AthensIn: fotografia

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα fotografia. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Φωτογραφίες από τον υπέροχο κόσμο της Δράμας στο Μουσείο Μπενάκη της Αθήνας

Με τίτλο «Φωτογραφίες της Δράμας και του υπέροχου κόσμου της», μια διαφορετική έκθεση φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138), η οποία θα διαρκέσει έως την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019.

Η Δράμα, η σιωπηλή και απόμερη πρωτεύουσα, καθώς και ολόκληρος ο ομώνυμος νομός της Ανατολικής Μακεδονίας, αναδεικνύεται όχι μόνο σε «βιότοπο» ιστορικής μνήμης αλλά και σε υπόδειγμα ευτοπίας για κάθε μορφή ζωής ως κέντρο ιδιάζουσας βιοποικιλότητας.

Αυτή την πραγματικότητα τεκμηριώνει το ομώνυμο λεύκωμα και η έκθεση -επιλεγμένου από το λεύκωμα- φωτογραφικού υλικού, που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, σε επιμέλεια του Άρη Θεοδωρίδη.

Ασφαλώς, οι εικόνες δεν απευθύνονται παρά μόνο στην όραση και δεν εξαντλούν την πολυαισθητηριακή απόλαυση που μπορεί να αποκομίσει κανείς από την άμεση επαφή με τον τόπο, την ιστορία του, τους ανθρώπους, τη φύση, τα ζώα και τα φυτά του. Μπορούν, ωστόσο, να λειτουργήσουν ως μία εξαιρετική πρώτη γνωριμία με μια απροσδόκητα πανέμορφη περιοχή που, παρά τις προνομιακές της ιδιαιτερότητες, έχει μείνει έξω από τις στοχεύσεις της επίσημης στρατηγικής τουριστικής προβολής και αξιοποίησης.

Και όμως, η Δράμα –πόλη και νομός– έχει τεράστια, αν και εν πολλοίς άγνωστη, συμβολή στην ιστορία, τον πολιτισμό, την οικονομία, τον αθλητισμό και τον οικολογικό πλούτο της Ελλάδας.

Είναι τόπος που η προσέγγισή του προϋποθέτει γνώση, σεβασμό και αγάπη για κάτι που είναι διαχρονικά ωραίο και αυθεντικό και ως εμπειρία απολαυστικό και αλησμόνητο. Οι εικόνες, δίνουν απλώς μια ιδέα.

Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη & Κυριακή, 10:00 -18:00 / Παρασκευή & Σάββατο 10:00 - 22:00

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Έκθεση φωτογραφίας στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών

Η έκθεση «Ελληνικές θάλασσες, ένα φωτογραφικό ταξίδι μέσα στον χρόνο» μέσα από τα φωτογραφικά αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, με θέμα την ελληνική θάλασσα, όπως έχει απαθανατιστεί από γνωστούς αλλά και ερασιτέχνες φωτογράφους, στο πέρασμα των αιώνων, φιλοξενείται στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, στον εκθεσιακό χώρο «Τέχνη & Πολιτισμός» (επίπεδο αφίξεων - έξοδος 1), με ελεύθερη πρόσβαση για το κοινό, έως τις 31 Δεκεμβρίου.

Στο πέρασμα των αιώνων, η ελληνική θάλασσα, άρρηκτα δεμένη με την ιστορία του τόπου και με τη ζωή των κατοίκων του, δεν έπαψε να εμπνέει ποιητές και καλλιτέχνες. Μετά την εφεύρεση της φωτογραφίας στα μισά περίπου του 19ου αιώνα και ως σήμερα, στις ζωγραφικές αναπαραστάσεις του ελληνικού θαλασσινού τοπίου προστέθηκαν αναρίθμητες φωτογραφικές εικόνες του ίδιου θέματος.

Οι φωτογραφίες της έκθεσης είναι χωρισμένες σε τέσσερεις χρονολογικές ενότητες και αναδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες φωτογράφοι, αλλά και οι ξένοι συνάδελφοί τους που επισκέφτηκαν ή έζησαν μεγάλα χρονικά διαστήματα στη χώρα, προσέγγισαν και ερμήνευσαν τις ελληνικές θάλασσες από τα μέσα του 19ου αιώνα έως τα τέλη του 1970.

Κριτήριο αξιολόγησης κάθε επιλεγμένου θέματος υπήρξε, αφενός, το καθαρά φωτογραφικό του ενδιαφέρον σε σχέση με την εξέλιξη του μέσου και τη διαδοχή των καλλιτεχνικών ρευμάτων στην πορεία της φωτογραφίας, αφετέρου η αντιπροσωπευτική του θέση μέσα στο ιστορικό, ιδεολογικό και αισθητικό πνεύμα της εποχής του.

Αν και η θεματογραφία των εικόνων δεν καθόρισε από μόνη της την επιλογή τους, εντούτοις μέσα από τον πλούσιο οπτικό θησαυρό που συγκεντρώθηκε ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει

τη σχέση των ανθρώπων με τη θάλασσα, τον τρόπο ζωής στις παραθαλάσσιες και νησιωτικές περιοχές, την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας καθώς και τον περίπλου των ελληνικών νησιών από τους πρώτους περιηγητές έως τον μαζικό τουρισμό.

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Άγνωστες φωτογραφίες από τα ταξίδια της Joan Leigh Fermor στην Ελλάδα

Τα φωτογραφικά αρχεία του Μουσείου Μπενάκη σε συνεργασία με το Paddy & Joan Leigh Fermor Arts Fund παρουσιάζουν μια έκθεση αφιερωμένη στη φωτογράφο Joan Leigh Fermor, σύζυγο του συγγραφέα Paddy Leigh Fermor, φέρνοντας, για πρώτη φορά, το ελληνικό κοινό σε επαφή με άγνωστες φωτογραφίες της από τα ταξίδια της στην Ελλάδα.

Η έκθεση με τίτλο «Joan Leigh Fermor. Φωτογράφος και αγαπημένη» που πραγματοποιείται στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού (Κουμπάρη 1, Κολωνάκι) και θα διαρκέσει έως τις 21 Οκτωβρίου, περιλαμβάνει 146 φωτογραφίες από τη δεκαετία του ’40 μέχρι τη δεκαετία του ’60, στην πλειοψηφία τους ασπρόμαυρες.

Ο Paddy και η Joan μοιράστηκαν τη ζωή τους, κυρίως στην Ελλάδα, ως εραστές και ως φίλοι. Εκείνη φωτογράφος και εκείνος συγγραφέας, απολάμβαναν ισότιμη αναγνώριση ως καλλιτέχνες. O ζωγράφος και φίλος της John Craxton γράφει για αυτήν: «Όπως όλοι οι αξιολάτρευτοι άνθρωποι, η Joan Leigh Fermor είχε στη φύση της κάτι το αινιγματικό, στοιχείο το οποίο σε συνδυασμό με την εξαίσια εξωτερική της εμφάνιση την καθιστούσε μια πολύ σαγηνευτική παρουσία».

H Joan χρησιμοποιούσε φωτογραφική μηχανή Rolleiflex με τετράγωνα αρνητικά μεγέθους 6x6. Εξαίρεση αποτελούν οι φωτογραφίες που πραγματοποίησε στην Καρδαμύλη. Δεν εκτύπωνε ούτε επεξεργαζόταν τις φωτογραφίες της. Κατέγραφε τις τοποθεσίες των φωτογραφιών σε λυτές καρτέλες από κοντάκτ, αν και σε αρκετές από αυτές δεν αναφέρεται ο τόπος. Οι πρώτες της φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στην Αγγλία, στα περιοδικά Architectural Review και Horizon.

Η Joan, από πολλούς, θεωρείται μια από τις καλύτερες ερασιτέχνες φωτογράφους στην Αγγλία. Στη δεκαετία του ’30 ασχολήθηκε, κυρίως, με την αρχιτεκτονική φωτογραφία και με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου συμμετείχε στην προσπάθεια καταγραφής των κτηρίων εθνικής σημασίας που είχαν υποστεί ζημιές. Οι φωτογραφίες της με τα κατεστραμμένα από τον πόλεμο κτήρια, δύο από τις οποίες παρουσιάζονται στην έκθεση, συμβολίζουν αδήριτα τον σκοτεινό και ρημαγμένο κόσμο που θα άφηνε πίσω του.

Με αφορμή μια σειρά διαλέξεων του Paddy, ως εργαζόμενου του Βρετανικού Συμβουλίου, στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ’40, η Joan ταξίδεψε μαζί του και ξεκίνησε να δημιουργεί το τεράστιο αυτό αρχείο θαυμάσιων φωτογραφιών που με εξαίρεση αυτές που δημοσιεύτηκαν στα

βιβλία του Paddy για τη Μάνη και τη Ρούμελη, οι υπόλοιπες παρέμεναν μέχρι σήμερα άγνωστες. Τα ταξίδια συνεχίστηκαν και τη δεκαετία του ’50, με τον Paddy να κρατάει σημειώσεις για τα βιβλία που θα έγραφε αργότερα και τη Joan να φωτογραφίζει την ελληνική ύπαιθρο και τους ανθρώπους της. Πολλές από τις φωτογραφίες εικονίζουν τον Paddy, ενώ μια σειρά από αυτές αφορά μια κρουαζιέρα του ζεύγους Fermor στην Ελλάδα μαζί με τον John Craxton, την Margot Fonteyn και τον Freddy Ashton.

Ο Paddy και η Joan αγοράζουν τη δεκαετία του ’60 ένα κτήμα στην Καρδαμύλη της Μάνης, το οποίο θα μετατρέψουν σε ένα υπέροχο σπίτι και θα δωρίσουν αργότερα στο Μουσείο Μπενάκη. Η Joan, αν και είχε πάψει να φωτογραφίζει, πραγματοποιεί μια σειρά φωτογραφιών που αποτυπώνει όλη την πορεία των επισκευών μέχρι την ανέγερση του σπιτιού. Μια επιλογή από τις πολυάριθμές αυτές φωτογραφίες παρουσιάζεται στην έκθεση.

Δευτέρα 7 Μαΐου 2018

Ντροπή: Έκθεση φωτογραφίας στο Vault

Πρόκειται για ένα Project από 8 εκθέσεις φωτογραφίας εμπνευσμένες από τον Κύκλο των Συναισθημάτων, που περιλαμβάνει τα 8 βασικά συναισθήματα που καθορίζουν τη ζωή και την πορεία των ανθρώπων.

Πως αποτυπώνονται η Χαρά, η Θλίψη, η Αγάπη, η Αηδία, ο Φόβος, ο Θυμός, η Έκπληξη και η Ντροπή του σύγχρονου Έλληνα; Πως μπορούν να γίνουν πηγή έμπνευσης τα συγκεκριμένα συναισθήματα σε έναν καλλιτέχνη που ζει στην Ελλάδα;

Με τι χαιρόμαστε, τι μας προξενεί θλίψη, τι αγαπάμε, τι μας αηδιάζει, τι μας φοβίζει, τι μας θυμώνει, τι ακόμη μπορεί να μας εκπλήξει και με τι ντρεπόμαστε στην χώρα μας σήμερα;

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ

Μπάμπης Αεράκης, Γεωργία Αντωνοπούλου, Γιώργος Αργυρόπουλος, Ιωάννης Βλαχιώτης, Ευάγγελος Γουβέλης, Λίντα Ζοίτζε, Κωνσταντίνος Ιωάννου, Εύα Ζαμπετάκη-Καλύβη, Νικόλαος Κάρμαν, Κατερίνα Κασιδιάρη, Χρήστος Κατσίνης, Νίκος κιχεμ, Κωνσταντίνος Κρίτσαλος, Γεώργιος Μακρίδης, Βαγγέλης Μακρυγιάννης, Κωνσταντίνος Μητροβγένης, Άγγελος Μπαράι, Νίκος Μπίμπιζας, Πέννυ Ορφανού, Στέφανος Παπαζαπραΐδης, Μαρία Παπαναστασίου, Ευγενία Παππά, Κατερίνα Παυλιδάκη, Κατερίνα Πουλέα, Νικόλας Πουρλιάρος, Στέλλα Πυλαρινού, Βασιλική Σφήκα, Γεωργία Τσόκου, Παναγιώτης Φελούκας, Στέλιος Χαραλαμπάκης, Μαρία Χατζημηνά, Χρήστος Χήρμπος, Βασιλική Χίου, Αννίτα Χριστοφίδου

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία: Από: 08/05/2018 Εως: 15/05/2018

Εγκαίνια: Τρίτη 8 Μαίου στις 8:00 μμ

Τοποθεσία:Πολυχώρος Vault, Μελενίκου 26, Γκάζι

Eισιτήρια:Δωρεάν

Πληροφορίες / Κρατήσεις:213 0356472

Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

Σε «Μια χώρα για όλα τα μάτια» μάς ξεναγεί ο φωτογράφος Βασίλης Κολτούκης, στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών

Σε «Μια χώρα για όλα τα μάτια» μάς ξεναγεί ο φωτογράφος Βασίλης Κολτούκης, μέσα από τη δέκατη ατομική του έκθεση που παρουσιάζεται στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών (Γλύκωνος 4, πλατεία Δεξαμενής), έως τις 5 Μαΐου.

Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από φωτογραφικές συνθέσεις (collages). Ο Βασίλης Κολτούκης προτείνει μια άλλοτε ζοφερά σκοτεινή, άλλοτε απολύτως ερωτική, άλλοτε απρόσμενα ανατρεπτική θέαση του κόσμου γύρω μας, κυρίως μέσα από την αναφωτογράφηση και σύνθεση έργων των Edouard Boubat, Bernard Plossu, Daido Moriyama, Araki και άλλων.

Στον πρόλογο του ομότιτλου λευκώματος των εκδόσεων Μετρονόμος, ο Νίκος Κουφάκης γράφει: «Φωτογραφίες από αφίσες στον δρόμο ή μαρκίζες, φωτογραφίες δικές του, θέματα αποτυπωμένα σε εφημερίδες, περιοδικά ή λευκώματα, παγωμένα τηλεοπτικά καρέ ανασυντίθενται προτείνοντας ένα καινούργιο φωτογραφικό θέμα, αποτέλεσμα σύντμησης, ένθεσης, συγκόλλησης, αναδιάταξης των πρωτογενών υλικών του. Με τη χρήση προγραμμάτων ψηφιακής επεξεργασίας, μέσα από φίλτρα και ποικίλες τεχνικές παλαίωσης (σκρατς, τρίχες, στίγματα, γραμμές, πιτσιλιές), οι φωτογραφίες φτάνουν στην τελική τους μορφή σαν να έχει περάσει από πάνω τους το χέρι του χρόνου.

Στη συγκεκριμένη σειρά έργων του Κολτούκη δεν θα πρέπει να αμελήσουμε και τη χρήση τμημάτων από ενσταντανέ διάσημων φωτογράφων που χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη: Édouard Boubat, Bernard Plossu, Daido Moriyama, Nabuyoshi Araki, Helmut Newton, Josef Koudelka, Tina Modotti και άλλοι. Δεν πρόκειται για ένα είδος λαθροχειρίας, εν κρυπτώ και παραβύστω, καθώς η σύμπλεξη δάνειων κόσμων αποτελεί συστατικό στοιχείο (και) της τεχνικής του κολάζ. Με άλλα λόγια, η αισθητική της σύνθεσης ετεροκλήτων φωτογραφιών προσφέρει στον δημιουργό ένα παιχνίδι καταστροφικής δημιουργίας. Ό,τι αποδομείται, ό,τι βέβηλα αποκαθηλώνεται και καταστρέφεται - με το ψαλίδι, στη μονταζιέρα, στο photoshop - επειδή τυχαίνει να εξυπηρετεί αλλότριες προθέσεις, μετατρέπεται σε δομικό υλικό, με το οποίο ο καλλιτέχνης θα οικοδομήσει τους ναούς των νέων θεοτήτων».

Σε περισσότερες από 60 χώρες

Γεννημένος στην Άρτα, ο Βασίλης Κολτούκης σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Παρίσι. Η συνάντησή του με τον Γάλλο φωτογράφο Edouard Boubat ήταν καθοριστική, για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην τέχνη της φωτογραφίας. Έχει ταξιδέψει σε περισσότερες από 60 χώρες και φωτογραφίζει περίπου 20 χρόνια, κυρίως, σε ασπρόμαυρο αρνητικό φιλμ. Έχει πραγματοποιήσει 10 ατομικές εκθέσεις κι έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά και βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Έχει εκδώσει πέντε φωτογραφικά λευκώματα.

Πληροφορίες

Αίθουσα Τέχνης Αθηνών: Γλύκωνος 4, πλατεία Δεξαμενής - Αθήνα, τηλ.: 210 7213938. Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή: 11:00 - 14:30 και 18:00 - 21:00, Σάββατο: 11:00 - 14:30.

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

«Θεωρήματα» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας

Την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου, στις 7 το απόγευμα, εγκαινιάζονται για πρώτη φορά τα «Θεωρήματα», η έκθεση της Ένωσης των Ελλήνων Τεχνοκριτών AICA - Hellas, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης AICA International, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) [λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (πρώην εργοστάσιο Φιξ)].

Η προβολή και η ανάδειξη της τρέχουσας Ελληνικής καλλιτεχνικής παραγωγής μέσα από την επιστημονική, θεωρητική και καλλιτεχνική αναζήτηση, αποτελούν τη βάση του νέου αυτού εγχειρήματος της AICA Hellas, με στόχο να καθιερωθεί ως θεσμός και να επαναλαμβάνεται ανά διετία.

Επιμελητές, κριτικοί, επιστήμονες της ιστορίας της τέχνης αλλά και καλλιτέχνες συνομιλούν, συνεργάζονται και παρεμβαίνουν στο καλλιτεχνικό πεδίο γύρω από μια θεματική που θα διαφοροποιείται και θα διαμορφώνεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και τα καίρια ζητήματα κάθε περιόδου.

Η έναρξη του θεσμού στο ΕΜΣΤ, σηματοδοτεί τη σημασία των συνεργειών μεταξύ όλων των θεωρητικών και των καλλιτεχνών, που επιθυμούν να συν-διαλέγονται και να δημιουργούν από κοινού.

Συγκεκριμένα, για τα «Θεωρήματα 2018», επιμελητές, θεωρητικοί και κριτικοί της τέχνης, μέλη του Ελληνικού τμήματος της AICA, πρότειναν έως τρεις καλλιτέχνες ο καθένας με άξονα τα Παραγωγικά και Αξιωματικά Συστήματα, προτάσσοντας την ιδέα ότι η καλλιτεχνική δημιουργία είναι προϊόν μίας αναλυτικής διαδικασίας και όχι απλά μίας έκφρασης που υπαγορεύεται από αναπαραγωγές κυρίαρχων προτύπων της εποχής μας.

Οι θεωρητικοί με τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι οι εξής:

1. Άννα Λάσκαρη, Μάρω Μιχαλακάκου, Αιμιλία Παπαφιλίππου σε πρόταση της Σωζήτας Γκουντούνα

2. Κώστας Βαρώτσος, Κωνσταντίνος Ξενάκης, Νίνα Παπακωνσταντίνου σε πρόταση της Χάριτος Κανελλοπούλου

3. Δημήτρης Τράγκας σε πρόταση της Λένας Κοκκίνη

4. Νίκος Παπαδόπουλος σε πρόταση του Τάσου Κουτσουρή

5. Νίκη Γκουλέμα σε πρόταση του Χριστόφορου Μαρίνου

6. Θανάσης Πάλλας, Παναγιώτης Τανιμανίδης, Τάσσος Τριανταφύλλου σε πρόταση του Εμμανουήλ Μαυρομμάτη

7. Γιάννης Ζιώγας, Νίκος Τρανός, Έρση Χατζηαργυρού σε πρόταση της Μπίας Παπαδοπούλου

Αιμιλία Παπαφιλίππου

8. Κωστής (Τριανταφύλλου), Γιώργος Τσακίρης σε πρόταση του Μιλτιάδη Παπανικολάου

9. Άγγελος Αντωνόπουλος, Βασίλης Μπαλάσκας, Γιώργος Παπαδάτος σε πρόταση της Άρτεμις Ποταμιάνου

10. Ευγενία Αποστόλου, Γιώργος Χατζημιχάλης σε πρόταση του Κωνσταντίνου Πρώιμου

11. Άρης Προδρομίδης σε πρόταση του Σταμάτη Σχιζάκη

12. Ιάνθη Αγγελιόγλου, Ειρήνη Γρηγοριάδου, Μαρία Λουίζου σε πρόταση της Αθηνάς Σχινά

13. Δημήτριος Αντωνίτσης, Νίκος Ποδιάς, Άρτεμις Ποταμιάνου σε πρόταση της Φαίης Τζανετουλάκου

14. Γιώργος Διβάρης, Βάλλυ Νομίδου, Άγγελος Σκούρτης σε πρόταση της Λίνας Τσίκουτα

15. Κέλλυ Μενδρινού σε πρόταση του Μίλτου Φραγκόπουλου

16. Πάκυ Βλασσοπούλου, Χρυσάνθη Κουμιανάκη, Κοσμάς Νικολάου σε πρόταση της Κλέας Χαρίτου

17. Μπάμπης Βενετόπουλος, Απόστολος Λουφόπουλος, Κωνσταντίνος Τηλιγάδης σε πρόταση της Άννας Χατζηγιαννάκη

18. Βαγγέλης Γκόκας, Γιώργος Γυπαράκης, Νίκος Καναρέλης σε πρόταση του Κώστα Χριστόπουλου.

Καλλιτέχνες που προτάθηκαν ως τιμητικές συμμετοχές από την επιτροπή είναι οι: Δημήτρης Αληθεινός, Θόδωρος, γλύπτης, Μάριος Σπηλιόπουλος, Γιώργος Χαρβαλιάς. Ιδέα και Επιμέλεια της διοργάνωσης: Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της AICA - Hellas και Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Οργανωτική επιτροπή-συντονισμός: Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της AICA - Hellas Σταμάτης Σχιζάκης, Άρτεμις Ποταμιάνου, Φαίη Τζανετουλάκου και Σωζήτα Γκουντούνα και τα Mέλη της Ένωσης Μπία Παπαδοπούλου και Λίνα Τσίκουτα.

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

Η Μαρίβα Ζαχάρωφ παρουσιάζει την έκθεση «Το Δέντρο και το Ποτάμι», στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα

Με αφορμή μια σκληρή πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, καθώς τα παιδιά είναι το μέλλον του κάθε τόπου και μας δείχνουν τον δρόμο, η σύγχρονη Ελληνίδα εικαστικός Μαρίβα Ζαχάρωφ παρουσιάζει το φωτογραφικό της έργο, με τίτλο «Το Δέντρο και το Ποτάμι», στην έκθεση που εγκαινιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα (Ι. Κοκκώνη 15 - Ψυχικό), την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου, στις 8 το βράδυ.

Σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης - μουσειολόγου Ελίζας Γερολυμάτου, η έκθεση, η οποία οργανώνεται από τον «Οργανισμό Κοινωνικής Αλληλεγγύης - Προστασίας Πολιτισμού και Αθλητισμού» του Δήμου Φιλοθέης - Ψυχικού (ΟΚΑΠΑ), θα διαρκέσει έως τις 6 Απριλίου.

Από τις 25 Δεκεμβρίου 2016 έως την 1η Μαρτίου 2017, η Μαρίβα Ζαχάρωφ βρέθηκε στο Μπανγκλαντές, όπου, αρχικά, έγινε δεκτή σε ένα διεθνές Art Camp στην επαρχιακή πόλη της Kushtia και, εν συνεχεία, έκανε εργαστήρια ζωγραφικής με παιδιά που ζούσαν στο όριο της φτώχειας στην επαρχία της Paril Nawada.

Η φωτογραφική της μηχανή ήταν μέσο καταγραφής μιας σκληρής πραγματικότητας, αλλά και του σύνθετου και, συνάμα, απλού έργου που παρήγαγε μέσα από την κοινότητα, με αφορμή τα παιδικά εργαστήρια τέχνης και τη δημιουργική και υπερβατική φαντασία των παιδιών.

Η έκθεση χωρίζεται σε τέσσερις υποενότητες, ανάλογα με τις θεματικές: παιδική εργασία, περιβαλλοντική μόλυνση, το νερό και την εκπαίδευση και το δικαίωμα στη μόρφωση. Οι φωτογραφίες είναι έγχρωμες, δεν έχουν υποστεί καμία επεξεργασία που να αλλοιώνει τον χαρακτήρα τους, ενώ παρουσιάζονται σαν συμμετρικές και ασύμμετρες εγκαταστάσεις στον χώρο, με αφορμή το έργο του Piet Mondrian και την αναφορά του στη θεοσοφία.

Το Δέντρο και το Ποτάμι είναι τα δυο κύρια υπερβατικά σύμβολα, γύρω από τα οποία δημιουργήθηκε αυτή η δουλειά, προκειμένου να τονίσει την αλήθεια, να αφυπνίσει, να ταρακουνήσει και να οδηγήσει το κοινό σε ενσυνείδητη δράση γύρω από οικουμενικά και πανανθρώπινα ζητήματα που αφορούν στην ποιότητα ζωής και εξέλιξης του ανθρώπου από την παιδική του ηλικία.

Οι φωτογραφίες αναφορικά με «Το Ποτάμι» τραβήχτηκαν τον Ιανουάριο του 2017, στον ποταμό Sadarghat, μέρος της Puran Dhaka (παλιάς πρωτεύουσας). Ο ποταμός χωρίζει την παλιά πόλη σε δύο μέρη. Οι κάτοικοι τον διασχίζουν καθημερινά με χειροκίνητες βάρκες, ενώ έχει πολλά παρακλάδια που οδηγούν στα τροπικά δάση Sundarbans, όπου κατοικεί η περίφημη τίγρης της Βεγγάλης, αλλά και στην Καλκούτα των Ινδιών. Είναι εμπορικός κόμβος και μεταφέρονται καθημερινά, από τη μια όχθη στην άλλη, εμπορεύματα, αλλά και ανθρώπινο εργατικό δυναμικό. Τα ποσοστά μόλυνσης των υδάτων είναι τεράστια και το νερό έχει πλέον χρηστεί από εμπειρογνώμονες τοξικό.

Οι πολυεθνικές και τα εργοστάσια χύνουν ανεξέλεγκτα τα λύματά τους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το περιβαλλοντικό πρόβλημα. Μολονότι το Μπανγκλαντές έχει πάρα πολλά ποτάμια, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με το νερό, το οποίο πρέπει ο καθένας να φιλτράρει από μηχανή που διατηρεί στο σπίτι του, πριν το πιεί. Επίσης, σε πολλές περιοχές του Μπανγκλαντές, υπάρχουν τεράστια ποσοστά αρσενικού στο νερό, που καθιστούν αδύνατη την πόση του, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να αναγκάζονται να τις εγκαταλείπουν.

Το πολυπρόσωπο κομμάτι που αφορά στη ζωή στις επαρχίες τραβήχτηκε, κυρίως, σε χωριά Ινδουιστών που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας. Παρόλη την κακή κατάσταση, αναπτύσσουν ένα σύστημα κοινωνικής αλληλεγγύης, που δεν έχουμε καταφέρει να αναπτύξουμε εμείς. Τα χωριά τους και οι κοινότητες με τα σπίτια είναι χωρισμένα γεωγραφικά, ανάλογα με το θρήσκευμα των κατοίκων. Ινδουιστές και Μουσουλμάνοι συνυπάρχουν αρμονικά και συναντιούνται κάτω από μεγάλα υπεραιωνόβια δένδρα, για να ανταλλάξουν τα νέα τους και να αλληλοβοηθηθούν.

Το «Δέντρο», που έχει καθαρά συμβολικό, αλλά και θρησκευτικό χαρακτήρα, καθώς είναι αντικείμενο ανιμιστικής λατρείας, γίνεται πηγή ζωής και ενώνει κυριολεκτικά και μεταφορικά τους ανθρώπους.

Όσο για την εκπαίδευση, σύμφωνα με τα λεγόμενα δασκάλων, πολλά παιδιά, λόγω κούρασης, αδυνατούν να τελειώσουν το Δημοτικό, καθώς εργάζονται από την ηλικία των 5 και 7 ετών για 12 ώρες την ημέρα. Κάποια φτάνουν στο Πανεπιστήμιο, αλλά είναι πολύ λιγότερα, συγκριτικά με αυτά που ξεκινούν από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το κράτος δίνει στους γονείς επίδομα 100ΒΤD (1,20 ευρώ) το μήνα για το κάθε παιδί και ένα γεύμα, προκειμένου τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο.

Πληροφορίες

Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα: Ι. Κοκκώνη 15 - Ψυχικό, τηλ.: 210 6717097. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή: 10.00 - 18.00, Τετάρτη: 13.00 - 20.00.

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

«imagiИation»: Έκθεση φωτογραφίας στο Σπίτι της Κύπρου

Έκθεση με τίτλο «imagiИation» των Πάνου Πανόπουλου και Μάριου Φούρναρη, με ψηφιακές εκτυπώσεις σε αρχειακό χαρτί, εγκαινιάζεται την Πέμπτη 25 Ιανουαρίου στις 8 το βράδυ, στο «Σπίτι της Κύπρου» - Μορφωτικό Γραφείο Κυπριακής Πρεσβείας, στην Αθήνα.

Η πράσινη γραμμή στην Κύπρο αποτελεί, για δεκαετίες, ένα ιδιότυπο, όσο και παράδοξο, χωρικό, πολιτικό και συμβολικό όριο, μια «προσωρινή» ουδέτερη ζώνη διαχωρισμού απόλυτα οριοθετημένων ταυτοτήτων. Πάνω στην πράσινη γραμμή, η κανονικότητα αίρεται, η εξαίρεση παγιώνεται, ενώ εκατέρωθεν κυριαρχεί η απόλυτη διαφορά του «άλλου».

Μια μεθόριος που χωρίζει παραδειγματικά, καθορίζοντας όρια του αισθητού, του νοητού, του εφικτού και του αναπόφευκτου. Ωστόσο, ο μεθοριακός χαρακτήρας της πράσινης γραμμής διαμορφώνει ενίοτε και πλαίσια διερεύνησης εναλλακτικών δυνατοτήτων, άλλων μορφών ζωής, παράγει ετεροτοπίες. Πρόκειται για μορφές προ-οικονομίας νέων δυνητικών κοσμο-εικόνων, που εκφράζονται στον παρόντα χρόνο μέσα από ασταθείς εξισορροπήσεις ποικίλων διευθετήσεων και αναδιευθετήσεων, τροπών και ανατροπών.

Σημαντικό ρόλο στη δημιουργία αυτών των εικόνων διαδραματίζει η ποιητική του μεταβατικού που διαμορφώνει η ετεροτοπία, ως ένας ενδιάμεσος χώρος, ανάμεσα στο ίδιο και το άλλο, την πραγματικότητα και τη φαντασία, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η είσοδος σε έναν τέτοιο χώρο προσομοιάζει στο δέος της παραβίασης που αισθάνεται κανείς στον ελάχιστο χώρο που ορίζει ένα κατώφλι, η λειτουργία του οποίου αντιπαρατίθεται στην έννοια του αδιαπέραστου συνόρου, παρέχοντας τον απαραίτητο, αν και σχεδόν μηδενικό, χώρο και χρόνο για την ανανοηματοδότηση τόσο της έννοιας της προέλευσης, όσο και εκείνης του προορισμού.

Το «imagiИation» αποτελεί εικονοθεσία ενός άλλου χώρου και χρόνου, μέσω της χρήσης «ανοικτών» και «κλειστών» συστημάτων νοηματικής επεξεργασίας και καλλιτεχνικής έκφρασης. Αυτά τα ανοίγματα και κλεισίματα συνδέουν φαντασία και πραγματικότητα, μεταφέροντας στην εικόνα την αίσθηση λειτουργίας ενός μαγικού καθρέφτη, που ταυτοχρόνως απεικονίζει και αντιστρέφει αενάως αντικείμενα και είδωλα.

Ο φυσικός και γεωγραφικός χώρος, ο πολιτικός και ιστορικός, ο εθνικός και φαντασιακός χώρος και οι μεταξύ τους οσμώσεις, μετατροπίες και αντιπαραθέσεις, μέσα από αντικατοπτρισμούς, αδιαπέραστους τοίχους και αναπάντεχα ανοίγματα, πρόσωπα και στόμια, ασφυκτικά όρια, αλλά και περάσματα και γραμμές διαφυγής, ένας παράδοξος άτλας εικόνων, που παιγνιωδώς μνημειοποιεί δια της συμμετρίας, παγιδεύοντας την προσοχή και την αντίληψη, αλλά και αναθεωρώντας σταθερές και βεβαιότητες.

Πληροφορίες

«Σπίτι της Κύπρου» - Μορφωτικό Γραφείο Κυπριακής Πρεσβείας, Ξενοφώντος 2Α - Αθήνα, τηλ: 210 37 34 934.

Ώρες λειτουργείας: Δευτέρα, Τετάρτη, 10:00 - 18:00

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00 - 15:00 / Σάββατο, Κυριακή - κλειστά.

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Η Angelina Jolie στην πιο εντυπωσιακή φωτογράφιση της ζωής της

Η Angelina Jolie απολαμβάνει να παίζει διαφορετικούς ρόλους μπροστά από τις κάμερες ή πίσω από αυτές.

Για τον λόγο αυτό, η γνωστή σταρ επιλέχθηκε να είναι το εξώφυλλο του τεύχους Σεπτεμβρίου του περιοδικού Vanity Fair, με μία πλούσια φωτογράφηση για το εσωτερικό του.

Τη φωτογράφηση ανέλαβε το δίδυμο Mert Alas και Marcus Piggott και όπως δήλωσε η διευθύντρια μόδας του περιοδικού, Jessica Diehl, «όλη η ιδέα στηρίχθηκε στο γεγονός ότι δεν έχει μόνο μία ιδιότητα, αφού δεν είναι μόνο σκηνοθέτιδα, δεν είναι μόνο ανθρωπίστρια, δεν είναι μόνο μητέρα, δεν είναι μόνο ηθοποιός. Είναι όλα αυτά σε ένα. Και δεν την καθορίζει το ένα περισσότερο από κάποιο άλλο».

Η παρουσίαση στις εσωτερικές σελίδες του περιοδικού αρχίζει με την Jolie ως έναν εντυπωσιακό κινηματογραφικό κύκνο, φορώντας ένα καπέλο του Djaba Diassamidze, ενώ στο λαιμό της τυλίγεται ένα κόσμημα του Οίκου Tiffany & Co.

«Η Angelina είναι πολύ αφοσιωμένη» λέει ο Diehl, «δεν εμφανίζεται καθημερινά και πραγματικά μιλάει για όλα για πρώτη φορά. Και αυτή είναι η πρώτη φορά που μιλά για όλα αυτά. Συμμετείχε και ακολουθούσε τη συζήτηση, και αυτό ήταν πραγματικά διασκεδαστικό».

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017

Κινηματογραφική εγκατάσταση του Γιούλιαν Ρόζεφελντ, στην Πειραιώς 260

Ο Γερμανός εικαστικός και κινηματογραφιστής Γιούλιαν Ρόζεφελντ αποτίνει φόρο τιμής στα καλλιτεχνικά μανιφέστα του 20ού αιώνα με την κινηματογραφική εγκατάσταση «Μανιφέστο», η οποία προβάλλεται σε δεκατρείς γιγαντοοθόνες, στην Πειραιώς 260, από την 1η Ιουνίου έως τις 19 Ιουλίου, στις 7 το απόγευμα.

Οι θέσεις ρευμάτων, όπως ο Φουτουρισμός, το Νταντά, η Ποπ Αρτ, το Fluxus, αλλά και το Δόγμα 95 του Λαρς φον Τρίερ, όπως και οι Χρυσοί Κανόνες της Κινηματογράφησης του Τζιμ Τζάρμους, επανερμηνεύονται με τη μορφή μονολόγων από την Κέιτ Μπλάνσετ.

Η βραβευμένη Αυστραλή ηθοποιός ενσαρκώνει το μανιφέστο - κολάζ, υποδυόμενη δεκατρείς διαφορετικούς ρόλους, μεταξύ αυτών μια χορογράφο, μια δασκάλα, μια εργάτρια, μια χρηματίστρια και έναν άστεγο.

Η ταινία αποκαλύπτει τόσο την επιτελεστική διάσταση, όσο και την πολιτική σημασία των συγκεκριμένων διακηρύξεων, ενώ, συγχρόνως, θέτει υπό συζήτηση τον ρόλο των καλλιτεχνών σήμερα. Έργα του Ρόζεφελντ περιλαμβάνονται στις συλλογές των σημαντικότερων Μουσείων του κόσμου.

Συντελεστές

Σενάριο - σκηνοθεσία - παραγωγή: Γιούλιαν Ρόζεφελντ, ερμηνεία: Κέιτ Μπλάνσετ, εκτέλεση παραγωγής: Wassili Zygouris, διεύθυνση φωτογραφίας: Christoph Krauss, σχεδιασμός παραγωγής: Erwin Prib, κοστούμια: Bina Daigeler, μακιγιάζ: Morag Ross, κομμώσεις: Massimo Gattabrusi, τεχνικός φωτισμού: Christoph Dehmel - Osterloh, ηχοληψία: David Hilgers, μαριονέτες: Suse Wächter, μοντάζ: Bobby Good, post production: Jan Schöningh, ηχητική επεξεργασία: Markus Stemler - Fabian Schmidt.

Ανάθεση από: ACMI - Australian Centre for the Moving Image Melbourne, Art Gallery of New South Wales Sydney, Nationalgalerie - Staatliche Museen zu Berlin και Sprengel Museum Hannover, συμπαραγωγή: Τhe Burger Collection Hong Kong και Ruhrtriennale. Με την ευγενική υποστήριξη του Συμβουλίου Μέσων Επικοινωνίας Βερολίνου - Βραδεμβούργου και σε συνεργασία με τη Βαυαρική Ραδιοφωνία.

Πληροφορίες

Πειραιώς 260 (Χώρος Α): Πειραιώς 260 - Ταύρος, τηλ.: 210 9282900. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 5 ευρώ. Πώληση εισιτηρίων: κεντρικά εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Πανεπιστημίου 39 - εντός στοάς Πεσμαζόγλου (Δευτέρα - Παρασκευή: 9:00 - 16:00, Σάββατο: 10:00 - 15:00), καταστήματα Reload και βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, ηλεκτρονικά: greekfestival.gr, τηλεφωνικά: 210 3272000 (καθημερινά και Κυριακές: 9:00 - 21:00). Εκδοτήρια εισιτηρίων λειτουργούν σε όλους τους χώρους των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τα οποία εξυπηρετούν μόνο την παράσταση της ημέρας και ανοίγουν δύο ώρες πριν την έναρξη της.

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Έκθεση των Δημήτρη Ντάσιου και Βαγγέλη Κύρη στη γκαλερί Evripides

Με αφορμή το ένδυμα και με στόχο το άνοιγμα νέων διαδρομών, ο σχεδιαστής Δημήτρης Ντάσιος και ο φωτογράφος Βαγγέλης Κύρης κάνουν ένα ταξίδι στην ιστορία της μόδας και τις λαϊκές παραδόσεις που και οι δύο τόσο αγαπούν, παίζοντας με τις μνήμες και ανταλλάσσοντας τις εικόνες του μυαλού τους, μέσα από την έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Orlando».

Σε επιμέλεια του Μάριου Teriade Ελευθεριάδη, η έκθεση, που πλαισιώνεται από ενδύματα και αξεσουάρ του Δημήτρη Ντάσιου, παρουσιάζεται στη γκαλερί Evripides, και θα διαρκέσει έως τις 6 Μαΐου.

Σε αυτό το ταξίδι της ύπαρξης στο ανθρώπινο φύλο, τον χώρο και τον χρόνο, οι δύο καλλιτέχνες της μόδας συναντιούνται ξανά και, με έμπνευση το έργο της μοναδικής Βιρτζίνια Γούλφ, ανταλλάσσουν τις εμπειρίες τους στο ένδυμα, στα ταξίδια τους στον κόσμο και αναπολούν τον χαμένο χρόνο, ενώ ενώνονται με δύναμη για το μέλλον.

Οι μεταμοντέρνοι νομάδες - γοητευτικοί αγωνιστές και μοναχικοί σύντροφοι στο «απόλυτο» ταξίδι - γίνονται πρωταγωνιστές ενός υπαρξιακού μύθου. Ο Δημήτρης Ντάσιος σκηνοθετεί αυτή την αέναη διαδρομή μέσα από τις δημιουργίες του, απελευθερώνοντας μια πρωτόγνωρη ένταση συναισθημάτων. Τα πορτρέτα του Βαγγέλη Κύρη δεν σταματούν, αλλά «προσθέτουν» χρόνο στον χρόνο - όπως στον «Ορλάντο» της Γούλφ, τα πρόσωπα βιώνουν το παιχνίδι της μεταμόρφωσης και της αδιάκοπης εξέλιξης.

Ο Δημήτρης Ντάσιος σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, θέατρο και κλασικό τραγούδι. Έχει δουλέψει σαν ηθοποιός πλάι σε μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου και έχει συνεργαστεί, επί σειρά ετών, με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκε στον σχεδιασμό κοσμημάτων και, αργότερα, πέρασε στη δημιουργία ρούχων και αξεσουάρ.

Αντλώντας έμπνευση από την ελληνική παράδοση, αλλά και από τους πολιτισμούς άλλων λαών, χρησιμοποιεί σε όλες του τις συλλογές αυθεντικά στοιχεία, τα οποία συγκεντρώνει από τέχνες και παραδόσεις λαών που παρουσιάζουν κοινά υπόγεια ρεύματα και επιρροές. Οι συλλογές του παρουσιάζονται σε Νέα Υόρκη, Μιλάνο και Παρίσι κατά τη διάρκεια των εβδομάδων μόδας και βρίσκονται στους σημαντικότερους χώρους μόδας του κόσμου. Εκθέτει σε γκαλερί και Μουσεία παγκοσμίως.

Πληροφορίες

Γκαλερί Evripides: Ηρακλείτου 10 & Σκουφά - Κολωνάκι, τηλ.: 210 3615249 και 210 3615909. Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή: 11.00 - 20.30, Τετάρτη και Σάββατο: 11.00 -16.30, Κυριακή και Δευτέρα: κλειστά. Ο χώρος πληροί τις προϋποθέσεις για την πρόσβαση ΑΜΕΑ.

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Η νέα έκθεση του Περικλή Λιακάκη με τίτλο ΑUDIOGRAPHY στην Dépôt Art Gallery

Η Dépôt Art Gallery, Νεοφύτου Βάμβα 5, Κολωνάκι, εγκαινιάζει τη Δευτέρα, 24 Απριλίου 2017 από τις 20:00 έως τις 23:00 την οπτικοακουστική έκθεση του συνθέτη/φωτογράφου Περικλή Λιακάκη Με τίτλο ΑUDIOGRAPHY

Επιμέλεια έκθεσης: Γωγώ Κολυβήρα

Διοργάνωση & Παραγωγή: Ανθή Τσουβαλά, ‘Εστερ Ταραγάν

Διάρκεια έκθεσης : 24 Απριλίου – 12 Μαΐου 2017

Η «Ηχογραφία» (AUDIOGRAPHY) είναι μια σύνθεση οπτικοακουστικών μέσων και φωτογραφίας που παρουσίαζεται για πρώτη φορά.

Δύο πόλεις, η Βιέννη και η Αθήνα, παρείχαν το υλικό για αυτό το πρότζεκτ.

Εικόνες και ήχοι συλλέχθηκαν, συνδυάστηκαν, επεξεργάστηκαν και ανασυντέθηκαν με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας πόλης «τσέπης».

Μια βουτιά στη νυχτερινή ποίηση μιας πόλης που φέρνει στην επιφάνεια τους ήχους και τις σκηνές από όλα αυτά τα μικρά-μεγάλα δράματα που παίζονται δίπλα μας.

Ο Περικλής Λιακάκης συμπυκνώνει μια ολόκληρη πόλη μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα και μας προσκαλεί να την εξερευνήσουμε. Το αποτέλεσμα αποτελεί έναν ύμνο και συγχρόνως ένα ρέκβιεμ της καθημερινότητας.

Ο Περικλής Λιακάκης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Σύνθεση στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης.

Ζει στην Βιέννη όπου και διδάσκει Σύνθεση και Ανώτερα Θεωρητικά στο μουσικό Πανεπιστήμιο, ως Επίκουρος καθηγητής.

Είναι μόνιμος συνεργάτης των μουσικοθεατρικών οργανισμών Sirene Operntheater και Dramagraz της Αυστρίας.

Κείμενο του πεζογράφου Βαγγέλη Προβιά

Η έκθεση «AUDIOGRAPHY#1: I sing the city» του Περικλή Λιακάκη, έστρεψε την προσοχή μου στις αόρατες και σημαντικές πτυχές της ψυχής αλλά και της υφής της πόλης. Χάρη στην διπλή του ιδιότητα, αυτή του συνθέτη αλλά και του φωτογράφου, ο Λιακάκης δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την γόνιμη και με πολλούς τρόπους βιωματική εξερεύνηση της πολυπλοκότητας των πόλεων.Η ματιά του βλέπει το αστικό όλο αλλά και ζουμάρει στο ίδιο το νήμα της πλέξης του αστικού χώρου. Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να αφηγηθούμε για τις πόλεις, αν όχι με έναν νέο, πολύσημαντο τρόπο αφήγησης που συνδυάζει ερεθίσματα; Πώς να εξιστορήσεις και να αποτυπώσεις το πολυσύνθετο αν όχι με μια νέα σύνθεση, σαν αυτή στην «AUDIOGRAPHY#1»;

Ο Περικλής Λιακάκης έχει περιπλανηθεί δημιουργικά στις πόλεις – έχει περιπλανηθεί όχι μόνο ως θεατής αλλά και ως ακροατής, στάθηκε στις γωνιές και τις ιστορίες τους με πολύ ευαίσθητο αυτί και μάτι.Τα έργα του αφηγούνται ιστορίες, αλλά και υποδεικνύουν εξελίξεις, δυνατότητες, πιθανότητες περαίωσης, αυτών των ιστοριών.Οι εικόνες και οι ήχοι του, παρουσιάζουν χαρακτήρες, πρόσωπα, καθώς και τις ιστορίες που τα έχουν διαμορφώσει.Είδε και μετά ονειρεύτηκε ο Λιακάκης, ανθρώπους που στέκονται και γίνονται τμήμα του αστικού τοπίου.Και αποτυπώνει εντυπώσεις από αυτά τα όνειρα στα έργα του.

Η εγκατάσταση του Περικλή Λιακάκη συμπυκνώνει την αόρατη φλέβα κάθε πόλης καθώς χτυπά. Οι πόλεις θα αλλάζουν, για πάντα.Κάθε μέρα γίνονται κάτι άλλο, κάτι περισσότερο, κάτι λιγότερο.Αυτό που είναι σήμερα, μπορούμε να το αφουγκραστούμε, να το δούμε, να το ακούσουμε, να το βιώσουμε.

Βαγγέλης Προβιάς – Πεζογράφος

Dépôt Art Gallery

Νεοφύτου Βάμβα 5

106 74 Κολωνάκι - Αθήνα

Τηλ:+302103648174

e-mail: info@depotgallery.gr

Facebook: depotgallery.gr

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 12:00 – 20:30

Σάββατο 12:00 –16:00

Κυριακή & Δευτέρα κλειστά

Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Φωτογραφίζοντας την καθημερινή μετακίνηση στην Αθήνα

Η έκθεση παρουσιάζει τις φωτογραφίες των εξήντα τριών βραβευμένων συμμετοχών που αναδείχθηκαν από τον διαγωνισμό.

Οι Συγκοινωνίες Αθηνών και ο ΟΑΣΑ, στο πλαίσιο προσπάθειας να έρθουν πιο κοντά στους πολίτες και να τους κάνουν να δουν τα Δημόσια Μέσα Μεταφοράς με διαφορετική ματιά και διάθεση, τους κάλεσαν να εμπνευσθούν και να αποτυπώσουν τις δικές τους στιγμές από την καθημερινή τους μετακίνηση στην πόλη, παίρνοντας μέρος στον διαγωνισμό φωτογραφίας με τον τίτλο «Μέσα».

Με την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών εγκαινιάζει την έκθεση φωτογραφίας «Μέσα», την Παρασκευή 31 Μαρτίου, στις 7 το απόγευμα στο The Box - Athens (Δορυλαίου 12, πλατεία Μαβίλη), και προσκαλεί τους συμμετέχοντες στον διαγωνισμό, τους φίλους τους και το κοινό να επισκεφθούν την έκθεση.

Σκοπός της έκθεσης «Μέσα» είναι να αναδείξει τις φωτογραφίες των φίλων των Συγκοινωνιών της Αθήνας ενώ θα είναι μια ευκαιρία γνωριμίας αλλά και αναγνώρισης της δημιουργικής προσπάθειας των καθημερινών χρηστών των Δημόσιων Μέσων Μεταφοράς.

Συγκεκριμένα, ο ΟΑΣΑ πραγματοποίησε - από το τέλος Νοεμβρίου μέχρι και τον Φεβρουάριο - τον συγκεκριμένο δημιουργικό διαγωνισμό φωτογραφίας, μέσω των social media σελίδων του, προσκαλώντας τους χρήστες των αστικών συγκοινωνιών να αποτυπώσουν φωτογραφικά τις καθημερινές τους μετακινήσεις με τα Μέσα, θέλοντας να δημιουργήσει νέους διαύλους επικοινωνίας με το επιβατικό κοινό της Αθήνας.

Μέσω των ιστοσελίδων του ΟΑΣΑ στο Facebook και το Instagram, συγκεντρώθηκαν πολλές συμμετοχές με μοναδικά στιγμιότυπα από τα Μέσα Μεταφοράς, όπως τα απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός των επιβατών.

Πληροφορίες

The Box - Athens, Δορυλαίου 12, πλατ. Μαβίλη (στάση μετρό Μέγαρο)

Διάρκεια: Παρασκευή 31 Μαρτίου - Κυριακή 2 Απριλίου

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης : 12:00 - 21:00.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Θαμμένες εικόνες μιας άλλης Ευρώπης από τον φωτογραφικό φακό του Κωνσταντίνου Πίττα

Μια θαμμένη για 25 χρόνια φωτογραφική καταγραφή, που ήρθε ξανά στην επιφάνεια τυχαία, συνθέτει την έκθεση «Κωνσταντίνος Πίττας, Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης, 1985 - 1989», η οποία παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, έως τις 20 Νοεμβρίου.

Ο Κωνσταντίνος Πίττας, από το 1985 έως το 1989, ταξίδεψε στη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη, φωτογραφίζοντας σκηνές δρόμου και από τις δυο πλευρές του Τείχους. Με ελάχιστο φωτογραφικό εξοπλισμό, μια Minox και κάμποσα ρολά ασπρόμαυρο φιλμ TriX, ξεκίνησε ένα έργο, το οποίο έμελλε να μείνει ημιτελές.

Σκοπός του ήταν να δείξει ότι κοινός τόπος της διηρημένης Ευρώπης ήταν οι ίδιοι οι πολίτες της και η καθημερινότητα της ζωής τους, ανεξάρτητα από τον «κόσμο», στον οποίο ανήκαν.

Και τότε, περί τα τέλη της δεκαετίας του ’80, σχεδόν ταυτόχρονα, συνέβησαν δυο πράγματα. Η κατάρρευση του Τείχους ακύρωσε το «θέμα» του, καθώς όλες οι χώρες, σε λίγο, θα γίνονταν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβάλλοντας τις κοινές τους ρίζες. Την ίδια εποχή, η φωτογραφία εισήλθε σε μια περίοδο έντονης κριτικής και αμφισβήτησης της σχέσης της με την πραγματικότητα και ο Κωνσταντίνος Πίττας θεώρησε ότι το αρχείο των μοναδικών φωτογραφιών, που είχε συγκεντρώσει σε λίγα μόλις χρόνια εργασίας, δεν είχε πια νόημα. Εγκατέλειψε το σχέδιό του και «έθαψε» κυριολεκτικά τα αρνητικά του, χωρίς να τα δείξει σε κανέναν.

Σήμερα, μετά από είκοσι πέντε χρόνια, η πολύτιμη αυτή εργασία παρουσιάζεται στο σύνολό της για πρώτη φορά στο κοινό, σε μια μεγάλη έκθεση. Και, ίσως, δεν είναι τυχαίο ότι η απόφαση να παρουσιαστεί σήμερα συμπίπτει με την αρχή μιας διαφαινόμενης κρίσης της ευρωπαϊκής ένωσης.

Οι φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Πίττα φέρνουν στην επιφάνεια συναισθήματα, που αφυπνίζουν το καθαρό βλέμμα και η αγνή πρόθεση. «Κράταγα οπτικές σημειώσεις με τη μηχανή μου» λέει ο ίδιος. Ταπεινή δήλωση. Φωτογραφίες, σημειώσεις ενός εσωτερικού διάλογου, σκέψεις και παρατηρήσεις που δεν επιδιώκουν να επιβεβαιώσουν τίποτα. Κι αν στις φωτογραφίες του διακρίνει κανείς μια μελαγχολία, αυτό δεν οφείλεται τόσο στο ότι έτσι ήταν οι άνθρωποι που φωτογράφιζε, όσο στις σκέψεις που τον συνόδευαν στα ταξίδια του.

Δηλώνει αυτοδίδακτος, και το μόνο εφόδιο, την εποχή που άρχισε να ταξιδεύει, ήταν όσα είχε μάθει από τον κινηματογράφο. Τις φωτογραφίες του, εντούτοις, εμψυχώνουν οι υψηλοί στόχοι της ανθρωπιστικής φωτογραφίας της εποχής εκείνης. Ένα είδος της φωτογραφίας που είναι ανεξάντλητο, γιατί γεννιέται μέσα από τη συνάντηση με το απρόβλεπτο. Και κάνει κάτι, που μόνο η φωτογραφία μπορεί να κάνει: μεταφέρει τον κόσμο, όπου ζούμε, σε ένα παράλληλο σύμπαν: ίδιος κόσμος, διαφορετικές σημασίες.

Εύγλωττα στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής εδραίωσαν σταδιακά την αντίληψη ότι η φωτογραφία μπορεί να αποκαλύψει αλήθειες, να τις ξετρυπώσει από τις κρυψώνες τους μέσα από την πραγματικότητα. Και ότι ο φωτογράφος έπρεπε να είναι σε διαρκή εγρήγορση, για να τις διακρίνει στο κλάσμα του δευτερολέπτου που αναδύονται - να τις συλλάβει, πριν εξαφανιστούν και πάλι μέσα στη πραγματικότητα.

Οι φωτογραφίες του Πίττα εμπνέονται από αυτές τις αρχές, με τη διαφορά όμως, πως η «αόρατη αλήθεια» που αποκαλύπτουν δεν έχει να κάνει με κάτι κρυμμένο στις σκηνές των δρόμων που φωτογραφίζει, αλλά με την προσωπική ματιά, την ψυχική διάθεση ενός περιπλανώμενου αφηγητή - τη συμπάθειά του για τον κόσμο.

Γεννημένος στην Αθήνα, ο Κωνσταντίνος Πίττας τελείωσε το Βαρβάκειο και το Ε. Μ. Πολυτεχνείο. Μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία, επέστρεψε στην Αθήνα, για να εργαστεί ως μηχανικός. Το 1984, άρχισε να φωτογραφίζει στους δρόμους της πόλης, εγκατέλειψε τη δουλειά του και, σε έναν χρόνο, τελείωσε το πρώτο του φωτογραφικό σχέδιο, το «Αθήνα, 1984». Το 1985, ξεκίνησε το πενταετές ταξίδι του στις χώρες της Ευρώπης, για ένα βιβλίο που θα τις περιελάμβανε σχεδόν όλες. Το 1989, με την πτώση του Τείχους, εγκατέλειψε το σχέδιό του και τη φωτογραφία και «έθαψε» τη δουλειά του για είκοσι πέντε χρόνια. Το 2014, ανακάλυψε τυχαία τις παλιές του εικόνες σε μια αποθήκη και, τώρα, τις παρουσιάζει στο κοινό.

Πληροφορίες

Μουσείο Μπενάκη οδού Πειραιώς: Πειραιώς 138 - Αθήνα, τηλ.: 210 3453111. Ώρες λειτουργίας: Πέμπτη και Κυριακή: 10.00 - 18.00, Παρασκευή και Σάββατο: 10.00 - 22.00, Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη: κλειστά. Τιμή εισιτηρίου έκθεσης: κανονικό: 7 ευρώ, μειωμένο: 3,5 ευρώ. Τιμή ενιαίου εισιτηρίου: έκπτωση 20% επί του συνολικού κόστους των εισιτηρίων όλων των εκθέσεων κατά την ημέρα επίσκεψης.