ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα zografiki. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα zografiki. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 20 Μαΐου 2021

Ομαδική Εικαστική Έκθεση «my heART»

Σύγχρονοι εικαστικοί εμπνέονται και δημιουργούν έργα ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ στην ομαδική εικαστικά έκθεση "my heART". 

Για το concept και την επικοινωνία της έκθεσης την ευθύνη έχει ο Δημήτρης Λαζάρου.

Στο πλευρό του, η Διεθνής Πολιτιστική Πλατφόρμα ART HUB ATHENS / Art for social change – www.arthubathens.org συνδιοργανώνει την έκθεση υπό την επιμέλεια της επιμελήτριας εκθέσεων της, Τώνιας Νησωτάκη.

Η έκθεση παρουσιάζεται στον ιστορικό χώρο του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου στην καρδιά της Αθήνας, στην πλατεία Κολωνακίου και θα τηρηθούν όλοι οι υποχρεωτικοί κανόνες υγειονομικής ασφάλειας.

Η επιμελήτρια εκθέσεων της ART HUB ATHENS, Τώνια Νησωτάκη σημειώνει:

«Σύμφωνα με την παράδοση της προθεσιακής θεωρίας νοήματος, το νόημα ενός έργου τέχνης καθορίζεται από την πρόθεση του δημιουργού. Στην πορεία της ιστορίας, πολλές θεωρίες ήρθαν να καταρρίψουν αυτή την οπτική. Οι διεργασίες νοηματοδότησης ενός έργου τέχνης δεν αφορμώνται από τις προθέσεις του δημιουργού γι’ αυτό, οδηγούν σε μια πληθώρα ερμηνειών που διαφοροποιούνται ανά υποκείμενο και αναδιαμορφώνονται μέσα στο χρόνο.

Άλλες πάλι φορές, ο καλλιτέχνης ξεκινάει την αναζήτησή του χωρίς μια συγκεκριμένη πρόθεση, πλην της προσωπικής έκφρασης και ενδοσκόπησης.

ΞΑΝΘΗ ΤΣΑΛΟΥΠΗ
Ξανθή Τσαλούπη

Τα έργα που βλέπετε, αποτελούν έναν αναστοχασμό στον ψυχισμό των δημιουργών τους, μια απαγγίστρωση από την ανάγκη ερμηνείας της πρόθεσης και μια περιήγηση σε έναν άλλο κόσμο, αυτόν του καλλιτέχνη. Μήπως το νόημα, εν τέλη, πηγάζει από μέσα μας;»

26 my heARTISTS - σύγχρονοι εικαστικοί εμπνέονται και δημιουργούν έργα ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ!!!

my heARTISTS – Συμμετέχουν οι:

Didem Alitsoglou – Georgio Babili – Marialena Sarris – Markella K. – Nikolas Karathanasis – Stella Sevastopoulos – Έλενα Αρσενίδου, Θοδωρής Αρφάνης – Ρένα Βαλλιάνου – Συμεών Βαριάς – Μαρία Βλασερού, Φανή Γαβαλά – Αγγελική Γκιώνη – Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου - Ειρήνη Δούναβη – Αγγέλα Ευθυμιάδη – Βικτώρια Κατρή – Μαρία Λάμπρου – Δόμνα Μπέτσιου – Αναστάσιος Νυφαδόπουλος – Όλγα Ξυθάλη – Κωνσταντίνος Ραμμίδης – Τιτίνα Ροντογιάννη – Κυριακή Τζίμου – Γεωργία Τρούλη – Ξανθή Τσαλούπη

Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου


ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου

email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com


Επιμέλεια: Τώνια Νησωτάκη

Επιμέλεια εντύπων: Σοφία Παπαδοπούλου

Μεταφράσεις κειμένων στην Αγγλική γλώσσα: Μαρία Συρρή

Εγκαίνια: Δευτέρα, 24 Μαΐου, 4μ.μ. – 10μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 24 Μαΐου έως 5 Ιουνίου


ΕΛΛΗΝΟ – ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Πλ. Κολωνακίου 2, 4ος όροφος

Κολωνάκι, Αθήνα


Ημέρες και Ώρες λειτουργίας

Δευτέρα έως Παρασκευή: 17:00 – 21:00

Σάββατο: 12:00 – 16:00

Τετάρτη – Κυριακή: ΚΛΕΙΣΤΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Αγγελική Γκιώνη, ....όνειρο...


Παρασκευή 30 Απριλίου 2021

Έργο του Βαν Γκογκ αναμένεται να πωληθεί 25 με 35 εκατ. δολάρια

Ένα από τα λίγα τοπία της περιόδου στην Αρλ που ζωγράφισε ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ βγαίνει στο σφυρί στις 13 Μαΐου, σε δημοπρασία του Οίκου Christie's της Νέας Υόρκης. Το «Le Pont de Trinquetaille» -έργο του Ιουνίου του 1888, αναμένεται να πωληθεί αντί 25 με 35 εκατομμυρίων δολαρίων.

Με διαστάσεις 63,5 εκατοστά επί 78,74 εκατοστά, ο πίνακας δημιουργήθηκε δύο χρόνια πριν την αυτοκτονία του Βαν Γκογκ -στις 29 Ιουλίου του 1890, σε ηλικία 37 χρόνων. Είναι σκηνή δρόμου, στην οποία αναπαρίσταται με τον χρωστήρα του Βαν Γκογκ η γέφυρα Τρινκετάγι. Μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη, το έργο πέρασε στην ιδιοκτησία της χήρας του αδελφού του Βαν Γκογκ, Τέο. Τον Νοέμβριο του 1999, είχε πωληθεί σε δημοπρασία του Christie's αντί 15,4 εκατομμυρίων δολαρίων. Πέντε χρόνια αργότερα, σε άλλη δημοπρασία του Christie's στη Νέα Υόρκη, το «Le Pont de Trinquetaille» έπιασε 11,2 εκατομμύρια δολάρια, κάτω από τις εκτιμήσεις που έκαναν λόγο για 12 εκατομμύρια δολάρια. Εκτέθηκε για τελευταία φορά το 2016 στο Munch Museum του Όσλο, στο πλαίσιο έκθεσης που εστίαζε στον Βαν Γκογκ και τον Έντβαρτ Μουνκ και η οποία ταξίδεψε στη συνέχεια στο Van Gogh Museum στο Άμστερνταμ.

«Έργα τέτοιας κλίμακας και σημασίας είναι απίστευτα σπάνια και τα πάντα σε αυτό -από το ζωηρό χρώμα “αψεντιού” του ουρανού και την εξαιρετικά δομημένη σύνθεση μέχρι την παχιά και εκφραστική πινελιά του νερού, μιλούν για έναν καλλιτέχνη στην κορύφωση των δημιουργικών δυνάμεών του» σχολίασε, σε ανακοίνωση, ο Jay Vincze, επικεφαλής διευθυντής του τομέα Ιμπρεσιονισμός και Μοντέρνα Τέχνη του Christie's.

Ο πίνακας «Le Pont de Trinquetaille» δεν είναι το μόνο σημαντικό έργο του Βαν Γκογκ που προσφάτως βγαίνει στο σφυρί. Τον Μάρτιο, σε δημοπρασία του Οίκου Sotheby's, πωλήθηκε αντί 15,3 εκατομμυρίων δολαρίων -οι εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 9,7 εκατομμύρια δολάρια- το «Scène de rue à Montmartre», έργο του 1887, που επί έναν αιώνα και περισσότερο ήταν κομμάτι ιδιωτικής συλλογής. Τον ίδιο μήνα, σε δημοπρασία του Christie's στη Νέα Υόρκη πωλήθηκε αντί 10,4 εκατομμυρίων δολαρίων -οι εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 7 εκατομμύρια δολάρια- η προσωπογραφία «La Mousmé», έργο του 1888.

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 92 ετών, η ζωγράφος Τζένη Δρόσου.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928 και αρχικά σπούδασε θέατρο στο «Θεατρικό Εργαστήρι» του Βασίλη Ρώτα (1947-1949). Έκανε ελεύθερες σπουδές κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη κατά την περίοδο 1954-1959 και έκτοτε ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, ενώ εργάστηκε για μία εικοσαετία ως φωτογράφος κινηματογραφίστρια στο Λαϊκό Νοσοκομείο, γυρίζοντας ταινίες για τους φοιτητές της Ιατρικής.

Έργα της Τζένης Δρόσου παρουσιάστηκαν σε ατομικές εκθέσεις όπως 2009 Γκαλερί Χρυσόθεμις, 1991 Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα, 1989 Βιβλιοθήκη Κολλεγίου Αθηνών, 1989 Αίθουσα Τέχνης Αστρολάβος, 1988 Πνευματικό Κέντρο Δήμου Καισαριανής, 1982 και 1976 Γκαλερί Νέες Μορφές, 1976 Πανσέληνος Θεσσαλονίκη.

Επίσης, συμμετείχε σε πολλές ομαδικές και πανελλήνιες εκθέσεις. Ενδεικτικά, 1999 Αίθουσα Τέχνης Λαβύρινθος στην Κατερίνη, 1989 Εθνική Πινακοθήκη, 1988 Έκθεση Ζωγραφικής-Χαρακτικής Μόσχα, 1983 Γκαλερί Θυμέλη, 1961 Έκθεσις Νέων Καλλιτεχνών στη Γκαλερί Τέχνης, 1959 Γκαλερί Ζυγός.

Παράλληλα ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων. Σχέδιά της υπάρχουν στις ποιητικές συλλογές του Γιάννη Ρίτσου «Μια πυγολαμπίδα φωτίζει τη νύχτα», «Πρωινό Άστρο», «Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού» και «Παιχνίδια τ' ουρανού και του νερού», στο παραμύθι του Τζάννι Ροντάρι «Η Τερεζούλα-Τοσηδούλα», στο βιβλίο για τη Β' Δημοτικού του ΟΕΔΒ «Η Γλώσσα μου», στο παραμύθι της Παναγιώτας Σωτηρακοπούλου «Ο πονετικός άνεμος», κ.ά.

Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος πληροφορούμενο την είδηση του θανάτου της Τζένης Δρόσου εξέφρασε βαθιά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της.

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2021

Στο «σφυρί» ο νέος, θνητός σούπερ ήρωας του Banksy

Ένα μικρό αγόρι επιλέγει μια νοσοκόμα ως τον σούπερ ήρωα με τον οποίο θέλει να παίξει, αντί του Μπάτμαν και του Σπάιντερμαν, στο έργο του Banksy, με τίτλο «Game Changer», το οποίο ο Βρετανός καλλιτέχνης δημοπρατεί για να ενισχύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας.

Το έργο αποτυπώνει την ευγνωμοσύνη των Βρετανών προς το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) της χώρας τους κατά τη διάρκεια της κρίσης του νέου κορωνοϊού.

Αντίγραφο αυτού του έργου κοσμεί το Νοσοκομείο του Σάουθαμπτον στην Αγγλία, ενώ το πρωτότυπο βρίσκεται στην κατοχή του μυστηριώδους καλλιτέχνη, την πραγματική ταυτότητα του οποίου δε γνωρίζει κανείς.

Τώρα, ο Banksy σκοπεύει να δημοπρατήσει το πρωτότυπο, σε τιμή που να ξεπερνά τα 3 εκατ. λίρες Αγγλίας, ώστε να δωρίσει στην συνέχεια το ποσό στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Τη δημοπρασία θα αναλάβει ο Οίκος Christie’s, ο οποίος υπολογίζει ότι το έργο θα πετύχει τελικά την τιμή των 2,5 με 3,5 εκατ. λιρών.

Σύμφωνα με τον Οίκο, ο πίνακας αποτελεί μια «εικόνα ελπίδας» και ένα «προσωπικό αφιέρωμα» του καλλιτέχνη σε όσους συνεχίζουν να «αντιστρέφουν το κύμα της πανδημίας».

Όταν είχαν γίνει τα αποκαλυπτήρια του αντιγράφου, τον πίνακα συνόδευε ένα σημείωμα του καλλιτέχνη που έγραφε: «Ευχαριστούμε για όσα κάνετε. Ελπίζω το έργο –αν και ασπρόμαυρο, να φωτίσει λίγο τον χώρο».

Το έργο εκτίθεται στα κεντρικά του Οίκου Christie’s στο Λονδίνο, έως και τις 15 Μαρτίου, ημέρα λήξης της δημοπρασίας.

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021

Το ΜΕΤ αναζητά τα έργα του Τζέικομπ Λόρενς, του πιο διάσημου Αφροαμερικανού ζωγράφου του 20ού αιώνα

Ο δημοφιλής Αφροαμερικανός καλλιτέχνης του 20ού αιώνα ήταν ο Τζέικομπ Λόρενς. Τα έργα του συμπεριλαμβάνονται σε όλα τα ερευνητικά βιβλία για την αμερικανική τέχνη και ο ίδιος απόλαυσε μια επιτυχημένη καριέρα για περισσότερα από πενήντα χρόνια.

Γεννημένος το 1917, στα 30 του χρόνια είχε ήδη χαρακτηριστεί ως ο «κύριος καλλιτέχνης των Νέγρων», ενώ είναι ένας από τους λίγους ζωγράφους της γενιάς του που μεγάλωσε σε μια μαύρη κοινότητα, διδάχθηκε κυρίως από μαύρους καλλιτέχνες και επηρεάστηκε από μαύρους.

Έγινε γνωστός για την απεικόνιση ιστορικών θεμάτων των Αφροαμερικανών και της σύγχρονης ζωής. Το ύφος του θεωρήθηκε ως «δυναμικός κυβισμός», αν και η ίδια η επιρροή δεν ήταν τόσο η γαλλική τέχνη όσο τα σχήματα και τα χρώματα του Χάρλεμ.

Από τον θάνατό του μέχρι σήμερα, το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης που συγκεντρώνει τα έργα του, έχει επιδοθεί σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα προκειμένου να επιλύσει ένα διαχρονικό μυστήριο σχετικά με τη θέση στην οποία βρίσκονται επτά από ένα σύνολο τριάντα συνολικά έργων του Λόρενς που αποτελούν μια διάσημη σειρά του.

Η ιστορία ξεκινά όταν ένας συλλέκτης την είχε αγοράσει ολόκληρη, αλλά άρχισε να την πουλά τμηματικά. Οι μελετητές του έργου από τότε κυνηγούν τα κομμάτια που λείπουν. Τώρα, μετά από μια καμπάνια του ΜΕΤ, βρέθηκαν δυο σε διάστημα μόλις έξι μηνών.

Το πρώτο εμφανίστηκε το περασμένο φθινόπωρο όταν ένας επισκέπτης του μουσείου παρατήρησε μια εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ της σειράς και ενός έργου στον τοίχο των γειτόνων του που μένουν κοντά στο μουσείο, στο Upper West Side. Οι γείτονές του έσπευσαν αμέσως και έδωσαν το έργο «Αγώνας: Από την ιστορία του αμερικανικού λαού» (1954–56) στο μουσείο.

Με ακόμα πιο απίστευτο τρόπο ανακαλύφθηκε και το δεύτερο έργο. Μια Ουκρανή νοσοκόμα εξέτασε προσεκτικά έναν πίνακα στο διαμέρισμά της που της θύμισε το έργο του Λόρενς, του οποίου η ανακάλυψη είχε γραφτεί στις εφημερίδες.

Το έργο το είχε από την πεθερά της και η ίδια δεν το θεωρούσε σημαντικό αφού το είχε κρεμασμένο κοντά στην κουζίνα της και το έβλεπε πολλές φορές κάθε μέρα. Η γυναίκα που μένει και αυτή κοντά στο μουσείο επικοινώνησε ζητώντας να μιλήσει με κάποιον υπεύθυνο αλλά δεν πήρε καμία απάντηση.

Τελικά, μετά από μέρες, αποφάσισε να πάει στο μουσείο και όπως γλαφυρά περιέγραψε στους Times: «Άρπαξα έναν νεαρό στο γραφείο πληροφοριών στο λόμπι και είπα: "Ακούστε, κανείς δεν με καλεί πίσω. Έχω αυτόν τον πίνακα. Σε ποιον πρέπει να μιλήσω;"».

Εκείνη τη νύχτα, οι συνεπιμελητές του MET και μια συντηρήτρια ζωγραφικής έφτασαν στο διαμέρισμά της. Ο πίνακας, έχοντας υποβληθεί σε εργασίες συντήρησης, θα συμμετάσχει τώρα στις δύο τελευταίες στάσεις της έκθεσης του Τζέικομπ Λόρενς, στο Μουσείο Τέχνης του Σιάτλ και στο Μουσείο Peabody Essex στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης.

Όσο για το μυστήριο του πώς βρέθηκαν οι δυο πίνακες στην ίδια γειτονιά, ο Randall Griffey, επιμελητής του ΜΕΤ, υποθέτει ότι ο πίνακας μπορεί να είχε προσφερθεί στην ίδια δημοπρασία με χριστουγεννιάτικα στην οποία και οι άλλοι ιδιοκτήτες του πρώτου πίνακα τον αγόρασαν με 100 δολάρια το 1960.

Σχετικά με τις τιμές των έργων του Λόρενς, ο συλλέκτης Harvey Ross, ο οποίος κατέχει το ήμισυ της εμβληματικής σειράς, ξόδεψε 413.000 δολάρια για να αγοράσει το «Tensions on the High Seas» το 2018.

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2021

Ποσό ρεκόρ για πίνακα του Τσόρτσιλ που είχε κάνει δώρο ο Μπραντ Πιτ στην Αντζελίνα Τζολί

Σπάνιος πίνακας που είχε ζωγραφίσει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και είχε χαρίσει στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Φράνκλιν Ν. Ρούσβελτ, πέρασε το 2011 στα χέρια της Αντζελίνας Τζολί, όταν λίγο πριν παντρευτούν της τον έκανε δώρο ο Μπραντ Πιτ.

Ο πίνακας τιτλοφορείται «The Tower of Koutoubia Mosque», και πωλήθηκε για 11,5 εκατομμύρια δολάρια, καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ για έργα του Ουίνστον Τσόρτσιλ -για τα οποία το τελευταίο διάστημα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ είναι και ο μοναδικός που φιλοτέχνησε ο Τσόρτσιλ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός έκανε μια σειρά έργων με το Μαρόκο και το Μαρακές, έργα με θερμούς τόνους, κτίσματα και ηλιοβασιλέματα. Ο Τσόρτσιλ επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Μαρόκο το 1935 και ερωτεύτηκε την ποιότητα του φωτός που είδε εκεί.

Τον Ιανουάριο του 1943, αφού συμμετείχαν από κοινού στο Συνέδριο της Καζαμπλάνκα στο Μαρόκο για τη στρατηγική εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας, ο Τσόρτσιλ έπεισε τον Ρούσβελτ να τον ξεναγήσει στο κοντινό Μαρακές και να παρακολουθήσουν τον ήλιο να πέφτει πίσω από τα Όρη του Άτλαντα. Η σύντομη παραμονή τους μαζί μνημονεύτηκε από τον πίνακα, τον οποίο ο Τσόρτσιλ δημιούργησε την επόμενη μέρα μετά την αποχώρηση του Ρούσβελτ. Μετά τη διάσκεψη, οι δύο ηγέτες ζήτησαν «άνευ όρων παράδοση» από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ιαπωνία -μια ιστορική δήλωση που είχε εκτεταμένες επιπτώσεις στον πόλεμο.

Ο Τσόρτσιλ άρχισε να ζωγραφίζει όταν ήταν περίπου 40 ετών, μετά από μια αποτυχημένη ναυτική επίθεση κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που του κόστισε τον τίτλο του Πρώτου Λόρδου του Ναυαρχείου. Ήταν παραγωγικός, και φιλοτέχνησε πάνω από 500 έργα στη διάρκεια της ζωής του.

Με το ποσό της συγκεκριμένης πώλησης υπερδιπλασιάστηκε η αξία των έργων του, αφού το προηγούμενο είχε πωληθεί για 2,7 εκατομμύρια δολάρια, το 2014, στον Οίκο Sotheby's στο Λονδίνο.

Όσο για τον τρόπο που βρέθηκε στην οικογενειακή συλλογή της Τζολί, ο υπεύθυνος του Οίκου Christie's ανέφερε ότι ο Μπράντ Πιτ αγόρασε το έργο από έναν έμπορο αντικών -τον πίνακα που είχε πουλήσει προηγουμένως ο γιος του Ρούσβελτ σε έναν σκηνοθέτη, τη δεκαετία του 1960. Ο πίνακας κατέληξε, τελικά, στη Νέα Ορλεάνη, όπου φυλάχθηκε στη ντουλάπα μιας οικογένειας για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, πριν καταλήξει στον αντικέρ.

Τρίτη 2 Μαρτίου 2021

Παρελθόν η «Guernica» από την έδρα του ΟΗΕ

Μια πελώρια ταπετσαρία, αναπαραγωγή του περίφημου πίνακα Γκερνίκα (Guernica) του Πάμπλο Πικάσο, η οποία δέσποζε για πάνω από τρεις δεκαετίες στον τοίχο του διαδρόμου που οδηγεί στην είσοδο της αίθουσας όπου συνεδριάζει το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να ευαισθητοποιεί τους διπλωμάτες για τη φρίκη του πολέμου, ανακτήθηκε από τον ιδιοκτήτη της, Νέλσον Ροκφέλερ τον νεότερο.

Η ταπετσαρία, που παραγγέλθηκε το 1955 από τον Νέλσον Ροκφέλερ και υφάνθηκε από το γαλλικό ατελιέ Jacqueline de La Baume-Dürrbach, είχε δανειστεί στον Οργανισμό το 1984.

Πρόεδροι, υπουργοί και πρεσβευτές που πήγαιναν να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας περνούσαν, μέχρι τώρα, μπροστά από το έργο, προτού μπουν στην αίθουσα του σημαντικότερου οργάνου για την υπεράσπιση της ειρήνης στον κόσμο.

Τα Ηνωμένα Έθνη δεν εξήγησαν τον λόγο που η οικογένεια Ροκφέλερ θέλησε να πάρει πίσω την ταπετσαρία αυτή, ενώ, μέχρι στιγμής, το Ίδρυμα Ροκφέλερ δεν έχει κάνει κανένα σχόλιο.

Ο τοίχος όπου ήταν κρεμασμένη η ταπετσαρία, αναπαράσταση του βομβαρδισμού στην πόλη Γκερνίκα της Ισπανίας την 26η Απριλίου 1937 από τις δυνάμεις της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας, είναι πλέον κενός.

Ως είθισται το τελευταίο διάστημα στον ΟΗΕ, αναμένεται πλέον να δοθεί μάχη ανάμεσα στις χώρες-μέλη προτού να αποφασιστεί ποια θα έχει το προνόμιο να κρεμάσει στον τοίχο αυτό, έργο κάποιου δικού της διάσημου καλλιτέχνη.

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2021

Κορωνοϊός: Αναβολή για Σεπτέμβριο της Art Basel

Άλλο ένα πλήγμα στην Art Basel και στον ιδιοκτήτη της, τον όμιλο MCH Group: λόγω της πανδημίας, οι οργανωτές ανέβαλαν για δεύτερο συνεχόμενο χρόνο την κύρια έκθεση τέχνης στην Ελβετία. Πλέον, η κύρια έκθεση - φυσιολογικά λαμβάνει χώρα κάθε Ιούνιο - προγραμματίζεται για τις 23 με 26 Σεπτεμβρίου 2021. Πέρυσι, τόσο η έκθεση στη Βασιλεία της Ελβετίας όσο και στο Miami Beach ακυρώθηκαν.

«Αν και η πρώτη φάση των προγραμμάτων εμβολιασμού ξεκίνησε σε πολλά μέρη του κόσμου τον προηγούμενο μήνα, το 2021 είναι μια χρονιά στην οποία παραμένει περίπλοκος ο προγραμματισμός λόγω πολλών αβεβαιοτήτων» ανέφερε, σε ανακοίνωση, ο διευθυντής της έκθεσης Marc Spiegler. «Μετά από προγράμματα εμβολιασμού επί δέκα μήνες, αναμένουμε ευρεία διεθνή συμμετοχή στην έκθεσή μας στη Βασιλεία τον Σεπτέμβριο, διότι όλες οι συζητήσεις μας στον κόσμο της τέχνης, δείχνουν ισχυρή επιθυμία να δει κανείς τέχνη δια ζώσης και να έχει επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με την παγκόσμια πολιτιστική σκηνή» πρόσθεσε.

Η Art Basel ανακοίνωσε, επίσης, ότι θα συνεχίσει να οργανώνει φέτος διαδικτυακούς εκθεσιακούς χώρους. Τον Μάρτιο, θα παρουσιάσει την «OVR: Pioneers», διαδικτυακή έκθεση αφιερωμένη σε καλλιτέχνες οι οποίοι «άνοιξαν νέους ορίζοντες αισθητικά, κοινωνικο-πολιτικά ή, ως προς τη σύλληψη». Τον Ιούνιο, θα παρουσιάσει νέα διαδικτυακή έκθεση χωρίς να έχει προσδιοριστεί προς το παρόν το θέμα της. Και τον Νοέμβριο, τη διαδικτυακή έκθεση «OVR: 2021», αποκλειστικά με φετινά καλλιτεχνικά δημιουργήματα.

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2021

Πέθανε ο ζωγράφος Παύλος Σάμιος

Έφυγε σήμερα από τη ζωή, νικημένος από την επάρατη νόσο, σε ηλικία 73 ετών, ο καταξιωμένος ζωγράφος και πανεπιστημιακός Παύλος Σάμιος.

Ο σπουδαίος καλλιτέχνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Από μικρός ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και το σχέδιο βοηθώντας τον πατέρα του στο εργαστήριο παπουτσιών.

Αγάπησε τη θρησκευτική ζωγραφική που τον κέρδισε από πολύ νωρίς και εργάστηκε στο εργαστήρι Αγιογραφίας του Διονύση Καρούσου μέχρι τα δεκαοκτώ του χρόνια. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου στο Εργαστήρι του Πάνου Σαραφιανού και πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Δάσκαλοί του ήταν ο Νίκος Νικολάου στο Προκαταρκτικό και ο Γιάννης Μόραλης στο Εργαστήριο Ζωγραφικής. Ο Νίκος Νικολάου είχε σαν αρχή το σχέδιο και την παράδοση της Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης και ο Γιάννης Μόραλης εισήγαγε τους σπουδαστές του στη σύγχρονη τέχνη.

Τον Γιάννη Τσαρούχη είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει στο Παρίσι και να μάθει τόσα πολλά για την ελληνική παράδοση, μέσα από τα μάτια ενός μοναδικού ζωγράφου που στα πρώτα του έργα τον επηρέασε πολύ. Την ίδια εποχή ήταν στη μοναδική παρέα του «Μαγεμένου Αυλού», όπου ο Μάνος Χατζιδάκις, μάγος του λόγου και γνώστης της ανάγκης των νέων, τους έμαθε να σκέπτονται χωρίς όρια. Από το 1978 έως το 1992 έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι.

Από το 2000 ήταν καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (Εργαστήριο παραδοσιακής ζωγραφικής fresco-βυζαντινές εικόνες-χειρόγραφα). Είχε ζωγραφίσει με την τεχνική του fresco πολλές μικρές εκκλησίες.

Είχε πραγματοποιήσει 70 ατομικές εκθέσεις και είχε λάβει μέρος σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Ξανθάκου. Από τον πρώτο του γάμο έχει δύο κόρες την Πανδώρα και την Αφαία οι οποίες ζουν στο Παρίσι.

Συλλυπητήριο μήνυμα Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη

«Με την ισχυρή του τεχνική, αποτέλεσμα της μαθητείας του δίπλα στον Γιάννη Μόραλη και τον Νίκο Νικολάου, αλλά και της γνώσης του για τη βυζαντινή ζωγραφική, ο Παύλος Σάμιος, πέτυχε στο έργο του κάτι σπάνιο. Είτε απεικόνιζε στον καμβά, πρόσωπα, είτε το γυναικείο σώμα, είτε χώρους, τους χάριζε προσωπικότητα και όγκο που ξέφευγαν από τις δύο διαστάσεις του κάδρου. Από σήμερα βρίσκεται στο «Καφέ Παράδεισος», όπως είχε ονομάσει την τελευταία του έκθεση, μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ο ίδιος θα μας λείψει, όμως τα έργα του, με τα χρώματα και τη γεωμετρία τους θα μας θυμίζουν το χάρισμά του. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του».

Συλλυπητήριο μήνυμα του Υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη

«Ο Παύλος Σάμιος, δεν ήταν μόνο ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της εποχής μας. Πέρα από το πλούσιο έργο του στις πάνω από 70 εκθέσεις που πραγματοποίησε, άφησε και μια σπουδαία καλλιτεχνική παρακαταθήκη διδάσκοντας εκατοντάδες ταλαντούχους νέους στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Αφού μαθήτευσε δίπλα στους μεγάλους της ελληνικής τέχνης, μελέτησε τόσο την αρχαία ελληνική τέχνη, όσο και τη θρησκευτική ζωγραφική, έζησε χρόνια στο Παρίσι και γνώρισε σε βάθος όλη την ευρωπαϊκή τέχνη, δημιουργώντας το δικό του μοναδικό και αναγνωρίσιμο καλλιτεχνικό ιδίωμα.

Καλλιτέχνης με βαθιά καλλιέργεια, πολυδιάστατη προσωπικότητα, υπήρξε ιδιαίτερα ευγενής και αγαπητός τόσο στους πολυάριθμους μαθητές του όσο και σε όλη την κοινότητα της τέχνης, η οποία σήμερα πενθεί την απώλειά του μαζί με τους οικείους του».

Δήλωση της Σίας Αναγνωστοπούλου, τομεάρχη Πολιτισμού της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

Ένας καταξιωμένος ζωγράφος, ο Παύλος Σάμιος, έφυγε σήμερα από κοντά μας. Οι πίνακες του, οι διαφορετικές τεχνικές ζωγραφικής του μεταφέρουν τις καθημερινές εικόνες, τα τοπία, τα ανθρώπινα σώματα, τα αγάλματα, με ένα ισχυρό συμβολισμό, με την ευγένεια και την διεισδυτικότητα του βλέμματος του, αλλά και με την επιρροή που είχαν στο έργο του οι μεγάλοι του δάσκαλοι, ο Τσαρούχης, ο Νικολάου, ο Μόραλης. Ο θάνατος του Παύλου Σάμιου αφήνει ένα μεγάλο κενό στον χώρο των Εικαστικών Τεχνών. Εκφράζω την βαθιά μου θλίψη και τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του, στους φίλους του και τους συναδέλφους του της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών.

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2021

Πέθανε ο ζωγράφος Ενρίκε Τάβαρα

Ο ζωγράφος Ενρίκε Τάβαρα, μορφή του κινήματος του κονστρουκτιβισμού, που θεμελίωσαν τον 20ό αιώνα ο Ρώσος εικαστικός Βλαντίμιρ Τάτλιν, ο Ουρουγουανός καλλιτέχνης Χοακίν Τόρες Γκαρσία και ο Ισπανός καλλιτέχνης Μανουέλ Ρεντόν, πέθανε σε ηλικία 90 ετών, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του.

«Πέθανε από καρδιακή ανακοπή. Έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια εδώ και χρόνια», εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένα από τα παιδιά του, ο Εδουάρδο, διευκρινίζοντας ότι ο ζωγράφος πέθανε «στο σπίτι του στην Κεβέδο» (νοτιοδυτικά), το βράδυ της Δευτέρας.

«Η τέχνη στον Ισημερινό πενθεί», ανέφερε μέσω Twitter ο πρόεδρος της χώρας Λενίν Μορένο, εκφράζοντας συλλυπητήρια στους οικείους του καλλιτέχνη, «το πινέλο του οποίου βρισκόταν πάντα στην πρωτοπορία».

Γεννημένος την 21η Φεβρουαρίου 1930 στη Γουαγιακίλ (νοτιοδυτικά), όπου σπούδασε καλές τέχνες προτού συνεχίσει τη μόρφωσή του στη Βαρκελώνη κι επιστρέψει στον Ισημερινό το 1964, ο Ενρίκε Τάβαρα συγκαταλεγόταν στους σημαντικότερους εικαστικούς της χώρας.

Ήταν γνωστός για το έργο «Pata pata», σειρά τεσσάρων πινάκων που άρχισε να φιλοτεχνεί το 1968. Θέματά του γίνονταν συχνά οι φτωχοί, οι περιθωριοποιημένοι, οι γυναίκες του δρόμου.

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2021

Τζιμ Κάρεϊ: Αποχαιρετισμός στη «χειρότερη Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ»

Ο Τζιμ Κάρεϊ επεφύλαξε για την Μελάνια Τραμπ έναν όχι και τόσο τρυφερό αποχαιρετισμό. Στο πιο πρόσφατο καλλιτέχνημά του, ο Καναδός ηθοποιός παρουσιάζει ένα όχι πολύ κολακευτικό πορτρέτο - γελοιογραφία της πρώην Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ.

«Ω... και αντίο χειρότερη Πρώτη Κυρία» έγραψε στη μία πλευρά του σκίτσου. Ο ηθοποιός υπονόησε, επίσης, ότι σύντομα θα είναι η τρίτη πρώην σύζυγος του Ντόναλντ Τραμπ. «Ελπίζω ο διακανονισμός να μπορεί να χρηματοδοτήσει τη ζωή σας στο ρηχό τέλος» πρόσθεσε. «Ευχαριστούμε για το τίποτα».

Την ημέρα των ταραχών στο Καπιτώλιο, ο Κάρεϊ δημοσίευσε μια εικόνα του τότε Αμερικανού προέδρου Τραμπ ως «Covfefe the Killer Clown» (Covfefe o Κλόουν Δολοφόνος) και τον επέκρινε για τις προσπάθειές του να «δολοφονήσει την αλήθεια και να μετατρέψει σε όπλο την άγνοια».

Covfefe ήταν ένας αναγραμματισμός σε tweet του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ τον Μάιο του 2017 που γράφτηκε αντί της λέξης coverage και έγινε viral.

Τους τελευταίους μήνες, ο Τζιμ Κάρεϊ δημοσίευσε πολιτικές γελοιογραφίες, με τις οποίες εγκαλούσε τους Ρεπουμπλικάνους και γιόρτασε την εκλογή του Τζο Μπάιντεν.

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2021

Βρέθηκε το κλεμμένο αντίγραφο «Salvator Mundi» του Ντα Βίντσι


Αντίγραφο του έργου «Salvator Mundi» του 16ου αιώνα από το εργαστήριο του Λεονάρντο ντα Βίντσι, το οποίο μετράει περισσότερα από 500 χρόνια ζωής και θεωρείται ως ένα από τα πιο πιστά αντίγραφα του γνωστού έργου, βρίσκεται πλέον στα χέρια της ιταλικής αστυνομίας, αφού είχε κλαπεί από Μουσείο της Νάπολης.

Η αστυνομία βρήκε τον πίνακα κατά τη διάρκεια έρευνας σε ένα δωμάτιο διαμερίσματος στη Strada Provinciale delle Brecce στη Νάπολη. Ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος, 36 ετών, εντοπίστηκε και συνελήφθη με την κατηγορία της παράνομης διακίνησης έργων τέχνης.

Το πορτρέτο στον φημισμένο πίνακα, απεικονίζει τον Χριστό του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με το ένα χέρι υψωμένο να ευλογεί και το άλλο να κρατά μια κρυστάλλινη σφαίρα. Πολλά αντίγραφα του έργου δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής του καλλιτέχνη από τους μαθητές και τους βοηθούς του. Αυτό είναι ένα μόλις από αυτά.

Αν και δεν είναι γνωστό ποιος φιλοτέχνησε το συγκεκριμένο «Salvator Mundi», πιστεύεται ότι ζωγραφίστηκε στα τέλη του 1510 από κάποιον από το εργαστήριο του καλλιτέχνη.

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2021

«Αισθητικές ενοράσεις» εν καιρώ πανδημίας, από τον Κώστα Ευαγγελάτο

Κυκλοφόρησε το ετήσιο εικαστικό-συλλεκτικό Ημερολόγιο του 2021 του Κώστα Ευαγγελάτου, με τίτλο «Αισθητικές ενοράσεις».

Το Ημερολόγιο -σχήματος 20x20 εκ, με 14 φύλλα-, κοσμούν ζωγραφικές συνθέσεις και ντοκουμέντα performance, που φιλοτέχνησε φέτος ο καλλιτέχνης στη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων για την Covid-19.

Πρόκειται για ζωγραφικά έργα που αναφαίνονται συνειρμικά και ζουν διαδραστικά στο παρόν του εγκλεισμού και των μέτρων για την πανδημία.

Η σύλληψή τους αναπαράγει την αυθόρμητη και αρχαϊκή ομορφιά των μορφών και των συμβολικών μοτίβων τους με έντονα χρώματα και αισιόδοξη αποκρυστάλλωση ιδεών και συναισθημάτων.

Φωτογράφηση έργων: Ντάνυ Μαρτζώκας, μέλος του Art Studio EST. Επιμέλεια έκδοσης, εκτύπωση: Ελευθέριος Καρτέρης, του ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ. Όπως κάθε χρονιά, αριθμός αντιτύπων θα προσφερθεί δωρεάν σε Βιβλιοθήκες και Πινακοθήκες.

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2021

Henri Matisse: 151 χρόνια μετά τη γέννησή του

Για τον Henri Matisse το χρώμα ήταν η έννοια της τέχνης. Για να φανερωθεί αυτό που απεικονίζεται, δεν χρειάζονται γραμμές, τεχνικές, περιορισμοί. Χρειάζεται απλώς χρώμα. Και σε αυτή την αφαιρετική οπτική ήταν που ο ζωγράφος κατάφερε να δημιουργήσει μερικούς από τους γνωστότερους πίνακες της μοντέρνας τέχνης, έργα επαναστατικά, που τάραξαν το καλλιτεχνικό κατεστημένο του 20ου αιώνα.

Τα Πρώτα Χρόνια

Γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1869 στο La Cateau της Γαλλίας από μεσοαστούς γονείς. Η ζωή του ξεκίνησε με διαφορετικές βλέψεις από αυτές που γνωρίζουμε, αφού το 1887 πήγε να σπουδάσει νομικά στο Παρίσι και έναν χρόνο μετά ξεκίνησε να εργάζεται σε δικηγορικό γραφείο. Το 1889, κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής του από εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας, η μητέρα του του έφερε ένα δώρο που θα άλλαζε τη ζωή του 20χρονου Henri: ένα σετ με είδη ζωγραφικής. Ξεκίνησε να ζωγραφίζει αντιγραφές εικόνων από το σετ και με τον καιρό οι τοίχοι του σπιτιού των γονιών του γέμισαν με τις πρώτες του δημιουργίες.

Το 1891 εγκατέλειψε την νομική και αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την τέχνη. Για ένα χρόνο έλαβε μαθήματα από την Académie Julian και μαθήτευσε υπό την εποπτεία του William-Adolphe Bouguereau. Οι πρώτοι του καθηγητές επικέντρωσαν την προσοχή του στην νατουραλιστική τέχνη και τις κλασσικές μεθόδους, από τις οποίες η δημιουργικότητα του Matisse σύντομα άρχισε να περιορίζεται με αποτέλεσμα να σταματήσει τις σπουδές του. Έχοντας αποτύχει στις εισαγωγικές εξετάσεις του Ecole de Beaux Arts, άρχισε να δουλεύει σχολαστικά στο ατελιέ του Γάλλου συμβολιστή Gustave Moreau το 1892 οπού έμεινε μέχρι το 1898. Το 1895 πέρασε τις εξετάσεις του Ecole de Beaux-Arts. Ο Moreau άφησε ελεύθερο τον Matisse να δημιουργήσει και, σε συνδυασμό με τις σπουδές του, το 1896 το έργο του “Woman Reading” (1894), κατάφερε να κρεμαστεί στους τοίχους του Salon de la Société Nationale des Beau-Arts.

Παράλληλα, άρχισε από μόνος του να μελετά σύγχρονούς του ιμπρεσιονιστές όπως Paul Cezanne, Paul Gauguin και κυρίως τη δουλειά του Vincent Van Gogh. Το 1987 φιλοτεχνεί το έργο “The Dinner Table” το οποίο πυροδοτεί αρνητικές αντιδράσεις από την κοινωνία της υψηλής τέχνης, ως υπερβολικά Ιμπρεσιονιστικό. Ταξίδεψε αρκετά και τα χρώματα του κόσμου σε συνδυασμό με το φωτεινό βλέμμα των Ιμπρεσιονιστών, έδωσαν ζωή στα προηγουμένως μουντά έργα του.

Άρχισε να ενδιαφέρεται για το ανερχόμενο ρεύμα του πουαντιγισμού κυρίως λόγω των επιρροών των Henri Edmond Cross, George Seurat και Paul Signac. Ο πουαντιγισμός αποτελεί μία μορφή του ιμπρεσιονισμού στην οποία ο καλλιτέχνης, αντί για παχιές και γρήγορες πινελιές, χρησιμοποιεί τελείες χρώματος για να αποδώσει την πραγματικότητα αυτού που ζωγραφίζει. Η ιδέα του Νέο-Ιμπρεσιονισμού τον συνεπήρε και αυτό φαινόταν και στα έργα του. Οι δημιουργίες του βρήκαν τη θέση τους στο Salon des Indépendants και σταμάτησε να τα εκθέτει στο Salon de la Société το 1901.

Την περίοδο 1902-1903, η ζωή – και κυρίως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε-απομάκρυνε τον Matisse από την τέχνη. Παρόλα αυτά, η πρώτη πενταετία του αιώνα οδήγησε σε έργα με έντονα χρώματα και συνθέσεις όπως το “Green Stripe” ενώ το 1905 ήταν μια εποχή εμβάθυνσης στη μοντέρνα τέχνη. Επίσης, ασχολήθηκε με τις δυνατότητες της γλυπτικής με την οποία πειραματίστηκε αρκετά, φιλοτεχνώντας το “The Serf” το 1903. Τον Ιούνιο του 1904 πραγματοποίησε την πρώτη του αποκλειστική έκθεση στη γκαλερί Vollard, η οποία όμως δεν συγκέντρωσε τα βλέμματα που περίμενε.

Φωβισμός

Σκοπός του Matisse και της τέχνης του ήταν να μπορέσει να εκφράσει την ουσία των πραγμάτων. Ένα ταξίδι στην Saint Tropez της νότιας Γαλλίας μαζί με τον, πλέον, φίλο του Signac, του δίδαξε την σημασία των χρωμάτων, και οδήγησε στην δημιουργία του “Luxe, calme et volupté” (1904) ενώ η επίσκεψη στο χωριό Collioure, στα “Open Window” και “Woman with a Hat” (1905). Τα έργα αυτά, αυτές οι διατυπώσεις ελεύθερου χρώματος και αύρας, έγιναν μέρη μιας έκθεσης στο Salon d’Automne στο Παρίσι. Έμοιαζαν με άγρια θηρία του μοντέρνου στα μάτια των κριτικών της κλασσικής τέχνης, και έδωσαν στον καλλιτέχνη τον χαρακτηρισμό του Φωβιστή. Παρόλη την αρνητικότητα, τα έργα του αγοράστηκαν από το ζεύγος Gertrude και Lein Stein.

Η εποχή του Φωβισμού για τον Matisse ξεκίνησε με αυτή την έκθεση και, αν και σύντομη, καθιέρωσε την τεχνική του. Φωτεινά χρώματα, αόριστες πινελιές και η απουσία γραμμών ήταν τα κύρια στοιχεία του. Ο ρεαλισμός είχε πλέον αποχωρήσει μια και καλή από την οπτική του ζωγράφου. Χαρακτηριστικό έργο της περιόδου είναι επίσης το “The Joy of Life”(1906),. Άλλα μέλη του ρεύματος του Φωβισμού ήταν οι André Derain, Georges Braque, Raoul Dufy και Maurice Vlaminck.

Ο Matisse ξεκίνησε να καλλιεργεί μια στενή φιλία με την Gertrude Stein και μέσω αυτής, γνωρίζει τον Pablo Picasso. Αν και οι τεχνικές τους διέφεραν, όντας δύο πρωτοποριακά κινήματα στην μοντέρνα τέχνη, ο στόχος και των δύο ήταν η ουσία των πράγματων. Αυτό που ο Φωβισμός έκανε με το χρώμα, ο Κυβισμός το πετύχαινε με το σχήμα. Παρόλα αυτά, οι δύο ζωγράφοι θα διατηρήσουν μια φαινομενική αντιπαλότητα μέχρι το τέλος των ζωών τους.

Αν και το ρεύμα εγκαταλείφθηκε και από τον ίδιο το δημιουργό του μετά το 1906, ο Matisse συνέχισε να κερδίζει δημοσιότητα και να πρωτοπορεί.


Η εποχή της Επιτυχίας

Αρχίζει να ενδιαφέρεται για τη σχέση του ανθρώπινου σώματος μέσα στον χώρο. Εμπνέεται από την Ισλαμική τέχνη. Τα χρώματα γίνονται πιο έντονα, η ιδέα του βάθους χάνεται και οι μορφές γίνονται επίπεδες. Άρχισε να επικεντρώνεται στην γλυπτική. Το 1909, ο Ρώσος συλλέκτης Sergei Ivanov ich Shchukin, ο οποίος αποκτά μεγάλο αριθμό έργων του, του ζητά να ζωγραφίσει μία σειρά πινάκων με θέμα τη μουσική και το χορό. Η θεματολογία ήταν πολύ σχετική με τα ενδιαφέροντα του Matisse, και έδρασε ως σπίθα για την έμπνευσή του. Από εκεί, προήλθε ο διάσημος πίνακας “La Danse” ο οποίος αποτελεί μία ξεκάθαρη ένδειξη για τη συνέχεια της τεχνικής του καλλιτέχνη. Μερικά από τα καλύτερα έργα του πήραν μορφή την περίοδο 1907-1917, μεταξύ των οποίων τα “ Red Room”(1908), “Red studio” (1911), “Goldfish” (1916) και “Piano Lesson” (1916).

Αν και η επιτυχία του μεγάλωνε στο εξωτερικό, με τους περισσότερους αγοραστές των έργων του να είναι Αμερικάνοι και Ρώσοι, η Γαλλική καλλιτεχνική σκηνή δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να αναγνωρίσει την ιδιοφυία που παρουσίαζε ο Matisse. Κύριος λόγος ήταν η ανάμεικτες εντυπώσεις που είχε συγκεντρώσει το έργο του “Blue Nudes” που παρουσίασε στο κοινό το 1907.

Όσο τον τραβούσε η μοντέρνα τέχνη τόσο τα έργα γινόντουσαν απλούστερα και βασισμένα στη δύναμη των χρωμάτων και των αυστηρών σχημάτων. Και όμως, τα εξέφραζε μία ελευθερία και εκφραστικότητα μακριά από τους συνηθισμένους όρους της τέχνης. Τα θέματά του απλούστευαν επίσης, αφού επικεντρωνόταν σε καθημερινές εικόνες, που του έδιναν την εύκαιρα να τις μελετήσει και να πειραματιστεί σε βάθος.

Με γρήγορους ρυθμούς δουλειάς συνέχισε μέχρι και τος τέλος της δεκαετίας του 20’. Στη περίοδο αυτή δημιούργησε έργα όπως “Odalisque with Magnolias” (1924) και “Decorative Figure on an Ornamental Background” (1926).

Ως προς τη γλυπτική, το 1930 ολοκλήρωσε το έργο του “The Back” το οποίο δούλευε από το 1909. Τα ταξίδια ήταν ακόμα σημαντικά για εκείνων, ενώ αποτελούσαν τις κύριες πηγές έμπνευσής του. Το 1923, οι ζωγραφιές του συνόδεψαν μια συλλογή από ποιήματα του Stephane Mallarme με τίτλο “Poésies”, ενώ συνέχισε να ασχολείται με την εικονογράφηση βιβλίων μέχρι το τέλος της ζωής του.


Τα τελευταία χρόνια

Το 1941 ο ζωγράφος διαγνώστηκε με καρκίνο. Έκανε επέμβαση η οποία ήταν αρκετά δύσκολη και τον οδήγησε στην συνέχιση της ζωής του σε αναπηρική καρέκλα. Παρόλα αυτά, η επέμβαση έδωσε κουράγιο και νέο αέρα στον Matisse. Άρχισε να ασχολείται με την τεχνική του κολλάζ την οποία ο ίδιος ονόμαζε «ζωγραφική με ψαλίδι», ένας τέλειος αντικατοπτρισμός της ουσίας που με τόσο πάθος έψαχνε. Χρωμάτιζε ο ίδιος χαρτιά τα οποία έκοβε σε διαφορετικά σχήματα ώστε να αποτυπωθεί το θέμα της κάθε δημιουργίας του. Για τον ζωγράφο, η στιγμή αυτή ήταν η αποκορύφωση της τέχνης του. Έφτιαξε έργα όπως: “La Gerbe”(1951) και “Swimming Pool” (1952)

Το 1947 εξέδωσε το βιβλίο Jazz, ένα αυτοβιογραφικό έργο με εικονογραφήσεις του σε χρώματα και σχέδια επηρεασμένα από τα κολλάζ του. Ακόμη, τη τεχνική αυτή χρησιμοποίησε ώστε να σχεδιάσει το βιτρό του “Chapelle du Rosaire” στη Βανς της Γαλλίας, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1951. Πέθανε στις 3 Νοεμβρίου του 1954 σε ηλικία 84 ετών στην Νίκαια της Γαλλίας περιτριγυρισμένος από τα κομμάτια των χρωματιστών χαρτιών των κολλάζ του.

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2020

«Διάφανο δέρμα»: Η ελληνική συμμετοχή στη 2η Μπιενάλε Dafen Shenzhen 2020 στην Κίνα

Ο καλλιτέχνης Σπύρος Βερύκιος εκπροσωπεί την Ελλάδα στη 2η Μπιενάλε Dafen, Shenzhen 2020. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Τέχνης Dafen της πόλης Shenzhen της Κίνας.

Το θέμα της Μπιενάλε «Σπίτι και συνύπαρξη / Home and Co-existence», περιστρέφεται γύρω από την έννοια της κατοίκησης. Το σπίτι σαν κοινός τόπος, η συμβίωση, ο συμμετοχικός σχεδιασμός, ο οικολογικός πολιτισμός ορίζουν τους κύριους θεματικούς άξονες της έκθεσης.

Η Δεύτερη Διεθνής Μπιενάλε Ελαιογραφίας Dafen, Shenzhen 2020, συνδιοργανώνεται από την Ένωση Καλλιτεχνών της Κίνας, την Ομοσπονδία Λογοτεχνών και Κύκλων Τέχνης της Shenzhen σε συνεργασία με την Κυβερνητική Επικράτεια της Longgang. Τα εγκαίνια της Μπιενάλε θα πραγματοποιηθούν στις 14 Δεκεμβρίου ενώ η έκθεση θα έχει διάρκεια έως τις 14 Μαρτίου 2021.

Ο Σπύρος Βερύκιος επιλέχθηκε να συμμετάσχει από την Ελλάδα, με το έργο του «Διάφανο δέρμα» (2018, λάδι σε καμβά, 40 x 23 cm).

Ο τίτλος του έργου προέρχεται από την ομώνυμη ταινία του 1990 και αποτελεί μια απεικόνιση ενός προσωπικού Fin de siècle. Ο Σπύρος Βερύκιος επεξεργάζεται την έννοια απώλειας, χρησιμοποιώντας την εικόνα του σπιτιού ως μεταφορά για το ανθρώπινο σώμα. Η κύρια προβληματική του έργου του, αφορά τη έννοια της τρωτότητας της ανθρώπινης φύσης, του οικείου πόνου και του αναπόδραστου γεγονότος της θνητότητας μας.

Ο εικαστικός Σπύρος Βερύκιος σπούδασε ζωγραφική (1985-1991) και ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών / Μ.Ε.Τ. (2004 - 2006) στην ΑΣΚΤ. Από το 1993 εκθέτει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Έχει παρουσιάσει 6 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει συμμετάσχει σε 25 ομαδικές εκθέσεις. Παράλληλα, έχει επιμεληθεί και οργανώσει πέντε οµαδικές εικαστικές εκθέσεις: «Πορνογραφία» (1997), «Το σινεμά εκπνέει τους εικαστικούς» (2000), «Εδώδιµος τέχνη» (2001), «Ο Μίκυ συναντά την τέχνη» (2004), «LOVE WILL TEAR US APART» (2005), «Κοσμοναύτες του εσωτερικού διαστήματος» (2018).

Στη δουλειά του συμπεριλαμβάνονται κόµικ καθώς και εικονογραφήσεις περιοδικών και βιβλίων. Ιστορίες κόµικ του έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα, Αγγλία, Σλοβενία, Ιταλία και ΗΠΑ.

Από το 1996 έχει εργαστεί σε κινηματογραφικές παραγωγές κινουμένων σχεδίων στην Αγγλία και την Ελλάδα. Διδάσκει στο Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου ως Επίκουρος Καθηγητής.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020

Η ομαδική έκθεση CHILDREN have the right NOT to remain silent στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή


Πάντα η Τέχνη γνωρίζει να προσαρμόζεται και να επιβιώνει στις ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε εποχής.

CHILDREN have the right NOT to remain silent είναι η ομαδική έκθεση που αποδεικνύει την προσαρμοστικότητα της Τέχνης σε κάθε συνθήκη, αναδεικνύοντας τα παγκόσμια και αναφαίρετα δικαιώματα των παιδιών μέσα από τα έργα 45 σύγχρονων εικαστικών.

Παρουσιάζεται στο εμβληματικό περιβάλλον του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κασσαβέτη 18, Κηφισιά, μετά την άρση των μέτρων καραντίνας και σε ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν, εφόσον προηγηθεί η διαδικτυακή της έναρξη στην πολιτιστική σελίδα www.art-profiles.net του Δημήτρη Λαζάρου που είναι ο υπεύθυνος για το concept και την επικοινωνία της έκθεσης.

Στο πλευρό του, η Διεθνής Πολιτιστική Πλατφόρμα ART HUB ATHENS / Art for social changewww.arthubathens.org  συνδιοργανώνει την έκθεση υπό την επιμέλεια της επιμελήτριας εκθέσεων της, Τώνιας Νησωτάκη.

Μαίρη Τριβιζά, Innosence can talk, 80x60cm, Ακρυλικά σε καμβά

 

Η έκθεση παρουσιάζεται στο εμβληματικό περιβάλλον του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κασσαβέτη 18 στην Κηφισιά που οι εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι του βοηθούν όχι μόνο στη διάδοση του μηνύματος της έκθεσης αλλά και στη σωστή τήρηση των κανόνων ασφαλείας που διέπουν τις πολιτιστικές εκδηλώσεις την περίοδο αυτή.

 

Ήδη παρουσιάζεται video preview στο youtube στο οποίο παρουσιάζονται λεπτομέρειες έργων της έκθεσης, ενώ ακούγεται απόσπασμα από το τραγούδι ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΑΠΗ του βραβευμένου με διεθνή βραβεία δημιουργού ηλεκτρονικής μουσικής ΤΑΣΟΥ ΠΕΤΣΑ (Tasos P.) σε στίχους Τιμόθεου Πουλιτσίνου.

 

https://www.youtube.com/watch?v=Tqv6ukm2h2Q&t=3s

 

Η επιμελήτρια εκθέσεων της ART HUB ATHENS Τώνια Νησωτάκη επισημαίνει στο κείμενό της:

«Γράφουμε, αναφέρει ο Φουκώ, για να αλλάξουμε τον κόσμο μας, ούτως ώστε, στο τέλος της συγγραφής να μην είμαστε πλέον οι ίδιοι. Σε αντιδιαστολή με τον Διαφωτισμό και τον Μοντερνισμό που θεωρούν το ανθρώπινο υποκείμενο σαν σταθερό, έδρα της γνώσης και πηγή του νοήματος, ο μεταδομισμός και ο μεταμοντερνισμός, ως θεωρητικές προσεγγίσεις του κόσμου στον οποίο ζούμε, το θεωρούν σαν ασταθές, διχασμένο και απόρροια κοινωνικών πρακτικών. Τα εικαστικά έργα πράττουν ανάλογα, ενσωματώνοντας έναν συγκεκριμένο τρόπο θέασης του κόσμου γύρω μας, επαναπροσδιορίζουν την έννοια του υποκειμένου το οποίο νοηματοδοτεί με τη σειρά του τη θέση του στον κόσμο. Η θέαση αυτή αποτελεί μια ψευδαισθησιακή, υποκειμενική πραγματικότητα.

Χρήστος Κονταρούδης, Source of life 1+2, 60x60cm, λάδι σε καμβά - γραφίτης σε χαρτί σέλερ

Η εικαστική αφήγηση της έκθεσης αρθρώνει λόγο και θίγει το αίτημα προαγωγής της ευημερίας για όλους, σε όλες τις ηλικίες, την χωρίς αποκλεισμούς, ισότιμη και ποιοτική εκπαίδευση, καθώς επίσης και τον τερματισμό των έμφυλων διακρίσεων και τη χειραφέτηση των κοριτσιών σε όλο τον κόσμο, ζητήματα που εγγράφονται στο πλαίσιο των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, που αποτελούν ρητή κατεύθυνση του οράματος του ART HUB Athens. Ο επισκέπτης περιπλανάται ανάμεσα στα εικαστικά “παιδιά” των συμμετεχόντων καλλιτεχνών, αναστοχάζεται, επιστρέφει σε μνήμες του παρελθόντος του, στα παιδικά του βιώματα, στην παιδική αθωότητα, σε μια περασμένη εποχή της ζωής του. Ορμώμενος από τη συνομιλία αυτή, προσδιορίζει εκ νέου το ζήτημα και διαγράφει στη συνείδησή του, την ανάγκη εξασφάλισης ενός κόσμου στον οποίο τα παιδικά δικαιώματα θα αποτελούν αδιαμφισβήτητη καθολική πραγματικότητα.

Η εικαστική αποτύπωση οδηγεί στην ανατροπή των ψευδαισθήσεων και την επανατοποθέτηση του υποκειμένου στην απτή πραγματικότητα. Πρόκειται για μια διαδικασία κοινωνικής αφύπνισης εφορμώμενης από το οπτικό ερέθισμα. Μέσω της ψευδαίσθησης των εικαστικών δημιουργημάτων επιστρέφουμε στο κοινωνικό παρόν, σε μια διαδικασία που άπτεται των ψευδαισθήσεων για να τις καταρρίψει ολοκληρωτικά.»

 

Έφη Μάνου, Οι αγάπες, 90x90cm, Ακρυλικό σε μουσαμά

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

 

Efi Funck _ Georgio Babili _ Kostas G. Schnippering _ Lamia Oubari _ Βασίλης Αξελής _ Έλενα Αρσενίδου _ Ρένα Βαλλιάνου _ Τάνια Γεωργίτση _ Άννα Γιαννοπούλου _ Βερονίκη Δαμιανίδου _ Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης _ Αγγέλα Ευθυμιάδη _ Γιάννης Καμίνης _ Λεωνίδας Καμπανάκης _ Χρήστος Κονταρούδης _ Αλεξία Κουδιγκέλη _ Γρηγόρης Κούκης _ Τσαμπίκα Κουρού _ Μαρία Λάμπρου _ Δήμητρα Λαουτάρη _ Νίκος Λεοντόπουλος _ Ελένη Λουκή _ Έφη Μάνου _ Βενετία Μολίν _ Ευγενία Μπεγγλή _ Δόμνα Μπέτσιου _ Μαρία Ντάρλα _ Κωνσταντίνα Ντζιαβού _ Όλγα Ξυθάλη _ Πόπη Παλατιανού _ Αθηνά Παναγιωτίδου _ Σουζάνα Παπακαλιάτη _ Αγγελική Παπακωνσταντίνου _ Δώρα Πασαλόγλου _ Μαριαλένα Σαρρή _ Χρυσούλα Σκεπετζή _ Μαίρη Τριβιζά _ Γεωργία Τρούλη _ Καίτη Τσαβαρή _ Ελένη Κύρου Τσακάλου _ Κατερίνα Τσίτσελα _ Όλγα Αικατερίνη Τσουρή _ Μίνα Φάκκα _ Οία Φέτση _ Γιώργος Χουντάλας _ Αριστείδης Χρυσανθόπουλος

 

Κατά την έναρξη και τη διάρκεια της έκθεσης – όταν αυτές ανακοινωθούν – θα τηρείται το υγειονομικό πρωτόκολλο, βάσει των επίσημων μέτρων που κάθε φορά ανακοινώνονται για τους χώρους τέχνης.

 

Την έκθεση συνοδεύει δωρεάν κατάλογος.

 

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

 

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου – email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com

 

Συνδιοργάνωση: ART HUB ATHENS / ART for social change – www.arthubathens.org

 

Επιμέλεια & κείμενο έκθεσης: Τώνια Νησωτάκη

 

Το επίσημο video της έκθεσης επιμελείται ο δημιουργός ηλεκτρονικής μουσικής TASOS PETSAS (TASOS P.).

Το τραγούδι «Πες μου τι σημαίνει αγάπη – Pes mou ti simainei agapi» που συνοδεύει τα έργα των εικαστικών στο video περιλαμβάνεται στο επιτυχημένο άλμπουμ του «RETRO BOY»

 

Μεταφράσεις στα Αγγλικά: Μαρία Συρρή

 

Δημιουργικό – Επιμέλεια εντύπων: Σοφία Παπαδοπούλου

 

Έναρξη Διαδικτυακή στην πολιτιστική ιστοσελίδα

www.art-profiles.net

και στις ιστοσελίδες

www.arthubathens.org και

https://hephaestuswien.com/

 

Έναρξη και Διάρκεια της έκθεσης στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή: Θα ανακοινωθούν, μόλις αρθούν τα μέτρα καραντίνας και τις επίσημες ανακοινώσεις για την επαναλειτουργία των πολιτιστικών χώρων.

 

 

Facebook link: Facebook Event

ΙΔΡΥΜΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΤΣΙΧΡΙΤΖΗ

Κασσαβέτη 18,

145 62 ΚΗΦΙΣΙΑ

Τηλ: 210 80 19 975

email: info@iett.gr   website: www.iett.gr

 

Ώρες λειτουργίας: Θα ανακοινωθούν μετά την άρση των μέτρων καραντίνας και τις επίσημες ανακοινώσεις της κυβέρνησης για την επαναλειτουργία των πολιτιστικών χώρων

                           

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

 

 

 

 
Copyright © 2014 AthensIn. Designed by OddThemes