις δημιουργεί ακόμη μια μακρά λίστα παρουσιάσεων και συνεργασιών. Η πιο πρόσφατη ατομική του έκθεση περιελάμβανε το φωτογραφικό πορτφόλιο «Τ(ρ)όποι Λατρείας», το οποίο παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα (2015), το Μουσείο Φωτογραφίας και το Μακεδονικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Θεσσαλονίκη(2017) και στο Φεστιβάλ Φωτογραφίας Les Recontres d’ Arles στη Γαλλία (2016).

Στην έκθεση «Lebanon Then and Now: Photography from 2006 to 2020», η Middle East Institute's Art Gallery στην Ουάσινγκτον παρουσιάζει επιλογές φωτογραφιών από δύο εκθέσεις, τη «Lebanon: Between Reality and Fiction» του 2019 και τη «Revolt» του 2019-2020.

Αν και η τωρινή έκθεση ήταν αρχικά έκθεση στον πραγματικό κόσμο, λόγω της πανδημίας την επεξεργάστηκαν ως εικονική εμπειρία, επιτρέποντας στους «επισκέπτες» να απολαύσουν τις υψηλής ανάλυσης εικόνες και ταινία με την άνεσή τους.

Η έκθεση «Μεταξύ Πραγματικότητας και Μυθοπλασίας» αναδείκνυε δουλειές 19 φωτογράφων, καλλιτεχνών και κινηματογραφιστών με θέμα τον Εμφύλιο στον Λίβανο, του οποίου πολλές ανεπίλυτες εκκρεμότητες εξακολουθούν να συδαυλίζουν πολιτική αναταραχή στη χώρα.

Ιδιαίτερα οξύ πόνο προκαλεί η σειρά της Dalia Khamissy «Οι Απόντες του Λιβάνου» (ξεκίνησε το 2010 και συνεχίζεται), η οποία παρουσιάζει γυναίκες να ποζάρουν με φωτογραφίες μελών της οικογένειάς τους που είναι απόντες - έως σήμερα, περί τους 17.000 Λιβανέζοι παραμένουν αγνοούμενοι.

Η θάλασσα είναι το θέμα της σειράς ψηφιακών κολάζ της Maria Kassab με τίτλο «Το Ναυάγιο» (2018): η καλλιτέχνις υφαίνει εικόνες της Μεσογείου μέσα σε άδεια καθιστικά σπιτιών, εξερευνώντας τον πόνο του αποχωρισμού και της απώλειας λόγω του πολέμου.