Από τις 5 έως τις 28 Μαΐου η Gallery Genesis, θα παρουσιάσει την έκθεση, με τίτλο «Τιτάνια», του Βασίλη Καρακατσάνη, σε επιμέλεια Λουίζας Καραπιδάκη και με την ευγενική υποστήριξη του Διεθνούς Αερολιμένα της Αθήνας Ελευθέριος Βενιζέλος και της Πινακοθήκης Γιώργου Ν. Βογιατζόγλου.

Ο ζωγράφος Βασίλης Καρακατσάνης αναφέρει στον κατάλογο της έκθεσης: «Το ταξίδι, ήταν πάντα στη ζωή μου μια κίνηση απελευθέρωσης ή και διαφυγής. Το αεροπλάνο σαν μέσο μεταφοράς με συγκινούσε πάντα περισσότερο, για την δυνατότητα του να με πάει σε μακρινούς προορισμούς μέσα σε κάποιες ώρες. Πάντα στα αεροδρόμια κοιτούσα τα αεροπλάνα των διάφορων αεροπορικών εταιριών, τα χρώματα και τα λογότυπα τους. Στη φαντασία μου χρόνια πίσω σκεφτόμουν για το αεροπλάνο που θα είχε όνομα Ελληνικό και δεν θα χρειαζόταν η Λατινική γραφή για την διεθνή του υποστήριξη.

Οι Τιτάνες ήταν φυλή υπερφυσικών όντων της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, αποτελούμενη από ισχυρές θεότητες που γεννήθηκαν από τη Γαία και τον Ουρανό.

Η ιδέα υλοποιήθηκε. Η νέα "φανταστική" αεροπορική εταιρεία ΤΙΤΑΝΙΑ, είναι το εικαστικό μου όχημα, για προορισμούς, που ο καθένας μας για δικούς του λόγους, έχει διαλέξει. Χαίρομαι γιατί το πρώτο έργο έγινε (15/8/2019) και με το παραμύθι αυτό πέρασα το επόμενο διάστημα, προσεγγίζοντας μέρη που έχω βρεθεί, αλλά κάτι με γυρίζει πίσω και μέρη που θέλω να δω & να τα ζήσω.

Η ''Τιτάνια'' έχει στόλο με τύπους αεροσκαφών για όλες τις αποστάσεις και προορισμούς, ενώ δεν εισπράττει εισιτήριο σε όσους θέλουν να μπουν στο αεροπλάνο μαζί μου και να απογειωθούμε.

Καλοτάξιδη»

Ωράριο λειτουργίας

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 12.00 – 21.00

Τετάρτη, Σάββατο 12.00 – 15.00

Gallery Genesis

Χάρητος 35, Αθήνα

ARTIVISM: The Power of Art for Social Transformation είναι μια ανεξάρτητη πρωτοβουλία που υποστηρίζεται από το Sing for Hope, το Πανεπιστήμιο Adelphi (ένα από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια της Αμερικής με έτος ίδρυσης το 1863) και τη Βιβλιοθήκη Gottesman, Teachers College-Columbia University. Φιλοξενεί εβδομαδιαίες παρουσιάσεις από καλλιτέχνες και οργανισμούς σε όλο τον κόσμο που στοχεύουν να εμπνεύσουν την κοινωνική αλλαγή μέσω της δύναμης της τέχνης.

Σε μια από αυτές τις παρουσιάσεις στις οποίες φιλοξενήθηκε ο διεθνής Έλληνας εικαστικός, Γιάννης Καμίνης, ο εκπαιδευτικός και διοργανωτής ομαδικών εικαστικών εκθέσεων, Δημήτρης Λαζάρου, παρουσιάζει την πολιτιστική του ιστοσελίδα www.art-profiles.net και ξεκινά η επιτυχημένη και στενή συνεργασία του με την ανεξάρτητη πρωτοβουλία – οργάνωση ARTIVISM και τη συνιδρύτρια της, Argie Moutafis Agelarakis.

Η Argie Moutafis Agelarakis διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Adelphi και στη Σχολή Εικαστικών Τεχνών, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου στο The Centre for the Women of New York (CWNY), μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και Συντονιστής Εργαστηρίου με το Felicia's Promise και μέλος του διοικητικού συμβουλίου στην The Hellenic Women's Alliance. Ελπίζει να εμπνεύσει την αλλαγή μέσω των τεχνών για μια πιο δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία, δημιουργώντας προγράμματα και ευκαιρίες δικτύωσης για τους μαθητές της και τα μέλη της κοινότητας. Αντλώντας από την εμπειρία της στην αρχαιολογία, την ανθρωπολογία και την τέχνη, έχει αναπτύξει μαθήματα τεχνικού σχεδίου στην αρχαιολογία και την εγκληματολογία, την επιστημονική εικονογράφηση, τον πολιτισμό τροφίμων και την τέχνη, την εθνοβοτανική, τα οφέλη των προγραμμάτων τέχνης στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης και μαθήματα που εξερευνούν τη σχέση τέχνης και επιστήμης.

Πρόκειται για μια μεγάλη ευκαιρία μέσα από τρεις ομαδικές εικαστικές εκθέσεις με Παγκόσμια μηνύματα και έργα 183 σύγχρονων Ελλήνων και Κύπριων εικαστικών να ταξιδέψει η Ελληνική Τέχνη και να παρουσιαστεί μέσω video και σύγχρονων ψηφιακών μεθόδων σε επιλεγμένους χώρους στη Νέα Υόρκη, στα πλαίσια μιας πολύπλευρης εκδήλωσης – έκθεσης με θέμα ART FOR A PURPOSE (Τέχνη για ένα σκοπό).

Οι τρεις ομαδικές εικαστικές εκθέσεις που έχει οργανώσει ο Δημήτρης Λαζάρου είναι:

WOMAN EVOLUTION 200 – Διαδικτυακή έκθεση που πραγματεύεται την εξέλιξη της θέσης της Γυναίκας από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 έως σήμερα. Στο επίσημο βίντεο της έκθεσης η Ελληνική Γλώσσα συμπορεύεται με την Τέχνη των Εικαστικών μέσα από τις απαγγελίες ποιημάτων σημαντικών Ελλήνων ποιητών από τη βραβευμένη σκηνοθέτιδα – ηθοποιό, Μαρία Κατσιώνη και τη χορογράφο - ηθοποιό, Γεωργία Καραμέρου,

CHILDREN have the right NOT to remain silent – Έκθεση που είχε παρουσιαστεί στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή και το θέμα της αφορούσε τα δικαιώματα των παιδιών,

NOT ASHAMED OF MY BODY SHAPE – Έκθεση που παρουσιάστηκε πρόσφατα στον Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο και αφορούσε το διεθνές πλέον φαινόμενο του BODY SHAMING, στέλνοντας το ηχηρό μήνυμα ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ και ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ για ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.

Τα επίσημα βίντεο των δύο τελευταίων εκθέσεων συνοδεύονται από τη μουσική του βραβευμένου διεθνώς, δημιουργού ηλεκτρονικής μουσικής TASOS P. (Τάσος Πέτσας).

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν ήδη τα πρώτα εγκαίνια των εκδηλώσεων της ARTIVISM στο ARTS PERFORMING CENTER, το εντυπωσιακό κτίριο για τις Τέχνες του πανεπιστημίου ADELPHI στη Νέα Υόρκη (18/4 - 23/5), ενώ ακολουθούν εκθέσεις στη βιβλιοθήκη GOTTESMAN – TEACHER COLLEGE – COLUMBIA UNIVERSITY (6/5 – 23/6), στο CENTER for the WOMEN of NEW YORK - Κέντρο για τις Γυναίκες της Νέας Υόρκης (7 – 21/5) και στο Προξενείο της COSTA RICA.

Παράλληλα όλο τον Μάιο και τον Ιούνιο, η πολιτιστική ιστοσελίδα του Δημήτρη Λαζάρου, www.art-profiles.net , θα φιλοξενεί τα video των τριών ομαδικών εκθέσεων που αναφέρθηκαν αλλά και τα έργα καλλιτεχνών από διαφορετικές μορφές Τέχνης που παρουσιάζονται μέσω της ARTIVISM στους παραπάνω επιλεγμένους χώρους.

Μπορείτε να επισκεφτείτε το παρακάτω link και να οδηγηθείτε στον κόσμο της ARTIVISM: The Power of Art for Social Transformation και του στόχου της να εμπνεύσει την κοινωνική αλλαγή μέσω της δύναμης της Τέχνης:

https://www.art-profiles.net/452133983

Σελίδα ARTIVISM: The Power of Art for Social Transformation στο Facebook: https://facebook.com/artivismforsharedhumanity

Σελίδα ARTIVISM: The Power of Art for Social Transformation στο Instagram:

https://www.instagram.com/artivism4sharedhumanity/?hl=el

Τα επίσημα βίντεο των τριών Ελληνικών ομαδικών εκθέσεων που παρουσιάζονται μέσω ARTIVISM: The Power of Art for Social Transformation μπορείτε να τα δείτε στα παρακάτω links στο YouTube:

WOMAN EVOLUTION 200

https://www.youtube.com/channel/UC2mSV1Spuy5aYfyo4WLLhgg

CHILDREN have the right NOT to remain silent https://www.youtube.com/watch?v=vGHpm2r7zFU

NOT ASHAMED OF MY BODY SHAPE

https://www.youtube.com/watch?v=Yi_qQn12Ypo&t=12s

«Δεν είναι ανάγκη πλέον να κρυφθώ / Είμαι στην Άνδρο». «Κρατώ στο χέρι μου ένα κογχύλι και λέγω μέσα μου Άνδρος-Υδρούσα. [. . .] Είμαι ταξιδευτής και επιστροφεύς. Φέρνω στην Άνδρο το παιδί μου. Το όνομά του είναι Λεωνίδας. Είναι γερό και πράο. Η ημέρα είναι πανηγυρική. Ο ήλιος λάμπει. Ο αήρ μυρίζει από ανθούς πορτοκαλιάς και λεμονιάς. Το πέλαγος φρικιά. Κορυδαλλοί διασχίζουν τον αιθέρα. Η νήσος αγάλλεται. Η καρδιά μου σκιρτά. Εις την ψυχήν μου τρίζουν και ηχούν βοερά πτερά μεγάλων αρχαγγέλων. Αίφνης από τα σπλάχνα μου ανέρχεται μία φωνή και μέσα σε φως απόλυτον κραυγάζω.: «Άνδρος-Υδρούσα, Χαίρε!»

Στην Υδρούσα (μια από τις αρχαίες ονομασίες της Άνδρου), στην Άνδρο που σύµφωνα µε τον Ανδρέα Εµπειρίκο είναι «η νήσος η έκπαγλος, η βασιλίς του Αιγαίου… η ωραιοτέρα όλων του κόσµου», στην Άνδρο με τα άφθονα νερά, τα  ψηλά δέντρα και τις πολλές και όμορφες παραλίες ταξιδεύει η Τέχνη 40 αξιόλογων, σύγχρονων εικαστικών, δημιουργώντας με τα έργα τους μια ξεχωριστή πηγή Τέχνης σε ένα νησί που πέραν της αρχοντιάς του έμαθε από νωρίς να αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα της Τέχνης και να τη στηρίζει.

Η ομαδική εικαστική έκθεση ΥΔΡΟΥΣΑ – πηγή Τέχνης σας καλεί να επισκεφτείτε τον όμορφο και φιλόξενο χώρο τέχνης Αδαμαντία στο Νειμποριό της Άνδρου στον οποίο φιλοξενούνται έργα 40 σύγχρονων εικαστικών που αναδεικνύουν τη σύγχρονη εικαστική σκηνή στην Ελλάδα που ανθεί παρά τις αντιξοότητες των τελευταίων ετών.

Η έκθεση εγκαινιάζεται το Σάββατο, 31 Ιουλίου στις 8μ.μ. και διαρκεί έως το Σάββατο, 14 Αυγούστου. Είναι επισκέψιμη καθημερινά και τα Σαββατοκύριακα σε όλη τη διάρκειά της, ενώ η είσοδος στην έκθεση είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ. Για το concept της έκθεσης υπεύθυνος είναι ο Δημήτρης Λαζάρου και η πολιτιστική του ιστοσελίδα www.art-profiles.net Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Conti (Kiki Counduros) – Helen Mudie Ioannidou – Mike Vira – Nikolas Karathanasis – Aikaterini Kondyli – Γιώτα Αγγελοπούλου – Αναστασία Ανθρακοπούλου – Έλενα Αρσενίδου – Φανή Γαβαλά – Ματίνα Γιάγκα – Σωτήρης Γιολδάσης – Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου – Βάσια Κακαβούλη – Γιάννης Καμίνης – Μιράντα Κατσίφα – Γεωργία Κοκκίνη – Κωνσταντίνος Κοτρότσιος – Αλεξία Κουδιγκέλη – Μίνα Κουζούνη – Λίνα Κουντουράκη – Μαρίνα Κορέλλη – Βάσια Μουστάκα – Αθανασία Νούνη – Γιώργος Ντέρος – Πόπη Παλατιανού – Αριστέα Παναγιωτακοπούλου – Μαριέττα Παπαγεωργίου – Θεοδοσία Παπαδοπούλου – Αγγελική Παπακωνσταντίνου – Δώρα Πασαλόγλου – Λίνα Ρωμανού – Αναστασία Ζωή Σουλιώτου – Κατερίνα Σωρούλα – Μανταλένα Τάνη – Γιάννης Τζομάκας – Ξανθή Τσαλούπη – Κατερίνα Χατζή – Γιώργος Χουντάλας – Αριστείδης Χρυσανθόπουλος - Ελένη Κύρου Τσακάλου 

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Διάρκεια έκθεσης: 31 Ιουλίου – 14 Αυγούστου 

Concept – Οργάνωση - Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου – email: repdla@hotmail.com // dimitriolazarou@gmail.com 

Χώρος Τέχνης Αδαμαντία – Adamantia Art Space 

Νειμποριό - Άνδρος 

Τηλ: 22820 22324 

email: piat967@gmail.com Instagram: adamantia_art_space 

Facebook: Αδαμαντια, χωρος τεχνης και μαθησης 

Ημέρες και Ώρες λειτουργίας Δευτέρα έως Κυριακή: 11:00 – 14:00 & 20:00 – 23:00 

Το Σάββατο, 31 Ιουλίου, ημέρα ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ, η έκθεση λειτουργεί από τις 20:00 

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Σε ένα προσωπικό και αμφιλεγόμενο εικαστικό ημερολόγιο, μετέτρεψε ένα περιοδικό μόδας η Ιταλίδα καλλιτέχνις Naomi Vona. Η ιδέα πίσω από το «Selling Lies: A Cynical Lifestyle Magazine» ήταν να δημιουργήσει μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των -χωρίς νόημα- διαφημίσεων και της προσωπικής της άποψης για τη βιομηχανία μόδας και να ορίσει τον εαυτό της ως «παράσιτο αρχείων, χωρίς κακές προθέσεις».

Το «Selling Lies» είναι ένα εικαστικό πρότζεκτ, το οποίο γεννήθηκε πριν τέσσερα χρόνια, όταν η -με έδρα το Λονδίνο- καλλιτέχνις αποφάσισε να ανταποκριθεί θετικά στην πρόσκληση του Instagram για συμμετοχή στο «100 Days Project».

Στα πρότζεκτ της, η Naomi Vona προχωρά σε συγκερασμό διαφόρων τεχνικών, όπως φωτογραφία, κολάζ, εικονογράφηση, τροποποιώντας vintage και σύγχρονες φωτογραφίες για να δώσει νέα ερμηνεία των πρωτότυπων. Στοιχεία-κλειδιά του «Selling Lies» είναι, πέραν των έντονων χρωμάτων και μοτίβων, το υποσυνείδητό της και η ιστορία της ζωής της.

Τον πλούτο που συναντάμε σε  κουλτούρες στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου εξερευνά η ψηφιακή έκθεση «Culture Gate to Japan», που είναι επισκέψιμη ως τον Σεπτέμβριο.

Σε αεροδρόμια σε όλη τη χώρα, 29 δημιουργοί από τομείς τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους όπως τέχνες, διασκέδαση, animation και μάνγκα επανερμηνεύουν, μέσα από μια σειρά ψηφιακών εκθέσεων, τις πλούσιες πολιτιστικές πηγές της κάθε περιοχής. Οι επισκέπτες στις πύλες της χώρας μπορούν να απολαύσουν τα έργα δια ζώσης ή να τα θαυμάσουν ψηφιακά από οπουδήποτε κι αν βρίσκονται (https://culture-gate.jp/ ).

Στο Chubu Centrair International Airport, o Yusuge Shigeta «ζωντάνεψε» το ιστορικό παραβάν της δεκαετίας του 1700, στο οποίο απεικονίζεται η μεγάλης σημασίας μάχη της Σεκιγκαχάρα -το έργο βρίσκεται στο Μουσείο Ιστορίας της Οζάκα.

Από τη μάχη της 21ης Οκτωβρίου του 1600 αναδείχθηκε κυρίαρχος ο Οίκος Τοκουγκάουα, δόθηκε τέλος στους ατέρμονους πολέμους που σπάραζαν τη χώρα και η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Έντο, το κατοπινό Τόκιο. Με χρήση pixel animation, το έργο «ζωντανεύει» ενώ εμφανίζονται και λεπτομέρειες του φυσικού περιβάλλοντος.

Στο Fukuoka Airport, οι καλλιτέχνες Mirai Mizue και Macoto Murayama επανερμηνεύουν στα έργα τους την ποικιλία μοτίβων που απαντώνται στις τεχνουργίες της νήσου Κιουσού -κεραμικά rom arita-yaki, υφαντά hakata-ori και χαραγμένο γυαλί satsuma kiriko. Στο Naha Airport, στο αρχιπέλαγος της Οκινάουα, ο εικονογράφος nuQ δημιούργησε μια καθηλωτική τοιχογραφία συνδυάζοντας μοτίβα από το ιστορικό κάστρο Shujiro –που κάηκε εν μέρει το 2019 και οι εργασίες αποκατάστασής του θα ολοκληρωθούν το 2026, με καράτε της σχολής του πάλαι ποτέ τοπικού βασιλείου Ριουκίου και σημερινούς τουρίστες.

Υπό την επίβλεψη της Paola Antonelli -επικεφαλής επιμελήτριας του MoMA στους τομείς Αρχιτεκτονική και Ντιζάιν, τα έργα που παρουσιάζονται στα αεροδρόμια Haneda και Narita του Τόκιο θέλουν να εξερευνήσουν την ιδέα του οράματος από το παρελθόν στο μέλλον και τον ρόλο της ως θεμέλιο της ιαπωνικής κουλτούρας. Πρόκειται για έξι βίντεο από έξι διαφορετικούς καλλιτέχνες, τους Acky Bright, Jun Inoue, Sachiko Kodama, Mariko Mori, Monika Mogi και PARTY. Η εγκατάσταση στο Kansai International Airport -το οποίο είναι η πύλη προς Οζάκα και Κιότο, εστιάζει στο θέμα της ζωής. Οκτώ καλλιτέχνες μάνγκα δημιούργησαν τοιχογραφίες αναδεικνύοντας τη μοναδική κουλτούρα κάθε μιας από τις οκτώ περιοχές εκεί, αλλά και την αρμονική συνύπαρξη με τη φύση.

Το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (The Metropolitan Museum of Art‎) της Νέας Υόρκης έχει σήμερα την τιμητική του, αφού η Google του αφιερώνει το σημερινό της doodle, με αφορμή τη συμπλήρωση 151 χρόνων από την ίδρυσή του.

Το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης ιδρύθηκε το 1870 από μια ομάδα Αμερικανών πολιτών -επιχειρηματίες και χρηματοδότες, καθώς και κορυφαίους καλλιτέχνες και στοχαστές της εποχής- που ήθελαν να δημιουργήσουν ένα Μουσείο για να φέρουν την Τέχνη και την Παιδεία στον αμερικανικό λαό.

Από εκείνη την ημέρα το 1870, το Μουσείο αναγνωρίστηκε επίσημα και, αμέσως μετά, απέκτησε το πρώτο του έργο τέχνης που ήταν μια ρωμαϊκή σαρκοφάγος.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο Μουσείο τέχνης της Νέας Υόρκης, με μια μόνιμη συλλογή που αριθμεί πάνω από 1,5 εκατομμύριο αντικείμενα, τα οποία εκτείνονται σε περισσότερα από 5.000 χρόνια Ιστορίας και προέρχονται από σχεδόν κάθε γωνία του πλανήτη.

Μερικά από τα έργα του Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης απεικονίζονται στο Google Doodle, συμπεριλαμβανομένου ενός βυζαντινού ψηφιδωτού δαπέδου από το 500-550 μ.Χ., της πανοπλίας του Γερμανού αυτοκράτορα Φερδινάνδου Α' από τον 16ο αιώνα, μιας περίπλοκης παραδοσιακής φορεσιάς των Λακότα και της ζωγραφιάς με τίτλο «Αυτοπροσωπογραφία» του Σάμουελ Τζόζεφ Μπράουν Τζούνιορ από τη δεκαετία του 1940.

Το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, γνωστό και αναφερόμενο συνήθως ως The Met, είναι ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα Μουσεία τέχνης στον κόσμο. Ιδρύθηκε το 1872 και βρίσκεται στην 5η Λεωφόρο στο Μανχάταν.

Οι συλλογές του περιέχουν περισσότερα από δύο εκατομμύρια έργα τέχνης και περιλαμβάνουν ξεχωριστούς τομείς Ελληνορωμαϊκής, Μεσαιωνικής, Ισλαμικής, Ασιατικής και σύγχρονης τέχνης, καθώς και φωτογραφιών, ενδυμάτων, όπλων και πανοπλιών και μουσικών οργάνων.

Ένας σπάνιος πίνακας του 1887 του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, που είχε παραμείνει σε ιδιωτική συλλογή για πάνω από 100 χρόνια, δημοπρατήθηκε από τον Sotheby’s στο Παρίσι, σε τιμή 13.1 εκατομμυρίων ευρώ.

Το έργο, που φέρει τον τίτλο «Scène de rue à Montmartre (Impasse des deux frères et le Moulin à Poivre)» – Σκηνή δρόμου στη Μονμάρτρη, παρουσιάστηκε πριν τη δημοπρασία, για πρώτη φορά δημοσίως στο Άμστερνταμ, το Χονγκ Κονγκ και το Παρίσι.

Η αρχική εκτίμηση για την πώληση του πίνακα, ο οποίος παρουσιάστηκε από τον Sotheby’s σε συνεργασία με τον γαλλικό Οίκο δημοπρασιών Mirabaud Mercier, κυμαινόταν στα 5 με 8 εκατομμύρια ευρώ. Απεικονίζεται σε αυτόν, ο μύλος Moulin de la Galette στη Μονμάρτρη και δημιουργήθηκε την περίοδο που ο Βίνσεντ ζούσε μαζί με τον αδελφό του, Τέο, στη γαλλική πρωτεύουσα.

«Πολύ λίγοι πίνακες από την περίοδο της Μονμάρτρης του Βαν Γκογκ παραμένουν σε ιδιωτικά χέρια, με την πλειονότητα να αποτελούν σήμερα μέρος των συλλογών φημισμένων Mουσείων σε όλον τον κόσμο» επεσήμαναν, σε σχετική ανακοίνωση, οι Aurélie Vandevoorde και Etienne Hellman, επικεφαλής διευθυντές του τμήματος Ιμπρεσιονιστικής και Μοντέρνας Τέχνης του Sotheby’s στη Γαλλία.

«Η εμφάνιση στην αγορά ενός έργου τέτοιου διαμετρήματος, και από τέτοια εμβληματική σειρά έργων, είναι αναμφισβήτητα σπουδαίο γεγονός, και ευκαιρία, τόσο για τους συλλέκτες όσο και για την αγορά τέχνης, ευρύτερα».

«Τη στιγμή που τα μάτια μας αντίκρισαν τον πίνακα για πρώτη φορά, μας αιχμαλώτισε αμέσως» δήλωσαν, σε ανακοίνωση Τύπου, οι Claudia Mercier και Fabien Mirabaud, του γαλλικού Οίκου δημοπρασιών. Η επανεμφάνιση του «Scène de rue à Montmartre» δεν είναι η μόνη πρόσφατη σημαντική είδηση όσον αφορά έργα του Βαν Γκογκ.

Στις αρχές Φεβρουαρίου, γνωστοποιήθηκε ότι ο Οίκος Christie’s θα δημοπρατήσει τον Μάρτιο στη Νέα Υόρκη ένα σπάνιο πορτρέτο, το «La Mousmé», έργο του 1888.

Ο KAWS ή κατά κόσμον Μπράιαν Ντόνελι που διάλεξε το καλλιτεχνικό του όνομα επειδή τους άρεσαν τα γράμματα αυτής της λέξης όπως τα έβλεπε στον τοίχο, είναι ένα φαινόμενο, ο «εφευρέτης» μια ποπ φιγούρας, ενός «COMPANION» που έχει γίνει ένα από τα πιο διάσημα σύγχρονα έργα, άμεσα αναγνωρίσιμο και σαν εμπορικό σήμα. Η τιμή του δείχνει ότι μπορεί να είναι και έργο τέχνης και απλώς ένα παιχνίδι αφού μπορείς να το βρεις από δέκα δολάρια σε μπλούζες, μπρελόκ, κούπες ή να αγοράσεις ένα σε δημοπρασία έναντι οκταψήφιου αριθμού. Ένα γιγαντιαίο φουσκωτό «COMPANION» έχει κοσμήσει μια λίμνη στη Σεούλ, ένα άλλο το Victoria Harbour του Χονγκ Κονγκ κατά τη διάρκεια της Art Basel και ένα όμοιό του φουσκωτό και ιπτάμενο, την παρέλαση της Ημέρας των Ευχαριστιών του Macy's στη Νέα Υόρκη, με προκατόχους του φουσκωτά «σύμβολα» της Αμερικής, τον Σνούπι ή τον Σούπερμαν. Αν αυτό σημαίνει κάτι, είναι πως το έργο του KAWS είναι άμεσα αναγνωρίσιμο και όσο και να μη το παραδέχεται ο κόσμος της τέχνης, η θερμή συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα, θυμίζει μια παλιότερη γύρω από το έργο του Κιθ Χάρινγκ.

Πριν από είκοσι χρόνια πάτησε το πόδι του στην Ιαπωνία, τη χώρα- μήτρα των μάνγκα και των εμβληματικών νέων εικόνων της ποπ κουλτούρας, καλεσμένος της εταιρείας Bounty Hunter, ενός γίγαντα στην κατασκευή παιχνιδιών και των streetwear ενδυμάτων. Δημιούργησε το πρώτο «COMPANION» σε 500 αντίτυπα τα οποία εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη μαζική του πώληση και έκτοτε δε σταμάτησε Η επαναλαμβανόμενη φιγούρα του KAWS είναι ο χειρότερος εφιάλτης για πολλούς κριτικούς που βέβαια υπερασπίζονται το έργο του Κουνς για παράδειγμα ή του Γουόρχολ για τα πολλαπλά που έχουν παράξει και του Κίθ Χάρινγκ και του Μπασκιά για την παρουσία τους στο δρόμο, αλλά με το COMPANION δεν έχουν αποφασίσει αν είναι παιχνίδι ή τέχνη και ο δημιουργός του «αληθινός καλλιτέχνης».

Όσο για τις τιμές των μοναδικών έργων του; Είναι στον «ουρανό» με το Artnet Intelligence Report του 2019 να αναφέρει ότι τον Νοέμβριο του 2018, πέντε κομμάτια του KAWS πουλήθηκαν για περισσότερο από 1 εκατομμύριο δολάρια και κατά τη διάρκεια του έτους η δουλειά του «έπιασε» πάνω από 33,8 εκατομμύρια δολάρια σε δημοπρασίες. Όσο για τη δημοφιλία του στα σόσιαλ μίντια που έχει υπάρξει ένας μεγάλος παράγοντας στην κατακόρυφη άνοδό του στον κόσμο της τέχνης, υπάρχουν περισσότερες από 900.000 αναρτήσεις με το hashtag #kaws στο Instagram, κάτι που συνδέεται με την άμεση αντίδραση του κοινού όταν δει ένα αναγνωρίσιμο έργο του αλλά και τη καταγωγή του από την street art.

Το Μουσείο του Μπρούκλιν πολύ έξυπνα αποφεύγει τις βαρύγδουπες αναλύσεις του έργου του, κλείνοντας το μάτι στους επισκέπτες και λέγοντας «μπορείτε να πάρετε στα σοβαρά τον KAWS αν θέλετε, αλλά όχι και πολύ σοβαρά». Οι σκεπτικιστές κατηγορούν αυτού του είδους την τέχνη σαν σύμπτωμα της γενικότερης «κατάθλιψης» του πολιτισμού, κάτι που ηχεί και λίγο βαρύγδουπα σήμερα που υπάρχουν χιλιάδες μουσεία και γκαλερί που μπορούν να τολμήσουν να προτείνουν καλύτερους, πιο αξιόλογους καλλιτέχνες.

Το Μουσείο απλώς ακολουθεί μια παράδοση με τα καρτούνς να έχουν περάσει τις πόρτες των μουσείων όπως τα Στρουμφ και η οικογένεια Σίμπσον. Στο μουσείο του Μπρούκλιν για παράδειγμα υπάρχουν νέα έργα επαυξημένης πραγματικότητας, που επιτρέπουν στους επισκέπτες να αλληλεπιδρούν με τα γλυπτά του χρησιμοποιώντας τα smartphone τους για να δημιουργήσουν τη δική τους εμπειρία.