Η Κέιτ Μπλάνσετ αποκάλυψε σε συνέντευξή της στο περιοδικό Radio Times  ότι δεν σκοπεύει να παραμείνει ηθοποιός για πάντα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η αποχώρησή της από τον χώρο θα είναι άμεση.  Ωστόσο, όπως δηλώνει, δεν θέλει να περάσει όλη της τη ζωή μπροστά στην κάμερα, καθώς υπάρχουν πολλά ακόμη που επιθυμεί να πετύχει.

Η ηθοποιός, που έχει τιμηθεί με δύο Όσκαρ («The Aviator», «Blue Jasmine»), τέσσερα BAFTA, τέσσερις Χρυσές Σφαίρες και τρία βραβεία SAG, εξηγεί στο πασχαλινό τεύχος του Radio Times: «Η οικογένειά μου με κοιτάει με δυσπιστία κάθε φορά που το λέω, αλλά το εννοώ. Είμαι σοβαρή όταν λέω ότι σκέφτομαι να σταματήσω την υποκριτική. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλω να κάνω στη ζωή μου».

Η ίδια επισήμανε: «πάντα ένιωθα, ότι βρίσκομαι στο περιθώριο των πραγμάτων, γι’ αυτό πάντα εκπλήσσομαι όταν ανήκω κάπου. Πηγαίνω με περιέργεια σε όποιο περιβάλλον κι αν βρεθώ, χωρίς να περιμένω να με δεχτούν ή να με καλωσορίσουν».

Πρόσφατα, η Κέιτ Μπλάνσετ παραδέχτηκε ότι περίμενε η κινηματογραφική της καριέρα να διαρκέσει μόλις πέντε χρόνια. Όπως δήλωσε στο Business Insider: «Όταν ξεκίνησα, η διάρκεια ζωής μιας ηθοποιού ήταν περίπου πέντε χρόνια. Πιστεύω ότι οι γυναίκες παραγωγοί έχουν πλέον μεγαλύτερη επιρροή. Υπάρχουν περισσότερες γυναίκες συγγραφείς και όσο πιο ποικιλόμορφη είναι η βιομηχανία στη βάση της, τόσο πιο συναρπαστικό γίνεται το αποτέλεσμα για το κοινό».

Νωρίτερα φέτος, η πρωταγωνίστρια του «Blue Jasmine» είχε αποκαλύψει ότι η καριέρα της στον κινηματογράφο ήταν για την ίδια έκπληξη, καθώς αρχικά πίστευε ότι θα δουλέψει μόνο στο θέατρο. Μιλώντας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ, ανέφερε: «Ήμουν ευχαριστημένη με την ιδέα μιας καριέρας στο θέατρο. Δεν πίστευα ότι ήμουν αυτό το κορίτσι. Υπήρχε η αίσθηση ότι οι γυναίκες είχαν συγκεκριμένη “διάρκεια ζωής” στη βιομηχανία του κινηματογράφου και ότι μόνο ένας συγκεκριμένος τύπος γυναίκας είχε θέση στη μεγάλη οθόνη».

Ο ηθοποιός Δημήτρης Ήμελλος, ένας από τους πιο ταλαντούχους και πολυδιάστατους καλλιτέχνες της ελληνικής θεατρικής και τηλεοπτικής σκηνής, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών.  Ο αγαπημένος ηθοποιός έδωσε μεγάλη μάχη με τον καρκίνο, δίνοντας ένα παράδειγμα ανθρώπου που μέχρι την τελευταία στιγμή εργαζόταν και δε κατέθεσε τα όπλα.

Ο Δημήτρης Ήμελλος γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1967 στην Κυψέλη της Αθήνας. Είχε καταγωγή από το Φιλώτι και την Απέιρανθο της Νάξου. Φοίτησε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη. Η καλλιτεχνική του αναζήτηση τον έκανε να φτάσει στη Ρωσία, όπου σπούδασε σκηνοθεσία στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας.

Άφησε το καλλιτεχνικό του στίγμα και έγινε ιδιαίτερα γνωστός στο ευρύτερο κοινό από εμφανίσεις του στην τηλεόραση, και σε σειρές όπως «Το 10», «Σασμός», «Καρυωτάκης», «Άγιος Παΐσιος» και πολλές άλλες. Στον κινηματογράφο, ξεχώρισε για τις ερμηνείες του σε ταινίες όπως το «Bank Bang», «Delivery», και «Ράφτης».

Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, όπως: «Ιφιγένεια στη Χώρα των Ταύρων», «Οιδίπους επί Κολωνώ», «Ένας Υπέροχος Κερατάς», «Πέρσες», «Αντιγόνη», «Φρεναπάτη», «Νοσταλγός», «Αγάπης Αγώνας Άγονος», «Αυτό που δεν τελειώνει», «Μήδεια», «Μολιέρος», «Όνειρο», «Ο Ταρτούφος», «Ο Ηλίθιος», «Στο Βυθό», «Το Ύστατο Σήμερα», «Ερωτόκριτος», «Αμφιτρύων», «Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου», «Έγκλημα και Τιμωρία» κ.ά.

Υπήρξε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού ενώ δίδαξε στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής καθώς και στις δραματικές σχολές Ίασμος και Δήλος.

Το 2001 έγινε ο πρώτος νέος ηθοποιός που τιμήθηκε με το Βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη «Φρεναπάτη», ενώ το 2005 απέσπασε το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας του περιοδικού Αθηνόραμα για τον ρόλο του στο έργο «Μολιέρος».

Πληροφορούμενη την απώλεια του Δημήτρη Ήμελλου, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα την εντελώς πρόωρη απώλεια του Δημήτρη Ήμελλου.

Ο Δημήτρης Ήμελλος υπήρξε ένας από τους πιο ταλαντούχος και καταξιωμένους ηθοποιούς της γενιάς του. Αξιοποίησε στο έπακρο τη στιβαρή θεατρική του σκευή, για να μας χαρίσει μοναδικές ερμηνείες σε κάθε ρόλο που ερμήνευσε. Μάρτυρας αδιάψευστος του ταλέντου του, αλλά και της επίπονης τριβής στους ρόλους με τους οποίους αναμετρήθηκε, η προέλευσή τους από ένα ευρύτατο φάσμα, από την κλασική γραμματεία έως το σύγχρονο ρεπερτόριο. Αλλά και τα επιλεκτικά περάσματά του από τον κινηματογράφο και τη μεγάλη οθόνη, καθώς και η συνεργασία του με τις μεγαλύτερες σκηνές και σκηνοθέτες μας.

Το ταλέντο του έλαμψε από νωρίς, καθώς είχε την, απόλυτα δίκαιη, τιμή να είναι ο πρώτος βραβευθείς με το επίζηλο «Βραβείο Χορν». Το μέγεθος της απώλειάς του επιτείνεται, δυστυχώς, ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι έφυγε στη δημιουργικότερη και ωριμότερη ηλικία και στο απόγειο της πορείας του στη σκηνή. Η απώλειά του στερεί την Τέχνη από έναν αφοσιωμένο υπηρέτη της, που είχε ακόμη να δώσει πολλά.

Στην οικογένειά του, τους συναδέλφους του και τους πολλούς φίλους του, απευθύνω ειλικρινέστατα συλλυπητήρια.