ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020

«...Για Πάντα»


Στη ρομαντική δραμεντί του Γιάννη Παπαδάκου, ο Πέτρος είναι ένας 35αρης επιτυχημένος σεφ και συλλέκτης βινυλίων, που ψάχνει τον εαυτό του σε εφήμερες σχέσεις και νυχτερινές εξορμήσεις. Η Ζωή είναι μία ρομαντική κοπέλα που σχεδιάζει και ράβει παιδικά κοστούμια και ενδιαφέρεται για μια σταθερή σχέση.
Οι δύο κόσμοι τους θα τεθούν υπό αμφισβήτηση όταν θα συναντηθούν, τυχαία, σε ένα βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας. Ωστόσο, ένας δυνατός έρωτας θα γεννηθεί και θα επηρεάσει τη ζωή τους. Για πάντα!
Παίζουν οι ηθοποιοί Γιάννης Τσιμιτσέλης, Κατερίνα Γερονικολού, Όλγα Δαμάνη, Χάρης Μαυρουδής, Ευγενία Σαμαρά, Πένυ Αγοραστού, Αντιγόνη Νάκα, Σπύρος Κυριάκος κ.ά.

Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης υπογράφει και το σενάριο, το οποίο είναι βασισμένο στην ταινία «Issiz Adam» (2008) του Τσαγκάν Ιρμάκ, στην οποία ένας άντρας γνωρίζει τυχαία κι ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια γυναίκα. Αυτοί οι δύο μοναχικοί άνθρωποι βρίσκουν λόγο ύπαρξης μέσα από αυτήν τη σχέση, χωρίς όμως να λείπουν και τα αναπάντεχα γεγονότα που θα τους φέρουν στα όριά τους.

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2020

Ένα νέο ταξίδι τέχνης ξεκινάει με αφετηρία τον Πειραιά στη Γκαλερί του Νότου


Ένα νέο ταξίδι τέχνης ξεκινάει με αφετηρία τον Πειραιά. Την έκθεση επιμελείται η ιστορικός Τέχνης Όλγα Λατουσάκη, ενώ για το concept, την  οργάνωση και την  επικοινωνία της έκθεσης την ευθύνη έχει ο Δημήτρης Λαζάρου.

39 σύγχρονοι εικαστικοί παρουσιάζουν έργα ζωγραφικής και φωτογραφίας σχετικά με τη ζωή και το έργο του ποιητή των θαλασσών, Νίκου Καββαδία.

Η έκθεση εγκαινιάζεται από τον Υπουργό Εσωτερικών και Βουλευτή Επικρατείας κ. Παναγιώτη Θεοδωρικάκο.

Η έκθεση εγκαινιάζεται το μεσημέρι (13:00 – 16:00), δίνοντας την ευκαιρία στο φιλότεχνο κοινό, όχι μόνο να έρθει σε επαφή με την Τέχνη, αλλά και με τον Πειραιά, μια και η Γκαλερί του Νότου βρίσκεται σε νευραλγικό του σημείο, λίγα μέτρα μακριά από το Δημοτικό Θέατρο, το Δημαρχείο και μελλοντικό σταθμό μετρό.
LYDIA Z., Θαλασσοκόρη του βυθού, 80x80xm, Ακρυλικά σε καμβά
Η ιστορικός Τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης, Όλγα Λατουσάκη επισημαίνει στο κείμενό της για την έκθεση:
Γεννήθηκε στη Ρωσία, μεγάλωσε στον Πειραιά και έζησε σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένας ασυρματιστής, ένας διανοούμενος πλήρως εξοικειωμένος με τις σκληρές συνθήκες ζωής των ναυτικών, «ιδανικός εραστής των μακρυσμένων ταξιδιών και των θαλάσσιων πόντων», ένας ταξιδιώτης που όταν μένει ελεύθερος από τις βάρδιες και δεν τριγυρίζει στα κακόφημα μπαρ και σπίτια, διαβάζει Baudelaire, Ουράνη και Καρυωτάκη και μελετά τη ζωγραφική της Σχολής του Παρισιού.
Ο λόγος για τον Νίκο Καββαδία, η αλλιώς Πέτρο Βαλχάλα, Α. Ταπεινό - όπως υπέγραφε αρχικά - «Μαραμπού» - από το ομώνυμο ποίημά του - ή, για τα πιο κοντινά του πρόσωπα, Κόλλια. Ό,τι κι αν λεγόταν από τον κόσμο των Αθηναίων διανοουμένων και των  κλασικών ποιητών για τον ίδιο, εκείνος ήταν μια τρυφερή, ευαίσθητη ψυχή. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον ζωγράφο και φίλο του, Βασίλη Σπεράντζα, τον οποίο ο ποιητής ενέπνευσε σημαντικά κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Καββαδίας ήταν «μια φωτεινή αχτίδα σε ένα σκληρό κόσμο». Τα καράβια και η θάλασσα αποτελούσαν το πρόσχημά του για το όνειρο, την φυγή από την πραγματικότητα, το μέσον για την άπιαστη έννοια του απείρου.
Aγγελική Μπόμπορη, Ναυτική Εποποιία, 70x50cm, Κολάζ
Φυσικά, στο έργο του διόλου αμελητέα δεν είναι και η έννοια της μοναξιάς και της έλλειψης συντροφικότητας, στοιχείο πολύ κοινό και γνώριμο σε όλους τους ναυτικούς. Η γυναίκα στο έργο του Καββαδία αποτελεί έναν από τους πιο κεντρικούς άξονες και αναφέρεται σε εκείνη τόσο μέσω του θαυμασμού, όσο και μέσω του πάθους, της νοσταλγίας αλλά και συχνά του ανεκπλήρωτου. Τα ποιήματα «Φάτα Μοργκάνα», «Μαραμπού», «Γυναίκα», «Αντινομία», «Θεσσαλονίκη» εμπεριέχουν έντονα τη γυναικεία παρουσία και την αίσθηση της απουσίας και της αναζήτησης μιας χαμένης ή άγνωστης αγάπης.
Για τον Σεφέρη, ο Καββαδίας ήταν ο καλύτερος χειριστής της ελληνικής γλώσσας. Τα μέρη του πλοίου, τα λιμάνια και τα φυσικά φαινόμενα περιγράφονται με μέσα φανερά επηρεασμένα από λογοτεχνικά κείμενα πολύ παλαιότερων συγγραφέων. Φαίνεται πως η διασταύρωση του ψημένου στην αρμύρα της θάλασσας ναυτικού και του θαυμαστή Ελλήνων και ξένων “poètes maudits”, το μείγμα λαϊκότητας και εκλεπτυσμού συνέθεσαν μια νεορομαντική γραφή με έντονα ρεαλιστικά στοιχεία και ναυτικούς ιδιωματισμούς, διαφοροποιώντας τον Καββαδία από την γνωστή έως τότε ποίηση και θέτοντάς τον σε πλήρη αντιδιαστολή με τον αριστοκρατισμό και την πλήξη, με μια κουλτούρα άνευ προηγουμένου.
Ο Καββαδίας έπλεε τότε σε επικίνδυνα νερά, αυτή τη φορά μεταφορικά. Την εποχή του ’40, θέματα όπως τα ναρκωτικά, οι πόρνες, τα αφροδίσια, ο ρατσισμός προς τους έγχρωμους και η προστυχιά των λιμανιών της εποχής ήταν απορριπτέα και δακτυλοδεικτούμενα. Σε αυτά τα χρόνια, με την παράλληλη σκληρή εμφύλια διαμάχη, η ποίηση του Καββαδία και συγκεκριμένα η συλλογή «Πούσι» χαρακτηρίστηκε, μεταξύ άλλων και από το δημοσιογράφο και κριτικό της εποχής Αιμίλιο Χουρμούζιο, ως «ποίηση της φυγής», απολιτίκ και αποσπασμένη από την πραγματικότητα. Εύκολες ετικέτες από όσους δεν αισθάνονταν το θαμπό σε μια εποχή αμιγώς ομιχλώδη.
Η επαφή του ποιητή με την τέχνη δεν τελείωσε φυσικά στη μελέτη και τις συγγραφικές επιρροές. Λόγω της έντονης εικονοποιίας του έργου του, η ποιητική του συλλογή «Πούσι», είναι πλαισιωμένη εικαστικά από ξυλογραφίες του Μόραλη, του Τάσου, του Βακαλώ, του Κορογιαννάκη, του Δήμου και πολλών άλλων. Στο εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής του, «Τραβέρσο» δεσπόζει έργο του Γιάννη Μόραλη, ενώ έργα του Γιάννη Τσαρούχη, παιδικού φίλου και συμμαθητή του Καββαδία, έχουν συνδιακοσμήσει την ποιητική συλλογή «Πούσι», αλλά και ένα από τα πεζά του ποιητή, τη «Βάρδια». Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν αργότερα από μεγάλους συνθέτες, όπως οι Θάνος Μικρούτσικος, Γιάννης Σπανός, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Μαρίζα Κωχ κ.α., οι οποίοι κατάφεραν να κάνουν τους στίχους του Καββαδία να τραγουδιούνται έως και σήμερα. Ο ίδιος έφυγε στις 10 Φεβρουαρίου του 1975, μην προλαβαίνοντας να ζήσει την απήχηση που πάντοτε ήλπιζε να έχει η ποίησή του στο ευρύ κοινό.
Αγγελική Κώσταλου, Τί θά ῾δινα - «Πάψε, Σεβάχ» - γιὰ νά ῾μουνα παιδί!  90x100cm, Ακρυλικά σε καμβά
Θα ήταν λάθος μεγάλο να θυμόμαστε το Νίκο Καββαδία ως έναν «ναυτικό ποιητή» ή έναν «θαλασσόλυκο με καλή πένα». Η επιφανειακή θεματογραφία του ίσως να ήταν η θάλασσα, ο λόγος του όμως διαπερνά τον αναγνώστη, τον κάνει να ξεχάσει τις άγνωστες λέξεις και τους ναυτικούς όρους και να γοητευτεί από την αλήθεια του. Λανθάνον θέμα αποτελούσε πάντα η ουτοπία· η προσωπική ουτοπία του ποιητή με την οποία ο ίδιος σπρώχνει τους ανθρώπους προς την τόλμη, το θάρρος και την αναζήτηση. Όπως, εξ άλλου, έχει πει και ο μεγάλος συνθέτης και άνθρωπος Θάνος Μικρούτσικος, «αν παρομοιάζαμε τον Καββαδία με έναν εικαστικό πίνακα, ο πίνακας μπορεί να ήταν γεμάτος με ναύτες και καράβια ρεαλιστικά ζωγραφισμένα, όμως σίγουρα κάποιο από τα ψάρια θα πετούσε έξω από το νερό».

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

Lydia Z., Zaxaroula Bongard, Αθανασία Αγοραστίδου, Βασιλική Αντωνοπούλου, Ρένα Βαλλιάνου, Ρούλα Βασιλάκη, Λίζα Μέρλιν Βασιλάτου, Φανή Γαβαλά, Παλίντα Γεωργουλάκου, Μαρία Διακοδημητρίου, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Έλενα Καλαποθάκου, Λεωνίδας Καμπανάκης, Μαρία Καραγεωργίου, Αθηνά Κάρκα, Δομνίκη Καστανάκη, Γιώργος Καστανάκης, Στέλλα Κατεργιαννάκη, Χριστίνα Κατεργιαννάκη, Δώρα Κεντάρχου, Ιάκωβος Κολλάρος, Γιάννης Κόρμπος, Αγγελική Κώσταλου, Νίκος Λεοντόπουλος, Νίκη Μιχαηλίδου, Δήμητρα Μπακογιαννάκη, Αγγελική Μπόμπορη, Όθωνας Ξενικουδάκης, Αριστέα Παναγιωτακοπούλου, Καίτη Πανάγου, Μαριέττα Παπαγεωργίου, Σουζάνα Παπακαλιάτη, Αγγελική Παπακωνσταντίνου, Δώρα Πασαλόγλου, Κατερίνα Σακελλαρίδη, Αθηνά Τζέη, Μαίρη Τριβιζά, Ελένη Τσιλιλή, Όλγα - Αικατερίνη Τσουρή
Την έκθεση συνοδεύει κατάλογος 16 σελίδων, ο οποίος διανέμεται ΔΩΡΕΑΝ!
Την ημέρα των εγκαινίων θα παρουσιαστεί PERFORMANCE σε επιμέλεια της βραβευμένης σκηνοθέτιδας και ηθοποιού Μαρίας Κατσιώνη στην οποία εκτός της ίδιας συμμετέχουν οι ηθοποιοί Γεωργία – Ταϋγέτη Καραμέρου και Χρήστος Γλυκός.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου – email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com

Επιμέλεια & κείμενο έκθεσης: Όλγα Λατουσάκη

Δημιουργικό - Επιμέλεια καταλόγου & εντύπων: Σοφία Παπαδοπούλου
Επιμέλεια video έκθεσης και ραδιοφωνικού σποτΤάσος Πέτσας (Tasos P.)
Μεταφράσεις στα Αγγλικά: Μαρία Συρρή
Εγκαίνια: Σάββατο 11 Ιανουαρίου και ώρα 13:00 – 16:00

Διάρκεια έκθεσης: 11 Ιανουαρίου έως 1η Φεβρουαρίου 2020

Facebook links της έκθεσης:
  
Γκαλερί του Νότου
Κουντουριώτου 152
18535 Πειραιάς
τ.: 210 4122912
Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00 - 14:00 & 17:00 - 21:00
Τετάρτη, Σάββατο 10:00 –15:00

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
                           

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2020

Τομ Χανκς: H πρώτη ανάρτηση ως Έλληνας πολίτης


Την πρώτη του ανάρτηση στα social media ως Έλληνας πολίτης, λίγες ημέρες μετά την τιμητική πολιτογράφησή του, πραγματοποίησε ο Τομ Χανκς.
«Το 2020 αρχίζει ως επίτιμος πολίτης όλης της Ελλάδας! Χρόνια πολλά», έγραψε ο διάσημος ηθοποιός, ποστάροντας σε Instagram και Twitter μία φωτογραφία, στην οποία φαίνεται η σκιά του να πέφτει σε ένα αρχαίο άγαλμα.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος υπέγραψε, στις 27 Δεκεμβρίου, την τιμητική πολιτογράφηση του 63χρονου  Αμερικανού ηθοποιού ο οποίος είναι παντρεμένος με την ελληνικής καταγωγής Ρίτα Γουίλσον και σχεδόν κάθε καλοκαίρι το περνά με τη σύζυγό του στο σπίτι τους στην Αντίπαρο.

Κατηγορώ


Η υπόθεση Ντρέιφους, η καταδίκη του λοχαγού Άλφρεντ Ντρέιφους σε ισόβια και εξορία με την κατηγορία της κατασκοπείας, υπήρξε ένα σκάνδαλο που συγκλόνισε τη Γαλλία στα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού και, μαζί, μια από τις πιο διάσημες περιπτώσεις κακοδικίας στην ιστορία.
Μια υπόθεση που ξεπέρασε πολύ γρήγορα τα σύνορα της στρατιωτικής δικαιοσύνης, δίχασε βαθιά τη γαλλική κοινωνία και τους διανοούμενους της χώρας, ανάγκασε τον Εμίλ Ζολά να δημοσιεύσει μια ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο της Γαλλίας με τον τίτλο «Κατηγορώ» -μια πράξη που του απέφερε ένα χρόνο φυλακής και χρηματικό πρόστιμο, και έκανε τον όχι και τόσο κρυφό αντισημιτισμό της εποχής να δείξει το πολύ άσχημο πρόσωπό του.
Η στιβαρή, συναρπαστική αυτή ταινία , που απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα και το βραβείο των κριτικών στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, μπορεί να είναι κλασικίζουσα στη φόρμα αλλά παραμένει επειγόντως αναγκαία και σημαντική.
Σε μια περίοδο αναζωπύρωσης των εναντίον του κατηγοριών για την υπόθεση βιασμού, η οποία τον ανάγκασε να καταφύγει μόνιμα στην Ευρώπη πριν από τέσσερις δεκαετίες, ο 86χρονος Ρομάν Πολάνσκι μεταφέρει στην οθόνη το γνωστότερο δικαστικό σκάνδαλο στη σύγχρονη γαλλική ιστορία.

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2020

Καρυοφυλλιά Καραμπέτη

Γεννήθηκε στην Δόξα Έβρου. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Άρχισε την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και έχει εργαστεί τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

Ο μυστηριώδης «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου στις 40 καλύτερες ταινίες της δεκαετίας


Τη λίστα με τις 40 καλύτερες ταινίες από το 2010 έως και το 2019  δημοσίευσε ο βρετανικός Independent. Ανάμεσά τους, στην 35η θέση, είναι ο «Κυνόδοντας» του πολυβραβευμένου Έλληνα σκηνοθέτη Γιώργου Λάνθιμου.
 «Κυνόδοντας».
«Ο "Κυνόδοντας" είναι μια ζοφερή ιστορία απομόνωσης, αιμομιξίας, δολοφονίας γατιών και οδοντιατρικής "κάν' το μόνο σου". Όμως ο Γιώργος Λάνθιμος έχει μια κρυφή υπερ-δύναμη στο μανίκι του: Όσο περισσότερη αμηχανία προκαλεί με ένα φιλμ του, τόσο περισσότερο προσελκύεσαι να το δεις.
Το έργο του γεννά περιέργεια. Θέλουμε να λύσουμε το μυστήριο αυτών των περίεργων κόσμων και των ψυχρών, αξεδιάλυτων χαρακτήρων τους. Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν απαντήσεις μας κάνει να επιστρέφουμε για περισσότερα» αναφέρουν οι συντάκτες της λίστας.
Το φιλμ του Έλληνα σκηνοθέτη, με μπάτζετ μόλις 200.000 ευρώ, ήταν υποψήφιο για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, στην 83η βραδιά των Όσκαρ, το 2011. Το σενάριο ολοκληρώθηκε μέσα σε περίπου δυο χρόνια, οι πρόβες κράτησαν 45 ημέρες και τα γυρίσματα έναν μήνα. Για το μοντάζ χρειάστηκαν έξι μήνες. Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Αγγελική Παπούλια, Μαίρη Τσώνη, Χρήστος Στέργιογλου, Χρήστος Πασσαλής.

Η λίστα με τις 40 καλύτερες ταινίες της δεκαετίας
1. Moonlight (2016)
2. Carol (2015)
3. Get Out (2017)
4. Αόρατη κλωστή (Phantom Thread) (2017)
5. Inside Llewyn Davis (2013)
6. American Honey (2016)
7. Paddington 2 (2017)
8. Mad Max: Fury Road (2015)
9. Δεν ήσουν ποτέ εδώ (You Were Never Really Here) (2017)
10. 20th Century Women (2016)
11. Κάτω από το Δέρμα (Under the Skin) (2013)
12. 12 χρόνια σκλάβος (12 Years a Slave) (2013)
13. Ξενοδοχείο Grand Budapest (The Grand Budapest Hotel) (2014)
14. Lady Bird (2017)
15. Ο γιος του Σαούλ (Son of Saul) (2015)
16. Ο εγωιστής γίγαντας (The Selfish Giant) (2013)
17. Stoker (2013)
18. Η πράξη του φόνου (The Act of Killing) (2012)
19. Roma (2018)
20. Μαύρος Κύκνος (Black Swan) (2010)
21. The Social Network (2010)
22. Anomalisa (2015)
23. Να με φωνάζεις με τ' όνομά σου (Call Me by Your Name) (2017)
24. Her (2013)
25. Δουνκέρκη (Dunkirk) (2017)
26. Boy (2010)
27. Selma (2014)
28. Melancholia (2011)
29. Η διαδοχή (Hereditary) (2018)
30. Μεγαλώνοντας (Boyhood) (2014)
31. Η επιστροφή (The Revenant) (2015)
32. Frances Ha (2012)
33. Σιωπηρό πάθος (A Quiet Passion) (2016)
34. The Edge of Seventeen (2016)
35. Κυνόδοντας (Dogtooth) (2010)
36. Shoplifters (2018)
37. Inside Out (2015)
38. Ο Ιρλανδός (The Irishman) (2019)
39. The Master (2012)
40. Once Upon a Time in Hollywood (2019)

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019

New York Times: Ο Ελληνοκύπριος Χριστόδουλος Παναγιώτου στους καλλιτέχνες με το πιο αξιόλογο έργο για το 2019


Οι New York Times συμπεριέλαβαν τον Ελληνοκύπριο καλλιτέχνη Χριστόδουλο Παναγιώτου στους εικαστικούς που δημιούργησαν τα πιο αξιόλογα έργα τέχνης μέσα στο 2019.

«Αν η τέχνη έχει έναν οποιονδήποτε στόχο, είναι να να διαλύσει την εμμονή μας με τον εαυτό μας ώστε να βρούμε τον αντικατοπτρισμό μας σε αυτούς που δεν είναι σαν κι εμάς», σχολιάζει ο Jason Farago που συνέταξε την λίστα με τους δέκα καλλιτέχνες που ξεχώρισαν δημιουργώντας «τέχνη για την εποχή μας».

«Αν νομίζετε ότι η κριτική απέναντι στους θεσμούς είναι ένα άχαρο εγχείρημα, δύο εκθέσεις του Κύπριου καλλιτέχνη θα κάνουν την καρδιά σας να "σταματήσει", αποκαλύπτοντας την ομορφιά της εξερεύνησης ενός μουσείου. Στο Camden Arts Center στο Λονδίνο, ο κ. Παναγιώτου έβγαλε τις πόρτες από τους μεντεσέδες και τις αντικατέστησε από ροζ παράθυρα, εξισώνοντας δύο παραδομένα νησιά: την δική του μεσογειακή πατρίδα και την διαιρεμένη εξαιτίας του Brexit Βρετανία. Στο Musée d'Orsay στο Παρίσι επικαλέστηκε τα ερείπια του Χρόνου μέσα από τις πιο αδιόρατες κινήσεις, όπως ένας Rodin τοποθετημένος ανάποδα και ένα χαλί που ξέθαψε από τα σκουπίδια του μουσείου».

 Στο Camden Arts Center του Λονδίνου κάνει μία συνειδητή, πρώτη προσπάθεια ανασκόπησης της δουλειάς των τελευταίων 10 ετών, όπως λέει. Αντίθετα, στο Musée d'Orsay του Παρισιού παρουσιάζει ένα σύνολο αποκλειστικά νέων έργων.

«Οι κοινωνίες που γνωρίζω μου φαίνεται πως είναι δύσκολο να διαχειριστούν την ευθύνη μπροστά στην κρισιμότητα του παρόντος. Το παρόν είναι επικίνδυνο, το μέλλον αβέβαιο και το παρελθόν νοσταλγικά εξωραϊσμένο από την επιλεκτικότητα της μνήμης», δήλωνε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο philenews.gr.«Βρισκόμαστε αναμφισβήτητα και με τεκμήρια πια, μπροστά σε ένα πρωτοφανή ιστορικό κίνδυνο ολέθριου εκτροχιασμού».

Γεννήθηκε το 1978,στη Λεμεσό και είναι διεθνώς αναγνωρισμένος καλλιτέχνης με ευρύ πεδίο έρευνας που εστιάζει στην αποκάλυψη των κρυμμένων αφηγημάτων που ενυπάρχουν στο «οπτικό αρχείο» του χρόνου. Το έργο του Sectile εγκαταστάθηκε μόνιμα στην είσοδο των μοντέρνων συλλογών του Pompidou στο Παρίσι και, από το καλοκαίρι, το έργο του The Sea εκτίθεται στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Στοκχόλμης. Ατομικές εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε μουσεία σε όλο τον κόσμο. Το 2005 του απονεμήθηκε το βραβείο ΔΕΣΤΕ και το 2010 έλαβε το βραβείο "The Future of Europe".

Ποιες είναι σήμερα οι προκλήσεις ενός καλλιτέχνη;
«Δεν εκπροσωπώ κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό μου. Για μένα είναι αυτό που ανέφερα πριν. Πώς δηλαδή μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ταξιδεύω».

Πότε ένιωσες πως «ναι, τα έχω καταφέρει»;Το έχεις πει ποτέ;
«Να καταφέρω τι; Όχι, βέβαια. Είναι όλα τόσο σχετικά!»

 
Copyright © 2014 AthensIn. Designed by OddThemes