Η ταινία «Shrek 5» μπορεί να αρχίσει να προβάλλεται στις κινηματογραφικές οθόνες ήδη από το επόμενο έτος, σύμφωνα με τον Έντι Μέρφι.

Έχουν περάσει 23 χρόνια από τότε που η πρώτη ταινία με πρωταγωνιστή το μοναχικό τέρας έκανε πρεμιέρα και τώρα ένα ακόμα επεισόδιο του πολυαγαπημένου franchise κινουμένων σχεδίων μπορεί να είναι έτοιμο πολύ νωρίτερα από ό,τι φαντάζονται οι θαυμαστές.

Σε συνέντευξη στο Collider ενόψει της κυκλοφορίας του «Beverly Hills Cop: Axel F» ο Έντι Μέρφι, ο οποίος δανείζει τη φωνή του στον Γάιδαρο (Donkey) στις ταινίες «Shrek»– όχι μόνο επιβεβαίωσε ότι μια νέα ταινία είναι πράγματι στο στάδιο της παραγωγής, αλλά ότι μπορεί να υπάρξει ακόμη και ξεχωριστό φιλμ για τον Γάιδαρο.

«Ξεκινήσαμε να κάνουμε το Shrek 4 ή 5 πριν από 5 μήνες. Το έκανα αυτό, ηχογράφησα την πρώτη πράξη και θα το κάνουμε φέτος, θα το τελειώσουμε» ανέφερε ο Αμερικανός ηθοποιός, κωμικός, σκηνοθέτης και τραγουδιστής. «Ο Σρεκ έρχεται και ο Γάιδαρος θα έχει τη δική του ταινία. Θα κάνουμε λοιπόν μία ταινία Shrek και θα κάνουμε μία Donkey».

Ερωτηθείς αν ηχογραφούσε και για τις δύο ταινίες ταυτόχρονα, ο ηθοποιός εξήγησε: «Όχι, όχι ταυτόχρονα. Άρχισα να ηχογραφώ για την ταινία Shrek, νομίζω ότι θα κυκλοφορήσει το 2025 και θα κάνουμε την ταινία Donkey στη συνέχεια».

Το 2023, το Variety ανέφερε ότι η Universal εξέταζε μια πέμπτη ταινία «Shrek» με το αρχικό καστ των Μέρφι, Μάικ Μάγιερς και Κάμερον Ντίαζ, εκτός από ένα spinoff για τον «Donkey».

Βραβείο από τα χεράκια της Ζιλιέτ Μπινός για τη Μέριλ Στριπ σε μια όμορφη τελετή, για τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα που δικαίως απενεμήθει στην ηθοποιό για το σύνολο της καριέρας της.  «Είσαι εθνικός θησαυρός. Bλέποντας τις ταινίες σου αισθάνθηκα ότι πραγματοποιείς τα όνειρα τα δικά σου, τα δικά μας κι ακόμα παραπέρα. Αλλάζεις τον τρόπο με τον οποίο κοιτάζουμε τις γυναίκες. Μας βοήθησε να δούμε τους εαυτούς μας διαφορετικά». Αυτά δήλωνε η Μπινός (που πάντα συγκινείται σε κάτι τέτοια), η δε Στριπ (αγέρωχη και πάντα in control, λες και βρίσκεται σε κάποιο σετ γυρισμάτων), παρέλαβε και ευχαρίστησε το κοινό, εντός του οποίου συναντούσες πολλά πρωτοκλασάτα ονόματα της Γαλλικής κινηματογραφίας.

Στο ενδιάμεσο όλοι μιλούν για τη περιβόητη λίστα δηλαδή όπου δέκα άντρες κατηγορούνται για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά – δέκα ονόματα, ανάμεσα τους ο Ζαν Ντιζαρντέν, ο Ζιλ Λελούς, ο Γκιγιόμ Κανέ, ο Πιερ Νινέ και ο Ραφαέλ Κενάρ, πρωταγωνιστής του «Η Δεύτερη Πράξη» του Καντάν Ντουπιέ, που άνοιξε το Φεστιβάλ. 

Η Ολίβια Κόλμαν επέκρινε την ανισότητα στις αμοιβές με βάση το φύλο στη βιομηχανία του κινηματογράφου και είπε ότι θα πληρωνόταν καλύτερα, αν ήταν άντρας, υποστηρίζοντας ότι το μισθολογικό χάσμα έχει τις ρίζες του σε μια ξεπερασμένη ιδέα ότι οι άνδρες ηθοποιοί προσελκύουν το κοινό.

Αναφερόμενη στην πιο πρόσφατη ταινία της, «Wicked Little Letters», η ηθοποιός δήλωσε ότι λόγω φύλου είναι περιορισμένες οι δυνατότητες της όσον αφορά τις αποδοχές. «Η έρευνα δείχνει ότι οι γυναίκες ήταν πάντα μεγάλοι πόλοι έλξης στο box office» είπε στην εκπομπή της Κριστιάν Αμανπούρ του CNN.

«Ας μην αρχίσουμε με τις μισθολογικές διαφορές, αλλά οι άνδρες ηθοποιοί αμείβονται περισσότερο, επειδή συνήθιζαν να λένε ότι προσελκύουν το κοινό και στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει εδώ και δεκαετίες. Αλλά εξακολουθούν να το χρησιμοποιούν ως λόγο για να μην πληρώνονται πολύ γυναίκες» ανέφερε.

«Γνωρίζω πολύ καλά ότι αν ήμουν ο Όλιβερ Κόλμαν, θα κέρδιζα πολλά περισσότερα από ό,τι τώρα» πρόσθεσε η Βρετανίδα ηθοποιός. «Γνωρίζω μισθολογικό χάσμα που είναι 12.000% διαφορά. Κάντε τα μαθηματικά» σημείωσε η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός.

Περίπου 8.000 θεατές όλων των ηλικιών, παρακολούθησαν με ελεύθερη είσοδο, υπό την Αιγίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τις 80 ανεξάρτητες ταινίες από όλον τον κόσμο, μικρού και μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ, ταινίες μυθοπλασίας και animation, στο 2ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας ΚΙΝΟ ΑΤΗΕΝS. Οι προβολές έγιναν με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους συγχρόνως, στο Σεράφειο και την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος.

Το Φεστιβάλ ολοκληρώθηκε την Κυριακή 10 Μαρτίου 2024, με την τελετή λήξης που έλαβε χώρα στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και περιλάμβανε βραβεύσεις στα ελληνικά και διεθνή διαγωνιστικά τμήματα μικρού και μεγάλου μήκους, αλλά και στο νεοσύστατο παιδικό τμήμα ΚΙΝΟ JUNIOR.

Kino Athens 2024: Οι ταινίες που βραβεύθηκαν στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας

Τις απονομές των βραβείων ακολούθησε η ελληνική πρεμιέρα της Βραζιλιάνικης ταινίας Portrait of a Certain Orient, παρουσία της αραβικής καταγωγής ηθοποιού Wafa’a Celine Halawi, που πρωταγωνιστεί στην ταινία.

Εκτός από τις πολυάριθμες προβολές, συζητήσεις, εργαστήρια και masterclasses εμπλούτισαν το πρόγραμμα του φετινού ΚΙΝΟ ATHENS, που υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων, του Athens Film Office και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, ενώ παράλληλα, την προβολή των φετινών ταινιών υποψήφιων για το Βραβείο Κοινού LUX 2024 παραχώρησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας.

Kino Athens 2024: Οι ταινίες που βραβεύθηκαν στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας

Τα βραβεία του ΚINO Athens 2024

Σε ό,τι αφορά τα φετινά Βραβεία του ΚΙΝΟ ATHENS, μετά τις συνεδριάσεις τους, οι ειδικές επιτροπές, που απαρτίζονταν από Έλληνες και Διεθνείς επαγγελματίες του κινηματογράφου, αποφάσισαν για τα εξής:

Το Χρυσό Ελαφάκι της Πόλης των Αθηνών απονεμήθηκε στην παιδική ταινία Vivarium του Daan Lucas από την Ολλανδία.

ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

Το Χρυσό Ελάφι Μικρού Μήκους για το Εθνικό Διαγωνιστικό απονεμήθηκε στην ταινία Iota Period Omega, του Αλέξη Αλεξίου.

Το Χρυσό Ελάφι Μεγάλου Μήκους για το Εθνικό Διαγωνιστικό απονεμήθηκε στην ταινία Στον ουρανό του τίποτα με τα ελάχιστα, του Χρήστου Ανδριανόπουλου.

Kino Athens 2024: Οι ταινίες που βραβεύθηκαν στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

Το Χρυσό Ελάφι Μικρού Μήκους για το Διεθνές Διαγωνιστικό απονεμήθηκε στην Πορτογαλική ταινία Dildotectónica, του Tomás Paula Marques.

Το Χρυσό Ελάφι Μεγάλου Μήκους για το Διεθνές Διαγωνιστικό απονεμήθηκε στην διάσημη Γαλλίδα δημιουργού Claire Simon, για την ταινία της Nοtre Corps, που προβλήθηκε σε ειδική εκδήλωση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, ενώ το βραβείο κατά την τελετή στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρέλαβε η ίδια η σκηνοθέτιδα, που βρέθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα, με αφορμή την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας της.

«Σε αυτήν την περίπλοκη εποχή, η σημασία της αφήγησης γίνεται ακόμα πιο ουσιαστική και το φεστιβάλ συνεχίζει να αντανακλά την ιδρυτική του αποστολή, δηλαδή τη δημιουργία ενός χώρου για καλλιτέχνες και δημιουργούς που θα παρουσιάζουν ανοιχτά το έργο τους. Ένας χώρος ελευθερίας όπου δεν υπάρχει λογοκρισία. Ένας χώρος ελευθερίας μέσω της τέχνης που δεν έχει σύνορα, είναι ουδέτερη και πολυποίκιλη. Ραντεβού του Χρόνου!», δήλωσε η Νίνα Βελιγράδη, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του KINO Athens.

Συνολικά τέσσερα Όσκαρ, από τα έντεκα για τα οποία ήταν υποψήφιο, απέσπασε το «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου στην 96η τελετή απονομής των βραβείων που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής στο «Dolby Theater» του Λος Άντζελες, με οικοδεσπότη τον Τζίμι Κίμελ, ο οποίος ανέλαβε για 4η φορά την παρουσίαση της μεγάλης βραδιάς.

Ο Έλληνας δημιουργός, αν και έχασε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, καθώς και το Όσκαρ σκηνοθεσίας, έχει κάθε λόγο να χαμογελάει αφού το «Poor Things» διακρίθηκε στην μεγάλη κατηγορία Α’ Γυναικείου Ρόλου με νικήτρια την Έμα Στόουν, για την ερμηνεία της στον ρόλο της Μπέλα Μπάξτερ, ενώ πρώτευσε και στις κατηγορίες Μακιγιάζ και Κομμώσεις, Σκηνικών και Κοστουμιών και θεωρείται ένας από τους μεγάλους κερδισμένους της βραδιάς.

Το φιλμ «Οπενχάιμερ» του Κρίστοφερ Νόλαν επισφράγισε την κυριαρχία του με συνολικά επτά αγαλματίδια. Επικράτησε στις κατηγορίες Α’ Ανδρικού (Κίλιαν Μέρφι), Β’ Ανδρικού Ρόλου (Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ), Μοντάζ, Φωτογραφίας, Μουσικής, Σκηνοθεσίας και φυσικά Καλύτερης Ταινίας.

Το πορτρέτο του πατέρα της ατομικής βόμβας, που είχε την ιδιαιτερότητα ότι αντιμετωπίστηκε με διθυράμβους από την κριτική και γνώρισε εμπορική επιτυχία στις αίθουσες, με εισπράξεις που ξεπέρασαν το ένα δισεκατομμύριο δολάρια παγκοσμίως, επικράτησε των «Μπάρμπι», «Ανατομία μιας πτώσης», «Poor things» και «Τα παιδιά του χειμώνα», μεταξύ άλλων, μια χρονιά που γενικά οι ταινίες χαρακτηρίστηκαν υψηλού βαθμού ποιότητας.

Η Έμα Στόουν επικράτησε των Λίλι Γκλάντστοουν («Δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού»), Σάντρα Χούλερ («Ανατομία μιας πτώσης»), Κάρι Μάλιγκαν («Maestro») και Ανέτ Μπένινγκ («Nyad») στην κατηγορία  Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Poor Things». Ήδη βραβευμένη για τον ρόλο της στην ταινία «La La Land» του Ντάμιεν Σαζέλ, η Αμερικανίδα ηθοποιός αυτή τη φορά ενσάρκωσε μια αυτόχειρα την οποία επαναφέρει στη ζωή εκκεντρικός επιστήμονας εμφυτεύοντάς της εγκέφαλο αγέννητου εμβρύου και ξεκινά να ανακαλύπτει τη ζωή από την αρχή, χωρίς αιδώ ή προκαταλήψεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η δεύτερη πρωταγωνίστρια του Γιώργου Λάνθιμου που κερδίζει Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου μετά την επικράτηση της Ολίβια Κόλμαν για την «Ευνοούμενη», το 2019.

Το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου απέσπασε ο Κίλιαν Μέρφι για την ερμηνεία του στην ταινία «Οπενχάιμερ», το πορτρέτο του πατέρα της ατομικής βόμβας, ταινία η οποία έλαβε διθυραμβικές κριτικές και γνώρισε επίσης εμπορική επιτυχία.

Ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ απέσπασε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «Οπενχάιμερ», στον ρόλο του γραφειοκράτη που μετατρέπεται σε νέμεση του κεντρικού ήρωα, ενώ στην αντίστοιχη γυναικεία κατηγορία πρώτευσε η Ντιβάιν Τζόι Ράντολφ για την ενσάρκωση της πενθούσας μαγείρισσας στη χριστουγεννιάτικη ταινία «Τα παιδιά του χειμώνα» («The Holdovers», σε σκηνοθεσία Αλεξάντερ Πέιν).

Η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς ήταν -και φέτος- ο φόρος τιμής που αποδόθηκε σε όσους καλλιτέχνες έφυγαν από τη ζωή τη χρονιά που μας πέρασε, με τον Αντρέα Μποτσέλι και τον γιο του Ματέο να μαγεύουν το κοινό του «Dolby Theatre» με τις φωνές τους.

Κατά τη διάρκεια της τελετής, ο παλαιστής και ηθοποιός Τζον Σίνα, εμφανίστηκε γυμνός στη σκηνή κρατώντας ένα χαρτί μπροστά από τα επίμαχα σημεία. Ήταν η στιγμή που ο Τζίμι Κίμελ προλόγιζε την απονομή του Όσκαρ για τα Καλύτερα Κοστούμια.

Θέλοντας, αφενός, να τονίσει το πόσο σημαντικά είναι τα κοστούμια σε μια ταινία και, αφετέρου, να κάνει μία σύνδεση με τα Όσκαρ πριν από 50 χρόνια.

Στον απόηχο του αιφνίδιου και γεμάτου ερωτηματικά θανάτου του πολιτικού κρατούμενου Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος διώχθηκε επανειλημμένα από το καθεστώς του Βλαντιμίρ Πούτιν πριν αφήσει την τελευταία του πνοή σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στην Αρκτική, το 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης προβάλλει την Παρασκευή 8 Μαρτίου, στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, το ντοκιμαντέρ «Ναβάλνι» του Καναδού δημιουργού Ντάνιελ Ρόερ.

Το ντοκιμαντέρ, το οποίο απέσπασε πέρυσι το Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, μοιάζει να προοικονομεί με τον πιο σκληρό τρόπο τη μοίρα του Ρώσου ακτιβιστή και ταυτόχρονα αποτελεί μία παρακαταθήκη της πολιτικής του κληρονομιάς.

Το «Ναβάλνι» είναι μία οικουμενική αλληγορία για τη μάχη του ανθρώπου απέναντι στην εξουσία, στον αυταρχισμό και στη λογοκρισία, που ξετυλίγει το κουβάρι μιας σκοτεινής συνωμοσίας όπου η πραγματικότητα ξεπερνά ακόμη και την πιο ζωηρή φαντασία.

Η ταινία αναφέρεται σε μία παλαιότερη απόπειρα δολοφονίας και αναπλάθει τα δραματικά γεγονότα του Αυγούστου 2020, όταν ο Ναβάλνι έπεσε σε κώμα και μεταφέρθηκε εσπευσμένα από τη Σιβηρία στη Γερμανία. Οι αιματολογικές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε ο Ναβάλνι, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της γερμανικής κυβέρνησης, κατέδειξαν πως είχε δηλητηριαστεί με τον νευροτοξικό παράγοντα νόβιτσοκ, μέθοδο που έχει χρησιμοποιηθεί συστηματικά σε σκιώδη περιστατικά με θύματα πολιτικούς αντιφρονούντες στη Ρωσία.

To Ναβάλνι, μια συμπαραγωγή των HBO MAX και CNN Films, παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής τον Αλεξέι Ναβάλνι, καθώς ερευνά με γενναιότητα την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, με την πολύτιμη υποστήριξη της δημοσιογραφικής ερευνητικής ομάδας Bellingcat, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να συλλέξει αποδείξεις για τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της επίθεσης.

Ο Ναβάλνι επέστρεψε από τη Γερμανία στη Ρωσία το 2021, παρότι είχε πλήρη επίγνωση πως η ζωή του διέτρεχε άμεσο κίνδυνο, με μόνη επιθυμία να συνεχίσει τον αγώνα του ενάντια στον ολοκληρωτισμό του Πούτιν.

Το ντοκιμαντέρ πραγματοποίησε την πρεμιέρα του τον Ιανουάριο του 2022 στο Φεστιβάλ του Σάντανς, γνωρίζοντας την αποθέωση από κοινό και κριτικούς, ενώ η βράβευσή του στην 95η τελετή απονομής των Όσκαρ, τον Μάρτιο του 2023, αποτέλεσε μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές στην ιστορία του θεσμού, καθώς η σύζυγος του Ναβάλνι, Γιούλια Ναβάλναγια, αφιέρωσε το βραβείο σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους του κόσμου, που αγωνίζονται για τη δημοκρατία και την ελευθερία.

Σενάριο της κινηματογραφικής σειράς «Star Wars» που άφησε ο Χάρισον Φορντ σε ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο, πωλήθηκε πάνω από 10.000 αγγλικές λίρες σε δημοπρασία.

Ο ηθοποιός νοίκιασε το διαμέρισμα το 1976 ενώ γύριζε την ταινία «Star Wars: Episode IV – A New Hope» (Ο πόλεμος των άστρων: Επεισόδιο 4 – Μια νέα ελπίδα) και όταν μετακόμισε, άφησε κατά λάθος ένα προσχέδιο του σεναρίου της.

Στην περιγραφή του κειμένου ο Οίκος δημοπρασιών ανέφερε: «Ένα αναθεωρημένο τέταρτο προσχέδιο του ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1: ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ – με τον αρχικό τίτλο Οι Περιπέτειες του Λουκ Σταρκίλερ από το «Journal of the Whills» του Τζορτζ Λούκας (Saga I) ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΣΤΡΩΝ (15 Μαρτίου 1976)».

Το σενάριο βρέθηκε στο σπίτι μιας οικογένειας, στο Νότινγκ Χιλ στο Λονδίνο, στο οποίο έμεινε ο Χάρισον Φορντ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Star Wars το 1976 και πιθανότατα είναι δικό του αντίγραφο που έμεινε πίσω μαζί με άλλα αντικείμενα, σημειώνεται.

«Περιλαμβάνει τη σκηνή στην οποία συναντάμε για πρώτη φορά τον Chewbaca (Τσουμπάκα) στην καντίνα, καθώς και εκείνη με τον Χαν Σόλο παρουσιάζει το πλήρωμα στο Milennium Falcon, μεταξύ πολλών άλλων διάσημων σκηνών και ατάκες από διαλόγους, συμπεριλαμβανομένης της «βαρετή συζήτηση ούτως ή άλλως».

Το σενάριο πωλήθηκε έναντι 10.795 αγγλικών λιρών σε έναν ανώνυμο συλλέκτη στη δημοπρασία του Excalibur Auctions.

Ο Φορντ έγινε γνωστός αφού πρωταγωνίστησε ως Σόλο στο έπος επιστημονικής φαντασίας του Τζορτζ Λούκας το 1977. Εμφανίστηκε στα σίκουελ, The Empire Strikes Back (Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται) (1980) και Return of the Jedi (Η Επιστροφή των Τζεντάι) (1983) και επανέλαβε τον ρόλο στην ταινία The Force Awakens (Η Δύναμη Ξυπνάει) το 2015.

Η Νάταλι Πόρτμαν θεωρεί οι ταινίες ως πρωταρχική μορφή ψυχαγωγίας είναι σε «πτωτική τροχιά» και ότι οι YouTubers γίνονται πιο διάσημοι από τους αστέρες του κινηματογράφου.

«Αν ρωτήσετε κάποιον στην ηλικία των παιδιών μου για αστέρες του κινηματογράφου, δεν γνωρίζει κανέναν σε σύγκριση με τους αστέρες του YouTube» πρόσθεσε η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός.

Σε συνέντευξη στο Vanity Fair, η Νάταλι Πόρτμαν εκτίμησε ότι «υπάρχει κάτι απελευθερωτικό σε αυτό, το να μην είναι η τέχνη σου δημοφιλής τέχνη». «Μπορείς πραγματικά να εξερευνήσεις ό,τι σε ενδιαφέρει. Ασχολείσαι πολύ περισσότερο για το πάθος παρά για εμπορικότητα. Και αυτό που είναι ενδιαφέρον, επίσης, είναι να προσέχουμε μην γίνει κάτι ελιτίστικο» σημείωσε.